Στο σημερινό ‘Α, μπα’: επαναλήψεις

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: επαναλήψεις Facebook Twitter
40


________________
1.

Αγαπημένη Α, μπα..
Η νέα χρονιά δυστυχώς μπήκε για μένα και την οικογένειά μου-τη μητέρα μου για την ακρίβεια- πολύ άσχημα. Μια επώδυνη κατάσταση που διαιωνιζόταν ,και αφορούσε εμένα τη μητέρα μου και τον αδερφό μου, τελείωσε με άσχημο τρόπο, όπως ήταν αναμενόμενο. Η απόσταση που πήραμε εγώ με τη μητέρα μου, αρχικά με έκανε να νιώσω μια ελευθερία -ψυχική- , ήθελα να αντιμετωπίσω τη νέα κατάσταση ως νέα αρχή, έτσι πίστευα πως θα είναι. Δε ξέρω γιατί όμως αυτή η νέα αρχή μου έχει φέρει μόνο θλίψη και κλάματα. Είμαι ευαίσθητη , σε λογικά πλαίσια, αλλά από το διάστημα αυτό και μετά κλαίω συνέχεια και με το παραμικρό, θα κλάψω με μια σκέψη του αδερφού μου που τώρα είναι μακρυά μας και θα κλάψω και επειδή είμαι απογοητευμένη με τη δουλειά μου, που με απομακρύνει από τη σχολή μου, καθώς τα κάνω συνδυαστικά . Το Πάσχα είχαν έρθει όλες μου οι φίλες για τις διακοπές εδώ και δεν βγήκα καθόλου γιατί δεν είχα διάθεση, ήθελα μόνο να γυρίζω σπίτι και να κοιμάμαι μετά τη δουλειά. Έχω ως στόχο μου να τελειώσω με τη σχολή και να φύγω, ώστε να απεμπλακώ απ όλο αυτό το περιβάλλον και την κατάσταση που με κυκλώνει. Αγαπάω όσο κανέναν αυτούς τους ανθρώπους αλλά νιώθω πως χάνομαι, και κανένας δεν το ξέρει , στη δουλειά να φανταστείς με ρωτάνε πως γίνεται και είμαι πάντα τόσο χαμογελαστή.. Πώς γίνεται όταν είμαι μόνη μου όμως να είμαι μονίμως θλιμμένη? Πότε θα σταματήσω να κλαίω?- #Σιγά μην κλάψω.

Νομίζω ότι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να πας σε ψυχολόγο. Η μόνιμη θλίψη και το συνεχές κλάμα μπορεί να είναι συμπτώματα. Μην παιδεύεσαι άλλο, υπάρχουν πράγματα που θέλεις να συζητήσεις αλλά δεν ξέρεις με ποιον (η ασάφεια εμένα αυτό μου λέει), ένας ειδικός θα σε βοηθήσει πάρα πολύ.


________________
2.


Αγαπητή Α,μπα, ήρθε και η σειρά μου να σε ρωτήσω!!Είμαι 26 χρονών και το πρόβλημα μου είναι ότι δεν έχω οργασμό με κανέναν άντρα. Και έχω προσπαθήσει αρκετά. Έχω πάει ήδη σε σεξολόγο (πραγματικό σεξολόγο όχι μούφα) και μου έχει πει πως είναι ψυχολογικό και όταν βρω κάποιον που εμπιστεύομαι να πάω για ολοκληρωμένη θεραπεία. Το θέμα είναι ότι δεν μπορώ να περιμένω μια σχέση για να λύσω αυτό το πρόβλημα. Χώρια που με πιάνει και άγχος για το ότι μπορεί ο άλλος να το καταλάβει και τι θα πω μετά?? Θυμάμαι ότι έχεις απαντήσει σε μια ερώτηση περί γυναικείου οργασμού και ότι είναι μύθος η διαχώριση του κολπικού και κλειτοριδικού οργασμού. Και επίσης η αναγνώστρια είχε διαβάσει κλινική σεξολογία και κατάλαβε πως ακριβώς λειτουργεί το σύστημα. PLEASE πες μου αν ξέρεις που μπορώ να βρω τέτοια βιβλιογραφία ή οποιαδήποτε άλλη ή έχεις κάποια συμβουλή και κατεύθυνση για μεγαλύτερη γνώση του εαυτού μου και της σεξουαλικότητας μου. Σ ευχαριστώ εκ των προτέρων.- eλeφαnt


Αφού ο σεξολόγος είπε ότι είναι ψυχολογικό θέμα (υποθέτω ότι αυτό σημαίνει ότι δεν βρήκε κάποιο παθολογικό αίτιο) δεν είναι πιο λογικό να πας σε ψυχολόγο, αντί να προσπαθείς να αντιμετωπίσεις αυτό που σε απασχολεί χωρίς βοήθεια; Βεβαίως και θα σε βοηθήσει το διάβασμα, ελπίζω να ξέρεις αγγλικά γιατί στα ελληνικά με το λίγο που έψαξα βρήκα μόνο αυτό.

