Αφιέρωμα στον ισπανό συνθέτη μουσικής μπαρόκ Padre Antonio Soler.

Facebook Twitter
2

Fandango, έργο του γερμανού ζωγράφου Charles Christian Nahl (1873).

 

Ο Padre Antonio Soler.

 

Ζωγραφική μπαρόκ στο Cuzco (Περού). Το έργο (του 17ου αι.) που αποδίδεται στο εργαστήρι του Basilio Santa Cruz, δείχνει τον 'Αγιο Φραγκίσκο της Ασίζης να τον παρηγορεί ένας άγγελος με τη μουσική του. Museo Colonial de San Francisco,  Santiago de Chile.

 

Ο καθεδρικός ναός της ισπανικής πόλης Lérida, όπου ο Padre Antonio Soler κατείχε τη θέση του maestro de capilla.

 

Καμπάνες παραδίδονται στον καθεδρικό ναό της Lérida.

 

Φωτ.  Miguel fotografia (Seu Vella de Lérida).

 

Padre Antonio Soler, Fandango in d minor, R 146. Ερμηνεύει στο τσέμπαλο ο Scott Ross.

 

 

Fandango. Παραδοσιακός ισπανικός χορός, ζωηρός και αισθησιακός, που εισήγαγαν στην Ευρώπη οι Ισπανοί Conquistadores όντας επηρεασμένοι από τη συναναστροφή τους με τους μαύρους σκλάβους της Γουινέας. Αριστ. έργο του γάλλου ζωγράφου Pierre Chasselat (1810).


Padre Antonio Soler,  Sonata 15 In D minor (Scott Ross).  Ερμηνεύει στο τσέμπαλο ο Scott Ross.

 

'Αποψη του Monasterio de San Lorenzo de El Escorial, σχέδιο του γάλλου ζωγράφου  Michel Ange Houasse (1723). Σ' αυτό το μοναστήρι,  που ήταν και βασιλική κατοικία, ο Padre Antonio Soler ανέλαβε καθήκοντα οργανίστα και διευθυντή χορωδίας. Εκεί πέρασε ένα μεγάλο μέρος της ζωής του μέχρι το θανατό του.

 

Το μοναστήρι του San Lorenzo de El Escorial. Καρτ-ποστάλ Delcampe.

 

Καρτ-ποστάλ Delcampe.

 

Καρτ-ποστάλ Delcampe.

 

Η βιβλιοθήκη του μοναστηρίου. Καρτ-ποστάλ Delcampe.

 

'Οψεις των βασιλικών διαμερισμάτων. Καρτ-ποστάλ Delcampe.

 

Καρτ-ποστάλ Delcampe.

 


La Sagrada Forma (τα ιερά όστια), έργο του ζωγράφου της ισπανικής αυλής Claudio Coello. Ο πίνακας, που ανήκει στη σχολή της ισπανικής μπαρόκ ζωγραφικής (ολοκληρώθηκε το 1690), τοποθετήτηκε στο ιεροφυλάκιο της μονής San Lorenzo de El Escorial. Απεικονίζει τον ισπανό βασιλιά Carlos II. Via El Blog de la Orden Del Temple.

 

 

Panteón de Infantes. Καρτ-ποστάλ Delcampe.

 

 

Ο Σουηδός μουσικός Pär Lindh (παίζει εδώ σε γαλλικό τσέμπαλο), ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος προοδευτικής ροκ μουσικής Pär Lindh Project, μετά τις θητείες του στα σχήματα Antenna Baroque και Vincebus Erupturn στη δεκαετία του '70.

 

Αριστ.  Balenciaga "Infanta" evening dress, 1939. Φωτ. George Hoyningen-Huene. R.J. Horst, Staley Wise Gallery, NYC.

 

 

Ο Scott Ross στη στέγη του πύργου Château d'Assas, όπου είχε εγκατασταθεί προς το τέλος της πολύ σύντομης ζωής του (πέθανε σε ηλικία 38 ετών), έχοντας εκεί στη διαθεσή του ένα αυθεντικό γαλλικό τσέμπαλο του 17ου αιω.

 


Padre Antonio Soler,  Sonata 12 In G major. Ερμηνεύει στο τσέμπαλο ο Scott Ross.

 

2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

1 σχόλια
Πολύ ωραίο το αφιέρωμα, αλλά αν μου επιτρέπεται μια παρατήρηση• ο Soler, μαζί με τους άλλους που διάβασα στο δίσκo του Ross, όπως οι Rameau, Scarlatti δεν είναι μπαρόκ. Είναι μετά-μπαρόκ, καμμιά φορά λέγεται και ροκοκό (όπως με τους Rameau, Lully) ή αλλιώς προ-κλασικό. Μεταξύ μπαρόκ και κλασικής περιόδου. Είναι πολύ πιο λιτή μουσική, συγκριτικά με την αντίστοιχη του Μπαχ που ήταν πιο παλιός και θεωρείται η επιτομή του Μπαρόκ.