________________
1.

γεια α μπα,

πιστευεις κι εσυ οτι ο αληθινος φιλος δε φαινεται στις λυπες αλλα στις χαρες; οτι στις λυπες οι πιο πολλοι κοντινοι σου ανθρωποι δε θα αρνηθουν την βοηθεια τους αλλα καποιες φορες με μια σαδιστικη αδιορατη χαρα μεσα τους; ισως κι εκεινοι να μην το συνειδητοποιουν. στις χαρες ομως, στις επιτυχιες σου ποσοι θα ναι εκει να χαρουν οσο εσυ η και περισσοτερο για σενα; δε θελω ποτε να το μαθει η μαμα μου αυτο αλλα εκτος απο την οικογενεια μου πλεον βαζω ενα μικρο ερωτηματικο διπλα σε ολους . η σχεδον.

Πολύ συχνά έρχεται η ερώτηση περί «αληθινού» φίλου, και με στενοχωρεί. Μερικοί έχετε υπερβολικές απαιτήσεις από τους άλλους, χωρίς να απαιτείτε τα ίδια από τον εαυτό σας. Οι φιλίες βασίζονται σε σεβασμό, στην αγάπη και στη συγχώρεση. Αληθινός φίλος δεν είναι ο τέλειος φίλος, γιατί τέλειος άνθρωπος δεν υπάρχει. Αληθινός, αφού σας αρέσει τόσο πολύ αυτή η λέξη, είναι αυτός που κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί με τα εφόδια που έχει κάθε στιγμή. Αν προσπαθεί για το καλύτερο, είναι φίλος σου, ακόμα και όταν αποτυγχάνει. Αν δεν σου αρκούν (ή δεν σου αρέσουν) τα εφόδιά του και το αποτέλεσμα για σένα είναι κακό, όσο και να προσπαθήσει, δεν κάνει για φίλος σου. Αν πιστεύεις ότι δεν προσπαθεί αρκετά ή ότι εσκεμμένα συγκρατείται, είναι ώρα για επαναπροσδιορισμό της φιλίας για όσο ισχύει αυτό που ισχύει, γιατί τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν. Αν πιστεύεις ότι κάνει προσπάθειες για να σε βλάψει, μάλλον ξεκόβεις.

Υπάρχουν και φίλοι που τα δίνουν όλα και είναι βράχοι – δεν λέω ότι δεν υπάρχουν – αλλά είναι δυνατόν να το περιμένουμε αυτό από όλους; Και οι φιλίες έχουν αποχρώσεις, όπως τα πάντα γύρω μας. Δεν γίνεται να περιμένουμε από τους κοντινούς μας να είναι μονίμως στο 100% της απόδοσής τους για να κάνουν κάθε φορά αυτό που θα θέλαμε. Μπορεί να μην χάρηκαν κάποιοι όπως θα ήθελες, αυτό δε σημαίνει υποχρεωτικά ότι σε ζηλεύουν ή ότι δεν είναι αρκετά φίλοι σου, μπορεί να έχουν άλλα στο κεφάλι τους. Τους ρώτησες ή περίμενες να χοροπηδήσουν για κάτι που είπες και όταν δεν το έκαναν τους αμφισβήτησες;

Όλοι ζούμε μέσα στα κεφάλια μας, αλλά όλοι μας πιστεύουμε ότι μόνο αυτό που βρίσκεται μέσα στο δικό μας κεφάλι είναι το πιο σημαντικό. Ε, δεν είναι. Να βάζεις ερωτηματικό δίπλα σε όλους γιατί η ζωή έχει γυρίσματα, επειδή οι άνθρωποι είναι ατελή πλάσματα, επειδή όλοι έχουν σκοτεινές πλευρές, όχι επειδή απειλείται η αγνή σου ύπαρξη. Να βάζεις ερωτηματικό πιο πολύ στον εαυτό σου όμως, γιατί μόνο αυτόν μπορείς να ορίσεις.

Υ.Γ. Δεν είναι δυνατόν να περιμένεις να χαρεί κάποιος για σένα περισσότερο από σένα, μικρή μου Πολυάννα. Μην ψάχνεις άλλη μαμά, μόνο μία υπάρχει.

________________
2.

Α, μπα κάτι τρέχει με τους δίπλα!