ακολουθούν λινκς για διάβασμα, 1, 2, 3, 4, 5

αλλά κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και θα χάσεις χρόνο προσπαθώντας να καταλάβεις μόνη σου τι είναι αυτό που σε εμποδίζει.

________________
3.


Α, μπα??? Αντιλαμβάνεσαι υπερβολικά απελπισμένο το ενδεχόμενο συνέχισης σπουδών προς αποφυγή επιστροφής στο πατρικό σπίτι??? Επειδή η αντίληψή και το μυαλό μου λειτουργούν κάπως περίεργα..Και εξηγώ. Προτιμάω ασυζητήτι να βρω δουλειά. Αλλά εαν δεν....Όσο για τις σπουδές: 1.το πεδίο είναι σχετικό
2.δεν είναι το όνειρό μου σίγουρα
3. δεν μου εγγυώνται κάποιο τρομερό εργασιακό αβαντάζ
4. ΑΝ το κάνω θα προσπαθήσω να γίνει σε συνδυασμό με αυτό που αγαπώ
5. δεν μπορώ οικονομικά να στραφώ στο εξωτερικό ή να κάνω κάτι πολύ πιο αποτελεσματικό
6. φοβάμαι.
6.-


Ξέρεις πόσος κόσμος συνεχίζει τις σπουδές για λόγους άσχετους με τις σπουδές; Υπάρχουν ακόμα και αυτοί που κάνουν ολόκληρα διδακτορικά για να μην γυρίσουν σπίτι (ή να μην πάνε φαντάροι, να μην βρουν δουλειά κλπ). Δεν είναι πρωτότυπο, είναι πολύ συνηθισμένο. Άλλοι παντρεύονται σχεδόν τυχαία για να μην είναι μόνοι, άλλοι κάνουν παιδιά για να αποφύγουν τον σύζυγο, άλλοι τρώνε ώρες στο facebook για να μη δουλέψουν και άλλοι δέκα μέρες κοσκινίζουν για να μη ζυμώσουν. Εδώ ολόκληρος Χόκινγκ έκανε διδακτορικό χωρίς να το έχει σχεδιάσει ιδιαίτερα. Πολύ θα θέλαμε να παίρνουμε συνεχώς σοβαρές αποφάσεις κατόπιν σκέψης και ψύχραιμης ανάλυσης, αλλά έλα που δεν είναι έτσι η ζωή. Το καλό είναι ότι καλά πράγματα προκύπτουν ακόμη και μέσα από επιπόλαιες αποφάσεις. Στη θέση σου δε θα ανησυχούσα ιδιαίτερα.

________________
4.


Αγαπητή α μπα! έχω πάθει πλάκα... τον θέλω συνέχεια δίπλα μου...τα αστεία του είναι τα καλύτερα που έχω ακούσει...το κορμί του θεικό... το γέλιο του είναι απίστευτο και μου γεμίζει τη μέρα... το βράδυ τον χαζεύω που κοιμάται...
Αναφέρομαι στον 4χρονο γιο μου
και προσπαθώ με νύχια και με δόντια να μην του δημιουργήσω κανένα πρόβλημα με την αγάπη μου (να μην τον κάνω μαμακια, κομπλεξικο κτλ κτλ)
Αλλά βρε α μπα μου, πώς τα καταφέρνεις να μετριάσεις την αγάπη;;; Γίνεται;;;- μανουλίτα

Ακούγεται σχεδόοοον εντάξει, μέχρι το ¨θεϊκό κορμί' που με ανατρίχιασε κάπως. Μετά από αυτό, το 'τον θέλω συνέχεια δίπλα μου' φωτίζεται με διαφορετικό φως. Ευτυχώς καταλαβαίνεις και μόνη σου ότι κάτι συμβαίνει, αλλιώς δεν θα έλεγες ότι φοβάσαι να μη δημιουργήσεις κανένα πρόβλημα. Δεν χρειάζεται να μετριάσεις την αγάπη, αλλά κάτι πολύ μεγάλο που ονομάζεις συνολικά «αγάπη» έχει μέσα και άλλα στοιχεία που δεν αναγνωρίζεις. Έχεις άλλα παιδιά; Ο γιος σου έχει φίλους; Το παιδί δεν έχει και πατέρα, θείους και παππούδες; Μια καλή αφετηρία είναι αυτό το άρθρο

