Άλλαξες;

Παρακολουθείς με θλίψη τους προπηλακισμούς μειονοτήτων στα πάνελ...Δακρύζεις στα κρυφά και μονολογείς "πού φτάσαμε"... Αναμασάς τσιτάτα τοίχων που διερωτώνται "Οι παππούδες μας πρόσφυγες, οι γονείς μας μετανάστες, εμείς ρατσιστές;"

Αν είσαι άνδρας και "κρατιέσαι" καλά ακόμα, αραγμένος στη σιγουριά του καναπέ και την ασφάλεια της απόστασης πουλάς νταϊλίκι τύπου "άμα τους είχα μπροστά μου εγώ-τους είχα γαμήσει!"
Ταράζεσαι όταν ακoύς ότι σταμάτησαν το βράδυ κοπέλα μόνη στη Βουκουρεστίου και την έβαλαν να πει την ΑΛΦΑ-ΒΗΤΑ για να τσεκάρουν το επίπεδο των ελληνικών της...την έφτυσαν γιατί είχε προφορά ως 2ης γενιάς Ελληνίδα, κόρη ταγματάρχη -όχι πως αλλάζει κάτι, απλά έτσι για το οξύμωρο του ότι αυτοπροβάλλονται ως υπέρμαχοι των ενόπλων δυνάμεων-
 
Έλα όμως...
Πες αλήθεια...
Περισσότερο από το συμβάν σε σόκαρε "η Βουκουρεστίου"...ήταν σαν να έχανες το σημείο αναφοράς σου...
Υπήρχαν βλέπεις περιοχές που "κρυβόσουν" από όλη αυτή τη σαπίλα...
Δε γαμιέται - "αυτοκτόνησαν 3.000 την τελευταία διετία και ;"...
Στο Da Capo μπορούσες ακόμα να νιώσεις μάγκας...φραγκάτος που ξεφεύγει από το σύνολο...
 
Εγώ και εσύ το ξέραμε...στιγμιαίο ήταν μόνο....
Αλλά αρκούσε ο αέρας που βαυκαλιζόσουν ότι αποπνέεις πίσω από τα Ray-ban σου, για να σηκωθείς πάνω από τη μάζα....
Να θυμηθείς πριν έξι χρόνια...που ήσουν ένας απ' όλους τους μαλάκες νεοέλληνες...με την επίπλαστη οικονομική επιφάνεια ενός κάμπριο και μιας αυθαίρετης μεζονέτας, όλα στα δάνεια....
 
Αυτό ήταν...το ξέρεις καλά...
ότι έχασες ένα πλαίσιο αναφοράς........
Μιας συνολικής βιοθεωρίας......
Της βολής...του ωχαδελφισμού...της προχειρότητας....
 
Τότε που αργοπέθαινες στη γυάλα του συνονθυλεύματος των μεσημεριανών σκουπιδιών που σε τάιζαν και δεν μίλαγες....
Ήταν καλά τότε....
Είχε Venue το βράδυ...στίβαγμα στην ουρά στην πόρτα....
Εκεί που αυτοπροσδιοριζόσουν στο "περάστε κύριε" του βουτυρομπεμπέ πορτιέρη...και είχες κρυφή στύση στο πρώτο χαμόγελο της ξανθιάς μπίμπο...Και ήρθαν αυτοί οι μαλάκες και "σου συντάραξαν το είναι πατόκορφα ε;"
Απ' τη μία οι ταλαίπωροι μιγάδες των φαναριών να σου χαλάνε την αισθητική και από την άλλη αυτή η ναζιστική κουστωδία να φωνασκεί και να τεστάρει καθημερινά τα όρια της λογικής και της δημοκρατίας....
Και εσύ στη μέση...
 
Να καλείσαι να σκεφτείς...
Πφφ......ποιος παίρνει θέση τώρα;
Εδώ δεν έχεις να φας, να δουλέψεις, ζεις στο δωμάτιο 15 ώρες την ημέρα, ένα δωμάτιο που μικραίνει επικίνδυνα ώρα με την ώρα.....με τις σκιές να παίζουν περίεργα παιχνίδια στο μυαλό σου......
 
Και από πάνω αυτοί.....
Να σου χαλάνε το idling...
Πες τους φασίστες να τελειώνεις....Κατακεραύνωσέ τους από το status του fb σου και όλα καλά.......
 
Συμμετείχες στα κοινά του τόπου σου....
Άραξε τώρα...παίζει ο γαύρος....και έχει ταινία μετά το Nova......
 
