Η έννοια της εξαθλίωσης Η απαρχή του τέλους.

Η έννοια της εξαθλίωσης Η απαρχή του τέλους. Facebook Twitter
1

Πολλές φορές κοιτάμε διπλά μας και δεν βλέπουμε τίποτα περισσότερο παρά την αντανάκλαση μας, το είδωλο μας με την μόνη διάφορα ότι ξέρουμε ποιος είναι και τι θέλει από την γεμάτη φασαρία ζωή μας. Παρόλο που πολλές φορές δεν το παραδεχόμαστε ξέρουμε ακριβώς ποιοι είμαστε και τι θέλουμε από την πορεία της ζωής μας. Από μικρά παιδί μπαίνουμε άλλωστε σε αυτό το καλούπι, όταν ξεκάνει το νήπιο να μιλαει και α εκφράζει τα συναισθήματα του όσο λανθασμένα και αν είναι αυτά συμφώνα με τα δικά μας δεδομένα. Αλλά κάπως έτσι δεν καταλαβαίνεις άραγε ότι βασίζεσαι από την αρχή σε γνώσεις και απόψεις άλλων. Ποια ελπίδα σου έχει απομείνει για κάνεις την διάφορα όταν βλέπεις, ακούς, γεύεσαι και μαθαίνεις να μισείς, να χαίρεσαι , να λυπάσαι , να ελπίζεις. Υπάρχει άραγε συναίσθημα που μπορεί να χαρακτηρίσει όλα αυτά ριζωμένο βαθειά στην ψυχοσύνθεση του σημερινού ανθρώπου. Αλλά καλυτέρα ας αναρωτηθούμε αν υπάρχει γενικά μια σχισμή στην γεμάτη βαμμένη αίμα κάρδια μας που να υποδεικνύει κάτι που να μοιάζει έστω και λίγο στην συναισθηματική υπέροχη μας. Η ανάλυση αυτών αλλάζει για κάθε άτομο μπορούμε να το δούμε σαν την ταυτότητα μας η όποια αναγράφει έναν μοναδικό αριθμό που αντιπροσωπεύει μοναχά εμάς τους ίδιους.


Έχουμε ανάγκη για αυτήν την ταυτότητα καθώς είναι η μοναδική απόδειξη της διαφορετικότητας μας. Και μόνο που το ξαναδιαβάζω δυνατά με πιάνει η μανία της διπολικής διαταραχής που κρύβω μέσα μου. Μανία ή ευφορία επιλογές δυο ακρών αντίθετων μεταξύ τους αλλά και πάλι βασίζονται πάνω στον άξονα της ζωής μας. Όσο τραγικό και αν ακούγεται και αυτό έχουμε άξονα και δεν διαφέρουμε από βιοχημικής άποψης και τόσο όσο θα επιθυμούσαμε. Τουλάχιστον στην σημερινή εποχή λέμε την αλήθεια στον άξονα μας γιατί ίσως και να είναι ο μονός που εμπιστευόμαστε στην τελική ευθεία προς την καταστροφή του χαρακτήρα μας. Εμπόδια πολλά αλλά ο άξονας και πάλι αντιστέκεται και ταυτόχρονα συνεργάζεται με την διανόηση του νου. Χημικές διεργασίες και πόνοι που νιώθει κάποιος όταν τον βγάζουν από το καλούπι του. Ακούγεται ένας εκθαμβωτικά σπαράζον κρότος και μετά νιώθεις την ευχαρίστηση της ελευθερίας και της ατομικότητας σου που τα δαιμόνια του νου σου επιθυμούσαν δια καώς. Πρόσεχε όμως να τα ελέγχεις που και που γιατί μπορεί να αλλάξουν αφεντικό και να σταματήσουν να σε υπακούουν ακλουθώντας αυτόν που θα τους εκπληρώσει τα θεμιτά τους συμφέροντα. Καλλιγραφίες ξένων σε δικό σου συγχωροχάρτι. Το καις ή να το κάνω άραγε εγώ για εσένα. Μην το δώσεις ποτέ κράτησε το για εσένα. Είναι προτιμότερο από το να είσαι διχασμένος για κάτι που δεν θα μπορέσεις στο τέλος να διαχειριστείς. Όποτε ποιο το νόημα ποια η θεώρηση σου πάνω σε κάτι που δεν μπορείς να εκφέρεις γνώμη εξολοκλήρου από μονός σου.


