Ο φωτογράφος Massimo Sestini ακολούθησε τον περασμένο Ιούνιο, το ιταλικό ναυτικό σε αποστολές διάσωσης προσφύγων. Κατάφερε έτσι να απαθανατίσει συγκλονιστικά πορτρέτα ανδρών, γυναικών και παιδιών που κάνουν αυτό το επικίνδυνο ταξίδι για να ξεκινήσουν μια νέα ζωή.
Bλέπω ότι χρησιμοποιείτε συνεχώς τον όρο "αιτούντες άσυλο". Πότε και πού αιτήθηκαν το άσυλο; Μέσα στη θάλασσα πριν καν μπουν στην Ιταλία; Ή μήπως υποθέτετε ότι όλοι τους ΘΑ ζητήσουν άσυλο;
Απο το να φέρεις εδω ανθρώπους που δεν εχουν ελπίδα και εμείς δεν μπορούμε να τους στηρίξουμε με δουλεια κτλ (και η υπόλοιπη Ευρώπη δεν μπορει να στηρίξει όσους έρθουν) καλύτερα να βγάζαμε ενα ευρωπαϊκό fund να δίνεται και να επενδύεται σε υποδομές για την καλυτέρευση των ζώων τους.
Συναντησα εναν αντρα πριν 2 μηνες ταξιδευοντας στην Ιταλια. Καθοταν στο διπλανο καθισμα του αεροπλανου και πιασαμε σιγα σιγα την συζητηση, σε τυπικο βαθμο, για το ταξιδι μας, και τα λοιπα. Του ειπα οτι παω να επισκεφθω την αδερφη μου, και εκεινος μου ειπε οτι θα πηγαινε Ιταλια για να αλλαξει αεροπλανο και να συνεχισει προς Νορβηγια. Μου ελεγε συνεχως για το ποσο χαρουμενος ηταν που εφυγε απο την Ελλαδα, οπως εφυγε και απο την Τουρκια, οπως θα εφευγε και απο την Ιταλια, και τον ρωτησα γιατι. Η απαντηση που πηρα με συνταραξε. Μου ειπε οτι πριν 2 βδομαδες επιχειρησε με αλλους 7 Συριους να ταξιδεψει με μια μικρη βαρκα απο την Τουρκια στην Κω και η βαρκα βουλιαξε και εκεινος ηταν ενας απο τους 3 επιζησαντες. Ειχα μεινει συξυλος. Δεν ηξερα τι να απαντησω. Τον ρωτησα μονο τι σκοπευε να κανει στην Νορβηγια και αν ειχε καποιον να τον φιλοξενησει και μου ειπε οτι θα πηγαινε να βρει δουλεια ως οδοντιατρος. Δεν εχω ζησει πολεμο, δεν ξερω τι σημαινει. Αλλιως ειναι να τα ακους απο την τηλεοραση, να διαβαζεις αρθρα στο ιντερνετ, κι αλλιως να συναντας ανθρωπους και να το βιωνεις μεσα απο τις διηγησεις τους.
Eπείγει ο Ευρωπαϊκός νότος να ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ το θέμα των προσφύγων να πάψει να αφορά τις χώρες υποδοχής τους και μόνον Ιταλία,Ισπανία,Ελλάδα κλπ και να γίνει θέμα της ΕΕ με συνολική αντιμετώπιση του θέματος.
Απερίγραπτος πόνος και ταυτόχρονα ελπίδα στα μάτια αυτών των ανθρώπων, ψάχνουν τη γη της επαγγελίας αλλά το μόνο που θα αλλάξει είναι o εκμεταλλευτής τους, τουλάχιστον θα αφήσουν πίσω τα ολοκληρωτικά αυταρχικά καθεστώτα
σχόλια