Η Καθημερινή χλευάζει το ντύσιμο της Ζωής Κωνσταντοπούλου

Η Καθημερινή χλευάζει το ντύσιμο της Ζωής Κωνσταντοπούλου Facebook Twitter
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου κατευθύνεται στο προεδρικό μέγαρο για την ορκωμοσία. Φωτ.: Nick Paleologos / SOOC
19

"Από θεάματα ξεκινήσαμε καλά" έγραψε ο Στέφανος Κασιμάτης σήμερα στη στήλη του στην Καθημερινή.

Εκτός των άλλων γράφει στην εφημερίδα: "Σε κάθε περίπτωση, ο διορισμός της Ζωής Κωνσταντοπούλου εγγυάται τα θεάματα που υποσχέθηκε η κυβέρνηση Τσίπρα. (Λαχανί παλτό, φούξια παντελόνι και μαύρο παπούτσι! Λίγο είναι;) Να δούμε τι θα γίνει και με τον άρτο..."

Και σε κομμάτι του με τίτλο "Αλαλα τα χείλη..." τονίζει: "Πολλά ακούστηκαν για την ενδυματολογική... πώς να την πω, πανδαισία μήπως; Για αυτό, τέλος πάντων, που μας χάρισε χθες η Ζωή Κωνσταντοπούλου με την εκκεντρική αμφίεσή της. Τόσο εκκεντρική, ώστε θα μπορούσε να πει κάποιος ότι η ενδυματολογική έμπνευση της Ζωής άρπαξε τη Βίβιαν Γουέστγουντ (όχι ως πρόσωπο, ως σύμβολο...) από τον σβέρκο, τη χτύπησε κάτω στο τσιμέντο δυο-τρεις φορές σαν το χταπόδι, έπειτα της πάτησε τον λαιμό κι άρχισε να χοροπηδάει πάνω στο κεφάλι και, στο τέλος, την πέταξε κιόλας από το παράθυρο..."

Πέρα από τις ενδυματολογικές επιλογές, ο Φαληρεύς έγραψε για την κυρία Κωνσταντοπούλου:
Μέχρι χθες το πρωί ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης ήταν απαρηγόρητος: ύστερα από είκοσι έξι χρόνια στη Βουλή είχε αποτύχει να εκλεγεί. Από το μεσημέρι και έπειτα, όμως, του είχε περάσει: ένιωθε ευτυχής που δεν θα ήταν υποχρεωμένος να πηγαίνει στη Βουλή, πρόεδρος της οποίας θα είναι η Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Εδώ, υποχρεώνομαι σε μια παρέκβαση, για να σας περιγράψω μια σκηνή από ένα μέλλον που (ευτυχώς) δεν θα ζήσουμε. Ολη η Ελλάδα βλέπει από την τηλεόραση σε απευθείας μετάδοση έναν εξηνταπεντάρη αλαφιασμένο, αλλοπαρμένο και πανικόβλητο, ο οποίος έχει σκαρφαλώσει ψηλά στη στέγη της Βουλής (κοντά στον ιστό της σημαίας, φαντασθείτε) και απειλεί να πέσει να σκοτωθεί. Η Αστυνομία έχει απομονώσει περιμετρικά την περιοχή, προβολείς φωτίζουν τη σκηνή του δράματος γιατί έχει πέσει πια η νύχτα, το νοσοκομειακό και οι γιατροί σε επαγρύπνηση, οι διασώστες (ειδικά εκπαιδευμένοι για παρόμοιες καταστάσεις) έτοιμοι να χυμήξουν και να τον αρπάξουν προτού βουτήξει στο κενό! Είναι, φυσικά, ο Μαρκογιαννάκης... Δεν άντεξε άλλο ο δύσμοιρος να τον βάζει η Κωνσταντοπούλου στην ανάγνωση του καταλόγου των βουλευτών (δηλαδή, τιμωρία) σε κάθε ονομαστική ψηφοφορία...

Ας επιστρέψουμε τώρα στο παρόν, διότι, πέρα από τα αστεία που είναι αναπόφευκτα εν προκειμένω, θα είχε ενδιαφέρον να γνωρίζαμε τη λογική της συγκεκριμένης επιλογής από πλευράς του νέου πρωθυπουργού. Θα βοηθούσε να καταλάβουμε τι θέλει να κάνει με τη Βουλή, όταν στη θέση του προέδρου τοποθετεί τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία ως προσωπικότητα είναι οι τρεις Ερινύες σε πακέτο της μιας: Αληκτώ, Τισιφόνη και η τρίτη που παριστάνω ότι δεν θυμάμαι το όνομά της. Εν ολίγοις, πρόκειται για ένα πρόσωπο το οποίο δεν έχει καμία δυνατότητα να λειτουργήσει εποικοδομητικά, ούτε στον χειρισμό των κοινοβουλευτικών διαδικασιών ούτε και παρασκηνιακά.

Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, η Κωνσταντοπούλου ήταν αποτελεσματική στη Βουλή, όπως απέδειξε, παρά τον υπερβολικό δυναμισμό της. Μήπως, λοιπόν, ο πρωθυπουργός Τσίπρας την επέλεξε επειδή εκτιμά ότι η Κωνσταντοπούλου θα ελέγξει τη Βουλή και θα επιβάλει πειθαρχία; Ιδίως -να προσθέσω στο ερώτημα- αν έχει σκοπό να προχωρήσει γρήγορα με ριζοσπαστικές νομοθετικές πρωτοβουλίες που θα συναντήσουν αντιστάσεις; Αν αυτή η σκοπιμότητα υπάρχει πίσω από την επιλογή της Κωνσταντοπούλου, είναι μεν παρακινδυνευμένος ο υπολογισμός, αλλά όχι και τελείως αβάσιμος. Διότι τα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης, για να το πω κομψά, τελούν ακόμη υπό το κράτος του κλονισμού που υπέστησαν με την ήττα· και είναι πολύ πιθανό να παραμείνουν στην κατάσταση αυτή για αρκετό καιρό, εφόσον παραμείνει στην ηγεσία της Ν.Δ. ο Αντ. Σαμαράς και η Κεντροαριστερά εξακολουθήσει να πορεύεται τον δρόμο προς την ανυπαρξία.

Εκτός βέβαια αν τίποτε από όλα αυτά δεν ισχύει και, απλώς, ο Αλ. Τσίπρας έδωσε στη Ζωή Κωνσταντοπούλου μια θέση που ικανοποιεί τον χαρακτήρα της, προκειμένου να μην την έχει εμπόδιο στους «συμβιβασμούς» που θα απαιτηθούν...

19

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Σεναριογράφος κατηγορεί τον ΛεΜπρόν Τζέιμς και το Netflix ότι του έκλεψαν σενάριο ταινίας

TV & Media / Σεναριογράφος κατηγορεί τον ΛεΜπρόν Τζέιμς και το Netflix ότι του έκλεψαν σενάριο ταινίας

Ο κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία του NBA κατηγορείται από τον σεναριογράφο Ρομπ Γκράμποου ότι, μαζί με την εταιρεία παραγωγής του, SpringHill Company, έκλεψε το σενάριό του για την αθλητική ταινία Rez Ball, η οποία κυκλοφόρησε στο Netflix τον Σεπτέμβριο
LIFO NEWSROOM
New York Times: Με απεργία την ημέρα των αμερικανικών εκλογών απειλούν οι τεχνικοί της εφημερίδας

Διεθνή / New York Times: Με απεργία την ημέρα των αμερικανικών εκλογών απειλούν οι τεχνικοί της εφημερίδας

Ζητούν υψηλότερους μισθούς και μεγαλύτερη ευελιξία στην εξ αποστάσεως εργασία - Γιατί κάποια αιτήματά τους χαρακτηρίζονται παράλογα και ποια είναι η στάση των δημοσιογράφων των New York Times
LIFO NEWSROOM