Βολεύεσαι και εσύ όπως και εγώ στα ήδη δεδομένα χαρακτηριστικά μου. Τα δαιμόνια μας έχουν στήσει παιχνίδι καρτερικά και περιμένουν να μιλήσεις για να δείξουν ποσό μπορούν να σε κάνουν υπόδουλο τους στα δαιμόνια κάποιου άλλου . Άλλωστε στο 2016 ζούμε όποτε κάτι τέτοιο είναι δεδομένο για εμάς ή όχι άραγε με βάση της έρευνες του νου. Μην το σκέπτεσαι ούτε αυτό απλά απάντησε βασισμένος στα ήδη καλώς γνωστά κομμάτια της πλάνης της κοινωνίας που περίτεχνα αποφάσισες να προσδώσεις στον γελαστό και ανέμελο εαυτό σου. Μπορείς να αλλάξεις, υπάρχει μεγάλη ποικιλία στην σημερινή εποχή μας έξαλλου. Μαθέ να οπλίζεσαι για να επιβιώσεις και μην χάνεσαι μέσα στα πάθη και τις υποτιθέμενες ατέλειες που θεωρείς ότι έχεις. Όπως και να το κάνουμε με οποιαδήποτε γωνία και να το δεις δεν έχεις τίποτα δικό σου.Πραγματι σοκάρει το γεγονός ότι αν το σκεφτείς ο πρώτος άνθρωπος στην γη δεν είχε πρότυπα. Πάνω σε ποιου τις στάχτες κτίστηκε , αυτός άραγε είναι άξιος θαυμασμού και αξίωσης μας ή η διαφορετικότητα του τον κάνει θύμα μιας κοινωνικής σύμβασης δίχως τέλος.


Βεβαία αν το καλοσκεφτούμε αναλύοντας ένα παραμύθι του χριστιανικού βιβλικού κόσμου για τους πρωτόπλαστους ο άνδρας είναι αυτός που δεν είχε πρότυπα καθώς ήταν ο πρώτος που δημιουργήθηκε καθ'ομοίωσιν του υποτιθέμενου θεού ενώ η γυναίκα ήταν το δεύτερο άτομο στον κόσμο αλλά αν θυμάμαι και καλά ήταν επίσης υπεύθυνη για την καταστροφή τους και την έκπτωση τους από αγγέλους της Εδέμ σε διαβόλους του απόλυτα φυσιολογικού μας κόσμου. Αυτοί ήταν οι πρώτοι της κοσμοθεωρίας μας, όποτε αντί να τους έχουμε σαν ιστορικό μας παράδειγμα ίσως και να έπρεπε να τους χρησιμοποιήσουμε για να ξεφύγουμε από την φυλακή που αυτοί οι δυο μας έχουν καταδικάσει.


Μπορούμε όμως να κατηγορήσουμε κάποιους που δεν έχουν πρόσωπο και υλική υπόσταση. Χωρίς να θέλω να αλλοιώσω δεοντολογικά και ηθικά θέματα ξεκαθαρίζω πως όλες τις θρησκείες και τις θεωρίες αυτών τις θεωρώ όχι απλά ψέματα αλλά θα χρησιμοποιήσω μια λέξη που έχω χρησιμοποιήσει πολλές φορές, παραμύθια με μπόλικο ζουμι,τσιλι και ουίσκι παλαιωμένο τόσο πολλά χρόνια που σε μεθύει με την πρώτη σου αμφιβολία και την ανάγκη για την εύκολη πιστή. Λίγοι έως και καθόλου είναι οι δυνατοί που αποφασίσουν να ξεκινήσουν από την αρχή στα ηθικά τους διλλήματα δίχως κανένα σκαλοπάτι παρά μοναχά τα δαιμόνια τους που προσπαθούν σε αντίθεση με τα υπόλοιπα άτομα εκεί έξω να κλείσει και να διώξει όσο πιο μακριά μπορεί. Ζωή χωρίς συναισθήματα δεν μπορεί να υπάρξει, χωρίς ηθικά διλλήματα όμως δεν θα ήταν απεγνωσμένα τέλεια και εύκολη. Χωρίς άγχος και ανάγκη για ολοκλήρωση από επίμονη σε δεισιδαιμονίες που για ακόμα μια φορά άλλοι έχουν επιλέξει για εσένα.
Κρύος ιδρώτας αναλογιζόμενοι μια νέα αρχή μεγάλο βήμα για ένα άβουλο ον σαν και εμάς. Ποιον θα μισήσεις περισσότερο μετά από λίγο καιρό κοιτώντας πίσω έπειτα από σύντομο χρονικό διάστημα έχοντας αλλοιωθεί από τις προσδοκίες των υποτιθεμένων άλλων. Κάθε αρχή είναι και δύσκολη, έτσι λένε και έχει αποδεδειχθεί. Μην τα παρατήσεις και οπωσδήποτε μην γυρίσεις να κοιτάξεις πίσω σου απλά τρέχα και μην πάρεις τίποτα μαζί σου βασίσου σε εσένα και πραγματικά σε εσένα για πρώτη φορά. Σου έχω εμπιστοσύνη όπως θα έπρεπε να έχεις και εσύ για τον εαυτό σου.