Έχω μια γειτόνισσα με τα πίσω μπαλκόνια μας μύτη με μύτη. Μπαλκόνια στενό-μακρα με έμφαση στο πρώτο συνθετικό της λέξης.

Εκεί φιλοξενεί 2 μεγάλα σκυλιά. Στο μπροστά έχει άλλα 2 ή 3 μικρά. Αλλά εμείς ας μείνουμε στο πίσω μπαλκόνι! Δε βλέπω τι γίνεται μπροστά.

Τα έχει τα έρμα εκεί χωρίς να τα βγάζει ποτέ έξω για βόλτα. Εκεί τρώνε, εκεί παίζουν, εκεί κάνουν την ανάγκη τους. Πρώτη φορά βλέπω ζώο να δείχνει πόσο βαριέται!

Το γεγονός ότι είναι δύο και ότι ο χώρος είναι μικρός έχει σαν αποτέλεσμα να γεμίζει συχνα πυκνα το μπαλκόνι από ακαθαρσίες. Που να προλάβει να τα μαζεψει η "φιλόζωη", κάποιες φορές ξεμένουν! Τα σκυλιά θα πάνε ή από πλήξη ή από μόλυνση!

Η ερώτηση της ημέρας: εγώ ανακατεύομαι να της κάνω παρατήρηση ή αφήνω τη πόρτα μου κλειστή για τη βρώμα και εκείνα στη τύχη τους;
Έχει κανείς δικαίωμα να ανακατεύεται στο πώς μεγαλώνει ο άλλος τα κατοικίδιά του; Έχει σίγουρα την υποχρέωση να καθαρίζει πιο συχνά το μπαλκόνι του. Αν και με κοινή αφετηρία είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Με μια παρατήρηση μπορεί να γίνει πιο καθαρή; Με μια κουβέντα μπορεί να γίνει φιλόζωη χωρίς εισαγωγικά;

Mε εκτίμηση,
το κουτάβι του απέναντι μπαλκονιού.

Αυτό το θέμα χρειάζεται νομική συμβουλή, νομίζω. Κάποιος νόμος θα παραβιάζεται, δε μπορεί. Όποιος ξέρει ας μας πει στα σχόλια.

________________
3.

Γεια σου ρε Α,μπα,

Είμαι 23 χρονών και δεν έχω κάνει ποτέ σοβαρή σχέση. Νομίζω ότι έχω πιστέψει ότι αυτό είναι πρόβλημα και έχω πάθει εμμονή με το θέμα. Γνωρίζω αρκετό κόσμο, κάποιοι από αυτούς μου αρέσουν και τους αρέσω και στην πορεία μπορεί να μην κολλάει και εγώ εκεί να θέλω να το παλέψω ενώ δε βγαίνει και να αναρωτιέμαι τι κάνω λάθος, γιατί πάντα το ρίχνω σε μένα το φταίξιμο. Είχα διάφορες μακροχρόνιες ή μικρότερες σε διάρκεια περιπέτειες με διάφορους ανθρώπους αλλά ποτέ κάτι που όχι να έχει την ταμπέλα της σχέσης αλλά να νιώσω ότι υπάρχει αμοιβαία η διάθεση για δέσιμο και αυτό να γίνεται στο τέλος. Βέβαια τα τελευταία τρία χρόνια πηγαινοέρχομαι εξωτερικό με προγράμματα οπότε ήταν και οι συγκυρίες έτσι, αλλά ακόμα και στον ενθουσιασμό, στην πορεία εγώ είμαι αυτή που ενθουσιάζεται περισσότερο και νομίζω τους τρομάζω γιατί αντιλαμβάνονται το άγχος μου να δεθώ και να το ζήσω. Τις δύο τελευταίες φορές. όταν αποφάσισα να απομακρυνθώ και συναισθηματικά και πρακτικά (άλλαξα πόλη και χώρα), αυτοί συνειδητοποίησαν ξαφνικά πόσο τους έλειψα. Παραδέχτηκαν και οι δύο ότι τρόμαξαν γιατί ένιωσαν ότι τους θέλω πολύ και βέβαια και άλλα παίζουν ρόλο όπως ότι έχουν και αυτοί τα θεματάκια τους. Εμένα όμως με απασχολεί το ότι θέλω να "καλοπαντρευτώ". Νομίζω ότι θα νιώσω ολοκληρωμένη μόνο άμα βρω άντρα. Εκτός από τη συμβουλή σου. επειδή έχω αρχίσει να ψάχνομαι και στο θέμα της χειραφέτησης, έχεις να μου προτείνεις κάποιο σάιτ, κάποιο βιβλίο; έχω ήδη μερικά υπόψη μου αλλά θα ήθελα και τις δικές σου προτάσεις. Σε ευχαριστώ και καλή συνέχεια!- πού πάνε τα 4

