_____________
1.
Αγαπητή Αμπα, με αφορμή την απάντησή σου στην ερώτηση 1 στις 25-03-15, θα είχες τη διάθεση να αναλύσεις πως πιστεύεις ότι η ανασφάλεια μπορεί να μετατραπεί σε πλεονέκτημα με τον κατάλληλο χειρισμό; Ρωτάω γιατί ενώ ξέρω πως έχω αρκετές ανασφάλειες, όσο κι αν το έχω σκεφτεί, πάντα καταλήγω στο ότι μόνο κακό κάνουν σε μένα και τη δουλειά μου και τις σχέσεις μου.
Πρώτα πρώτα παιδιά να προσδιορίσουμε λίγο τη λέξη 'ανασφάλεια', γιατί νομίζω ότι την έχουμε κάνει το ξόρκι που εξηγεί το σύμπαν και ό,τι προϋπήρχε αυτού.
Ανασφάλεια είναι η αμφισβήτηση του εαυτού, αλλά μόνο αν σε όλες τις φανταστικές ή πραγματικές αναμετρήσεις κάποιος πιστεύει ότι είναι χειρότερος. Διαφορετικά, η αμφισβήτηση του εαυτού και η αναγνώριση της υπεροχής του άλλου σε συγκεκριμένα ζητήματα, είναι αυτογνωσία και είναι κάτι πολύ υγιές, κι ας συνοδεύεται από άγχος και αρνητικά συναισθήματα.
Οι 'αρκετές' ανασφάλειες, δεν ξέρω πόσες είναι και τι εμπόδια σου βάζουν, αλλά για να λες ότι σου κάνουν μόνο κακό, ας δεχτούμε ότι δεν πρόκειται για την υγιή αμφισβήτηση που δίνει τελικά ώθηση. Προσδιόρισε μέσα σου σε ποια ζητήματα νιώθεις ότι υπολείπεσαι μόνιμα από τους υπόλοιπους, και μετά προσπάθησε να είσαι αντικειμενική από τις προσδοκίες που έχεις από τον εαυτό σου. Σε κάποια πράγματα άλλοι θα είναι καλύτεροι από σένα, και κάποιες φορές θα διαλέγουν άλλους στη θέση σου, αυτό δεν γίνεται να το εξαφανίσουμε από τη ζωή σου, πρέπει να το δεχτείς. Αν πιστεύεις όμως ότι ό,τι και να γίνει, σε όποια περίσταση και να βρεθείς, και με όποιον κι αν μιλήσεις, τότε θα είσαι η πιο χαζή ή πιο αδιάφορη ή πιο βαρετή, τότε μιλάμε για ανασφάλεια με την οποία αξίζει να ασχοληθείς για να επεξεργαστείς.
Αν καταφέρεις να προσδιορίσεις τις ανασφάλειες σου και να τις εντοπίσεις με πολύ συγκεκριμένα λόγια, όπως 'δεν ξέρω τίποτα για την πολιτική' (δεν μπορούσα να το αποφύγω) 'και σε όλες τις πολιτικές συζητήσεις με κοροϊδεύουν κι έτσι καταλήγω να νιώθω χαζή', τότε ίσως καταφέρεις να ξεκινήσεις μόνη σου από κάπου, διαβάζοντας, και όταν καταλάβεις ένα μικρό κομμάτι, να τολμήσεις να ρωτήσεις ανθρώπους που εμπιστεύεσαι για τα παρακάτω. Ένα παράδειγμα έδωσα, φαντάζομαι ότι μιλάς για εντελώς άλλα πράγματα, αλλά η εφαρμογή είναι πάνω κάτω η ίδια.
_____________
2.
