ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χτες τσακωθηκαμε και εφταιγα ΜΟΝΟ εγω.Διοτι δε σκεφτηκα οχι 2 φορες αλλα ουτε μιση πριν μιλησω..Πανω σε μια συζητηση μας τον ρωτησα αν γνωριζε μια κοπελα που της ειχε στειλει μηνυμα στο φεισμπουκ(το οποιο μνμ ειχα δει καθως διαβαζα τα εισερχομενα του..ναι αισθανομαι σχημα που μπηκα στον πειρασμο και εψαξα).Τελοσπαντων μου ειχε δωσει τους κωδικους του(δεν καταλαβα ποτε γιατι) και διαβαζοντας το μηνυμα υποσυνειδητα αισθανθηκα μια ζηλια που δεν εξεφρασα ποτε διοτι προφανως ηταν ακυρη!Εκτος απο αυτο το μηνυμα διαβασα και ενα αλλο μιας πρωην κοπελας του που τα ειχαν περιστασιακα μονο και μονο για να δω τον τροπο που της μιλουσε.Και της ελεγε λογια βαρυγδουπα, λογια που λεει σε μενα μετα απο 2 χρονια σχεσης.Παντως του εξομολογηθηκα οτι διαβασα τα μηνυματα του και του ζητησα συγγνωμη γι αυτο.Ο ιδιος δεν αλλαξε τον κωδικο του, θυμωσε μεν αλλα δεν το εκανε θεμα.Μου εδωσε την αισθηση κιολας πως μεσα του ισως ενιωσε και λιγο ομορφα που ζηλεψα γιατι με μαλωνε χαμογελωντας!Χτες λοιπον που το εφερε η συζητηση μου ειπε πως παιχτηκε κατι με την πρωτη κοπελα για την οποια του εκανα και την ερωτηση και εγω πανω στα ηδη υπαρχοντα νευρα μου (που ηταν για αλλο λογο), αρχισα να του κανω κηρυγμα για το γεγονος, ακουσον ακουσον, οτι μιλουσε ετσι με αυτες τις κοπελες ΠΡΙΝ κανει σχεση με εμενα!Απ οπου και να το πιασεις δεν εχει λογικη.Ειναι για να τραβας τα βυζια σου..Βεβαια για να μπορεσω να δικαιολογηθω λιγακι θα αναφερω αλλο ενα περιστατικο που εγινε στον 1 χρονο σχεσης.Του την επεφτε πολυ εντονα και αισχρα μια τριτη κοπελα(ακομα και οταν εγω ημουν στον ιδιο χωρο με τον συντροφο μου ετυχε να του την πεσει κ να του στειλει μηνυμα να παει να την γαμ...ει) και μου το ειχε αποκρυψει επι 6 μηνες για να μη με στεναχωρησει.Αλλα εγω θυμωσα που δεν μου το ειπε κατευθειαν διοτι δε θα του επερριπτα καμια ευθυνη, εφοσον δεν ειχε δωσει το παραμικρο δικαιωμα..Μαλιστα η κοπελα αυτη προσπαθησε τοτε να τον φιλησει με το ζορι και το πετυχε εν μερει.Οπως μου περιεγραψε, πηγε να του ευχηθει χρονια πολλα και οπως φιληθηκαν σταυρωτα τον πετυχε στο στομα.Με πειραξε πολυ διοτι συνηθιζω να λεω φατσα φορα την αληθεια στον αλλον και το γεγονος οτι εκεινος το εκρυψε με γεμισε με υποψιες μηπως ειχε συμβει κατι που δεν ηθελε να μαθω.Το μονο σιγουρο ειναι πως σοκαριστηκα με το θρασσος της κοπελας..Επιστρεφω στην βασικη ιστορια..Οταν εγω τον εχω απατησει κανονικα με αλλον, στον πρωτο μηνα σχεσης μας και με εχει συγχωρησει και με εχει αγαπησει κυριολεκτικα σαν τρελος, πως εχω στομα και δημιουργω καταστασεις απο το πουθενα..;;Θα μου πεις...τον πρωτο μηνα δεν προλαβατε να αναπτυξετε συναισθηματα αγαπης και να δεθειτε ωστε να γινει τοσο μεγαλη ζημια..Καποιοι μαλιστα τον πρωτο μηνα βγαινουν και με αλλους μεχρι να σιγουρευτουν.Κι οτι ολοι ειμαστε ανθρωποι και κανουμε λαθη.Αλλα χθες τον μαλωνα ασυστολα ξεχνωντας οτι επι ενα χρονο αυτος υπεφερε υπερβολικα για να ξεπερασει αυτο που του εκανα.Διοτι υπηρξε ερωτευμενος απο την πρωτη στιγμη μαζι μου και δεν το ηξερα..και τον πληγωσα.Και μου φερθηκε τιμια πολυ.Και ειναι ακομη μεγαλυτερο το πληγμα οταν ο αλλος σε τιμωρει τοσο γλυκα.Οποτε χθες τα σκατωσα αλλη μια φορα.Με μαλωσε πολυ και ειχε δικιο..Τοτε ηταν που εκλαψα γιατι καταλαβαινα ποσο εφταιγα και ξερετε τι εκανε;Ηρεμησε τον τονο της φωνης του και με καθησυχασε.Μου ζητησε να ειμαι πιο λογικη σε αυτα που λεω και να μην ξυνω πληγες ειδικα οταν γνωριζω οτι του εχω φερθει ασχημα και εντος σχεσης.Μου ειπε πως δε γινεται να κανουμε 10 βηματα μπροστα και να πηγαινω μονη μου 15 πισω και πως χρειαζεται να προσπαθησω.Μου ειπε πως με αγαπαει παρα πολυ και οτι με χρειαζεται και για ενα τεταρτο μου μιλουσε μεχρι να σταματησω τους λυγμους.Του ζητησα συγγνωμη και με ξαναπηρε μετα απο δεκα λεπτα για να δει αν ειχα ηρεμησει πληρως.Ποσο εγωιστης μπορει να γινει καποιος ρε φιλε..Δεν αναγνωριζα τον εαυτο μου χτες.Πως παρασυρθηκα και τα ξεχασα ολα τοσο ευκολα...Του ζητω ξανα ενα μεγαλο συγγνωμη και θελω να του αναγνωρισω δημοσια κι εστω ανωνυμα οτι ειναι αναμφισβητητα απο τις ομορφοτερες ψυχες που υπαρχουν πανω σε αυτη τη γη.Ξερω οτι ισως με κρινετε ασχημα στα σχολια, αλλα δε θα με πειραξει.Διοτι μου χρειαστηκε και μου χρειαζεται να καταλαβω οτι δεν ειμαι ατρωτη και πως ακομα και τα καλυτερα παιδια μπορει να πληγωσουν αδικα καποιον.Το μονο σιγουρο ειναι οτι θα το μετανιωσουν και θα υποφερουν απο τυψεις οπως εγω, γιατι καρδια εχω, αλλα μυαλο δεν εχω.Αυτο που καταλαβα απο το χθεσινο ειναι πως αν ημουν στη θεση του θα με ειχα σουταρει μονο και μονο για το θρασσος μου.Τι να πω..I failed, αλλα τον αγαπω ειλικρινα και θα κανω οτι περναει απο το χερι μου για να διορθωσω την αγενη συμπεριφορα μου..