Αν κατάλαβα καλά, αυτό που λες είναι ότι δεν κάνεις «σοβαρή» σχέση – όπως τη φαντάζεσαι – επειδή προσπαθείς υπερβολικά, και ο λόγος που προσπαθείς υπερβολικά είναι ότι έχεις μεγάλη αγωνία να το κάνεις όσο πιο γρήγορα γίνεται γιατί χωρίς άντρα νιώθεις μισή.

Δεν ξέρω αν κατάλαβα καλά όμως. Το «καλοπαντρευτώ» σημαίνει κάτι άλλο. Όχι εντελώς διαφορετικό, αλλά έχει επιπλέον προεκτάσεις – δέσιμο θέλεις ή ασφάλεια; Ή πιστεύεις ότι θα αποκτήσεις την ασφάλεια αν κάνεις κάποιον να δεθεί μαζί σου; (Δεν ισχύει). Επίσης δεν ξέρω τι εννοείς με το «σοβαρή» σχέση. Ξεκινάς δηλώνοντας ότι εννοείς το συναίσθημα, μετά μας λες ότι θέλεις κάποιον άντρα για να μην είσαι μόνη σου – αλλά αυτό δεν το έχεις πετύχει ήδη, αφού έχεις κάνει σχέσεις; Και τελικά, 23 είσαι, ποιος λες ότι θέλει δέσιμο σε αυτή την ηλικία; Ακόμη και αυτοί που θέλουν, δεν ξέρουν τι σημαίνει, όπως και εσύ φανερά δεν ξέρεις τι σημαίνει. Αν θέλεις γάμο, καθαρά και ξάστερα, δεν είναι υποχρεωτική προϋπόθεση το τρελό δέσιμο, αλλά αυτό θα το καταλάβεις όταν μεγαλώσεις κι άλλο.

Καταλήγοντας: για να καταλάβεις τι πρέπει να κάνεις πρέπει πρώτα να ξεδιαλύνεις τι είναι αυτό που σου συμβαίνει. Επειδή είσαι 23 είναι λίγο δύσκολο να ξέρεις τι σου συμβαίνει, αυτό είναι εντελώς φυσιολογικό. Βιβλία όμως μπορώ να σου προτείνω.
 

________________
4.

Πως γίνεται να ξεχάσεις κάποιον που ήταν κάποτε η ζωή σου;(και τώρα αναγκαστικά τον βλέπεις κάθε μέρα σα να είστε ξένοι)Και αν τον ξεχάσεις, θα χαθεί μαζί με την ανάμνησή του και η ζωή που ζήσατε;- Κατερίνα

Επειδή θρηνείς κάτι που έχασες, νιώθεις την ανάγκη να αγκιστρωθείς από κάτι που θα σε συνδέει για πάντα με αυτό, όπως είναι οι αναμνήσεις. Κατά βάθος ξέρεις ότι θα ξεχάσεις και προσπαθείς να καταπιέσεις αυτή τη σκέψη, γιατί νομίζεις ότι αν ξεχάσεις αποδεικνύεται ότι αυτό που έζησες δεν ήταν αρκετά σημαντικό. Δεν είναι έτσι. Θα ξεχάσεις γιατί έτσι επιβιώνουμε. Και αυτό που έζησες ήταν όσο σημαντικό ήταν.

