Το μελαγχολικό Toy Story

Το μελαγχολικό Toy Story Facebook Twitter
13
Το μελαγχολικό Toy Story Facebook Twitter

Ο φωτογράφος Michael Wolf επιχειρεί με το έργο του The Real Toy Story μια ενδοσκόπηση στον πραγματικό κόσμο των παιχνιδιών. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν αναλογίζονται ότι τα παιχνίδια τους κατασκευάζονται από χιλιάδες Κινέζους εργάτες, εγκλωβισμένους σε αποπνικτικά εργασιακά περιβάλλοντα.

 

 Τώρα, με τις φωτογραφίες αυτές, ξέρουν.

Το μελαγχολικό Toy Story Facebook Twitter
Το μελαγχολικό Toy Story Facebook Twitter
Το μελαγχολικό Toy Story Facebook Twitter
Το μελαγχολικό Toy Story Facebook Twitter
Το μελαγχολικό Toy Story Facebook Twitter
Το μελαγχολικό Toy Story Facebook Twitter
Το μελαγχολικό Toy Story Facebook Twitter
Το μελαγχολικό Toy Story Facebook Twitter
Το μελαγχολικό Toy Story Facebook Twitter
Το μελαγχολικό Toy Story Facebook Twitter
Το μελαγχολικό Toy Story Facebook Twitter
Το μελαγχολικό Toy Story Facebook Twitter
Το μελαγχολικό Toy Story Facebook Twitter
Το μελαγχολικό Toy Story Facebook Twitter
Το μελαγχολικό Toy Story Facebook Twitter
Το μελαγχολικό Toy Story Facebook Twitter

[via]

Φωτογραφία
13

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Foxconn. Εκεί που αυτοκτονούν για να κατασκευάσουν τo iphone σου

Αλμανάκ / Foxconn. Εκεί που αυτοκτονούν για να κατασκευάσουν τo iphone σου

Ισχυρή έκρηξη στη μονάδα παραγωγής του iPad-2 στο μεγαλύτερο εργοστάσιο της Foxconn προκάλεσε πριν ένα χρόνο περίπου το θάνατο τριών εργαζομένων, καθώς και πολλούς τραυματισμούς. 'Οπως και στο προπέρσινο κύμα αυτοκτονιών στα εργοστάσια της εταιρείας, η Apple "ερευνά το ζήτημα". 'Αλλωστε, πρόκειται για "εργοστάσιο, οχι για κάτεργο (sweatshop)", όπως είχε ισχυριστεί ο Steve Jobs, Πρόεδρος της Apple και "αρχιερέας" της για τους απανταχού πιστούς του (μία έρευνα Βρετανών νευροεπιστημόνων έδειξε οτι ο φανατισμός για τα προιόντα της Apple έχει όλα τα χαρακτηριστικά της θρησκείας!). Συνθήκες απάνθρωπες, χειρότερες κι απ αυτές της βιομηχανικής επανάστασης του 19 αιώνα επικρατούν στα γιγάντια εργοστάσια-στρατόπεδα της Foxconn, που απασχολούν κοντά στο 1,5 εκατομμύριο εργαζόμενους, επί το πλείστον νέους. Η Apple το γνωρίζει πολύ καλά. Κινέζοι ερευνητές δημοσίευσαν το 2010 μία έρευνα με συντριπτικά στοιχεία για τις συνθήκες εργασίας και διαβίωσης (πολλοί αναγκάζονται και μένουν στους άθλιους κοιτώνες της εταιρείας) που επικρατούν σ αυτόν τον κολοσσό της κατασκεύης ηλεκτρονικών. Περιέγραψαν τα εργοστάσια σαν απέραντα στρατόπεδα εργασίας, με το 18% των εργαζομένων να δηλώνει πως έχει λιποθυμήσει εν ώρα εργασίας, και το 16% ότι έχει υποστεί ξυλοδαρμό. Ένας νέος εργαζόμενος, ο Sun Danyong, αυτοκτόνησε επειδή τον είχαν δείρει για την απώλεια ενός νέου μοντέλου iPhone. Ενας άλλος πήδηξε απο την ταράτσα μετά από μία "βάρδια" 34 ωρών στην αλυσσίδα κατασκευής των i-Phone. Γι αυτό και κρίθηκε σκόπιμο να πλαισιωθεί η στρατιωτική οργάνωση της παραγωγής από ...2000 ψυχολόγους. 'Ισως αυτό να καλύπτει ηθικά έναν οραματιστή που διατείνεται ότι θα έδινε όλη του την τεχνολογία για να συναντήσει ένα απόγευμα τον Σωκράτη.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άγγελος Μπαράι: «Βλέπω τη φωτογραφία ως μέσο επούλωσης τραυμάτων»