Οι διάσημοι πλούσιοι, που έχουν και λεφτά και stalkers, όταν αγοράζουν σπίτια(όχι διαμερίσματα) σε Μαλιμπού και λόφους Καλιφόρνιας, που είναι από τους πιο γνωστούς μαγνήτες νεόπλουτων διασήμων, πέρα από υπηρετικό προσωπικό (που μερικοί μπορεί να έχουν που να μένει σε κάποιο απομακρυσμένο δωμάτιο ή ακόμη και κάποιον για τη διάρκεια της ημέρας μόνον) έχουν και φρουρά όλο το 24ωρο; Γιατί αν σε ξέρει τόσος κόσμος, και σε κυνηγάνε και οι παπαράτσι, δεν μπορεί να μπουκάρει κάποιος στην αυλή σου και να σε κοψοχολιάσει;-Nαι έχω κι άλλη ερώτηση
Αυτά τα σπίτια πρέπει να τα φανταστείς ανάμεσα σε ανάλογα σπίτια, μέσα σε μεγάλες εκτάσεις, και αυτές οι εκτάσεις διαχωρίζονται σαφώς από τις γύρω περιοχές είτε λόγω φυσικής διαμόρφωσης (θάλασσα, βράχια, λόφοι) είτε τεχνητής (τεράστιοι αυτοκινητόδρομοι, ιδιωτικοί δρόμοι). Δεν είναι όπως στην Ευρώπη, που οι πόλεις έχουν αναπτυχθεί με την πάροδο αιώνων. Αυτοί οι πλούσιοι έχουν λάβει τα μέτρα τους ώστε να είναι σε αρκετή απόσταση ασφάλειας. Όποιος καταφέρει να μπουκάρει στα σπίτια τους – αυτό δεν είναι πολύ δύσκολο – δεν θα καταφέρει να ξεφύγει, και αυτό έχει αποδειχτεί πάρα πολλές φορές στα κυνηγητά του αυτοκινητόδρομου. Μόλις μπεις στον αυτοκινητόδρομο, έχει τελειώσει το θέμα, ή θα σε πιάσουν, ή θα σε σκοτώσουν.
Οπότε γενικά, δεν έχουν όλοι αυτοί κάποιο αυστηρό σύστημα προστασίας, όπως φαίνεται και στην ταινία the bling ring της Σοφίας Κόπολα, που βασίζεται σε αληθινή ιστορία (πολύ ωραία ταινία). Οι ξαφνικές επισκέψεις ημίτρελων stalker στις αυλές των διάσημων είναι κάτι που συμβαίνει που και που. Όσοι από αυτούς την έχουν πάθει, έχουν λάβει τα μέτρα τους και έχουν συστήματα συναγερμών και ιδιωτικών αστυνομικών όλο το 24ωρο.
_____________
3.
αγαπήτη άμπα νιώθω ασχημα που θα κάνω ερώτηση συναισθηματικής φύσεως αλλα δε μπορώ να σταματήσω να το σκέφτομαι, η ιστορία είναι ως εξής: υπηρξαν άτομα που με φλέρταρανε και διεκδικούσανε που καψουρευόντουσαν σφόδρα τους είχα σε ενα είδος αναμονής και οταν ξεμπερδευόταν ο εγκέφαλος απο την ανασφάλεια μου και ανταποκρινόμουν στα συναισθηματά τους σμππρρ μην τον είδατε τον παναή, ολο αυτο με εχει κάνει πολυ θλιμμένη συνέβη πάλι πρόσφατα και ξέσπασα δεν αντέχω αλλο την εγκατάλειψη..απο όλες αυτές τις ιστορίες μονο ένας με αγάπησε και πολυ φοβάμαι οτι ποτέ δε θα μπορέσω να ερωτευτώ θα ειμαι σε μια σχεση με ενα καλο άνθρωπο επειδη ειναι ο μόνος που δε με έχει αφήσει.. είναι σωστο αυτό? για αυτον για εμένα τι να κάνω νιωθω τοσο μόνη θελω να αγαπησω και να ερωτευτω αμοιβαια εχω αρχισει και πιστεύω οτι ολα αυτα είναι ουτοπικα
Ο λόγος που τους άφηνες σε αναμονή δεν είναι υποχρεωτικά η ανασφάλεια (είναι η λέξη χανσαπλάστ που σκεπάζει τα πάντα). Δεν ξέρω ποιος είναι, γιατί δεν λες πολλά, επικεντρώνεσαι στην εγκατάλειψη και όχι στο δικό σου μερίδιο ευθύνης. Η εγκατάλειψη, όπως αναγνωρίζεις και η ίδια, είναι αποτέλεσμα της δικής σου συμπεριφοράς, οπότε το να είσαι θλιμμένη δεν σε βοηθάει καθόλου. Γιατί η αναμονή; Επειδή πιστεύεις ότι μπορεί να παρουσιαστεί κάτι καλύτερο; Επειδή θέλεις να δεις πόσο πολύ σε θέλει ο άλλος, ώστε να είσαι σίγουρη ότι δεν θα σε εγκαταλείψει; Όταν βρεις την απάντηση, θα κάνεις ένα βηματάκι μπροστά. Και το παιδί που είναι τώρα μαζί σου εκτίμησε το όσο υπάρχει, γιατί το να σε αγαπάνε δεν είναι αυτονόητο, και μπορεί να έχεις ήδη βρει αυτόν που μπορεί να σε κάνει ευτυχισμένη και να κάνεις ευτυχισμένο και να μην το βλέπεις επειδή σκέφτεσαι όσους έφυγαν.
