________________
1.
Αγαπητή Α,μπα,
Είμαι 23 και η αδερφή μου 14, έχουμε καλή σχέση και πάντα προσπαθούσα να την στηρίζω. Όταν ήταν μικρότερη είχε φάει τρελό bullying στο σχολείο και δεν είχε φίλους κάτι το οποίο με στεναχωρούσε αφάνταστα. Έτσι στο γυμνάσιο άρχισε να αλλάζει συμπεριφορά μόνο και μόνο για να κολλήσει σε κάποια παρέα και σε συνδυασμό με την εφηβεία έχει γίνει απότομη, αντιδραστική και πολύ ''αλάνι''. Εγώ προσπαθώ παρ' όλα αυτά να την στηρίζω αλλά έχω δει τελευταία κάτι ποστ της με τα οποία μένω άφωνη. Ποστ σεξουαλικού περιεχομένου, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς για γυναίκες και σχέσεις, σεξυ φωτογραφίες κλπ που δεν αρμόζουν στην ηλικία της. Δεν τα βρίσκω νορμάλ, της έχω μιλήσει η απάντηση της ήταν, αυτή είναι η γνώμη μου, θα την εκφράζω ελεύθερα και σε όποιον αρέσει. Συμφωνώ με αυτό αλλά δεν ξέρω πως να στο εξηγήσω ρε Α,μπα..μου φαίνεται πολύ άσχημο ένα κοριτσάκι να μιλάει σαν να έχει εμπειρίες 25χρονης και να εκφράζεται σαν νταλικιέρης. Αυτό που κάπως με χαλαρώνει είναι ότι βλέπω και τις φίλες της να γράφουν τα ίδια οπότε λέω μπας και είναι τελείως διαφορετική η νεότερη γενια τελικά..Στην τελική 23 είμαι όχι 50 για να φρικάρω έτσι! Αλλά μου χτυπάνε πολύ άσχημα στο μάτι και δεν ξέρω τι μπορώ να κάνω για να την προστατέψω, μιας και η απλή συζήτηση δεν απέφερε καρπούς! Μήπως είμαι υπερβολική? Τι πιστεύεις και προτείνεις για το όλο θέμα? Ευχαριστώ!- φαντάσου να κάνω δικα μου παιδιά :P
Νομίζω ότι δικαίως ανησυχείς. Δεν ξέρω πολλά παιδιά σε αυτή την ηλικία, αλλά ξέρω σε τι διαφέρουν τα παιδιά που μεγαλώνουν τώρα σε σχέση με την προηγούμενη γενιά: ότι δεν μπορούν να ξεφύγουν από πουθενά. Πρέπει να παίζουν μονίμως έναν ρόλο, και η online ζωή επιμηκύνει το χρόνο του σχολείου στο διηνεκές. Πάντα οι έφηβοι είχαν το τεράστιο άγχος να ταιριάξουν σε μια ομάδα και να πάρουν δύναμη από αυτή, πάντα ήταν το μεγαλύτερο τους άγχος να μην είναι απομονωμένοι, αλλά τώρα πρέπει να δείχνουν ότι είναι μέλη της ομάδας όλο το εικοσιτετράωρο, γιατί παρακολουθούνται και παρακολουθούν χωρίς σταματημό μέσα από τα social media.
