Τελικά έχω καταλήξει στην ιδέα πως οι άνδρες όταν κάνουν τα παράπονα και τις κριτικές τους στο γυναικείο φύλο, δεν μπορεί να είναι και τόσο λάθος όσο θα θέλαμε εμείς του θηλυκού γένους να είναι. Ας πούμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη, όταν ψάχνουμε για γκόμενο ή καλύτερα για σχέση είμαστε υπέρ του δέοντος υπερβολικές. Ανεβάζουμε τον πήχη τόσο ψηλά που φυσικά και ο άλλος δεν μπορεί να τον φτάσει κι όχι τίποτ'άλλο, αλλά ώρες ώρες χαιρόμαστε να τον βλέπουμε να προσπαθεί και να παλεύει και εμείς να απομακρυνόμαστε από την όλη σκηνή χαμογελώντας χαιρέκακα.
Ξέρεις οι άνδρες νομίζω ότι είναι πολύ πιο δεκτικοί. Μπορεί να σου το παίζουν δύσκολοι, μπορεί να σε παιδεύουν και να σε σέρνουν σε ένα ατελείωτο δίλημμα τύπου 'με θέλει-δεν με θέλει', αλλά όταν ερωτεύονται, χτυπιούνται από τα βέλη πολύ πιο δυνατά απ'ότι εμείς οι γυναίκες, αν και ομολογουμένως, τον έρωτα τον μετατρέπουμε πολύ γρήγορα σε αγάπη, για καλό ή κακό, εξαρτάται την περίπτωση.
Για να γυρίσω όμως στο σημείο απ'όπου και ξεκίνησα, τα θηλυκά αυτού του πλανήτη γεννήθηκαν απαιτητικά. Από την κούνια τους ακόμα ζητούσαν το κάτι παραπάνω και αργότερα βλέποντας τις ταινίες της Disney, κάτι και οι ρομαντικές κομεντί και το Sex & The City γέμισε το κεφάλι τους με την ιδέα ότι εκεί έξω, ακόμα κι αν δε βρουν το άλλο τους μισό, σίγουρα θα βρουν τον τέλειο άνδρα και αν σας φαίνεται περίεργος αυτός ο διαχωρισμός είναι γιατί το πολύ πρόσφατο συμπέρασμά μου δε θέλει τον ιδανικό για εσένα άνθρωπο να είναι απαραίτητα και ο Mr.Perfect που έχεις πλάσει μέσα στο μυαλό σου. Αφήστε δε, που το βρήκαν μέχρι και επιστημονικές μελέτες ότι το τέλειο δεν υπάρχει, είτε γιατί το πάτησε το τρένο είτε γιατί πολύ απλά, ποτέ δεν υπήρχε. Οι περισσότερες παντρεμένες γυναίκες λένε ότι ερωτεύτηκαν, έζησαν την αγάπη και δημιούργησαν ευτυχισμένη οικογένεια με έναν άνθρωπο που δεν ήταν αυτό που περίμεναν ότι το σύμπαν θα τους έφερνε στην πόρτα.
Και οι κακόμοιροι οι άνδρες που βρίσκονται ανάμεσα σε όλον αυτόν τον κυκεώνα; Είναι αυτοί που αν δεν έχουν six pack, τέλειο χαμόγελο, καλό πορτοφόλι και μερικά άλλα 2-3 στοιχεία που δυστυχώς ο Θεός δεν τα έδωσε απλόχερα σε όλους, παραγκωνίζονται και τοποθετούνται στον πάγκο των αναπληρωματικών. Το κακό λοιπόν της όλης υπόθεσης ποιο είναι; Ότι έτσι χάνουμε μέσα από τα χέρια μας τα πραγματικά καλά παιδιά που θα μας είχαν βασίλισσες και όχι απαραίτητα με την έννοια του να έχουμε Gucci, Armani & Christian Louboutin, αλλά με την έννοια ότι η καρδούλα μας θα χτυπούσε μόνο για καλό λόγο και όχι από το φόβο της απιστίας, του ψέματος κοκ...
Η μεγάλη αλήθεια είναι ότι στα κακά παιδιά βλέπουμε ένα στοιχείο που μας κεντρίζει και παραμελούμε όλα τα αρνητικά που θα έπρεπε να μας απωθούν και στα καλά παιδιά μένουμε στο ένα στραβό και αφήνουμε στην άκρη όλα τα υπόλοιπα καλά που θα μπορούσαμε να έχουμε μαζί τους. Ώρα λοιπόν να ξεστραβωθούμε, γιατί οι ευκαιρίες δεν έρχονται πολλές φορές σ'αυτή τη ζωή και γιατί αυτήν την μία ζωή που έχουμε πρέπει να την κάνουμε να αξίζει. Αρκετές σφαλιάρες φάγαμε, αρκετά κυνηγήσαμε και πληγωθήκαμε, αξίζουμε να έχουμε κάποιον δίπλα μας να μας εκτιμά, είτε έχει κοιλιακούς και είναι ψηλός και αρρενωπός είτε πιο κοντός, με κοιλίτσα και χαμόγελο που κάθε φορά που το βλέπεις στο πρόσωπό του χαίρεσαι που εσύ είσαι ο λόγος.
Τα πράγματα είναι απλά, εμείς συνεχίζουμε να τα κάνουμε περίπλοκα, γιατί φταίει το κεφάλι μας και οι μεγάλες προσδοκίες μας. Πάρτε το σα συμβουλή από κάποια που έπαθε και έμαθε και βαρέθηκε επίσης.
Κλείνω με κάτι σωστότατο που διάβασα σε κάποιο από τα πολλά sites εκεί έξω... Δώστε προσοχή: "Πόσο καιρό ακόμα θα τυραννιέσαι με τους λάθος άντρες και τις κακές σχέσεις, απλά επειδή ο μύθος θέλει να βαριέσαι τα καλά παιδιά. Δοκίμασέ τον και δεν θα χάσεις. Από την πολλή καλοσύνη δεν χάθηκε κανείς. Από τα κακά παιδιά, την πάτησαν πολλές!!"
σχόλια