ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 18 χρονών μαθήτρια λυκείου από Σέρρες, μία πόλη που η διασκέδαση και τα όμορφα αγόρια είναι σήμα κατατεθέν της. Η ιστορία μου ξεκινάει κάπως έτσι.. Εδώ και 2 χρόνια έχω σχέση με έναν φοιτητή τοπογραφίας ο οποίος με αγαπάει πάρα πολύ και με κάνει να αισθάνομαι πολύ όμορφα κάθε φορά που είμαι μαζί του. Με πηγαίνει εκδρομές σε διαφόρα μέρη του νομού, σε σαλέ στον Λαιλιά (βουνό των Σερρών) και δεν με αφήνει να πληρώσω ούτε δραχμή από την τσέπη μου. Γενικά περνάω κάτι παρά πάνω από καλά μαζί του και η συμπεριφορά του είναι υπέροχη. Ωστόσο δεν αισθανόμουν σαν άτομο ολοκληρωμένη.. Το πράγμα ξεκίνησε να γίνεται περίεργο όταν η κολλητή μου μπήκε κι αυτήν σε σχέση. Το αγόρι της μπορεί να μην είναι τόσο καλό (σαν άτομο)με το δικό μου αλλά έχει πάνω του κάτι πονηρό/άτακτο, χυδαίο θα μπορούσα να πω που μου τράβηξε την προσοχή από την πρώτη στιγμή που τον γνώρισα . Το θέμα είναι ότι όλα αυτά τα συναισθήματα δεν ήταν μονόδρομα. Ο ίδιος κάποια στιγμή που βρεθήκαμε μόνοι μας μου εξομολογήθηκε ότι του αρέσω ..Αυτό ήταν. Το κενό ξαφνικά συμπληρώθηκε.. Από τότε η κατάσταση μπλέχτηκε αρκετά.. Υπήρχαν κλεφτές ματιές όλο νοημα όταν οι συντροφοι μας δεν κοιτούσαν και με τα λίγα με τα πολλά καταλήξαμε στο κρεβάτι. Εδώ και 5 μήνες βρίσκομαι σε μία κατάσταση ιδιαίτερα επίπονη και ψυχοφθόρα για τον εαυτό μου . Δεν θέλω να λήξει η σχέση μου αλλά ούτε να διακόψω το ερωτικό μου παραστράτημα με τον κολλητό της φίλης μου. Η κολλητή μου και το αγόρι μου δεν γνωρίζουν τίποτα και δεν θέλω να το μάθουν! Νιώθω πολύ καλά με το αγόρι μου αλλά το αγόρι της φίλης μου με κάνει από κορίτσι να αισθάνομαι γυναίκα! Και ο ίδιος που το έχουμε συζητήσει πολλές φορές μου έχει πει ακριβώς τα ίδια πράγματα. Μακάρι να μπορούσε να κρατήσει για πάντα αυτό... Μακάρι να γινόταν να τους κρατήσω και τους δυο.. Τους αγαπάω τόσο πολύ για να αφήσω κάποιον . Η καρδιά μου και τα συναισθήματα μου είναι διχασμένα. Δεν ξέρω τι να κάνω...