Η αδερφή σου, ίσως επειδή έχει υποφέρει πολύ ως απομονωμένο μέλος και θύμα bullying, θα έχει ένα επιπλέον άγχος να μην απομονωθεί ξανά, οπότε θα θέλει να φαίνεται βασιλικότερη του Βασιλέως. Αυτό είναι «νορμάλ» ως μηχανισμός, αλλά καταλαβαίνω την ανησυχία σου. Αν προσαρμόζεται έτσι, σαν χαμαιλέοντας, πώς θα βρει τον εαυτό της; Και αν συνεχίσει να υποδύεται το 'αλάνι', πότε σταματάει η προσαρμογή και πότε θα γίνει όντως μέρος του χαρακτήρα της; Εσύ ως αδερφή μπορείς να κάνεις αρκετά πράγματα, νομίζω. Όσο και να αγαπάει/μισεί/φοβάται την παρέα της και να θέλει να είναι μέρος της, τόσο θα σέβεται εσένα που είσαι η μεγαλύτερη της αδερφή, και μάλιστα στη μυθική ηλικία των 23. Δεν έχει νόημα να εκφράζεις ανησυχία, ή να κάνεις κηρύγματα. Για να την προστατέψεις πρέπει να παρακολουθείς τι γίνεται, να συζητάς μαζί της για το μέλλον, για τις δυνατότητες που έχει, για τα δυνατά της σημεία, ίσως να την παίρνεις μαζί σου σε βόλτες όπου δεν θα έχει την πίεση της απόδοσης ως 'δυναμικό αλάνι', κάνοντας μαζί πράγματα που την ενδιαφέρουν. Με λίγα λόγια, να καταλάβει ότι η ζωή είναι πολύ πιο πλατιά και πιο συναρπαστική από την παρέα που έχει αυτή τη στιγμή, και ότι μπορεί πάντα να αλλάξει παρέες και να κάνει νέους φίλους, αν το θελήσει.
________________
2.
Α.μπα μου..
Ήμουν με ένα παιδί 4 μήνες και ήταν τέλειος. Όλα βαίναν καλώς μέχρι που γνωρίζω τον κολλητό, ο οποίος για κάποιο λόγο δεν με χώνεψε, ενώ οι υπόλοιποι με συμπάθησαν. Δεν είπα τίποτα στον δικό μου γιατί εκτός απο φίλοι είναι και συνέταιροι και δεν ήθελα να τους μπλέξω. Αυτός αρχίζει να με ενοχλεί, λέγοντας μου πχ νομίζεις ό,τι θα είστε για πάντα μαζί? λίγα είναι τα ψωμιά σου, αυτός δεν κάνει σχέσεις ποια είσαι εσύ που νομίζεις οτι θα κάνει μαζί σου κλπ συνέχεια & ποτέ μπροστά στο αγόρι! Και όπως τα πέταγε, έμενα παγωτό και δεν απαντούσα κάτι! Αρχικά το έπαιρνα στην πλάκα, αλλά τελικά δεν ήταν. Ήταν τόσο παρεμβατικός στην σχέση μας, που ήταν λές και τα είχα και μ'αυτόν..μέχρι και την ώρα που κάναμε sex εκεί, το ένα τηλέφωνο μετά το άλλο μέχρι να απαντήσουμε..Με τα πολλά, μια μέρα το αγόρι, μου ρίχνει ένα άκυρο όλο δικό μου, απ΄το πουθενά και χωρίς να έχει προηγηθεί τσακωμός. Και εγώ τρελαίνομαι γιατί σκέφτομαι ότι αν του είχα μιλήσει ίσως και να συνεχίζαμε. Αφού χωρίσαμε έμαθα απίστευτα πράγματα που του έλεγε για μένα που δεν στέκαν καν..θα μου πεις ας μην επηρεαζόταν, αλλά όταν έχεις κάποιον συνέχεια πάνω απ'τό κεφάλι σου, κάποια στιγμή ..! Πάντα είχα τέλειες σχέσεις με φίλους φίλων μου και αυτή τη φορά δεν ξέρω τι παίχτηκε, τι θα μπορούσα να κάνω διαφορετικά και κυρίως ΓΙΑΤΙ έγινε όλο αυτό. Δεν καταλαβαίνω γιατί τέτοιο μίσος και γιατί είχε σκάσει να μας χωρίσει..