_____________
4.
Α μπα, ήμασταν 3 χρόνια μαζί, δήλωνε κι έδειχνε πολύ ερωτευμένος αλλά υπήρχε πρόβλημα στο σεξουαλικό κομμάτι, στο οποίο δεν απέδιδε με τίποτα, δεν καταφέραμε ούτε μια φορά να ολοκληρώσουμε. Έμεινα τόσο πολύ γιατί περνούσαμε καλά, τον ερωτεύτηκα και πίστευα ότι αυτό έφτανε για να το κοιτάξουμε, πράγμα που δεν αποφάσισε ποτέ. Χωρίσαμε επειδή εκείνος το ήθελε γιατί το συγκεκριμένο θέμα τον πίεζε πολύ πλέον κι έβλεπε ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι, και φάνηκε ότι ήμασταν και οι 2 χάλια. Είπε ότι είναι δικό του θέμα και πρέπει να το αντιμετωπίσει μόνος, και 1 εβδομάδα μετά έκανε κάτι με άλλη και μάλιστα όχι περιστασιακό, κανονική σχέση, που τώρα που μιλάμε είναι πολύ φρέσκια και δεν ξέρω, φυσικά, πόσο θα κρατήσει. Φταίω εγώ που δεν του "έβγαινε" και απλώς δεν το παραδέχτηκε ποτέ? Κι αν είναι έτσι, γιατί έκατσε 3 χρόνια μαζί μου? Ήταν λάθος μου που ήμουν πάντα δίπλα του και τον παρακάλεσα να το κοιτάξουμε αλλά δεν τον ανάγκασα ποτέ με απειλές κτλ? Παραλογίζομαι? Σε παρακαλώ, μην απαντήσεις σκέτο "ναι" στην τελευταία ερώτηση!
Παραλογίζεσαι και δεν βλέπεις ότι κάνει με την καινούρια κοπέλα ακριβώς ό,τι έκανε και με σένα. Και με σένα κανονική σχέση έκανε, μέχρι που ένιωσε ότι έφτασε το σημείο που πρέπει να κάνει κάτι για το πρόβλημα, και έφυγε πριν φύγεις εσύ. Το πιθανότερο είναι ότι και πάλι αυτό θα κάνει.
Έχεις σκεφτεί ότι κατά τα άλλα ήταν τόσο τέλειος επειδή έπρεπε να αντισταθμίσει οπωσδήποτε ένα μεγάλο πρόβλημα; Λες να μην ξέρει ότι αν δεν μπορεί να προσφέρει σεξ πρέπει να προσφέρει κάτι άλλο, αλλιώς θα είναι μόνος του; Έχεις προσέξει πόσο πιο πιθανό είναι να είναι κάποιος αδιάφορος για τα συναισθήματα των άλλων, όταν ξεφεύγει κατά πολύ εμφανισιακά από τον μέσο όρο; Έτσι κάνουμε όλοι, εκτιμούμε τι έχουμε και τι δεν έχουμε και προσπαθούμε να ξεπεράσουμε ένα μειονέκτημα τονίζοντας ένα πλεονέκτημα.
Το λάθος που έκανες είναι ότι σίγουρα έβλεπες ότι δεν υπάρχει καμία πρόθεση για αναζήτηση λύσης και πίστευες ότι η υπομονή σου θα ανταμειφθεί. Αυτό που αποφασίζει αυτός για τον εαυτό του δεν έχει απολύτως καμία σχέση με το τι είσαι εσύ και τι δεν είσαι. Άλλωστε είπε κι ένα σωστό: είναι δικό του θέμα και πρέπει να το αντιμετωπίσει μόνος.
_____________
5.
