________________
1.

Καλημέρα Α μπα, απο εχτές το βράδυ ψάχνω την σωστή ερώτηση που θέλω να κάνω. Την σωστή. Πέρασα σβήνοντας, γράφοντας πόση ώρα και έχω να τσακιστώ για δουλειά. Ήμουν σε σχέση με κοπέλα εδώ και 2 χρόνια (και εγώ κοπέλα είμαι). Είχα μια πολύ όμορφη σχέση, ταιριάζαμε πάρα πολύ, γελάγαμε με τις βλακείες μας κτλ, ένα όνειρο. Βέβαια ήμασταν εξ αποστάσεως. 250 χλμ μακρυά βρισκόμασταν όμως. Λοιπόν.. ήρθε η μέρα που μου λέει δεν αισθάνεται πια το ίδιο κτλ της λείπουν κάποια πράγματα κτλ ξέρεις.. Και "συμφωνούμε" σε ελεύθερη σχέση χωρίς ταμπέλα.. Εδώ και μέρες δεν είμαι καλά λες και έχω μόνιμη περίοδο, δεν μπορώ να το εξηγήσω. Πέφτω ψυχολογικά, αγχώνομαι ότι θα τη χάσω, στεναχωριέμαι ότι δεν θα είναι πια τα ίδια.. Τις προάλλες είχα πέσει στα πατώματα γιατί ένιωθα ότι πέθαινε ένα κομμάτι μου, ήταν πολύ άσχημη εμπειρία και δεν θέλω να το ξαναπάθω. Εκεί λοιπόν που έκανα πιπί (ναι αλήθεια συγκεντρώνεσαι), συνειδητοποιώ πως με ενοχλεί το ότι δεν είμαστε μαζί! Αυτή η λέξη.. αυτό το "μαζί" που είναι σαν υπογραφή-σφραγίδα ότι δύο άνθρωποι είναι μαζί και θα είναι για πόσο.. ξέρω γω.. με καταλαβαίνεις; Το ότι δεν υπάρχει ταμπέλα πυροδοτεί την ανασφάλειά μου και με κάνει χειρότερα. Τι να κάνω δεν ξέρω πια...- Μαζί και ελεύθερες.

Αφού έβαλες το «συμφωνούμε» σε εισαγωγικά, σημαίνει ότι έκανες μια παραχώρηση χωρίς να πάρεις την έγκριση από τον εαυτό σου και τώρα το πληρώνεις. Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να μην αναγκάζεις τον εαυτό σου να υποχωρεί σε πράγματα που δεν συμφωνεί καθόλου, γιατί επαναστατεί, και μετά αρρωσταίνει. Οι ταμπέλες είναι σημαντικές, δεν είναι ασήμαντο ότι σου ζήτησε να την αφαιρέσετε, οι όροι άλλαξαν. Πρέπει να είσαι πολύ γενναία και να υποστηρίξεις αυτό που θέλεις, με κίνδυνο να χάσεις και αυτό που έχεις. Θα κερδίσεις όμως τον εαυτό σου ξανά, που πρέπει να είναι πάντα η πρώτη σου μέριμνα. Ό,τι και να κάνεις, μην προδίδεις τον εαυτό σου.