 

________________
5.


Αγαπητή Α,μπα, επειδή τις προάλλες είχες κάτι ερωτήσεις σχετικά με σεξολόγους κατίνες-κομπογιαννίτες, που καλά έκανες και έκραξες, και επειδή this is the interwebz θέλω να μου πεις την άποψη σου σχετικά με μια άποψη που βλέπω να συναντιέται συχνά πυκνά σε site τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο(και κατ'επέκταση και στην κοινωνία-ή το λες και αποτέλεσμα καλύτερα της αντίληψης του τι ρόλο πρέπει να έχει ένας άντρας στην κοινωνία/στην οικογένεια κλπ κλπ) και την θεωρώ παρωχημένη/κατινίστικη/κομπογιαννίτικη:Τα alpha male και τα beta male. Απλά βλέπω να αναπαράγεται και να έχει πέραση όλο και περισσότερο ακόμα και από άτομα που έχουν πιο ανοιχτό μυαλό.- websurfer

 

Αχ, πόσο πιο ελκυστικές είναι οι απλοϊκές και απλουστευμένες κατηγοριοποιήσεις από την πολύπλοκη, φευγαλέα πραγματικότητα που αλλάζει μορφές, ξεγελάει και παρασέρνει σε υπόγειες στοές και αδιέξοδα;


Ο καρκίνος έχει θεραπευτεί προ πολλού αλλά μας το κρύβουν, οι άνθρωποι χωρίζονται σε 12 κατηγορίες ανάλογα με το πότε γεννήθηκαν, ο κόσμος κυβερνάται από την ομάδα Τσίζμπεργκερ, όλα είναι λυμένα! Δεν είναι πιο άμεσο και αποτελεσματικό να δαμάζεις τη φρίκη σου για τα ανεξήγητο και το τρομαχτικό χάος που σε περιβάλλει με εξηγήσεις που τακτοποιούν το σύμπαν σε μια πρόταση;


Πώς να πείσεις κάποιον εγκαταλείψει το φρούριό του και να βγει στον άγριο κόσμο για αντιμετωπίσει τις αιωρούμενες απειλές, τα άτακτα και άπειρα δεδομένα, τις απατηλές υποσχέσεις και τα ψέματα, για να βρει το δρόμο του;

________________
6.


Γεια σου, Αμπα,
Ειμαι 20 χρονων και πριν λιγους μηνες εχασα τον πατερα μου!Γενικα ειμαι ανθρωπος που δεν ανοιγομαι και δεν δειχνω ευκολα τα πραγματικα μου συναισθηματα...παντα ειχα στη ζωη μου σαν ασπιδα το χιουμορ και ακομα συνεχιζω!
Περναω ομως τωρα μια "φαση" που δεν μπορω να ακουω κανεναν, δεν με αφορουν τα προβληματα των αλλων γιατι θεωρω οτι ειναι ανοητα και γελοια σε σχεση με το τι περασα εγω και η οικογενεια μου...γινομαι αποτομη και ενω παλια κατι που σκεφτομουν δεν το εξεφραζα πλεον το λεω χωρις ενοχη (κακιες συνηθως)!!! Το ξερω οτι δεν ειναι υποχρεωμενοι οι υπολοιποι να με ανεχονται και ουτε να γνωριζουν τι περασα ακριβως, αλλα δεν εχω το δικαιωμα να περναω τη ''φαση'' μου;;;; Οσοι γνωριζουν τι εγινε δε θα επρεπε να μη με πριζουν με ανοητα προβληματα και να μη με ρωτανε συνεχεια ''τι εχεις;''....Δε μου αρεσει που καποιοι θεωρουν οτι επειδη κανω συνεχεια χιουμορ και γελαω...οτι δε ποναω πολυ μεσα μου!!! Εγω θα το καταλαβαινα, ο υπολοιπος κοσμος γιατι οχι;;; και ας μην εχουν περασει κατι παρομοιο, δεν ειναι δεδομενο;;- -changed

Πολύ λυπάμαι για τον πατέρα σου. Φυσικά κι έχεις δικαίωμα να περνάς τη «φάση» σου, άλλωστε είναι φανερό ότι αυτό κάνεις. Η «φάση» σου λέγεται πένθος – είναι σημαντικό να χρησιμοποιείς την κατάλληλη λέξη γιατί έτσι τιμάς και τον εαυτό σου και τον πατέρα σου.


