Περού: Η αστυνομία σκότωσε εν ψυχρώ εργάτη πατέρα 7 παιδιών που αντιστάθηκε στην έξωση

Περού: Η αστυνομία σκότωσε εν ψυχρώ εργάτη πατέρα 7 παιδιών που αντιστάθηκε στην έξωση Facebook Twitter
13

Σοκ και αντιδράσεις προκαλεί στο Περού η δολοφονία από την αστυνομία ενός 62χρονου εργάτη, πατέρα 7 παιδιών, ο οποίος  αντιστάθηκε στη διαδικασία έξωσης από το σπίτι του, στην πόλη Cajamarca του Περού.

Ο Fidel Flores Vasquez διέμενε στο σπίτι με τα παιδιά του και τα 7 εγγόνια του. Δεν δέχτηκε να εγκαταλείψει το σπίτι του όταν του το ζήτησε η αστυνομία.

Στο video του RT φαίνεται η εν ψυχρώ δολοφονία του από αστυνομικό ο όποιος τον πυροβόλησε από μικρή απόσταση.

Ο 62χρονος ικεύτευε τον δικαστή και τις αρχέ ςνα του επιτρέψουν να παραμείνει στο σπίτι του με την οικογένεια του, κάτι που δεν έγινε δεκτό. Η οικογένεια αντιστάθηκε στην προσπάθεια να τους βγάλουν από το σπίτι με  πέτρες, τούβλα και βόμβες μολότοφ.

13

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αντιπαράθεση Μελόνι - Κεντροαριστεράς για τα συνδικαλιστικά δικαιώματα και τον κατώτατο μισθό

Διεθνή / Αντιπαράθεση Μελόνι - Κεντροαριστεράς για τα συνδικαλιστικά δικαιώματα και τον κατώτατο μισθό

«Υπερασπίζομαι τους εργαζόμενους καλύτερα απ’ την “αριστερά με χαβιάρι”», λέει η Μελόνι- «Δεν ανέχομαι να δίνουν ρετσινόλαδο στους εργαζόμενους», απαντά η ηγέτης της κεντροαριστεράς
LIFO NEWSROOM
Ανάλυση Φράνσις Φουκογιάμα στους FT: «Η επιστροφή του Τραμπ: Μια νέα εποχή διάβρωσης για την Αμερική»

Διεθνή / Ανάλυση Φράνσις Φουκουγιάμα στους FT: Τι σημαίνει η ισοπεδωτική νίκη Τραμπ για την Αμερική και τον κόσμο

«Οι Δημοκρατικοί έχασαν την επαφή τους με τη βάση τους στην εργατική τάξη και έγιναν ένα κόμμα κυριαρχούμενο από μορφωμένους αστούς επαγγελματίες» αναφέρει ο πολιτικός φιλόσοφος - Πώς επηρέασε ο woke φιλελευθερισμός
LIFO NEWSROOM
Κέιτ Μίντλετον: Δυνάμωσε η χριστιανική της πίστη κατά τη διάρκεια της δύσκολης μάχης με τον καρκίνο

Διεθνή / Κέιτ Μίντλετον: «Δυνάμωσε η χριστιανική της πίστη» κατά τη διάρκεια της δύσκολης μάχης με τον καρκίνο

Τι αποκαλύπτουν βασιλικοί συντάκτες για την σχέση της Κέιτ Μίντλετον με τη χριστιανική θρησκεία - Πότε θα πραγματοποιήσει νέα δημόσια εμφάνιση η μέλλουσα βασίλισσα
ΕΥΑ ΠΑΥΛΑΤΟΥ