________________
2.

Καλημέρα!
Ο σύντροφός μου είναι 36 ετών, εγώ 35 κι είμαστε μαζί 6 χρόνια -τα τελευταία τρία συγκατοικούμε. Έχω δουλειά και μια σχετική οικονομική άνεση, αυτός όχι (έχει πανεπιστημιακό πτυχίο). Όσες φορές έκανα συζήτηση σχετικά με αυτό, μου είπε ότι υπάρχει μεγάλο θέμα με την ανεργία στον κλάδο του. Τον συντηρούν οι γονείς του και του αναγνωρίζω ότι είναι πολύ ολιγαρκής ως προς τις δαπάνες για τον εαυτό του -ευτυχώς. Πώς μπορώ να προχωρήσω μαζί του (συγκεκριμένα να κάνουμε παιδί);
Εκνευρίζομαι που τον βλέπω να μην κάνει κάποια κίνηση έστω για εξεύρεση δουλειάς... καταλαβαίνω ότι υπάρχει τρομερό θέμα με την ανεργία κι ότι πρέπει να δείξω κατανόηση, θα μπορούσε να συμβεί και σε μένα. Ωστόσο, τα έξοδα της κοινής μας ζωής θα τα πληρώνω εγώ; Μέχρι στιγμής αυτό κάνω, επειδή το σπίτι είναι δικό μου πληρώνω κανονικά ΔΕΗ/νερό/κοινόχρηστα όπως και πριν έρθει να συγκατοικήσουμε (εννοείται πως δεν υπάρχει περίπτωση να ζητήσω ποτέ λεφτά από τους γονείς του, μη με παρεξηγήσετε).
Δε λέω, αν ζούσαμε σε παλαιότερες εποχές θα ήταν εντάξει να δουλεύει ο ένας και ο άλλος να κάθεται στο σπίτι με τα παιδιά... μήπως να παρηγορηθώ με το ότι θα είμαστε ένα πρωτοποριακό μοντέλο οικογένειας;; (το παίζω και φεμινίστρια, να η ευκαιρία μου :p )

Κυρίως με στενοχωρεί το ότι δείχνει να έχει "βολευτεί" σε αυτή τη κατάσταση. Ρίχνω το φταίξιμο στους δικούς του που ποτέ δεν τον πίεσαν να δουλέψει.
Να διευκρινίσω εδώ ότι ποτέ δεν μου έχει ζητήσει λεφτά ούτε και του έχω δώσει. Απλά, όταν δεν θα είμαστε πια μόνο οι δυο μας, τι θα γίνει;

Δεν ξέρω, από τη μία τσατίζομαι, από την άλλη νιώθω άσχημα να τον πιέζω από θέση ισχύος...- Thursday

Ρίχνεις το φταίξιμο στους δικούς σου, αλλά όχι σε σένα που είσαι σε μια σχέση εδώ και έξι χρόνια με έναν άνθρωπο που απορρίπτεις; Δεν βλέπω πουθενά να άλλαξε η προσωπικότητά του, δεν σου ήρθε ξαφνικά. Ήλπιζες ότι κάτι θα αλλάξει; Από μόνο του; Όπως δεν άλλαξε ως τώρα, μάλλον δεν θα αλλάξει και στο μέλλον. Αυτός είναι, έχεις όλα τα δεδομένα μπροστά σου. Η ζωή σας μπορεί να γίνει πολύ εύκολη. Μπορεί να γίνει και πολύ δύσκολη. Και τα δύο, με τον ίδιο άνθρωπο. Εσύ διαλέγεις.

________________
3.

Α,μπα, θα ήθελα να ρωτήσω.. Θεωρείς ανήθικο ένας καθηγητής/τρια πανεπιστημίου να έχει σχέση με μία/έναν φοιτητή/τρια; Κι αν όντως υπάρχει ενδιαφέρον και από τις 2 μεριές είναι δίκαιο να μη ζήσουν κάτι δύο άνθρωποι λόγω της θέσης του ενός (δεδομένου ότι δεν υπάρχει μέλλον σ'αυτή την σχέση) : -Dramaaa!

'Ανήθικο' δεν ξέρω αν είναι η σωστή λέξη. Με ποιο τρόπο μπαίνει η ηθική σε κάτι τέτοιο; Λάθος είναι, όχι ανήθικο. Είναι λάθος γιατί μια τέτοια σχέση είναι κατάχρηση εξουσίας από τη μεριά του καθηγητή και με αυτόν τον τρόπο δεν μπορεί να δημιουργηθεί ισότιμη σχέση. Δημιουργείται μια νέα σχέση εξουσίας που περιλαμβάνει και σεξ. Γι 'αυτό δεν υπάρχει μέλλον, δεν υπάρχει άλλο εμπόδιο.

Αυτό δεν έχει εμποδίσει χιλιάδες καθηγητές να τα φτιάχνουν με χιλιάδες φοιτητές, για να διαλυθεί το ρομάντζο με τον χειρότερο τρόπο. Δεν ξέρω τι εννοείς με το 'δίκαιο', όπως δεν καταλαβαίνω και το 'ανήθικο'. Δεν είσαι μωρό. Πάρε την ευθύνη της απόφασης, ζύγισε τα ρίσκα και αν την πατήσεις, μην φωνάξεις 'αδικία.'