Μην είσαι σίγουρη ότι θα τα καταλάβαινες τι περνάει κάποιος άλλος μετά από έναν θάνατο, αν δεν είχες την εμπειρία που έχεις τώρα. Όχι, τίποτα δεν είναι δεδομένο, ο θάνατος είναι ο χώρος όπου ακυρώνονται όλα τα πρωτόκολλα. Όπως εσύ δεν καταλαβαίνεις γιατί οι άλλοι φέρονται όπως φέρονται, έτσι δεν καταλαβαίνουν και οι άλλοι τη συμπεριφορά σου. Αν δεν ανοίγεσαι και αν κρύβεις τα συναισθήματά σου πρέπει να έχεις υπόψη σου ότι μόνη σου δημιουργείς προϋποθέσεις για παρεξήγηση. Δεν χρειάζεται να εξηγηθείς στους πάντες, αλλά πρόσεχε μήπως στη διαδικασία αποξενώσεις όσους έχουν αγνές προθέσεις. Εσύ ξέρεις ποιοι είναι αυτοί.


________________
7.


Αγαπητή Αμπα!

Τώρα αυτό που θα σου γράψω οχι οτι δεν το έχεις ξανακουσει ή δεν εχεις ακουσει κατι παρομοιο αλλα θα στο πώ..
Ειμαι 29-χρονων και εχω σχεση εδω και 6 μηνες με εναν που ειναι 39. Ημασταν φιλοι για αρκετο καιρο μεχρι που ειπε οτι ειναι ερωτευενος μαζι μου. Τοτε ξερεις πως αρχιζουν αυτα,μην τα πολυλογώ,ξεκινησαμε.Αυτος εχει κοπελα εδω και 6 χρονια σε αλλη πολη .Δεν βλεπονται λογο δουλειας πανω απο 3-4 φορες τον χρονο.Πασχα-Χριστουγεννα εκλογες αν τυχουν και καλοκαιρι. Εμεις ειμαστε σχεδον ολη την μερα και νυχτα μαζι. Τις ωρες που παει σπιτι του λογικα εχει επικοινωνια με την κοπελα του. Η συζητηση για το τι κανουμε και πως προχωραμε εχει πεσει πολλες φορες στο τραπεζι. Λέει οτι μαγαπαει και ειναι τρελα ερωτευμενος μαζι μου αλλα δεν μπορει να χωρισει αμεσα ,διοτι του εχει σταθει σε ολα τα δυσκολα και οτι εχει αρχισει να το δουλευει να χωρισουνε..Οτι η κοπελα εχει αρχισει να υποψιαζεται αφου ειχαν καλυτερη επικοινωνια και τωρα αυτη εχει χαθει..Μου λεει να κανω υπομονη και ολα θα βρουν τον δρομο τους και θα μπορουμε να ειμαστε 'κανονικα΄μαζι.Στην αρχη εδειχνα κατανοηση αλλα πλεον μετα απο 6 μηνες μου ειναι δυσκολο να τον πιστεψω και ενω ακομη διατηρουν επικοινωνια..Σε λιγο καιρο θα πρεπει και γω να φυγω απο την πολη κ δυστυχως δεν ξερω πως να διαχειριστω την κατασταση πλεον.Τον αγαπαω και ειμαι ερωτευμενη μαζι του.- Lego

Πράγματι, το έχω ξανακούσει, κι εσύ το έχεις ξανακούσει, όλοι μας το έχουμε ξανακούσει. Άρα ξέρεις όλες τις πιθανές απαντήσεις. Δυστυχώς η ιστορία δεν έχει διαφορετική εξήγηση επειδή τώρα συμβαίνει σε σένα.