σχόλια

3 σχόλια
κε Χελτερ Σκελτερ, τα μπλεξατε ασχημα τα πραγματα μεταξυ Βολιβιας και Περου, μη μιλατε αν δεν ξερετε. Παρ-ολα αυτα, ο προεδρος Ουμαλα του Περου ειναι οντως κεντρο/αριστερος και παλαιοτερα οπαδος του Τσαβες.
Οι αστυνομικές αρχές μιας χώρας ποιανού τις εντολές εφαρμόζουν εκτελούν με αυτό το τρόπο?Της κυβέρνησης ή της αντιπολίτευσης?Εαν παρόμοιο περιστατικό συνέβαινε στην Ελλάδα θα ήσασταν (οι σύντροφοι) στα κάγκελα φωνάζοντας για το Δένδια, το ...Σόιμπλε, το ΔΝΤ, τον ...Μπαρόζο, τον ...Αδωνη ή θα τα βάζατε με τους αστυνομικούς της συγκεκριμένης υπόθεσης?
Ο χαρακτήρας και η ταξική βάση ενός κοινωνικού σχηματισμού και του αντίστοιχου του τύπου κράτους δεν καθορίζονται από το «δεξιό» ή «αριστερό» πρόσημο της εκάστοτε κυβερνητικής διαχείρισης της κρατικής εξουσίας. Αν ήταν έτσι, θα έπρεπε να θεωρήσουμε πως με το «αριστερό» (όπως πόζαρε στις δεκαετίες του '70 και '80· μετά ήρθε ο σημητικός εκσυγχρονισμός και τα σάρωσε όλα) ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, την οκταετία 1981-1989 είχαμε σοσιαλισμό ή ακόμα και κομμουνισμό στην Ελλάδα, πράγμα βέβαια εντελώς φαιδρό και γελοίο. Έχετε μπερδέψει τα μπούτια σας ορισμένοι. Επιμέρους μέτρα όπως η εθνικοποίηση κάποιων βασικών πλουτοπαραγωγικών πηγών, μέσων παραγωγής και επιχειρήσεων βαρύνουσας σημασίας (τέτοια εφαρμόζει και η τωρινή κυβέρνηση της Βενεζουέλας αλλά και της Βολιβίας) δεν ισοδυναμούν κατ' ανάγκη (μάλιστα δεν είναι ούτε αναγκαία ούτε επαρκής συνθήκη για μία σοσιαλιστική οργάνωση της οικονομίας) με μία σοσιαλιστική πολιτική, στο βαθμό που επιβιώνει η ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, τα εργαλεία δουλειάς, τις μηχανές κ.λπ., στο βαθμό που διατηρούνται οι εμπορευματικές/χρηματικές σχέσεις, που συντηρείται μία μεγαλύτερου ή μικρότερου μεγέθους κρατική υπαλληλία, που διαιωνίζονται ειδικές ομάδες ένοπλων ανδρών και γυναίκων (αστυνομία, στρατός) που νομικά διεκδικούν το περιώνυμο «μονοπώλιο της βίας» κ.λπ. Μία γενεαλογία του μέτρου της εθνικοποίησης δείχνει ότι έχει χρησιμοποιηθεί πλείστες όσες φορές και από συντηρητικές κυβερνήσεις, άρα δεν συνιστά ιδιάζων χαρακτηριστικό ενός υποτιθέμενου «αριστερού» (που δεν έχει άλλωστε κανέναν πλέον σημασιολογικό περιεχόμενο ο όρος, αφού έχει καταλήξει να σημαίνει τα πάντα και τίποτα) πολιτικού προγράμματος. Χρειάζεται η πιο αυστηρή εννοιολογική σαφήνεια και ακρίβεια, διότι οι έννοιες «εθνικοποίηση» και «κοινωνικοποίηση» δεν είναι καθόλου συνώνυμες, πόσο μάλλον ταυτόσημες.