________________
4.

Aγαπητή Αμπά,
έχω ένα σοβαρό θέμα που ελπίζω να μην πάρεις στ' αστεία.
Δεν αντέχω την απομυθοποίηση σε μια σχέση σε επίπεδο σωματικών λειτουργιών- για να το θέσω όσο πιο κομψά μπορώ. Δεν αντέχω τις άσχημες μυρωδιές, τους περίεργους ήχους-ιφ γιου νοου γουατ αι μιν- τα απόβλητα του αγαπημένου ανθρώπινου σώματος.
Οταν είμαι ερωτευμένη με πιάνει πανικός στην ιδέα ότι μπορεί να έρθω αντιμέτωπη με αυτή την πτυχή του άλλου. Ένας ήχος που μπορεί ν'ακούσω τυχαία περνώντας έξω απ' το μπάνιο, η πιθανότητα να μπω μέσα μετά απ'αυτόν και να αντιμετωπίσω δυσάρεστες οσμές και πολλά άλλα σχετικά, με πανικοβάλουν, δεν τα συνηθίζω στη διάρκεια της σχέσης, όσο σοβαρή και να γίνει. Φυσικά, εξίσου απεχθής μου είναι η ιδέα να εκτεθώ κι εγώ με τον ίδιο τρόπο.Οι άντρες νομίζω είναι σε γενικές γραμμές πιο άνετοι μ' αυτά και δε γίνεται όταν ζεις με τον άλλο να βγαίνεις στο μπαλκόνι μες στο καταχείμωνο για να μη γίνεις αυτήκοος μάρτυς ή να τον στέλνεις για ψώνια για να μη γίνει αυτός.
Υποψιάζομαι πόσο ξενέρωτη ή ανώριμη ακούγομαι, αλλά για κάποιο άγνωστο λόγο το αγαπημένο πρόσωπο δε θέλω να το ταυτίζω καθόλου με αυτές τις λειτουργίες, παρόλο που μεγάλωσα σε σπίτι όπου οι άλλοι ήταν άνετοι με αυτά και γενικά δεν έχω μανία με καθαριότητα, παραπάνω απ'το φυσιολογικό εννοώ, ούτε είμαι σιχασιάρα σε άλλα θέματα.
Εχουν και άλλοι τέτοια κολλήματα ή πρέπει ν' αρχίσω να ανησυχώ σοβαρά; Και επίσης τι μπορώ να κάνω ;- Shit happens

Ερωτεύεσαι συχνά, μου φαίνεται. Να ανησυχείς σοβαρά μόνο αν αυτό το κόλλημα σε εμποδίζει να αφήνεις τον έρωτα να εξελιχθεί σε κάτι άλλο.

________________
5.

Αγαπημένη μου Α, Μπα;,

Το θέμα που με προβληματίζει τώρα: Οι άνθρωποι με τους οποίους κάνω παρέα, συνεννοούμαι και νιώθω πως έχω κοινά (μιλάω για φίλους επί σειρά ετών, οικογένεια, συνεργάτες) παρακολουθούν σειρές όπως Dexter, Homeland, Game of thrones κλπ. Από την άλλη δεν γνωρίζω ούτε έναν άνθρωπο που να παρακολούθησε το Glee, μάλλον γιατί θα ήταν για μικρότερες ηλικίες (;). Σε όποιον λέω πως μου άρεσε το Glee και στεναχωρήθηκα που τελείωσε με στραβοκοιτάζει ή με "κοροϊδεύει" (ευγενικά πάντα). Πιστεύεις πως έχω κάποιο προβληματάκι ή πρόκειται απλά για μία μικρή απολαυστική συνήθειά μου που θα έπρεπε να την κρατάω μόνο για τον εαυτό μου, εφόσον δε συμφωνεί με τα γούστα των φίλων μου;

Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων για την προτεραιότητα που θα μου δώσεις !!!! <3 :* - Μαριγώ

Ποτέ μην προβληματιστείς για διαφορές που είναι θέμα γούστου. Ποτέ. Ας λένε ό,τι θέλουν. Και πρόσεχε. Όπως δεν έχει σημασία τι δεν τους αρέσει, έτσι δεν έχει σημασία τι τους αρέσει. Μην προσπαθείς να είσαι σε συμφωνία με τα γούστα των γύρω σου. Μην προσπαθείς να κερδίσεις την εύνοια των άλλων με την κολακεία. Σε παίρνουν αμέσως είδηση και ο σεβασμός πάει περίπατο.

