gif από το Κουρδιστό Πορτοκάλι
"Νεαροί χτύπησαν με γροθιές και κλωτσιές καθηγητή του Πανεπιστημίου Μακεδονίας αφού πρώτα τον ρώτησαν «αν είναι εκείνος που γράφει άρθρα κατά της αριστεράς». Σύμφωνα με την Καθημερινή, ο αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών Νίκος Μαραντζίδης βρισκόταν σε καφετέρια στη Θεσσαλονίκη μαζί με φοιτητή του, όταν τρεις νεαροί τον πλησίασαν, του έκαναν την παραπάνω ερώτηση και όταν αυτός απάντησε καταφατικά, λέγοντας τους ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα να συζητήσουν οποιαδήποτε διαφωνία τους, τον χτύπησαν. Ο πρώτος του έριξε γροθιά στο κεφάλι, με αποτέλεσμα ο καθηγητής να πέσει στο πάτωμα, οι άλλοι δύο άρχισαν να τον κλωτσούν στο κεφάλι και το σώμα.
Αμέσως μετά οι νεαροί διέφυγαν προς άγνωστη κατεύθυνση ενώ ο κ. Μαραντζίδης με κακώσεις στο σώμα του μετέβη στο νοσοκομείο."
Η επίθεση προκάλεσε πολλές και διάφορες συζητήσεις:
Από τα "καλά τον έκαναν, είναι διαπλεκόμενος, είναι κομματόσκυλο" μέχρι τα ειρωνικά "H αριστερά του ανθρωπισμού ξαναχτυπά" και "Η καλή βία...".
Ο Δον Ιδιώτης σχολίασε: "Α, ναι και όποιος υποστηρίζει την θεωρία των δύο άκρων είναι φασίστας και τον δέρνουμε. Αλλά με αντιεξουσιαστικές μπουνιές, που έχουν άλλη γλύκα...", ενώ ο αναγνώστης με το ψευδώνυμο Ludwig von Mises έγραψε: "Σύμφωνα με μαρτυρίες, ο κ. Μαραντζίδης επιτέθηκε με το κεφάλι του στις γροθιές των αριστερών ακτιβιστών, οι οποίοι κατάφεραν ευτυχώς να ξεφύγουν από τη μανία του καθηγητή."
Τέλος ο Faceless αναρωτήθηκε: "Καμμιά ανακοίνωση από κόμμα της Αριστεράς θα βγει? ή ντρέπονται που τον στοχοποιούσαν τόσο καιρό? ή μήπως χαίρονται?..." για να λάβει άμεσα την σωστή απάντηση της Πενταγιώτισσας πως ανακοινώσεις έβγαλαν τα κόμματα καταδικάζοντας την επίθεση. Και ευτυχώς και ο ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο εικάζω ότι υπονοούσε ο Faceless, καταδικάζει: «Εκφράζουμε τον αποτροπιασμό μας και την καταδίκη μας για τη βίαιη επίθεση που δέχθηκε ο καθηγητής Ν. Μαραντζίδης», τονίζεται στη σχετική ανακοίνωση του κόμματος.
===
Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι αυτό που ο καθηγητής ανέβασε στο μπλογκ του -ΝΙΚΟΣ ΜΑΡΑΝΤΖΙΔΗΣ: Είναι ένα σχετικά σύντομο και αρκετά δηκτικό ποστ έξι σημείων, με τίτλο:
Προς στιγμήν μου φάνηκαν χρυσαυγίτες…
Μετά τη χθεσινή παρουσία των ακτιβιστών στο κεφάλι μου σκέφτηκα πως θα άξιζε να γράψω δυο λέξεις προβληματισμού:
1) Θέλω καταρχήν να παροτρύνω τους ακτιβιστές της εξτρεμιστικής δεξιάς και αυτούς του αντεξουσιαστικού χώρου να αντιμετωπίσουν το στυλιστικό τους ζήτημα. Όταν ήρθαν κοντά μου οι ακτιβιστές, φορώντας μαύρο συνολάκι (παντελόνι και μπλούζα) και κουρεμένοι όπως ήταν (mainstream κοντό κούρεμα), μόλις άρχισαν τα πρώτα ήπια “γαλλικά” (τι είναι αυτά ρε που γράφεις και τέτοια) είπα από μέσα μου :”ωχ χρυσαυγίτες”.