40

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

17 σχόλια
Αγσπητή "ελεφαντίνα",το λες κι εσύ η ίδια:δεν έχεις οργασμό με ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΝΔΡΑ!!Προτείνω να δοκιμάσεις με γυναίκα και να ξαναγράψεις,περιγράφοντας την επαφή μ' όλες τις πικάντικες λεπτομέρειες σε καινούργια επιστολή στην Α,μπα.Θα είμαι εδώ και θα σε περιμένω!Εάν δεν πετύχει ούτε κι αυτό,τότε θα σου δώσω τα στοιχεία μου.Άκους εκεί με "κανένα άνδρα",λες και έχεις κάνεις σεξ μ' όλους!!
#7 Αν και έξι μήνες είναι μικρό διάστημα για να προβλέψουμε με κάποια ποσοστά βεβαιότητας το μέλλον, την κοπέλα του δε θα την αφήσει, αγαπητή Lego. Tουλάχιστον, όχι προς το παρόν - οτιδήποτε κι αν σου πει ή σου πει ότι έκανε μ' αυτήν (πχ. ότι τελείωσε μαζί της, τα ξεκαθάρισε κλπ.). Κάνε ό, τι θες μ' αυτήν την πληροφορία. Όταν μπλέκουμε ερωτικά με δεσμευμένο το κάνουμε υπ' ευθύνη μας επειδή ξέρουμε πως να το διαχειριστούμε... Αλλιώς, θα κολυμπήσουμε στα βαθιά, χωρίς να έχουμε μάθει καλό κολύμπι. Μην περιμένεις να ξεμπλέξεις εύκολα από αυτή την κατάσταση. Η πείρα λέει άλλα. Εκτός κι αν βρεις υψηλότερη την επιθυμία, το ψυχικό σθένος και την αποφασιστικότητα να το κόψεις μια και καλή οριστικά και δια παντός, να χωρίσεις δηλαδή. Διαφορετικά, κοιμήσου όπως έστρωσες..., ξέστρωσε..., στρώσ' το καλύτερα για 'σένα..., ό, τι νομίζεις. Σχολιάζω κάπως αόριστα γιατί δε ρωτάς κάτι συγκεκριμένο. Αλλιώς, εδώ ήμουνα, να σου πω... lolΥ.Γ. Το γεγονός ότι ήσασταν φίλοι για αρκετό καιρό, το καθιστά δυσκολότερο να ξεμπλέξεις διότι υποδηλώνει ισχυρότερο ψυχικό και άλλων τύπων δέσιμο.
#6 1) Δεδομένο, με τη σημασία που του δίνεις στο γράμμα σου, δεν είναι ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ. Εκτός από το θάνατο. Που προϋποθέτει τη ζωή...2) Δικαίωμα να περνάς όποια φάση γουστάρεις/νιώθεις/σε εκφράζει φυσικά έχεις. Τα δικαιώματά σου σταματούν όταν αυτή η φάση μεταφέρεται και επιδρά σε άλλους ("γινομαι αποτομη και ενω παλια κατι που σκεφτομουν δεν το εξεφραζα πλεον το λεω χωρις ενοχη (κακιες συνηθως"). Σ' αυτό το σημείο ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ δικαίωμα. Εκτός κι αν έτσι υπαγορεύει η δική σου προσωπική ηθική, για την οποία και κρίνεσαι. Ούτως ή άλλως, όλοι κρινόμαστε γι' αυτήν, στο βαθμό που δίνουμε δικαιώματα μ' αυτήν(!).Και ακριβώς όπως το είπες, έτσι είναι : Δεν είναι υποχρεωμένοι να το γνωρίζουν ότι περνάς φάση. Ούτε είναι υποχρεωμένοι να ξέρουν πώς να συμπεριφερθούν σε κάθε φάση κάθε ανθρώπου, έστω και κοντινού. Ο καθένας πράττει κατά το δοκούν, ανάλογα με την αντίληψή του, την εκτίμησή του, την προσωπικότητά του, τις εμπειρίες του, το ρόλο του στη ζωή σου κα.3) "Οσοι γνωριζουν τι εγινε δε θα επρεπε να μη με πριζουν με ανοητα προβληματα και να μη με ρωτανε συνεχεια ''τι εχεις;''...."