το θέμα είναι οτι εγώ τώρα έχω ΜΠΛΟΚΑΡΕΙ. Όταν ο άλλος φαίνεται απ΄την αρχή σκάρτος ξέρεις τι εχεις να αντιμετωπίσεις ..αλλά αυτός? που ήταν τέλειος? πως θα αντιμετωπίσω εγώ τώρα το επόμενο καλό παιδί που θα με πλησιάσει, αν έχω στο μυαλό μου αυτό το σκηνικό? Αντι να σκέφτομαι το αγόρι μου, σκέφτομαι και μισώ τον κολλητό! Η παράνοια η ίδια!! Σορρυ για το κατεβατό αλλά πραγματικά δεν ξερω τι να σκεφτω..τι έχεις να πεις για την φάση? ( ps. ο κολλητός δεν είναι gay :P )- παίρνεις μαΚΑκα, ξέρεις τι έχεις
Είναι κάπως εύκολο να είσαι τέλειος τους πρώτους 4 μήνες, και η εκτίμηση σου δεν είναι πάρα πολύ αξιόπιστη. Δεν ρωτάς αυτό, αλλά δεν γίνεται να μην το επισημάνω. Κι εγώ πιστεύω ότι από την αρχή φαίνεται το πράγμα, αλλά το «τέλειος» δεν είναι λίγο βιαστικό; Σε πόσες διαφορετικές συνθήκες τον εξέτασες και έφτασες στο συμπέρασμα; Ένας 'τέλειος' θα χώριζε με κάποια επειδή τον πίεσε ο κολλητός του; Ξέρεις πόσοι κολλητοί έχουν χωρίσει, αντί να χωρίσει το ζευγάρι;
Δεν είμαι καν σίγουρη ότι σε χώρισε επειδή του το είπε ο φίλος του, αλλά αν έγινε έτσι, αυτό που πρέπει να σε σκάει, δεν είναι το μίσος για τον κολλητό, αλλά το α) γιατί δεν του απαντούσες όταν είχες την ευκαιρία και β) γιατί δεν είπες κάτι στον πρώην σου. Παγωτό τη μία, παγωτό την άλλη, έχασες κάθε ευκαιρία να πεις την δική σου πλευρά. Αυτό να σκέφτεσαι, γιατί μόνο τις δικές σου πράξεις μπορείς να ελέγξεις, όχι την τρέλα του καθενός.
Το επόμενο καλό παιδί θα το αντιμετωπίσεις μια χαρά. Δε σε φοβάμαι.
________________
3.
Γειας σας Κυρία μου! Αν σου έρθει κάποια πολύ προσωπική ερώτηση στην οποία ο άλλος έχει ξεχαστεί και έχει βάλει το όνομα του, την δημοσιεύεις?
Είσαι υπέροχη! Σε διαβάζω συνέχεια και θα ήθελα να σε έχω φίλη!- noname
Τη δημοσιεύω, χωρίς το όνομα του. Πάντα υποθέτω ότι το έχει βάλει κατά λάθος για να είμαι σίγουρη, αν όχι, μπορεί πάντα να το συμπληρώσει στα σχόλια.
(Σε ευχαριστώ πολύ!)
________________
4.
Εδώ και 3 χρόνια μένω στο πατρικό μου με την αδελφή μου, καθώς οι γονείς μου εχουν μετακομισει αλλου.
Λόγω πολύ κακης ανατροφής της αδελφης μου απο τους γονεις μου, δεν συνεισφέρει πουθενα στο σπίτι το οποίο συγκατοικούμε. Δεν πληρώνει κανένα λογαριασμό, καμία επισκευή, κανένα σουπερ μαρκετ. Δουλευει part time και δεν ενδιαφερεται να δουλεψει κανονικα αφου μεταξυ μας μια χαρα ειναι. Ολη μερα κοιμαται και τρωει. Εννοειται δεν βοηθαει στο ελαχιστο ουτε στη καθαριοτητα του σπιτιου.
Πριν μου πεις οτι εγω φταιω γιατι δεν τη πιεσα, απλα να πω οτι τα εχω δοκιμασει ολα, φωνες, υστεριες, την εχω αφησει χωρις φαγητο, την εχω αφησει μεσα στη βρωμα, την εχω παρει με το ηρεμο, με το καλο, με το κακο.Τιποτα.
