Pink Floyd κάθε τραγούδι και μια ιστορία. Λίγα συγκροτήματα μπορούν να καυχηθούν τόσο για τη μουσική που έχουν προσφέρει μέσα απο τη δισκογραφία τους αλλά και για τις ατελείωτες ιστορίες που θα μπορούσες να ακούσεις απο το στόμα τους αν είχες την τύχη απλά να γνωρίζεις ένα μέλος τους.
Οι Pink Floyd για μένα όπως και για πάρα πολλούς είναι ενα απο τα μεγαλύτερα συγκροτήματα των τελευταίων 60 χρόνων (στο μυαλό μου έρχεται ένα ακόμα !!) ένα συγκρότημα που ξεκίνησε τον 20ο αιώνα και που για καλή μας τύχη συνεχίζει ακόμα και σήμερα να μας εκπλησει με τις μουσικές αλλά και το πάθος που βρίσκεται στα γερασμένα πλέον κορμιά αλλά ριζωμένο τόσο βαθιά και με περίσσια σε καρδιές τόσο αυθεντικές και νεανικές σαν αυτή του David Gilmour.
Έτσι λοιπόν απο τις εκατοντάδες ιστορίες που θα μπορούσε κάποιος να πει για το θρυλικό αυτό συγκρότημα ,εγω επέλεξα μια που αναφέρεται στη δημιουργία ενος τραγουδιού που αγαπάμε πολύ και δεν ειναι άλλο απο το «Comfortably Numb» απο το δίσκο των Pink Floyd «The Wall» που κυκλοφόρησε το 1979.
Επειδή η μουσική των Pink Floyd είναι δημοφιλής στην κουλτούρα των ναρκωτικών, πολλοί ακόμα και σήμερα πιστέυουν οτι το τραγούδι μιλάει για ουσίες που επηρεάζουν την λειτουργία του μυαλού.
Ενώ τα περισσότερα τραγούδια του The Wall γράφτηκαν απο τον Roger Waters, το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής του «Comfortably Numb» γράφτηκε απο τον David Gilmour. Το 1978 ο Gilmour ηχογραφούσε τον πρώτο του σόλο δίσκο με τίτλο («David Gilmour », 1978) στο τελευταίο στάδιο ηχογράφησης ο Gilmour ηχογράφησε ενα οργανικό demo του τραγουδιού «Comfortably Numb». Κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων του The Wall ο Gilmour εφερε τη μουσικη στα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος ,ενώ ο Roger Waters έγραψε τους στίχους και πρόσθεσε κάποιες νότες δίνοντας προσωρινά τον τίτλο «The Doctor» που στη συνέχεια άλλαξε σε «Comfortably Numb». Το τραγούδι αυτό είναι ένα από τα τρία τραγούδια του «The Wall» που ως δημιουργοί του αναφέρονται οι David Gilmour και Roger Waters.
Επειδή η μουσική των Pink Floyd είναι δημοφιλής στην κουλτούρα των ναρκωτικών, πολλοί ακόμα και σήμερα πιστέυουν οτι το τραγούδι μιλάει για ουσίες που επηρεάζουν την λειτουργία του μυαλού. Κάποιοι μάλιστα ισχυρίστηκαν οτι ο ίδιος ο Waters παραδέχθηκε οτι έγραψε του στίχους κάτω απο την επήρεια των ναρκωτικών, υπάρχει επίσης και η άποψη οτι το τραγούδι ειναι μια αποκάλυψη της ψυχολογικής κατάρρευσης που βίωσε ο Syd Barrett ιδρυτικό μέλος των Pink Floyd που αποχώρησε απο το συγκρότημα το 1968.
Η αλήθεια όμως της ιστορίας της δημιουργίας του «Comfortably Numb» βρίσκεται αλλού και δεν έχει να κάνει παρά με δυο προσωπικές εμπειρίες του Waters. Η πρώτη ιστορία προέρχεται απο την παιδική ηλικία του Waters απο κάποια στιγμή που ηταν άρρωστος με πυρετό έχοντας παραληρήματα. Όπως αποκάλυψε λοιπόν ο ίδιος στο περιοδικό Mojo τον Δεκέμβριο του 2009 οι στίχοι «When I was child I had fever / My hands felt just like the two balloons» είναι απόλυτα αυτοβιογραφικοί.
Roger Waters: Θυμάμαι οτι είχα πάθει γρίπη η μόλυνση και είχα ενα πυρετό 40,5 και έπεφτα σε παραλήρημα .Δέν ήταν οτι τα χέρια μου έμοιαζαν με μπαλόνια αλλά φαινόντουσαν πολύ πιο μεγάλα και ηταν τρομακτικό .Πολλοί άνθρωποι νομίζουν οτι αυτοί οι στίχοι αναφέρονται στον αυνανισμό. Ο θέος ξέρει γιατί!!
Η δεύτερη εμπειρία κρύβεται πίσω απο τον στίχο That 'll keel you going through the show, που αποτελεί μια αναφορά σε ενα γεγονός που διαδραματίστηκε στις 29 Ιουνίου του 1977 οταν οι Pink Floyd έδιναν συναυλία στο spectrum της Philadelphia στο πλαίσιο της περιοδίας τους In The Flesh, αλλά ο Waters ειχε έντονες κράμπες στο στομάχι και πίστευε οτι ήταν άδυνατο να παίξει.
Στα παρασκήνια απευθύνθηκε σε ενα γιατρό ο οποίος του έδωσε ενα ηρεμιστικό για να του απαλύνει τον πόνο ,νομίζοντας οτι ίσως είναι μια διαταραχή του στομάχου απο τροφική δηλητηρίαση ( αργότερα ο Waters ανακάλυψε οτι είχε ηπατίτιδα).
Waters: Μου έδωσε κάτι που ορκίζομαι στο θεό οτι θα μπορούσε να σκοτώσει γαμ....ελέφαντα! Επαιξα σε όλη τη συναυλία ενώ μολις και μέτα βίας σήκωνα το χέρι μου πάνω απο το γόνατο, μου είπε οτι ήταν μια μυοχαλαρωτική ουσια αλλά με κατέστησε σχεδόν αναίσθητο.
Για τον Roger Waters εκείνες οι δύο ώρες της συναυλίας του φάνηκαν δύο αιώνες.Τα χέρια του ήταν μουδιασμένα «σάν δύο παιδικά μπαλόνια» ήταν ανύμπορος να συγκεντρωθεί αλλά συνειδητοποίησε οτι το κοινό δεν έδινε σημασία επειδή ήταν τόσο απασχολημένοι με τα ουρλιαχτά και αποροφημένοι στη μουσική ώστε ο ίδιος μπορούσε να είναι «Βολικά ναρκωμένος».H εμπειρία αυτή έκανε τον Waters να αλλάξει τον τίτλο του τραγουδιού και να το ονομάσει Comfortably Numb.
*Η Έλενα Καλαπόδη είναι παραγωγός του desertradio.gr
σχόλια