Δίχως ελπίδα για κάτι το σύντομο γιατί θα πάρει χρόνο κι πολύ μάλιστα μέχρι να τελειώσεις αυτό που έχεις αρχίσει να ξεμπλέκεις μην βιαστείς να βρεις την άκρη γιατί δεν θα είναι η σωστή κατά την εκτίμηση της διχασμένης ελπίδας των δαιμονίων σου. Διάλεξε αν θέλεις κάποιον μαζί σου ή όχι αλλιώς όλες οι ελπίδες σου είναι καταδικασμένες στην θεά των αντιρρήσεων κάνε θυσία κάνε εικόνισμα αλλά τίποτα δεν θα σε σώσει. Οι Βαλκύριες σου θα δίνουν μάχη να σε επαναφέρουν ενώ εσύ ο ίδιος θα προσπαθήσεις να τις ναρκώσεις για κερδίσεις το πλεονέκτημα να μην κάνεις οτιδήποτε θα θύσει σε κίνδυνο την πολυπόθητη σου αγάπη για τον χαλασμένο και παραμορφωμένο χαρακτήρα σου κάνε στην άκρη θα σε ρίξει κάτω κάπου εδώ χάνεις τον άξονα σου και μαζί και την ισορροπία σου. Ναρκισσισμός μιας ιδεατής εικόνας και η μάχη με τον καρκίνο στον λόγο που θα υποκύψεις δεν σου είναι αρκετά για να θελήσεις κάτι το νέο το καινούργιο αυτό που δεν θα έχει και περιορισμούς άραγε. Οξυγόνο στο 26% και ένα σάπιο κουφάρι για να αγοράσεις μέσα από τον πλαστό σου κέρμα του νέου σου χαρακτήρα απλά βρες τις τελείες για να σχηματίσεις την εικόνα που θα λύσει τον γρίφο.


Νομίζω όμως ότι η εικόνα που θα σου εμφανίσει καταλήγει να είναι ιδανική για το νέο σου καλούπι. Τι χρώμα άραγε θα του δώσεις γιατί λένε ότι το χρώμα που θα επιλέξεις είναι ουσιαστικά αυτό που σε προσδιορίζει ποτέ δεν το έχω ψάξει άλλωστε και ούτε το πιστεύω αλλά πρέπει να διεγείρει το ενδιαφέρον σου για μια νέα εισχώρηση στα δεδομένα της διανόησης σου από τον έξω κόσμο. Αλήθειες απόλυτες και απολυταρχικές μέσα στο μεσαιωνισμό που μας διακρίνει και εδώ ταιριάζει η αγαπημένη μου φράση, βαλε φωτιά να κάψεις οτιδήποτε καινούργιο και οποιονδήποτε στέκεται εμπόδιο σε αυτό. Μην σκεφτείς άξονα γιατί εδώ θα χάσεις. Όχι μόνο το παιχνίδι αλλά και τον εαυτό σου μείνε σταθερός και προσπάθησε να δείξεις την πανοπλία σου και τι ακριβώς αξίζει. Έτοιμοι για να ανταποδώσουμε σε ένα πρότυπο μιζέριας. Η έλλειψη άξονα μας τερματίζει σε αγανάκτηση και θεμιτή προσπάθεια για κάτι τι νέο και ρηξικέλευθο. Ασημί και αγιασμός σκόρδο και κόκκινο, αίμα και θυσίες ιδρώτας για μη προσιτή απάντηση. Ο Πάπας σαν οδηγός και εμείς αυτοί που τον πληρώνουν να κάνει κάτι που υποτίθεται ότι μπορεί. Μόνο όμως το γεγονός ότι μπορεί δεν σημαίνει ότι πρέπει να το κάνει και προφανώς δίχως την σωστή καθοδήγηση, καθώς με αλαζονικό χαρακτήρα και διανόηση ο καθένας μπορεί να χάσει τα όρια του εαυτού του και κάνει κάτι που θα του επιφέρει και το κατάλληλο κέρδος. Συνήθως σε αυτήν την περίπτωση υπάρχουν και εξαιρέσεις αλλά τόσο σπάνια που δεν τιε βλέπεις σχεδόν καθόλου.


Το χρήμα διαφθείρει και σε κάνει πιο μισητό από οτιδήποτε έλπιζες να σε χαρακτηρίσει, πάρε έναν καθρέφτη και μια φωτογραφία από το αθώο σου γεμάτο προσδοκίες παρελθόν. Μαύρο θα ήταν άλλωστε με μια σκιά γεμάτη αμφιβολίες όπως το ψέμα και ο όχλος που σε διαφθείρουν μέρα παρά μέρα. Διάλεξε στρατόπεδο μην σκάσει η νάρκη στο ήδη ασφαλισμένο πλαστικό σου πόδι διανόηση εγκεφαλικά καμένη από δαιμόνια επιχειρηματολογία εαυτού. Τσιγκουνιά στην ανάγκη για καλύτερο αύριο και άδειο πορτοφόλι ευκαιριών με ζώνη εγκρατείας και θαυμασμού. Χωρίς υπονοούμενα να υπολείπονται. Μαθέ να ζεις στα συντρίμμια του εαυτού σου και των άλλων πτωμάτων που κείτονται γύρω σου. Σκηνή από splash θρίλερ και ανάρμοστες συμπεριφορές κοινωνικών συμβάσεων. Βαρύ φορτίο διανόησης και αποτελεσματικών λύσεων. Που δεν μπορείς να το σηκώσεις μόνο αν το αξίζεις πραγματικά. Άλλαξε οπτική πάρε θέση παρατηρητή κάνε μια μικρή αλλαγή για το νέο αύριο.

1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