Α μπα μου γεια σου. Θελω πολυ την γνωμη σου σε κατι. Απεκτησα το πρωτο μου παιδακι με εξωσωματικη αλλα ο κυκλος μου δεν το γνωριζει. Το βαφτισε η κολλητη μου που τοτε δεν ειχε παιδια και ελεγε οτι δεν θελει ακομη να αποκτησει. Πριν λιγο καιρο απεκτησα το δευτερο παιδακι μου με τον ιδιο τροπο. Παλι δεν ανακοινωσα την μεθοδο. Το θεμα ειναι πως απο τοτε που η φιλη μου εμαθε οτι ειμαι εγκυος ξανα (και εχω γεννησει εδω και 8 μηνες) με αποφευγει συστηματικα. Ολο δουλειες και υποχρεωσεις την εμποδιζουν να δει εμενα και το βαφτιστηρι της. Τωρα βεβαια λεει οτι θελει και εκεινη να κανει παιδια, και απο μισολογα της καταλαβα οτι εχει κανει τουλαχιστον δυο αποτυχημενες εξωσωματικες. Ξερω πολυ καλα πως ειναι γιατι το εχω περασει, οποτε της εδωσα χρονο. Μετα σκεφτηκα να της πω οτι εχω περασει τα ιδια, αλλα δεν συμφωνησε ο συζυγος μου να μοιραστω την πληροφορια καθοτι ειχαμε συμφωνησει απο κοινου οτι δεν θα το πουμε. Οποτε το σεβαστηκα. Και σεβαστηκα και εκεινη αφου ενιωθα οτι δεν πολυθελει να ειναι κοντα σε παιδια αυτη την περιοδο. Ολη αυτη την διαρκεια (17 μηνες) επικοινωνω μαζι της αποφευγοντας να αναφερομαι στα παιδια και τα σχετικα και την προσκαλω συνεχεια σε εξοδους που ειτε τα περιλαμβανουν ειτε οχι. Εχει ερθει μονο 2 φορες. Δεν με εχει καλεσει ποτε. Οποτε κανω κατι λαθος. Δεν μπορει να ειμαι ο μοναδικος ανθρωπος στον κυκλο της με παιδια, αλλα δεν εκανα και κατι που να δικαιολογει αυτη την αποτομη μεταβολη της. Οταν προσπαθω να ανοιξω συζητηση σχετικα με το τι εχει λεει οτι ειναι ιδεα μου και οτι ειναι πολυασχολη και δεν προλαβαινει. Μπηκα στον πειρασμο να νευριασω και να της φερθω με τον ιδιο τροπο, αλλα επιδη υποθετω οτι το κανει απο την στεναχωρια της που δεν μπορει να κανει παιδι την δικαιολογω και συνεχιζω να προσπαθω. Δεδομενου οτι δεν μπορω να της μιλησω ανοιχτα γι αυτο αφου ποτε δεν ζητησε την γνωμη μου και ειναι πολυ λεπτο ζητημα, τι αλλο να κανω;;; Τι δεν βλεπω καθαρα;; Ευχαριστω...
Νομίζω ότι είναι πολύ βλαβερό για τη σχέση σας να κάνεις υποθέσεις για τη συμπεριφορά της και μετά να φέρεσαι ανάλογα με τις υποθέσεις που έχεις κάνει. Είναι η κολλητή σου, οπότε δεν αρκούν οι υποθέσεις, πρέπει να γίνουν τολμηρές κινήσεις για να γκρεμίσετε το εμπόδιο που υπάρχει – που για μένα, δεν είναι ξεκάθαρο ποιο είναι, κι ας σου φαντάζει σχεδόν αυτονόητο.
Αν δεν εκτεθείς, δεν ξέρω πώς μπορεί να γίνει αυτό. Καταλαβαίνω να μην θέλετε να ανακοινώσετε στο σύμπαν τα οικογενειακά σας εσύ και ο άντρας σου, αλλά αν το κρατάτε μυστικό επειδή το θεωρείτε ταμπού ή ντροπιαστικό, μπορεί να δηλητηριάσετε κάποιες σχέσεις χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος. Η κολλητή σου δεν είναι ο κόσμος, και η απόκρυψη ενός τέτοιου θέματος μπορεί να δημιουργήσει εμπόδια εκεί που δεν χρειάζεται να υπάρχουν – για παράδειγμα, η φίλη σου μπορεί να έχει παρεξηγηθεί για κάτι εντελώς διαφορετικό, και να κάνουμε όλη αυτή τη κουβέντα σε λάθος βάση.
_____________
6.
Καλησπέρα Α, μπα!