Οι γονείς μου με θεωρουν κακια γιατι ειναι μικρη (28 χρονών) και δεν το βοηθαω το παιδι....εκτος απο το να καταφυγω σε δολοφονικα σχεδια εχεις κατι αλλο υποψιν σου;Ευχαριστω- Ταλαιπωρημένη
Αχ, δεν ξέρω. Η συγκατοίκηση είναι πάρα πολύ δύσκολη υπόθεση. Αυτή την ελευθερία σου δίνουν τα λεφτά, να μην είσαι υποχρεωτικά μαζί με άλλους, αυτό είναι το μεγαλύτερο ατού των χρημάτων, ούτε τα λούσα ούτε τα ταξίδια. Αυτό λύνεται μόνο αν μείνετε σε διαφορετικό σπίτι. Τώρα... ημίμετρα.
Δεν ξέρω. Ίσως βοηθάει να της αναθέτεις σιγά σιγά συγκεκριμένες δουλειές μαζί με οδηγίες. Μην της λες «πλήρωσε τον λογαριασμό». Δώσε το χαρτάκι, δώσε το μερίδιο σου από τα λεφτά, πες της να βάλει στο φακελάκι και τα δικά σου, και πες της πού να πάει και πότε. Πες της να πάει στο σούπερ μάρκετ αύριο και να φέρει δύο συγκεκριμένα πράγματα. Μπορεί να μην τα κάνει επειδή δεν ξέρει τι να κάνει, επειδή τα κάνει πάντα κάποιος άλλος. Για την καθαριότητα πες της ότι θα φέρεις μια μέρα καθαρίστρια και να σου δώσει τα μισά λεφτά, που είναι τόσα. Δώσε συγκεκριμένες εργασίες με συγκεκριμένο χρονικό περιθώριο.
Και το να την αφήνεις μέσα στη βρώμα χωρίς φαγητό δεν είναι κακή ιδέα. Γιατί δεν το συνέχισες; Στους γονείς σου, που έχουν βρει την απάντηση σε όλα τα προβλήματα, πες ότι την βοηθάς με το να της δείχνεις πώς λειτουργεί ένα σπίτι. Ότι το κάνεις για το καλό της για να αποκτήσει κάποτε ένα δικό της, και ότι θέλεις και την δική τους υποστήριξη. Παρουσίασε το ως καλή άσκηση για την κόρη τους, όχι ως απαίτηση. Και καλή τύχη και υπομονή, γιατί θα σου χρειαστεί.
________________
5.
Σπούδασα σε πανεπιστήμιο στην Ελλάδα τέλη δεκαετίας του 90 και ποτέ δεν είχα αναρωτηθεί για σπουδές στο εξωτερικό γιατί ούτε λεφτά είχαμε οικογενειακώς για κάτι τέτοιο ούτε είμαι καμιά ξεχωριστή περίπτωση για να πάρω υποτροφία. Κατά καιρούς έχω γνωρίσει αρκετό κόσμο που έκανε προπτυχιακές σπουδές στο Ηνωμένο Βασίλειο και Γαλλία, φαντάζομαι λόγω γνώσης της γλώσσας. Πάντοτε αναρωτιόμουν γιατί δεν σπούδαζαν στην Ελλάδα, μερικοί δε πήγαιναν κατευθείαν χωρίς να έχουν δώσει πανελλήνιες εδώ αλλά με εξετάσεις εκεί, συνήθως μάλιστα επρόκειτο για παιδιά αρκετά εύπορων οικογενειών, όχι τίποτα εργάτες οι δικοί τους. Κυρίως αφορούσαν σε σπουδές οικονομικές, μηχανολογικές και κοινωνιολογικές. Ήταν/είναι άραγε εντελώς καλύτερα τα πανεπιστήμια εκεί; Δεν έχω εμπειρία από Πανεπιστήμιο στο εξωτερικό, εγώ πάντως έμεινα αρκετά ευχαριστημένη από το πρόγραμμα σπουδών στη δικιά μου σχολή.
