Αύγουστος μήνας και παραδόξως η Αθήνα δεν βράζει και μ’ένα υπέροχο αεράκι και δυο-τρεις καλές φίλες περνάς τις βραδιές σου στην καρδιά της πόλης και ξεχνιέσαι!
Το Μοναστηράκι σφύζει από κόσμο. Κατεβαίνεις κέντρο και σου ανοίγει η καρδιά ρε παιδί μου, χαίρεσαι να περπατάς, απολαμβάνεις την πόλη. Γερμανοί από εδώ, Γάλλοι από εκεί, Άγγλοι δίπλα μου, Σύριοι πίσω μου, Ρουμάνοι λίγο πιο πέρα και Έλληνες κάπου διάσπαρτοι. Και μέσα σε όλους συνειδητοποιώ πως οι ξένοι έχουν πάρει σοβαρά το «make love, not war» και οι δικοί μας κοιμούνται!
Εγώ και η ταπεινή μου προσωπικότητα λοιπόν, θαρρούμε πως καιρός είναι να αναλάβετε δράση ελληνόπουλα. Δεν είναι δυνατόν να σου ζητάνε τα γερμανάκια να τους ακολουθήσεις σε αχαλίνωτο clubbing και εσείς από απέναντι να καρφώνετε με το βλέμμα και να περιμένετε κάτι να συμβεί. Έτσι διεκδικείτε ρε; Που είναι οι greek lovers οεο;
Ναι, ξέρω: “Σας την πέφτουμε, μας λέτε λιγούρια”, “Κοιτάμε, μας λέτε δειλούς”, “Σφυρίζουμε, γινόμαστε βλάχοι”, ”Δεν κάνουμε τίποτα, σας χάνουμε” και άλλες τόσες κλασσικές σας ατάκες. Συγνώμη κιόλας αλλά ξυπνήστε. Δεν θέλουμε τον τυπά που ξέρει να σφυρίζει όχι απλά ηλιθιωδώς αλλά σχεδόν προσβλητικά λες και είμαστε πρόβατα, ούτε τον φιλαράκο που θα μας την πέσει σε στυλ-(να μην ξεχνιόμαστε) «Ζαχαροπλάστης ήταν ο πατέρας σου;». Και αν γουστάραμε κάποιον απλά να μας κοιτάει, thank God τον ονόμασαν facebook!! Γίνετε άντρες ρε, όλοι σας, ανεξαιρέτως.
Πλησιάστε μας και κάντε ένα αστείο, κερδίστε την προσοχή, συζητήστε, φλερτάρετε έξυπνα αλλά επιτέλους τέλος πάντων, απλά ΦΛΕΡΤΑΡΕΤΕ. Χάθηκε ο ρομαντισμός από τις σχέσεις, χάθηκε το παιχνίδι, αυτό το καλό-της παλιάς εποχής. Βγαίνετε έξω, κάνετε μια βόλτα, πετάτε δυο –τρία φθηνά σχόλια, ρίχνετε τα εύκολα (με συγχωρείτε δηλαδή αλλά με πνίγει η ηλιθιότητα της εποχής) και μετά παραπονιέστε για τα εφήμερα και τις ανούσιες σχέσεις, αν δεν είστε βολεμένοι βέβαια.
Νομίζω πως ξεχάσατε να ζείτε και μαζί σας πήρατε τον έρωτα. Σώστε τον, αυτό θέλουμε εμείς οι γυναίκες, τα «μυστηριώδη πλάσματα». That’s all folks!
σχόλια