Σε όλη μου τη ζωή είχα μάθει να θεωρώ το Κολωνάκι κέντρο του σύμπαντος της αθηναϊκής κοσμικότητας, παιδί μιας άλλης εποχής όπου ο κόσμος άλλαζε μόδες και γύριζε την σελίδα του "καινούριου" στην ακτίνα ανάμεσα στο Γαλλικό Ινστιτούτο και τον Ευαγγελισμό, εκεί όπου η πόλη μάζευε όλα τα ευφυή παιδιά της, αυτά που ήταν πρόθυμα και να αυτοπυρποληθούν ακόμη, προκειμένου τίποτα να μην μείνει κλασικό και αδιασάλευτο ανάμεσα Σκουφά και Τσακάλωφ.
Θέλω να καταθέσω πως εδώ δοκίμασα το πιο ελληνικό, το πιο σπιτικό, το πιο «πεθαίνω» και θέλω να ξανάρθω αύριο, κοκκινιστό κεφτεδάκι φούρνου με ριγκατόνι.
Όταν το Κολωνάκι ησύχασε μια παράξενη ησυχία που έμοιαζε με λήθαργο και αποφάσισε να μετακομίσει στο Νέο Ψυχικό για να ζήσει εκεί ανενόχλητο τα χρόνια της κρίσης, κάτι με χάλασε. Το νέο Κολωνάκι της Δημ. Βασιλείου έχει μια θλίψη, ένα ξεψύχισμα του γκλαμ, τα τζιπ που μεταμορφώνουν σε ημίωρο μποτιλιάρισμα τα 100 μέτρα μέχρι το φανάρι του ΑΒ μοιάζουν σαν τα απομεινάρια της επόμενης μέρας στο Mad Max, τις τσάντες που σε σκουντάνε στη μόστρα των φρέντο τις υποψιάζεσαι με πιστοποιητικό μαϊμουδιάς από τα αντίγραφα της Πόλης, το χρήμα είναι εκεί αλλά κάτι δεν ανασαίνει, το γλέντι δεν έχει ψυχή.
Πάνω στην Κηφισίας, το Street Food μπορεί να σου κάνει άλλο ένα mainstream καφέ, αυτό το ton sur ton, γκρίζο πάνω στο γκρίζο της λεωφόρου, με έναν έτοιμο γλάστρινο κήπο που προσπαθεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις μιας πράσινης Εδέμ, που μοιάζει ξεκάρφωτη σ'αυτή τη γειτονιά. Να περάσεις το κατώφλι, κάτι άλλο τρέχει εδώ. Το καρό ασπρόμαυρο πάτωμα, τα δερμάτινα λουσάτα σκαμπό του μπαρ, οι βιενέζικες καρέκλες, όλα σε πάνε σε μια ζεστή, μπιστρό κατάσταση με φινέτσα και γούστο, από κείνες που αγαπούν πολύ οι μητροπόλεις της Ευρώπης. Τα μαγαζιά είναι η ψυχή τω ανθρώπων που τα έχουν κι εδώ δεν θα βιώσεις το απρόσωπο του επιτυχημένου επιχειρηματία που γεννοβολά μέσα σε ένα εξάμηνο πέντε-έξι μαγαζιά για να εκμεταλλευτεί τη γειτονιά-τώρα-που-γυρίζει. Ο Τζον Ασημακόπουλος είναι παιδί από σπίτι αστικό, με κουλτούρα και αισθητική κι αυτό θα το αναγνωρίσεις κυρίως πάνω στην ανυπέρβλητη κομψότητα, χάρη και ομορφιά της μαμάς Χριστιάνας Νέζερ-της γνωστής οικογενείας.
Το φαγητό, που ακολουθεί την αμερικάνικη λογική ενός μπιστρό, με burgers όλα από πιστοποιημένο αμερικάνικο black angus, ιταλικά σουξέ και σαλάτες, επιμελείται ο Κώστας Τσίγκας, σεφ, θεωρητικός, συγγραφέας και εστέτ της γκουρμεδολογίας, οπότε, όπως καταλαβαίνεις, εδώ υπάρχει μια υπόσχεση νοστιμιάς. Και πριν περάσω στα υπόλοιπα, θέλω να καταθέσω πως εδώ δοκίμασα το πιο ελληνικό, το πιο σπιτικό, το πιο «πεθαίνω» και θέλω να ξανάρθω αύριο, κοκκινιστό κεφτεδάκι φούρνου με ριγκατόνι-χρόνια μέσα στην κουζίνα ουδέποτε κατάλαβα πώς ένα κεφτεδάκι μπορεί να γίνει τόσο βελούδο, τόσο συννεφένιο, τόσο αφράτο, για να δέσει μέσα σε μια μελωμένη σάλτσα χωρίς φλυαρίες, απλά με τη γοητεία μιας ζαχαρένιας ντοματόσαλτσας.
Οι ψητές, ζεστές πιτούλες με φρέσκο, βιολογικό ελαιόλαδο συνοδεύουν τέλεια μια σικάτη σαλάτα με αντίβ, γκοργκοντζόλα, αχλάδι, μήλο και ρόκα, επιτέλους μια όαση πρωτοτυπίας στην έρημο της γλυκερής ρόκας με μέλι και μπαλσάμικο.
Το μπέργκερ από νεροβούβαλο, ένας υγιεινός, ζουμερός, γεμάτος έντονη νοστιμιά κιμάς, διαφορετικό, με ωραία καραμελλωμένα κρεμμύδια και σπιτική μαγιονέζα, εξαιρετικές και οι τραγανές, αληθινές τηγανητές πατάτες.
Το angus εδώ θα το δοκιμάσεις απλά άψογα ψημμένο σε όλες τις εκδοχές του, είτε ως tagliata, heart of rump, είτε σαν rib αλλά εγώ θα σου πρότεινα τη φάση picanha που ψήνεται πάνω σε πλάκα από αλάτι Ιμαλαϊων και σερβίρεται όπως πρέπει, δωρικά, με ένα αρωματικό βούτυρο café de Paris που απλά αναδεικνύει τα αρώματα και την υφή ενός εξαιρετικού κρέατος.
Στις πίτσες, που έχουν όλη τη νοστιμιά της λεπτής, σπιτικής ζύμης, προσωπικά θεωρώ ότι πάντα πρέπει να υπάρχει μια μαργαρίτα-εδώ θα τη βρεις αλλά και μια πρωτοτυπία. Η bianca με κατσικίσιο τυρί, ντομάτα, μπρόκολο και πικάντικο μέλι θα αλλάξει τη γεύση σου από όλα όσα έχεις βαρεθείς ως τώρα σε μια κλασική πίτσα.
Αν αντέχεις, το τελικής-πτώσεως calzone με σοκολάτα και μασκαρπόνε, θα σε στείλει στον παράδεισο!
Street Food & Bar, Λ. Κηφισίας 310, Ν. Ψυχικό, 2106710688
σχόλια