________________
6.

Γεια σου Α, μπα;! Έχω την εξής απλή και σύντομη ερώτηση: μετά από ένα -επιτυχημένο- πρώτο ραντεβού πόσο είναι το νορμάλ/σύνηθες χρονικό διάστημα που ("πρέπει" να) μεσολαβεί για το δεύτερο;

Ο χρόνος που σπαταλάει κάποιος ερευνώντας αυτό το ερώτημα είναι ανάλογος με το ποσοστό λανθασμένης εκτίμησης σχετικά με το πόσο καλά πήγε το ραντεβού.

________________
7.

Αγαπημένη μου Α,μπα,

Σε διαβάζω καιρό και αποφάσισα να σου στείλω κι εγώ. Αν και έχω ωραιότατη ερώτηση επαγγελματικής φύσεως (είμαι του ίδιου αντικειμένου σπουδών), αποφάσισα να σου στείλω για πιο "hot" θέματα που χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης.
Στο δια ταύτα λοιπόν, κατοικώ και εργάζομαι στην Αθήνα. Είμαι μεγαλωμένη στην επαρχία, ήρθα εδώ για να σπουδάσω και μένω μέχρι σήμερα που είμαι 25.

Στην πολυκατοικία μου, στις αρχές του 2014, μετακόμισε ένα ζευγάρι και συγκεκριμένα στο διπλανό μου διαμέρισμα. Λόγω διαφορετικών ωραρίων, τους 4 πρώτους μήνες δε τους είχα πετύχει καθόλου. Ο αδελφός μου, σε κάποια επίσκεψή του, τους συνάντησε στην είσοδο της πολυκατοικίας και με ενημέρωσε πως είναι νέοι και "εμφανίσιμοι".
Ομολογώ πως είχα περιέργεια να τους δω, αλλά είχα και έχω τρελά ωράρια στη δουλειά, οπότε το θέμα ξεχάστηκε.
Μέχρι ένα πρωινό του Απριλίου, όπου έχοντας αργήσει να ξυπνήσω, για να μην αργήσω στη δουλειά, ετοιμάστηκα όπως-όπως σε χρόνο dt και πετάχτηκα σαν τη τρελή από το σπίτι. Τότε έπεσα πάνω σε εκείνον, οπού έφευγε επίσης από το σπίτι του και έπαθα εγκεφαλικό!!