Ασφαλώς και δε θα έπρεπε. Δική σου δουλειά είναι, αφού δεν το αντιλαμβάνονται μόνοι τους, να τους πεις ότι ΔΕ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ, με πολύ όμορφο και πολιτισμένο τρόπο. Πχ. "Γλυκιά μου, ΤΙ θα πει 'τι έχω;';;;! Δεν ξέρεις τί έχω;;; Αυτό έχω, που ξέρεις - κι άλλα τόσα που μπορεί και να μην είμαι έτοιμη ακόμα να μοιραστώ ή να κοινοποιήσω. Μη μου πασάρεις κλισεδούρες, λοιπόν, όταν με βλέπεις σε αυτή την κατάσταση. Καταλαβαίνω το ενδιαφέρον σου και το εκτιμώ, αλλά θα προτιμούσα να το έδειχνες λίγο πιο έμπρακτα, διότι κατ' αυτόν τον τρόπο με επιβαρύνεις περισσότερο. Σου το λέω με όλη την καλή διάθεση. Δε διέρχομαι την καλύτερη περίοδο της ζωής μου και αν θα ήθελες να κάνεις κάτι για να με βοηθήσεις, λίγη κατανόηση και υπομονή - χωρίς συγκατάβαση - είναι το μόνο που θα σου ζητούσα.". Αν δεν πρόκειται για κοντινό πρόσωπο, καμιά υποχρέωση δεν έχει να ξέρει το παραμικρό - εκτός από τους κανόνες ευγενείας και κοινωνικής αγωγής -, και καμιά υποχρέωση να σου συμπεριφέρεται διαφορετικά ή whatever. Σου αρέσει, δε σου αρέσει, έτσι είναι ο κόσμος. Έτσι είναι η ζωή. Έτσι είσαι και εσύ η ίδια, ενδεχομένως, στους άλλους... (μη βιάζεσαι να μιλήσεις εκ μέρους τους, αυτοί δε μας είπανε...). Oύτε σαφώς βαρύνει εσένα η παραμικρή υποχρέωση να τους εξηγήσεις ή να τους αναφέρεις το οτιδήποτε προσωπικό σου.
@4: ενδιαφέρον link!(καλά, εντελώς μεταξύ μας, ήθελα ια να δω πώς «γράφει» το νέο μου avatar)(δεύτερη ντροπή, ζήλεψα από την ανανέωση του φίλτατου De La Net :)
#6. Υπάρχει τεράστια (λογική και πανανθρώπινη) αμηχανία γύρω από το θέμα του θάνατου και πολλοί είναι αυτοί που δεν ξέρουν πως να συμπεριφερθούν σε ένα άτομο που πενθεί. Όταν σε πρήζουν με ανόητα προβλήματα μη νομίζεις πως έχουν ξεχάσει τι περνάς και δε σε καταλαβαίνουν. Ίσως αυτός να είναι ο τρόπος τους να σε αποσπάσουν απο τη θλίψη σου. Μη διστάζεις να τους επικοινωνήσεις το σωστό τρόπο για σένα, μπορεί και να το περιμένουν.
#6 Λυπάμαι για την απώλειά σου. Δεν είναι δεδομένο οτί καταλαβαίνουν τι περνάς, ακόμα κι αν έχουν παρόμοια εμπειρία, γιατί ο καθένας το αντιμετωπίζει διαφορετικά. Αν δεν θέλεις να το συζυτήσεις, μπορείς απλά να τους εξηγήσεις, όπως τα λες εδώ...#2 Δοκίμασε και μόνη σου και αν πάλι δεν έχεις αποτέλεσμα, ζήτα βοήθεια. Αν έχεις αποτέλεσμα, απλά προσπάθησε να καθοδηγήσεις σωστά τον επόμενο!
#4 Το πολύ ωραίο άρθρο που λίνκαρε η Α, μπα περιγράφει την άλλη πλευρά του νομίσματος "δεν αποδέχομαι το παιδί μου". Η "παλιά" σχολή έλεγε ότι όταν κάποιος γονιός δεν αποδέχεται το παιδί, είτε είναι απορριπτικός (το εγκαταλείπει, δεν του δίνει προσοχή) είτε υπερβολικά αυστηρός (το τιμωρεί συνέχεια, προσπαθεί να αλλάξει, τα του επιβάλλει τη δική του κοσμοθεωρία για τη ζωή).