«Το φταίξιμο πάντως δεν είναι μόνο δικό μου», συνέχισε η Μιντόρι. «Ίσως είμαι λιγάκι ψυχρή, το παραδέχομαι. Αν όμως κι εκείνοι-ο πατέρας μου και η μητέρα μου-με αγαπούσαν λίγο παραπάνω, θα ήμουν κι εγώ σε θέση να νιώσω περισσότερα-να νιώσω πραγματική λύπη, για παράδειγμα»
«Πιστεύεις ότι δεν σε αγαπούσαν αρκετά;»
Σήκωσε το κεφάλι της και με κοίταξε. Ύστερα έγνεψε καταφατικά. «Μ’ αγαπούσαν κάπου ανάμεσα στο «όχι αρκετά» και το «καθόλου». Πάντα πεινούσα για αγάπη. Θα ήθελα να νιώσω έστω μια φορά, μια φορά μόνο, ότι με αγαπούν, ότι έχω όση αγάπη θέλω κι ακόμα παραπάνω. Να χορτάσω. Μα ποτέ δεν μου την έδωσαν αυτή την αγάπη. Ποτέ. Ούτε μια φορά.
Όποτε τολμούσα να τους ζητήσω κάτι, άρχιζαν να μου φωνάζουν και να γκρινιάζουν για τα έξοδα. «Όχι! Δεν φτάνουν τα χρήματα!». Αυτό μόνο άκουγα από το στόμα τους. Αποφάσισα λοιπόν να βρω κάποιον να με αγαπάει δίχως όρους τριακόσιες εξήντα πέντε μέρες το χρόνο. Πήγαινα στο δημοτικό τότε. Το πήρα απόφαση μια για πάντα.»
«Ουάου!» είπα-με είχε εντυπωσιάσει πράγματι. «Και τον βρήκες;»
«Είναι δύσκολο», είπε η Μιντόρι κι έμεινε για λίγο αμίλητη κοιτάζοντας τον καπνό. «Περιμένω τόσο καιρό, αλλά μάλλον ψάχνω το τέλειο, αυτό που δεν υπάρχει. Για αυτό αργώ να το βρώ».
«Την απόλυτη αγάπη;»
«Όχι, ακόμα κι εγώ το ξέρω πως δεν υπάρχει απόλυτη αγάπη. Αυτό που ψάχνω είναι ένας άνθρωπος που θα έκανε τα πάντα για μένα. Αυτός που θα επέτρεπε να είμαι απόλυτα εγωίστρια. Θα έλεγα, ας πούμε, ότι θέλω μια τάρτα φράουλα κι εσύ θα σταματούσες ό,τι και να έκανες, θα έτρεχες, θα την έβρισκες και θα μου την αγόραζες. Ύστερα θα ερχόσουν και θα μου την έφερνες λαχανιασμένος, θα γονάτιζες μπροστά μου και θα μου την έδινες. Κι εγώ θα σου έλεγα ότι δεν την θέλω πια και θα την πετούσα έξω από το παράθυρο. Αυτό ψάχνω.»
«Δεν είμαι σίγουρος ότι όλο αυτό έχει στ΄αλήθεια σχέση με την αγάπη», είπα σαστισμένος.
«Και βέβαια έχει. Απλώς εσύ δεν το καταλαβαίνεις. Υπάρχουν στιγμές στη ζωή ενός κοριτσιού που πράγματα σαν αυτό γίνονται πολύ σπουδαία.»
_______________
*34 χρόνια από την αυτοκτονία του Ian Curtis. Κρεμάστηκε στο σπίτι των γονιών του στις 18 Μαίου 1980.
Στις λεζάντες αυτού του άρθρου:
--Απάντησεις της Annik Honore σε συνέντευξή της πριν τέσσερα χρόνια με αφορμή την συμπλήρωση τριάντα χρόνων από το θάνατο του Ian Curtis. Στην ταινία Control παρουσιάζεται ως ο μεγάλος έρωτας του τραγουδιστή των Joy Division. Η ίδια, μέχρι σήμερα, μιλάει για μια "πλατωνική αγάπη".
--Aπόσπασμα απο το "Νορβηγικό δάσος" του Χαρούκι Μουρακάμι. Στα ελληνικά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανίδα.
σχόλια