________________
5.

Αγαπητή, βοήθησέ με, αν θέλεις, τα ερωτηματικά είναι πολλά, αλλά η απορία μία. Τι συμβαίνει με τα κορίτσια; Τι δεν καταλαβαίνω; Για ποιον φυλάν τα άνθη τους; Γιατί τους είναι τόσο δύσκολο να εμπλακούν σε γνωριμία με έναν άγνωστο και τόσο εύκολο να ενεργοποιήσουν εξ αρχής όλες τις άμυνες του κόσμου; Γιατί τους είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουν ότι αυτή η δροσιά δεν κρατάει για πάντα; Και δε μιλάω καν για τις πιο χαριτωμένες, που δε γυρίζουν ούτε να σε κοιτάξουν. Ντύνονται όμορφα, καλλωπίζονται, αρωματίζονται, βγαίνουν μόνες τους, ναι, ωραία, και μετά; Ώρες ώρες οι γυναίκες μου δίνουν την εντύπωση ότι τους είναι αρκετό να τις θαυμάζουμε, δεν επιθυμούν τίποτε άλλο. Σαν να μην έχουν καν γενετήσιες ορμές, τόσο υπεράνω. Αυτό που βλέπω από τα μπαρ μέχρι το δρόμο, μού φαίνεται ναρκισσιστικό στα όρια του αυνανιστικού, μη σου πω του αυτιστικού. Τόσο marketing, τόση επένδυση σε χρήματα και χρόνο για να γοητεύσεις και τελικά σου γίνεται αυτοσκοπός που δεν αφορά κανέναν. Απογοήτευση-scheiβe"

Πολύ ευχαρίστως να σου πω τι δεν καταλαβαίνεις.

Δεν καταλαβαίνεις ότι οι γυναίκες είναι άνθρωποι, ακριβώς όπως εσύ.

Τις θαυμάζεις, τις φοβάσαι και μερικές φορές τις μισείς σα να είναι είδωλα, αντανακλάσεις, και όχι άνθρωποι που πάνε στην τουαλέτα, έχουν ναυτίες, αλλεργίες, παραξενιές και δεξιότητες. Το «για ποιον φυλάν τα άνθη τους;» δηλώνει ότι τις βλέπεις ως Παναγίες, και ας το λες τάχα περιπαιχτικά. Το «η δροσιά δεν κρατάει για πάντα» είναι αγνή, καθαρή κακία, που έχει δημιουργηθεί από την αίσθηση ότι δεν παίρνεις αυτό που δικαιούσαι. Δεν είναι «τα κορίτσια» μια φυλή που χωρίζεται σε χαριτωμένες και σε λιγότερο χαριτωμένες.

Θα σου φανεί πολύ παράξενο, αλλά μερικές φορές οι γυναίκες στολίζονται για να βγουν με τις φίλες τους, γιατί έχουν σχηματίσει με άλλες γυναίκες συναισθηματικές σχέσεις και η επικοινωνία μαζί τους είναι αναγκαία για την ισορροπία τους, παράλληλα δε, είναι τρομερά ευχάριστη. Ντύνονται ωραία και βάφονται γιατί πάνε σε δημόσιο χώρο (μπαρ) οπότε θέλουν να νιώθουν ευπαρουσίαστες και να πιουν ένα ποτό και να πουν τα νέα τους νιώθοντας ωραία. Μερικές βγαίνουν για να γκομενίσουν, αν βρουν τον κατάλληλο, μερικές βγαίνουν για να δουν αν περνάει η μπογιά τους, μερικές όμως –κρατήσου- έχουν βγει για προσωπική τους ευχαρίστηση, και όχι για να ευχαριστήσουν άλλους. Κάποιες, να φανταστείς, βγαίνουν ενώ ο άντρας/σύντροφος τους είναι στο σπίτι! Για σένα αυτό είναι πολύ ύποπτο, φαντάζομαι. Τι κίνητρο έχουν, αν όχι να κερατώσουν;

Όσο τις βλέπεις ως κοπάδι που βγαίνει για να ζευγαρώσει, τόσο θα τρως τα μούτρα σου.