έκλεισα τα 189 πριν λίγες ημέρες, και σπουδάζω σε νησί του ιονίου, πρωτοετής. Μετά τις πανελλήνιες ΒΑΡΙΕΜΑΙ αφάνταστα να διαβάσω. Πριν διάβαζα κανονικά (τα μαθήματά μου) και σαν τρελός λογοτεχνικά βιβλία. Μετά τις πανελλαδικές όμως καθόλου μαθήματα και ελάχιστη λογοτεχνία. Ούτε τις ετικέτες των προϊόντων που θέλω να αγοράσω στο σούπερ μάρκετ. Πιστεύεις ότι είναι ένα παροδικό burn-out;
Ευχαριστώ για την απάντησή σου (εάν και όταν..)!
Θα μου άρεσε πολύ να είσαι 189 και να βαριέσαι αφάνταστα να διαβάσεις, μήπως είσαι o Εdward Cullen;
Είναι παροδικό burn out. Έπαθα ακριβώς το ίδιο πράγμα που κράτησε πολλά χρόνια. Τώρα παραβίασα την αρχή lenfou, το ξέρω, αλλά το έχω παρατηρήσει στους διαβαστερούς. Οι πανελλήνιες εξαντλούν, και οι σπουδές αποτελειώνουν. Θα έρθει η ώρα ξανά για την λογοτεχνία, επικεντρώσου στην προσπάθεια των μαθημάτων. Βοηθάει αν καταφέρεις να αντιμετωπίσεις τα βιβλία της σχολής σου ελαφρώς ως λογοτεχνία.
_____________
7.
Γιατί μερικοί άνθρωποι συγχωρούν εύκολα, μάλλον σχετικά εύκολα, σε σχέση με τους υπόλοιπους; Κρατάνε μέσα τους πολύ θυμό για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα για έναν άνθρωπο π.χ. ο οποίος τους έχει πληγώσει πολύ και κατά επανάληψη αλλά, μόλις σπάσει η σιωπή τους και πουν ίσως και τα μισά από αυτά που ήθελαν, τους τελειώνει ο θυμός; Δεν μπορούν να παλέψουν όσο περίμεναν και το περίμεναν καιρό. Και όχι μόνο δεν είναι έχουν άλλα αποθέματα , αλλά είναι έτοιμοι μάλιστα και να παραδοθούν από πάνω στα παλιά δεδομένα, στον ίδιο άνθρωπο. Είναι αδυναμία ψυχής, είναι κούραση, είναι μαζοχισμός, είναι έρωτας, είναι ανυπαρξία αυτοεκτίμησης, είναι αφέλεια, είναι αγάπη, είναι άρνηση ότι συνέβη όντως, είναι αισιοδοξία; Και αν βεβαιωθούμε πως αυτοεκτίμηση και αυτοσεβασμός υπάρχει και ξαναχτίστηκε γερά την διάρκεια της χρονικής περιόδου που είχε εγκαταλειφθεί από το άτομο που ερωτεύθηκε; Γιατί τα "παρατάνε"; Γιατί θέλουν να παραδοθούν στον εξημερωμένο λύκο; Γιατί δεν θέλουν πια εκδίκηση; Γιατί συγχωρούν εύκολα αλλά παρ'όλα αυτά δεν ξεχνούν;
Όταν κάνεις γενικές ερωτήσεις, γενικές απαντήσεις θα πάρεις, και αν είσαι και λίγο άτυχος, ούτε μια δεν θα απαντάει σε αυτό που σε καίει.
Οι πιθανές απαντήσεις είναι:
είναι αδυναμία ψυχής,
είναι κούραση,
είναι μαζοχισμός,
είναι έρωτας,
είναι ανυπαρξία αυτοεκτίμησης,
είναι αφέλεια,
είναι αγάπη,
είναι άρνηση ότι συνέβη όντως,
είναι αισιοδοξία
είναι ένα από τα παραπάνω
είναι κάποια από τα παραπάνω
δεν είναι κανένα από τα παραπάνω
είναι κάτι εντελώς διαφορετικό
ή
έχεις αναλύσει λάθος τα δεδομένα.
Οι άνθρωποι κάνουν διάφορα πράγματα, δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα, για σωστούς και λάθος λόγους. Αν θέλεις να ερμηνεύσεις τη συμπεριφορά του Μήτσου, πες μας τι ακριβώς έγινε, και ίσως σου πούμε καμία πετυχημένη γνώμη.
σχόλια