Θέλεις να επιτεθείς σε κάτι, αλλά το κάνεις με τόσο κραυγαλέο και χοντροκομμένο τρόπο, που από το σχόλιο και μόνο («Γίνονται αυτά στο Περού του συντρόφου επαναστάτη Εβο Μοράλες?») κάνει μπαμ ότι μπήκες εδώ να στάξεις τη χολή σου, και ας μην ξέρεις ποιός είναι ο πρόεδρος του Περού και ποιός της Βολιβίας. Θέλεις να επιτεθείς στη λεγόμενη αριστερά, αλλά αριστερά δεν υπάρχει*· είναι ένα σκιάχτρο. *Υπάρχει όμως σοσιαλδημοκρατία, φιλελευθερισμός, φασισμός, κομμουνισμός, κ.λπ., όροι που έχουν ένα συγκεκριμένο εννοιολογικό περιεχόμενο και μία ιστορική γενεαλογία. Τα υπόλοιπα, "αριστερά", "δεξιά", σού 'πα μού 'πες, συμβάλλουν μόνο στη διαιώνιση της λήθης και της ιστορικής αμνησίας.
Εχει υποπεσει στην αντιληψη σας οτι η ΕΣΣΔ και το Συμφωνο της Βαρσοβιας διαλυθυκαν το 1989? Επισης, εκεινη περιπου την εποχη επεσε και το Τειχος του Βερολινου, αν δε με απατα η μνημη μου. Η δικη σας ομως, μαλλον καπου στις δικες της Μοσχας του 36 φαινεται να εχει κολησει...
Dimitris Kakogirou,κανείς δεν σε προσκάλεσε να ακολουθήσεις· εσείς την δουλειά σας και εμείς τη δική μας. Κάποια παρατήρηση επί της ουσίας έχεις να κάνεις;Spyridon,δεν βλέπω τι σχέση έχουν οι Δίκες της Μόσχας με ό,τι έγραψα πιο πάνω. Εμένα αυτά είναι τα εννοιολογικά μου εργαλεία, η θεωρητική μου «αρματωσιά», αν θέλεις. Γιατί δεν αποπειράσαι να τα αποδομήσεις, ώστε να φάνουν καλύτερα οι δικές σου άρρητες αρχές και προϋποθέσεις; Αμφιβάλλω αν ο μεθοδολογικός ιντιβιντουαλισμός που πρεσβεύει ο φιλελευθερισμός μπορεί να εξηγήσει π.χ. την προέλευση του κράτους. Το ότι υπήρξαν κάποτε αταξικές και, άρα, α-κρατικές κοινότητες ανθρώπων (αυτό που συμβατικά θα ονομάζαμε πρωτόγονο κομμουνισμό) είναι γεγονός επιβεβαιωμένο από τη σύγχρονη ανθρωπολογική και εθνογραφική επιστήμη. [Αυτό δεν το εξακριβώνει μόνο ο Engels αλλά και ανθρωπολόγοι σαν τον Pierre Clastres ο οποίος άλλωστε άσκησε δριμεία κριτική στον μαρξισμό.]Η οργανωμένη κρατική εξουσία εμφανίζεται λοιπόν σε ένα ορισμένο στάδιο εξέλιξης της ανθρώπινης κοινωνίας (πέρασμα από την προϊστορία στην ιστορία). Ο κλασικός φιλελευθερισμός εξηγεί την προέλευση και καταγωγή του κράτους δια της προσφυγής στον μ ύ θ ο: η θεωρία του κοινωνικού συμβολαίου. Ο Marx, και ύστερα απ' αυτόν ο Lenin, την εξηγεί διαπιστώνοντας ότι η εμφάνιση του κράτους έπεται της εσωτερικής διαίρεσης της κοινωνίας σε ασυμφιλίωτα ανταγωνιστικές μεταξύ τους τ ά ξ ε ι ς. Η επιβίωση της κρατικής εξουσίας σήμερα είναι η ζωντανή απόδειξη της ύπαρξης οξύτατων και ασίγαστων ταξικών αντιθέσεων στη βάση της κοινωνίας. Δεν βλέπω, ως εκ τούτου, προς τι το μειδίαμα όταν χρησιμοποιεί κανείς φαινομενικά παρωχημένες έννοιες, όπως «κοινωνικός σχηματισμός», «ταξική βάση» κ.λπ., που όμως διατηρούν ένα σαφές και επακριβώς καθορισμένο σημασιολογικό περιεχόμενο.