σχόλια

14 σχόλια
Μια ιστορική εφημερίδα, που παρά τον ιδεολογικό της προσανατολισμό διαβάζονταν άνετα από ανθρώπους προσκείμενους σε άλλες πλατφόρμες (γνώμες που φιλοξενούσε σταθερά η εφημερίδα-ο ορισμός της αμεροληψίας), τείνει να καταντήσει ακροδεξιά φυλλάδα, με την απαραίτητη δόση μεγαλοαστικού αισθητικού εκλεκτικισμού (αν όχι αριστοκρατικού).Κρίμα. Η "Ε" δεν υπάρχει πια, και η "Κ" πνέει τα λοίσθια σε σκοτεινά και ύποπτα μονοπάτια. Αν αυτό δεν είναι πλήγμα για τη Δημοκρατία και την ελευθερία λόγου, δεν ξέρω τι μπορεί να είναι.
Βρε παιδιά, μην ειμαστε εμπαθείς. Η στήλη του Κασσιματη ειναι εντόνως σατιρική, είναι γνωστό.Οπως και το ότι βαλλει κατά πάντων. Να θυμηθώ πχ το"από τη Θώδη στη Σοδη"με αφορμή τη ντεκολτεδάτη ορκομωσία που αναστέναξε ο Τραγάκης; (σημειώνω ότι η Σόδη είναι ΝΔ)http://www.kathimerini.gr/782350/opinion/epikairothta/politikh/apo-th-8wdh-sth-sodh
Αν τα ίδια ρούχα φορούσε η Έλενα Κουντουρά, πρώην μοντέλο, αυτό θα αποτελούσε απλώς ενδυματολογική άποψη κατά τους ίδιους δημοσιογραφίσκους που τώρα επικρίνουν. Αυτό από μόνο του δείχνει την όχι-και-τόσο-καλυμμένη ρατσιστική υπόσταση τέτοιων σχολίων.
Τόσο Πόλυ ιντερνετικός χώρος για τις βλακειες της 'Καθημερινης'.... Λίγη υπομονή αν κάνανε θα την κρινανε πολιτικά όπως πρεπει .... Μάλλον μερικοί δεν κατάλαβαν για ποιο λογο εμειναν 9 μονάδες πίσω!
Το Je suis Charlie αναφέρεται σε συγκεκριμένη δολοφονική ενέργεια κατά της ελευθερίας του τύπου. Εδώ δε βλέπω να πυροβόλησε κανείς τον Κασιμάτη. Αντίλογος γίνεται. Ελευθερία λόγου έχουν και οι δημοσιογράφοι αλλά και οι αναγνώστες εξίσου. Πολύ απλοϊκή η εξίσωση του αντίλογου με τη δολοφονία.
tb44 ποιος ο λόγος να ξεκινήσεις να εξηγείς τα αυτονόητα εκεί που δε μπορεί να γίνει διαχωρισμός μεταξύ φόνου/τρομοκρατικής ενέργειας και στιλιστικής επιλογής. Βέβαια ο spoudarxidis δε μας διαφώτισε από πότε αποτελεί είδηση το ντύσιμο πολιτικών προσώπων, αλλά μάλλον πρέπει να έχει μετατοπιστεί το βάρος του πολιτικού σχολιασμού και να πραγματοποιείται με όρους ντεφιλέ.Απορώ επίσης spoudarxidi πώς δε χωρέσατε στο σχόλιο σας το πιασάρικο 'καταδικάζουμε τη βία απ"όπου κι αν προέρχεται' και το αλησμόνητο 'τα δύο άκρα είναι ίδια'.
Ωραίο ήταν το ντύσιμο της Ζωής, στυλ Μέρκελ, μια πολιτικός εάν δεν επιθυμεί να ντυθεί με τα κλασικά επίσημα μόνο με αυτό το λόγιο στυλ μπορεί να ντυθεί, ούτε ποπ ούτε ροκ. Απλώς ίσως να χρειάζεται λίγη βελτίωση.
Πριν διαβασω το αρθρο δεν την πολυχωνευα τη Ζωιτσα. Τωρα τη λατρευω! Σοβαρα τωρα: αρθρο κακοηθεστατο, γεματο στερεοτυπα και κοινωνικο ρατσισμο. Προσπαθει να εκβιασει το γελιο των αναγνωστων και να τους παρει με το μερος του, με χιουμορ δ κατηγοριας. Μπροστα στα δικα του, τα αστεια του Σεφερλη ειναι πνευματικο εργο υψηλης ποιοτητας. Η ''ανωτεριλα'' του συντακτη απωθητικη. Θα ηθελα να ηξερα, ο ιδιος ειναι παντα αψογος στυλιστικα;
Εγώ δεν την χώνευα καθόλου! Αλλά σπάνια σου δίνονται αυτές οι ευκαιρίες, να αποκαλύπτεται το πόσο χολοσκάνε που έχασαν την κουτάλα η Δεξιοί! Με κάνει να αναρωτιέμαι αν όντως είναι τα πράματα ΤΟΣΟ άσχημα όσο μας τα παρουσίαζαν, γιατί αλήθεια, ποιος θα στεναχωριόταν τόσο πολύ, που θα έχανε την εξουσία, όταν η χώρα ακροβατεί στα όρια της διάλυσης? Αντιθέτως, θα περίμενε κανείς να είναι και ανακουφισμένοι που ξεφορτώθηκαν το βάρος από τους ώμους τους. Εκτός και αν θεωρήσουμε ότι είναι από την αγάπη και την έγνοια για την πατρίδα :-))