________________
6.

Αγαπητή α,μπα, φοιτώ εδώ και ένα χρόνο σε φιλολογικό τμήμα. Ήθελα να σπουδάσω φιλολογία για αυτό και επέλεξα τη σχολή αυτή. Μου αρέσει όμως εξίσου και η δημοσιογραφία, με την οποία θέλω να ασχοληθώ. Πως μπορώ να προσπαθήσω; Τι με συμβουλεύεις;- Ανδρέας ο ήρωας

Άλλο ήθελες να σπουδάσεις και με άλλο ήθελες να ασχοληθείς; Ορίστε; Τέλος πάντων, δεν είναι απαγορευτική η αφετηρία σου, τα σωστά ελληνικά είναι απαραίτητα, η φιλολογία είναι μια καλή, γενική βάση. Στο πρώτο έτος είσαι, με τον καιρό θα καταλάβεις τι σου αρέσει περισσότερο, δεν γίνεται να σου αρέσουν δύο πράγματα εξίσου για πάντα. Και αυτό που θα σου αρέσει πραγματικά, θα βρεις τρόπο για να το κάνεις. Περισσότερη προσοχή θα χρειαστεί στο μεταπτυχιακό, αν κάνεις, και αν θέλεις να αλλάξεις πολύ κατεύθυνση, θα είναι απαραίτητο.

________________
7.

Είμαι 30 ετών, έχω κάνει 4 μακροχρόνιες σχέσεις από την ηλικία των 17 χωρίς να έχω μείνει μόνη μου ποτέ έως τώρα. Δεν είχα σκοπό να σου γράψω κάτι, παρόλο που σε διαβάζω τακτικά, αλλά με αφορμή αυτό:
"Πιστεύω ότι οι γυναίκες που πηγαίνουν από σχέση σε σχέση το κάνουν γιατί μέσα από τις σχέσεις πιστεύουν ότι αποκτούν αξία, υπόσταση. Ότι είναι πιο «δυνατά χαρτιά» για την κοινωνία, πιο ισχυρές παρουσίες. Ότι η εικόνα τους συμπληρωμένη από κάποιον άντρα λειτουργεί προστατευτικά." που έγραψες απαντώντας σε άλλη ερώτηση, είπα να σου στείλω αυτό που σκέφτομαι. Στη δική μου περίπτωση το συγκεκριμένο δεν ισχύει, αυτό που ισχύει όμως μάλλον είναι χειρότερο. Δεν έχω δικούς μου φίλους. Όταν ήμουν μικρή είχα παρέες, παρ'όλαυτά ποτέ δεν είχα αδελφική φίλη ή φίλο. Με το πέρασμα των χρόνων απομακρύνθηκα και από αυτούς που είχα και τώρα έχω μια δυο φίλες που δεν βρισκόμαστε τακτικά απλά μιλάμε καμιά φορά στο τηλέφωνο. Έχω προσπαθήσει να κάνω φιλίες μέσα από διάφορες δραστηριότητες αλλά μάλλον στην ηλικία μου οι παρέες και οι φίλιες είναι πλέον διαμορφωμένες και δεν υπάρχει χώρος για μένα. Έχω μια πολύ καλή σχέση που τον νιώθω "κολλητό" μου και πάντα ο καλύτερος μου φίλος ήταν η σχέση μου. Όμως νιώθω ένα κενό. Θα θελα πολύ να είχα και εγώ παρέες και στενούς φίλους.. Πιστεύεις πως είναι ανάγκη που έχω δημιουργήσει εγώ στον εαυτό μου ή είναι φυσιολογικό να το νιώθω? Υπάρχει τρόπος τελικά να κάνεις στενές φιλίες σε αυτή την ηλικία?- I'll be there for you

Πώς γίνεται να σου λείπει κάτι που δεν είχες ποτέ;

Σου λείπει μια ιδέα, όχι μια εμπειρία. Όμως αν ήθελες να έχεις κολλητούς, θα είχες, όπως κάποιος που θέλει να είναι σε σχέση από τα 17 του μέχρι τα 30 του, το κάνει. Αφού πάντα ο καλύτερος σου φίλος ήταν η σχέση σου, έτσι έχεις διαλέξει να ζεις την ζωή σου, έχεις περάσει 13 χρόνια έτσι, δεν είναι θέμα τύχης. Όντως όσο μεγαλώνουμε είναι πιο δύσκολες οι νέες φιλίες αλλά δεν είσαι και τόσο μεγάλη ώστε να είναι απαγορευτικό. Δεν λέω ότι δε νιώθεις το κενό, για να το λες θα υπάρχει, λέω ότι δεν είμαι σίγουρη ότι ξέρεις με τι θέλεις να το γεμίσεις.