Α,μπα είναι ένα πολύ ωραίο παιδί, φαίνεται ζεστός και φιλικός, είναι ευγενικός και το πιο σημαντικό ΔΕΣΜΕΥΜΕΝΟΣ. Για να μη μακρυγορώ, από τότε και για όσες φορές τον έχω πετύχει κάνω εξάσκηση για να μην κοκκινίζω. Δυστυχώς έχω κι αυτό το ελάττωμα! Προσπαθώ να διαπραγματευτώ με τον εαυτό μου, διότι δε τον γνωρίζω, δε ξέρω τίποτα για τη ζωή του, δε ξέρω τον χαρακτήρα του, δε ξέρω αν μου αρέσει. Η σκέψη μου όμως είναι μαζί του. Από τότε που τον συνάντησα, έδειξα προσοχή και ανακάλυψα περισσότερα πράγματα για την καθημερινότητα του. Όσα μπορώ τουλάχιστον γιατί λείπω και εγώ πολλές ώρες από το σπίτι. Προσπαθώ να μη μπαίνω σε διαδικασία σύγκρισης με την κοπέλα του, η οποία είναι ευγενέστατη και να μη βγάζω θεωρίες από το πουθενά του τύπου: δε τους έχω πετύχει σε καμια στιγμή τρυφερότητας, λες να μη τα πηγαίνουν καλά;! Επίσης, προσπαθώ να μη βγάζω αυθαίρετα συμπεράσματα γιατί είναι πολύ ευγενικός όποτε με συναντάει, και γιατί χτες που με πέτυχε το βράδυ ξαφνιάστηκε..... Πραγματικά και τώρα που τα γράφω νευριάζω λίγο με τον εαυτό μου που δεν πειθαρχεί.. Όπως καταλαβαίνεις, λοιπόν, Α,μπα μου έρχονται μέρες που εύχομαι να μην τους πετύχω και αρχίσω πάλι τις θεωρίες και μέρες που κουράζομαι που θέλω να παρακολουθώ. Με σόκαρε το γεγονός πως έλειψα από το σπίτι μου για το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος και ένιωσα κάπως όταν ήρθε η ώρα να επιστρέψω και να αρχίσει πάλι η συζήτηση με τον εαυτό μου και η πίεση. Η ερώτηση μου προς εσένα είναι αν πιστεύεις πως μπορεί να νιώσεις πως με κάποιον μπορεί να ταιριάζεις από το πρώτο βλέμμα. Ίσως διαβάζεται λίγο κάπως όπως το γράφω, αλλά εμένα μέχρι σήμερα δε μου είχε συμβεί κάτι παρόμοιο. Πάντα οι εκάστοτε σύντροφοι μου επιλέγονταν αφού τους είχα γνωρίσει πρώτα και έτσι ξεκινούσε και η χημεία μεταξύ μας, μήπως όμως πρέπει να αναθεωρήσω; Η ερώτηση είναι γενικής φύσεως και δε σπεύδω να δώσω σάρκα και οστά σε μία φαντασίωση, που προσπαθώ να βρω την αιτία ύπαρξης.
Σε ευχαριστώ πολύ και σε φιλώ!!
Go on!!

Y.Γ.1: Για την ιστορία, να σε ενημερώσω πως είμαι με κάποιον τους τελευταίους 6 μήνες, με τον οποίο αν και ταιριάζουμε πολύ, έχουμε μεγάλη διαφορά ηλικίας (20 χρόνια) και θα έγραφα πως είμαστε σε εντελώς διαφορετικές φάσεις-κάτι που θα χρειαζόταν ένα κατεβατό για να στο αναλύσω αν και θα ήθελα την άποψή σου σε αυτό, οπότε μάλλον η σχέση θα τελειώσει πριν καλά καλά αρχίσει!!

Υ.Γ.2: Ελπίζω μέχρι να απαντήσεις, όλο αυτό το θέμα να είναι παρελθόν!

Δεν νιώθεις ότι ταιριάζεις, θέλεις να του βγάλεις τα ρούχα κατεπειγόντως, και ναι, φυσικά μπορεί να το νιώσει αυτό κάποιος άμεσα με έναν άγνωστο. Μην το κάνεις πιο σοβαρό απ' ό,τι είναι καλέ, σου γυάλισε ο γείτονας, ε και; Είσαι ελεύθερη να θέλεις να γδύσεις οποιονδήποτε μέσα στο κεφάλι σου. Γι' αυτό έχουμε το μυαλό, για τη φαντασία, όχι μόνο για να κάνουμε προσθέσεις και πολλαπλασιασμούς.

Μόνο πρόσεχε μην παραμυθιαστείς και το κάνεις πιο σοβαρό απ' ό,τι είναι, όπως κάνουν συνήθως οι γυναίκες που δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι θέλουν να κάνουν σεξ με κάποιον που δεν ξέρουν, και αρχίζουν να δημιουργούν ολόκληρη προσωπικότητα μέσα το μυαλό τους για να δικαιολογήσουν την έλξη. Είναι σωματική έλξη, ανθρώπινη και ωραία και σωστή. Έχεις γείτονα που είναι λουκουμάκι, αυτό είναι πολύ διασκεδαστικό, ευχάριστο, δίνει κέφι στην καθημερινότητα, και δεν χρειάζεται να έχει καν συνέχεια. Ότι δεν σου έχει συμβεί ποτέ ξανά τι νομίζεις ότι σημαίνει; Δεν έχει καμία σημασία. 25 είσαι, θα σου συμβούν πολλά ακόμα, πάρα μα πάρα πολλά, για πρώτη φορά.