Η ερώτηση είναι τόσο γενική, που τελικά δεν είναι ερώτηση. Γιατί πήγε ο καθένας από αυτούς στο εξωτερικό να σπουδάσει, και αν είναι καλύτερα γενικώς τα πανεπιστήμια στο 'εξωτερικό' από την Ελλάδα. Μα τι λες; Πανεπιστήμιο με πανεπιστήμιο έχει τεράστια διαφορά, ακόμη και μέσα στην Ελλάδα, πόσο μάλλον μεταξύ διαφορετικών χωρών. Διαφορές υπάρχουν και μεταξύ τμημάτων στο ίδιο πανεπιστήμιο! Τι ορίζεις ως εξωτερικό; Και τι θα πει «Ηνωμένο Βασίλειο;» Την Down Rachoula της Ουαλλίας, ή το Λονδίνο; Και για να έχει έξτρα αβεβαιότητα η ερώτηση, δεν μας λες καν τι σπούδασες εσύ και που.
Επειδή νομίζω ότι αυτό που θέλεις να ρωτήσεις είναι 'αυτοί οι πλούσιοι που σπούδασαν στα Παρίσια και στα Λονδίνα είναι καλύτεροι από μένα, που δεν είχα το περιθώριο να πάω έξω και σπούδασα στην Ελλάδα;» η απάντηση είναι μια, και τα καλύπτει όλα μαζί με όλα τα συνακόλουθα: δεν είναι οπωσδήποτε καλύτεροι. Είναι σίγουρα πιο πλούσιοι.
________________
6.
Αγαπημένη Α-αμπούλα μου,
αυτό που με απασχολεί είναι αν είμαι μπάι. Οι σχέσεις που είχα-έχω είναι με αγόρια, ωστόσο έχω φιληθεί κάποιες φορές με κορίτσια για πλάκα-πειραματισμό. Νομίζω καταλήγω στο συμπέρασμα ότι με έλκει κάποιος άνθρωπος και αυτό που εκπέμπει κι όχι το φύλο του απαραίτητα. Ωστόσο, προς το παρόν μόνο σεξουαλικά μπορώ να με φανταστώ με άλλες γυναίκες. Μπάι είσαι όταν μπορείς να αγαπήσεις κι ένα άτομο του ίδιου φύλου ή αρκεί να έλκεσαι σεξουαλικά? Μήπως είναι προσβλητικό να θεωρώ ότι είμαι μπάι για αυτούς που πραγματικά είναι εαν θεωρώ ότι το να έλκομαι σεξουαλικά αρκεί? Ίσως μπορεί να είμαι και δειλή και να μην μπορώ να σηκώσω κοινωνικά μία πιθανή σχέση με γυναίκα..Έχεις κάποιο τρόπο να προτείνεις για να καταλάβω τι παίζει? θενκ γιου εκ των προτέρων.- dazed_and_confused
Ένας είναι ο τρόπος. Να μην εκβιάζεις τις καταστάσεις, να μην πιέζεις τον εαυτό σου να αποφασίσει σε ποια κατηγορία ανήκει, και να μην έχεις τύψεις για αυτά που σκέφτεσαι, όποια και αν είναι. Οι λέξεις έχουν σημασία για τους υπόλοιπους, εσύ δεν χρειάζεται να στριμωχτείς με οποιονδήποτε τρόπο για να ταιριάξεις οπουδήποτε. Για την ώρα, αυτό που φαντάζεσαι δεν το έχεις κάνει ακόμα, οπότε μην βγάζεις συμπεράσματα, έτσι κι αλλιώς. Η εμπειρία σου θα σε βοηθήσει να καταλάβεις. Δεν γίνεται να είσαι δειλή, δεν έχεις χρόνο για χάσιμο, μην προσπαθείς να το λύσεις θεωρητικά, με τη σκέψη. Ανοίξου, και πάντα με προσοχή γιατί οι άλλοι είναι Παράδεισος και Κόλαση μαζί, σε αυτό σίγουρα δεν έχει σημασία αν είναι άντρες ή γυναίκες. Αυτό που εννοώ είναι: μην περιμένεις να σου πουν οι άλλοι τι είσαι. Ανοίξου στους άλλους, πάντα προστατεύοντας τον εαυτό σου.
________________
7.
Αγαπητή Α, μπα γεια σου. Δεν ξερω πως να ξεκινησω γιατί πλεον ειμαι χαζή.