΄Η "νέα" σχολή περιλαμβάνει και το να είναι υπερπροστατευτικός (δεν αποδέχεται ότι το παιδί έχει δικαίωμα στα λάθη του και τις συνέπειές τους) και το να είναι υπερβολικά επιτρεπτικός (δημιουργει μια "φουσκα προστασίας" γύρω από το παιδί, και όταν αυτή φύγει, το τελευταίο αισθάνεται "χαμένο", γιατί έχει κακή αίσθηση της πραγματικότητας). Δε νομίζω ότι έχει να κάνει και πολύ με αυτό που λες. Εσύ, φετιχίζεσαι με το τέκνο σου, πράγμα που το βρίσκω (χωρίς να έχω παιδί η ίδια), μάλλον φυσικό, ως και χαριτωμένο, μέχρι το τέλος της βρεφικής ηλικίας. ΤΟ έχεις παρατείνει (και ίσως παρακάνει) λίγο, ναι, αλλά το γεγονός ότι προβληματίζεσαι για τη δική του ψυχολογική υγεία μου φαίνεται πολύ ενθαρρυντικό. Αν όντως είχες πρόβλημα, θα το έβρισκες "φυσιολογικό", κλπ. Προφανώς, εσύ ξέρεις τις διαστάσεις που έχει το θέμα μέσα σου, για αυτό θα αποφύγω υποθέσεις και διαγνώσεις, αλλά θα σου πω ότι όσο δεν παραβαίνεις ενεργά σε σωματικό και ψυχολογικό επίπεδο τα όρια του παιδιού(καταλαβαίνεις ελπίζω τι σημαίνει αυτό), δε δημιουργείς τραγικά προβλήματα.#5 Οι κατηγοριοποιήσεις είναι και αυτές μέσα στη ζωή. Το να βλέπεις ότι ένας άνθρωπος ανήκει σε παραπάνω από μία κατηγορίες (δηλαδή ότι, ας πούμε, εκτός από beta male είναι και Δίδυμος, αρχιτέκτονας, μεταλλάς, κουλτουρο-σινεφιλ, χορτοφάγος και γκέι) και ότι σε όσες κατηγορίες και αν ανήκει, εξακολουθεί να είναι άνθρωπος, που σημαίνει ότι καμία κατηγορία δεν τον περιγράφει στ'αλήθεια (αλλά μπορείς να τις χρησιμοποιείς τηρουμένων των αναλογιών, προκειμένου *εσύ* να καταφέρεις να καταλάβεις τον απέναντί σου), είναι ο έξυπνος τρόπος να σκέφτεσαι. Υπάρχει και ο ηλίθιος τρόπος να σκέφτεσαι, που τον περιγράφει εξαίσια η Α, μπα. Με τη λέσχη Τζίσμπεργκερ, μας αποτελείωσες!
Αυτό ακριβώς θα έλεγα κι εγώ....Αν δεν βρεις εσύ πρώτη τον τρόπο να ξυπνάς το σώμα σου δεν θα το κάνει ο άλλος μαγικά. Μου φαίνεται πολύ παράξενο που "έμπειρος και κανονικός" σεξολόγος δεν της είπε αυτό το πράγμα. Ακόμα και την ώρα του σεξ, πάλι εσύ καθοδηγείς το σύντροφο σου σε αυτό που σου αρέσει, στη στάση που σε ευχαριστεί κ.λπ. Ο οργασμός δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνο του μόλις ο άλλος βρεθεί στο σώμα σου..... :)) Βουρ στην αυτοεξερεύνηση.......
Γιατί σας παραξένεψε η απορία της kourtina; Αν η μαμά είναι νοικοκυρά και το παιδί δεν πάει παιδικό σταθμό, πού θα τους γνωρίσει τους φίλους; Στην αίθουσα αναμονής του παιδίατρου; Άσε που καλά καλά δεν ξέρουν να μιλήσουν στα 4 χρόνια τα πιο πολλά παιδάκια.
#7 Δε μπορεί να την χωρίσει γιατί του 'έχει σταθει στα δύσκολα' αλλά δεν έχει κανένα πρόβλημα να την εξαπατά και να την απατά επί 6 μήνες. χμμ..Επίσης, αν φεύγεις κι εσύ για άλλη πόλη, πόσο σίγουρη είσαι ότι δεν θα κάνει και σε σένα αυτό που έκανε σε εκείνη? Δεδομένου μάλιστα ότι είστε μαζί μόνο 6 μήνες και όχι 6 χρόνια.Μήπως η ζωή σου κλείνει το μάτι? If something doesn't feel right, it probably isn't.
#7 Θα αναγνωρίσω ένα ψήγμα πρωτοτυπίας στο γράμμα, καθώς δεν αναρωτιέται απλώς αν μπορεί να εμπιστευτεί κάποιον που εξαπατά την τωρινή του σχέση, αλλά επιπλέον αν πρέπει να σκεφτεί το ενδεχόμενο σχέσης από απόσταση με κάποιον που δε μπορεί να διαχειριστεί μια σχέση από απόσταση.Οπότε διπλό don't.