Μετά μου μεινε το ωχ αλλά είχα κάνει λάθος δεν ήταν οπαδοί του τρίτου Ράιχ αλλά ιδεολόγοι της κολεκτιβιστικής κοινωνίας που απελευθερώνει τους ανθρώπους από τις ανάγκες τους (όπως από την ανάγκη να λες τη γνώμη σου ελεύθερα για παράδειγμα που είναι μια κακή αστική συνήθεια).
Απ’έξω ήταν όμοιοι με τους χρυσαυγίτες, αλλά φυσικά εγώ ο αντιδραστικός και ανιστόρητος οπαδός της θεωρίας των δύο άκρων δεν διέκρινα το ριζικά διαφορετικό ψυχικό τους πλούτο που κρύβεται επιμελώς κάτω από την όμοια σχεδόν εμφάνιση.
2) Πρέπει να εκφράσω την ευαρέσκεια μου για γεγονός πως άλλο πράγμα οι ελβιέλες της αταξικής κοινωνίας και άλλο οι μπότες του φασισμού. Επ’ αυτού οφείλω να υπογραμμίσω πως η διάκριση είναι πολύ σημαντική. Οι ελβιέλες όταν τις τρως στο κεφάλι είναι μαλακές και δεν αφήνουν σημάδια, σε αντίθεση με τις μπότες.Ελπίζω βέβαια τώρα να μην δίνω ιδέες στους ακτιβιστές της κολεκτιβιστικής αταξικής κοινωνίας και αρχίσουν τις αλλαγές μόλις που αρχίσαμε να συνηθίζουμε.
3) Μου έκανε πολύ θετική εντύπωση η φράση του ενός ακτιβιστή: “μίλα ρε με το καλό γιατί αλλιώς θα σε κάνουμε να μιλήσεις με το άγριο”. Με τέτοια ποσοστά ανεργίας, νέα παιδιά να διαθέτουν έμφυτες και να καλλιεργούν τις τεχνικές της ανάκρισης νομίζω πως δεν πρέπει να πάνε χαμένα και πρέπει να αξιοποιηθούν στο μέλλον σε τέτοιες θέσεις ευθύνης. Επειδή καταλαβαίνω πως δεν θα θέλουν να υπηρετήσουν το άθλιο καπιταλιστικό κράτος, σκέφτομαι πως ο κόσμος είναι γεμάτος αταξικές ευκαιρίες σαν της Β.Κορέας ή της Κούβας.
4) Προτρέπω σε όσους βρεθούν σε ανάλογη κατάσταση με τη δική μου στο μέλλον να μην ειρωνεύονται τους ακτιβιστές. Το ερώτημα μου “είστε ανακριτές παιδιά;” εκνεύρισε τους ακτιβιστές και τους έκανε να παραφερθούν.
5) Όσοι (ποδοσφαιρόφιλοι΄και μουντιαλικοί) δεν είδατε το Βέλγιο-ΗΠΑ χθες χάσατε. Εγώ ξεκίνησα ως οπαδός του Βελγίου και κατέληξα να υποστηρίζω τις ΗΠΑ (μπορεί πάλι γιαυτό να φταίει και ο γενικός ιδεολογικός κατήφορος που έχω πάρει, τι να πω).
6) Για τα υπόλοιπα θα μιλήσουμε άλλη στιγμή, προς το παρών να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους όσοι μου συμπαραστάθηκαν και μου συμπαραστέκονται από χθες καθώς και τα μέσα ενημέρωσης. Μπορεί να μου τελείωσαν την μπαταρία του κινητού δύο φορές, να έκαψαν το αυτί μου από την υπερθέρμανση και να μην με έχουν αφήσει να κάνω καμιά άλλη δουλειά αλλά πέρα από τα αστεία η παρουσία τους υπήρξε πολύτιμη και τους ευγνωμονώ.
Y.Γ Επίσης, θέλω να διευκρινίσω πως ΔΕΝ είμαι στέλεχος του Ποταμιού.
σχόλια