Όταν ήμουν μικρή, νήπιο εως δημοτικό ήμουν καμάρι γονιών, δασκάλων και παππούδων. Μου λεγαν όλοι πόσο έξυπνη είμαι και τα λοιπά κολακευτικά.
Μετά στο γυμνάσιο και στο λύκειο βαριόμουν και δεν ήμουν τοπ αλλά ήμουν πάλι καλή και παράλληλα ειχα αρχισει να αναπτύσσω άποψη και το θάρρος της γνώμης μου. Γενικά μου το αναγνωρίζανε όλοι το της εξυπνάδας και μου ζητούσαν συμβουλες ή με ρωτούσαν πράγματα.
Τώρα που είμαι τελειόφοιτη στο πανεπιστήμιο είμαι ξαφνικά χαζη. Αυτό έγινε σταδιακά, όχι μέσα σε μια μέρα. Μπορεί να είμαι ακόμα η καλύτερη στο τριβιαλ περσουτ και να περνάω μαθήματα με λιγο διάβασμα αλλα δεν είμαι πλέον παρατηρητική, το χιούμορ μου δεν είναι πλέον πηγαίο και δεν κάνω τους ανθρώπους να γελάνε και δεν γενικά ΕΙΜΑΙ ΧΑΖΗ. Δεν μπορώ να βρω γρήγορες απαντήσεις, λέω βλακειες και μετα ντρέπομαι. Μου το λένε ότι είμαι χαζή -τύπου καλά που ζεις, δεν καταλαβες πάλι τίποτα και τέτοια, ενω παλιά ήμουν "καπάτσα". Σκέψου ότι όταν έβλεπα παλιά ταινίες με angry mob θεωρούσα ότι μοιάζω με τον/την αντισυμβατικό/ή πρωταγωνιστή\στρια ενώ τώρα είμαι σίγουρη ότι θα ήμουν στο πλήθος. Δεν ξέρω αν είναι απλά θέμα αυτοπεποιθησης ή αν ήμουν πάντα μονόθφαλμοι μεταξύ τυφλων και είχα λάθος εικόνα για τον εαυτό μου. Το ξέρω ότι δεν με ξες και δεν μπορείς να ξες τι φταίει αλλα θα θελα να ξέρω πως νομιζεις ότι προκύπτει αυτό.
Υ.Γ, διαβάζω, ενημερώνομαι και έχω κόψει και τους μπαφους αλλα δεν μπορω να το αντιστρεψω
Υ.Γ.2 Ελπίζω να είναι κατανοητά αυτα που έγραψα. Αν δεν είναι, είναι επειδη πλέον είμαι χαζή.- nfl
Από το νηπιαγωγείο μέχρι το πανεπιστήμιο πέρασες από το προστατευμένο περιβάλλον της οικογένειας που κάνει τα παιδιά θεούς μέχρι σε μια εξειδικευμένη ομάδα στην οποία συναντιούνται, αν είναι κανείς τυχερός, οι καλύτεροι. Δεν ταυτίζεται η εξυπνάδα με τον ηγέτη. Θέλεις να είσαι αρχηγός, ή θέλεις να είσαι έξυπνη; Εξυπνάδες και ατάκες λένε και οι μέτριοι. Οι έξυπνοι μπορεί να είναι οτιδήποτε. Δεν είμαι σίγουρη ότι έχεις εκφράσει αυτό που θέλεις. Αν καταλαβαίνω καλά, νομίζω ότι θέλεις να σε θαυμάζουν, να σε αποθεώνουν, να ξεχωρίζεις, να είσαι ο αρχηγός, και στενοχωριέσαι που αυτό γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Είναι, γιατί όλοι όσο μεγαλώνουν καταλαβαίνουν όλο και περισσότερο ότι 'άνθρακας ο θησαυρός' και οι άνθρωποι όσο μεγαλώνουν χρειάζονται όλο και λιγότερο αρχηγούς. Προσπαθώ να σε πάρω στα σοβαρά, αλήθεια, αλλά δυσκολεύομαι πολύ όταν γράφεις ως επιχείρημα «εξακολουθώ να είμαι η καλύτερη στο τρίβιαλ περσούτ». Μου έρχεται να γελάσω και να κλάψω. Ό,τι και να γίνει, αυτό μην το ξαναπείς, μην το ξαναγράψεις, και μην το ξανασκεφτείς. Σε ικετεύω.