#7Μου κάνει εντύπωση που σε αυτές τις περιπτώσεις ο άντρας λέει πάντα την ίδια δικαιολογία: "Δεν μπορώ να την χωρίσω, μου έχει σταθεί στα δύσκολα, το δουλεύω όμως". Τι στο καλό; Την διδάσκουν στην Κεράτειο σχολή; Και αυτό το ότι "το δουλεύει" τι μπορεί να είναι άραγε;
@Maggie Δεν θα έπρεπε να σου κάνει εντύπωση. Απλά χρησιμοποιεί παλιές δοκιμασμένες ατάκες που αποδεδειγμένα και εξ απ' ανέκαθεν τις καταπίνουν οι γυναίκες αμάσητες. Για ποιο λόγο να κουραστεί να πρωτοτυπήσει αν η πατροπαράδοτη ατάκα συνεχίζει να λειτουργεί μια χαρά; Το κόλπο με τα ψέματα είναι να είναι όσο πιο απλά και κοντά στην αλήθεια όσο είναι δυνατόν. Η αλήθεια σε αυτήν την περίπτωση είναι "Δεν μπορώ να την χωρίσω, μου έχει σταθεί στα δύσκολα" το ψέμα είναι το παρακάτω που λέει, το "το δουλεύω όμως". Επίσης θα έβαζα στοίχημα πως στην δικιά του, όταν δεν τον βρίσκει, λέει ότι τον έχωσαν να μείνει σε μια συνάντηση με το αφεντικό στην δουλειά μέχρι αργά και αναγκάστηκε να κλείσει το κινητό.
@AtsinaΓιατί καλέ δεν σε πείθει; Η καημένη η κοπέλα μπορεί να είναι ένας άγγελος. Άσε που αν δεν τον είχε στηρίξει πραγματικά στα δύσκολα θα χρησιμοποιούσε κάποια άλλη κλασική δικαιολογία πιο κοντά στην αλήθεια: "Είναι αυτόν τον καιρό σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση, δεν μπορώ να της το κάνω και εγώ αυτό" ή "Περιμένω να μεγαλώσουν λίγο τα παιδιά για να καταλάβουν" ή "Αν έπαιρνα διαζύγιο αυτό θα σκότωνε την κυρά Κούλα την μάνα μου" ή "Πρέπει να ξεκαθαρίσουν κάποια οικονομικά θέματα αλλιώς θα μου πάρει και το μαγαζί και τα σώβρακα".κτλ ανάλογα με την περίσταση.
@DeLaNet ΟΚ, η άρνηση είναι μεγάλο πράγμα, κι όλα αυτά που είπες για κανένα δυο χρόνια το πολύ. Αλλά 6; Εκεί έχασα την έννοια "το δουλεύω" και μου έκανε εντύπωση. Να δεις που στην άλλη θα λέει ότι τον πιέζει.
Και αν θέλει να είναι με την δικιά του και να σού το κρύψει,θα πει ότι ήταν στον οδοντίατρο, γι αυτό άργησε τόσο και όταν μετά τον ρωτήσεις "πώς είναι το δόντι?" θα απαντήσει "ποιό δόντι?". Αυτό που κουνιέται,ντε!!! Και, παρότι κάτι μέσα σου θα σού λέει "φύγε ΤΩΡΑ" θα μένεις γιατί τώρα που ερωτεύτηκες θυμήθηκες πως η εμπιστοσύνη πρέπει να είναι απεριόριστη αλλιώς "τί σύντροφοι είμαστε?". Μάντεψε: Δεν είστε. Στείλτον στον.......οδοντίατρο και βρες κάποιον που όταν "πονάει το δοντάκι του" έρχεται σε σένα(μόνο).
Ναι ρε παιδί μου, δε θέλει να τη χωρίσει γιατί του στάθηκε, αλλά με το κέρατο που της ρίχνει την έχει κορώνα στο κεφάλι του. Όταν λέει ότι το δουλεύει, εννοεί ότι τις δουλεύει.Τώρα που θα πάει και η δεύτερη σε άλλη πόλη, θα "το δουλεύει" με αυτές τις δύο εξ' αποστάσεως και θα βρει και μία τρίτη στην πόλη του.
Τώρα που θα πάει και η δεύτερη σε άλλη πόλη, θα πρέπει να υπάρχει ισότητα και δικαιοσύνη. Χριστούγεννα στη μία, Πάσχα στην άλλη. Ευρωεκλογές στη μία, δημοτικές εκλογές στην άλλη (ας ψηφίζει ως ετεροδημότης). Και στις βουλευτικές εκλογές, καλό θα ήταν να μην πάει καθόλου να ψηφίσει.