Το βράδυ όμως που θα την πέσεις, θυμήσου τον Χατζιδάκι που μας την έλεγε......
"Ο φασισμός δεν είναι οι άλλοι. Είμαστε εσύ και εγώ" αδερφέ...
 
Όχι μην ταράζεσαι-προσποιείσαι άλλωστε...ξέρεις καλά τι εννοώ...
Πόσες φορές καρπάζωσες τον αδύναμο πιτσιρικά στην Α' τάξη για να γίνεις αρεστός στην γκόμενα ή στην παρέα σου;
 
Πόσες φορές δε γέλασες δείχνοντας την κοπελίτσα που 'χε κοτσιδάκια γιατί η μάνα της επέμενε να τη βλέπει παιδί, ενώ εσύ μικρομέγαλη φόραγες το κραγιόν της στα κρυφά και αυτοπροσδιοριζόσουν ως μουνάρα γιατί ακολούθησες τις ταγές του Cosmopolitan;
 
Εσύ δεν ήσουν που πέταγες πάντα το χαρτί έξω από το αμάξι...και απαντούσες με φωνή βραχέα στα ερτζιανά "γιατί μπορώ ρε μάγκα" στο γεράκο που σε ρώτησε γιατί;
 
Εσύ δεν πάρκαρες στη ράμπα αναπήρων ή πάνω στο πεζοδρόμιο;
 
Εσύ δεν φώναξες στον αλλοδαπό που πλησίασε να πλύνει το αμάξι σου και επέμεινε μετά το πρώτο όχι σου «τί καταλαβαίνεις τώρα; θες να τις φας;»
Εσύ δεν έλεγες ότι όλοι οι κλέφτες είναι ΑΛΒΑΝΟΙ;
Όλες οι ξένες, πουτάνες που ‘ρθαν να πάρουν τους άντρες μας;
 
Εσύ δεν ήσουν σίγουρος ότι προφυλάσσεις στο κάτω-κάτω το παιδί γιατί δεν το νιώθει όπως το ελληνόπουλο το να σηκώσει τη σημαία, για τον όποιον Οδυσσέα Τσενάι;
 
Εσύ δε φώναζες στον Νίνη μες την παρόρμηση της ψυχολογίας της μάζας, «δε θα γίνεις Έλληνας πότε Αλβανέ» και έκανες ήχους πιθήκων για τους έγχρωμους ποδοσφαιριστές;
 
Εσένα δε χαλάνε οι μετανάστες που σου τρώνε τις δουλειές, και επιλέγεις να ξεχνάς ότι δάκρυζες για τη γαλανόλευκη που σήκωνε ο Καχιασβίλι και όλη η ομάδα της άρσης βαρών;
 
Που σώπαινες όταν η Χαλκιά μίλαγε για ελληνικά γονίδια και έκανες φόρουμ συμπαράστασης στην Παπαχρήστου;;
 
Που χώριζες και χωριζόσουν σε όλο το φάσμα της ζωής σου σε Βάζελους, Γαύρους, Πασόκους, Αριστερούς αλήτες με flight και αλογοουρές, χριστιανούς, φασίστες-μπάτσους, in, trendy, emo, rockabilia, Εξάρχεια και Κηφισιά, έντεχνους και σκυλάδες και "έτερες δημοκρατικές δυνάμεις"...με πλήρη απαξία προς τους άλλους, τους απέναντι, βέβαιος κατά τον Σατρ ότι «αποτελούν την κόλασή σου;»
 
Αποδοχή. Συμβιβασμός. Ανικανότητα.
 
Απώλεια. Αντίδρασης. Μνήμης. Αλληλεγγύης.
Φόβος για το άγνωστο. Εκμαυλισμός.
 
Περιδεής.  Ανελεύθερος. Κατώτερος των περιστάσεων.
Βόλεμα. Φίμωμα.
 
Σάρωσες κάθε έννοια του αλληλέγγυου, μίσησες με πάθος τη διαφορετικότητα και τολμάς να διατείνεσαι ξαφνικά ότι νοιάζεσαι;
 
Σύγκλιση των άκρων, ίσες αποστάσεις-στρογγυλεμένες απόψεις, μια τζούρα Ναζίμ Χικμέτ κι ένα δάκρυ κύλησε...
 
Εγώ όμως ξέρω: "Εικόνα σου είναι, κοινωνία, και σου μοιάζουν."
Καληνύχτα