Οι πολιτικές κι οικονομικές κρίσεις και οι διεθνείς συγκρούσεις έχουν βραχυπρόθεσμο και ισχυρό αντίκτυπο όχι μόνο στην κοινωνία αλλά και στο περιβάλλον. Ωστόσο όχι πάντα αρνητικό.
Αυτό υποστηρίζεται σε νέα μελέτη του Ινστιτούτου Max Plank της Αμερικής, σύμφωνα με την οποία οι άνθρωποι ειδικά στις μεγάλες πόλεις της Μέσης Ανατολής αναπνέουν πλέον πολύ πιο καθαρό αέρα από ότι τα προηγούμενα χρόνια. Κι αυτό εξαιτίας των πολέμων.
"Η έναρξη των πολέμων και η μείωση της οικονομική και βιομηχανικής δραστηριότητας, οδήγησε σε δραματική μείωση των ρύπων στην ατμόσφαιρα" σχολιάζει ο υπεύθυνος καθηγητής για την μελέτη Jos Lelieveld. Το διοξείδιο του αζώτου, ένα από τα πολύ τοξικά αέρια που παράγονται κυρίως από τα αυτοκίνητα και τα εργοστάσια, βρισκόταν σε γεωμετρική άνοδο σε πόλεις όπως η Δαμασκός, η Τεχεράνη και το Κάιρο στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας και στις αρχές αυτής που διανύουμε.
Όμως, η "Αραβική Άνοιξη", όπως πολλοί αποκαλούν το φαινόμενο της επακόλουθης μείωσης των ατμοσφαιρικών ρύπων, έχει σαν αποτέλεσμα οι κάτοικοι πλέον να αναπνέουν ελεύθερα τον αέρα τους. Αν και το ελεύθερα είναι σχετικό, όταν μιλάμε για εμπόλεμη ζώνη. Όπως και το "κάτοικοι", για όσους έχουν παραμείνει σε αυτές τις περιοχές.
Στο Κάιρο για παράδειγμα, το διοξείδιο του αζώτου αυξανόταν σε επίπεδα κοντά στο 7% για κάθε χρονιά από το 1995 έως το 2010. Η επανάσταση όμως στην Αίγυπτο, και οι ελλείψεις σε καύσιμα και μείωση του βιοτικού επιπέδου των κατοίκων, οδήγησαν σε κάθετη πτώση τις εκπομπές του συγκεκριμένου ρύπου.
Στην Τεχεράνη αντίστοιχα, το εμπάργκο των μεγάλων δυτικών κρατών, οδήγησε στην μείωση της χρήσης του αυτοκινήτου και τον περιορισμό της βιομηχανικής παραγωγής, κάτι που και εκεί επέφερε σημαντική βελτίωση στην ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα της πόλης.
Στην Σαουδική Αραβία και την πρωτεύουσα Ριάντ, η μείωση δεν συνδυάζεται με κάποια πολεμική σύρραξη ή κοινωνική αναταραχή, αλλά με τους πιο αυστηρούς νόμους του κράτους για τον περιορισμό της ρύπανσης μέσα στην πόλη.
Όπως προκύπτει από τη μελέτη, η πρόβλεψη για την ατμοσφαιρική ρύπανση σε όλον τον πλανήτη άπτεται πολλών συγκυριακών παραγόντων, όπως οι πολιτικές και κοινωνικές αναταραχές. Σε κάθε περίπτωση λοιπόν δεν μπορείς να σχεδιάζεις μία παγκόσμια στρατηγική ενάντια στην μόλυνση του περιβάλλοντος και των αερίων του θερμοκηπίου, αν δεν λαμβάνεις υπόψη και παράγοντες απρόβλεπτους, οι οποίοι μπορούν να επηρεάσουν θετικά ή και αρνητικά κάθε σχεδιασμό.
σχόλια