Για όσους ήμασταν παιδιά τις εποχές της ευμάρειας, τα άδεια μαγαζάκια είναι δύο φορές μαχαιριά στην καρδιά. Απ' τις εντυπωσιακές, φανταχτερές πόλεις της παιδικής μας ηλικίας -που κάθετι το βλέπαμε με μάτια ορθάνοιχτα απ' την έκπληξη επειδή το βλέπαμε πρώτη φορά- πολλά έχουν αλλάξει.
Οι βιτρίνες -άδειες, μισοκατεστραμμένες, παρατημένες στην τύχη τους- είναι ίσως μόνο η βιτρίνα αυτής της αλλαγής.
Την κατέγραψε πάντως με τρόπο ανεπιτήδευτο αλλά αριστοτεχνικό, ο Γιώργος Μακκας και μερικές απ' αυτές επέλεξε ο ίδιος για να παρουσιάσουμε.
"Μεγάλωσα στα προάστια της Αθήνας όπου όλα ήταν καινούργια την δεκαετία του '80" μου λέει ο Γιώργος, "και όποτε οι γονείς μου με κατέβαζαν στο κέντρο της πόλης όλα μου φαίνονταν μαγικά και πάρα πολύ παλιά.
Τα τελευταία χρόνια, και ειδικά στα χρόνια της κρίσης πάρα πολλά από αυτά άρχισαν να κλείνουν, οπότε τον Σεπτέμβριο αποφάσισα να φωτογραφίζω όποτε έβλεπα κάποιο από αυτά σε ιδανικές συνθήκες (χωρίς αυτοκίνητα, πεζούς μηχανές κτλ ) ώστε να τα καταγράψω - και να αιχμαλωτίσω ένα αστικό τοπίο συνδεδεμένο με τις παιδικές μου αναμνήσεις το οποίο χάνεται για πάντα.
Όλη αυτή η καταγραφή γινόταν αυθόρμητα με το κινητό και συνήθως ανέβαζα κατευθείαν τις φωτογραφίες στο instagram.
Εκτός απ' την Αθήνα φωτογράφησα μαγαζιά και στην Θεσσαλονίκη και τα Γιάννενα.
Με τρομάζει η ιδέα ότι αν έπεφτα σε κώμα και ξύπναγα μετά από 10 χρόνια δεν θα αναγνώριζα καθόλου αυτές τις πόλεις."
*To instagram του Γιώργου: instagram.com/gm404
σχόλια