Πώς σου φαίνεται το παρακάτω: δεν είσαι υπερβολικά χαζή. Δεν είσαι υπερβολικά έξυπνη. Υπάρχουν πολύ πιο χαζοί από εσένα. Θα υπάρχουν πάντα πολύ πιο έξυπνοι, γρήγοροι, ηγετικοί από σένα. Τους περισσότερους δεν θα τους συναντήσεις ποτέ, και θα συγκρίνεις τον εαυτό σου με κατώτερους από αυτούς. Κάπου μεταξύ του τοπ και του μπότομ είσαι κι εσύ. Αναλόγως σε ποιο περιβάλλον βρίσκεσαι, θα κατατάσσεσαι σε άλλη θέση. Δεν χρειάζεται άλλη ανάλυση. Μπράβο που διαβάζεις, και μπράβο που έκοψες τους μπάφους. Πράγματι, δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο.
________________
8.
"είμαι πάνω από 40,,χωρίς προσωπική ζωή εδώ και χρόνια,σταμάτησα να κάνω φυσιολογικές σχέσεις μετά από ένα τραγικό γεγονός που συνέβη πριν από δεκαετίες,κάνω σχέσεις με παντρεμένους ή με ανθρώπους που με εκμεταλλεύονται ή με διαλύουν,με μια δουλειά που μισώ,αποτέλεσμα ματαίωσης επαγγελματικών προσδοκιών,λίγο λόγω εξακολουθητικής επί μακρόν κακής τύχης και περισσότερο λόγω σπασμένων νεύρων και συνακόλουθης παραίτησης.Εχω από κακές έως απόμακρες σχέσεις στον επαγγελματικό χώρο και καμία προοπτική για βελτίωση,τόσο της δουλειάς ,όσο και των σχέσεων.Οικονομικά δεν πάνε καλά τα πράγματα και προβλέπεται ραγδαία επιδείνωση.Επίσης οι γονείς μου είναι μεγάλοι και ο ένας από τους δύο, με δυσίατο νόσημα
εντός μηνών μας αποχαιρετά.Είμαι σε βαθιά κατάθλιψη.Πάω σινεμά,διαβάζω πολλά βιβλία,δεν μπορώ όμως να ταξιδέψω πια και το κυριότερο δεν έχω πλέον φίλους.Δεν θέλω άνθρωπο.Με τρομάζει η απάθεια μου μπροστά στην επικείμενη καταστροφή και η ανεκρίζωτη θλίψη μου.Ο,τι και να κάνω ψυχολογικά είμαι φλατ.Επείγον να μου απαντήσεις.Φλερτάρω με την ιδέα του θανάτου.Αν μπορείς γράψε μου για διαδικτυακή βοήθεια ή τηλεφωνική γραμμή"
Πάρε στο 1018, δουλεύουν όλο το 24ωρο, σήμερα, και γράψε μας τι έγινε. Δες εδώ. Είμαστε όλοι μαζί σου. Θυμήσου, δεν μπορώ να σου απαντήσω προσωπικά, είναι απολύτως ανώνυμες οι ερωτήσεις. Δεν είσαι μόνη σου, υπάρχει τρόπος να ξεφύγεις από αυτό που σου φαίνεται ότι σε πλακώνει. Σε περιμένουμε στα σχόλια.
UPDATE:
H κοπέλα της ερώτησης 8 επικοινώνησε με την τηλεφωνική γραμμή υποστήριξης και ευχαριστεί για τη συμπαράσταση όλων. Δεν θέλει να συμμετέχει στα σχόλια, κι ελπίζω να μην προδίδω την εμπιστοσύνη της αυτή τη στιγμή, νομίζω όμως ότι είναι σημαντικό μήνυμα για όσους της απάντησαν.
σχόλια