Φωτογραφία / Άγγελος Μπαράι: «Βλέπω τη φωτογραφία ως μέσο επούλωσης τραυμάτων»

Ο βραβευμένος φωτογράφος εστιάζει στα ανθρώπινα δικαιώματα, τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, τη μετανάστευση και το προσφυγικό, δίνοντας φωνή σε ανθρώπους και ιστορίες που θα έμεναν στο σκοτάδι.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στο Παρίσι μετά τους Ολυμπιακούς, ο Σουρεαλισμός ήρθε να κατακτήσει την πόλη

Φωτογραφία / Μια επίσκεψη σε ένα Παρίσι που αναζητά την επόμενη μέρα

Στο ανακαινισμένο Grand Palais, με επίκεντρο τον σουρεαλισμό, την τέχνη και καλεσμένο τον Τζιμ Τζάρμους, η Paris Photo 2024 καθρεφτίζει μια πόλη που επαναπροσδιορίζεται πολιτιστικά μετά τους Ολυμπιακούς.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΣΕΦΕΡΟΓΛΟΥ
Φωτογραφική έκθεση για την επανένωση της Γερμανίας 35 χρονια μετά από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου

Πολιτισμός / Φωτογραφική έκθεση για την επανένωση της Γερμανίας 35 χρονια μετά από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου

Με αφορμή τα 35 χρόνια από την Πτώση του Τείχους (09.11.89) μια φωτογραφική έκθεση με τίτλο «Dream on- Βερολίνο, δεκαετία του 90» αποτυπώνει την κρίσιμη αυτή δεκαετία μετάβασης ανάμεσα στο παρελθόν και το αβέβαιο μέλλον, την αισιοδοξία και το φόβο για το νέο Βερολίνο
ΕΙΡΗΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ, ΒΕΡΟΛΙΝΟ
Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Φωτογραφία / Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Ο βραβευμένος Γάλλος φωτογράφος που έχει καταγράψει μοναδικά τις φτωχογειτονιές του Καΐρου, τους γονείς των Μαρτύρων της Επανάστασης, νεαρούς γυμνασμένους άντρες δίπλα σε μαυροφορεμένες μανάδες αλλά και λαμπερούς σταρ του κινηματογράφου, εξηγεί πώς ξεκίνησε η ιδιότυπη και πολύχρονη αυτή διαδρομή του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Φωτογραφία / Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Πορτρέτα διάσημων και σκηνές δρόμου περιλαμβάνονται στην έκθεση «Irving Penn: Centennial» που διοργανώνεται από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης και παρουσιάζεται στην Ισπανία
LIFO NEWSROOM
Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Φωτογραφία / Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Το λεύκωμα «Portraits in Life and Death» εξελίχθηκε σε θρύλο τις δεκαετίες μετά τον θάνατο του φωτογράφου το 1987 και έγινε το σύμβολο ενός χαμένου κόσμου που ζούσε και δημιουργούσε στο νεοϋρκέζικο downtown.
THE LIFO TEAM
Enri Canaj, φωτογράφος

Φωτογραφία / Enri Canaj: «Δεν έχω εξοικειωθεί με τον πόνο»

Ο φωτογράφος των ασπρόμαυρων κάδρων, που κατέγραψε την Ελλάδα της κρίσης και το μεταναστευτικό ζήτημα της Ευρώπης, μιλά για τη δική του πορεία μετανάστευσης, για το πώς ο ερχομός του από τα Τίρανα στην Αθήνα ήταν μια «έκρηξη» μέσα στο κεφάλι του. Και είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας
M. HULOT
Οι φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024 - σε εικόνες

Φωτογραφία / Η ζωή στην Αυστραλία μέσα από τον διαγωνισμό φωτογραφίας Australian Life 2024

Εκτροφή προβάτων, βρικόλακες στο σαλόνι, Αβορίγινες στη γη τους και στα σπίτια τους: Μια περιήγηση στην Αυστραλία μέσα από τις εικόνες των φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024.
THE LIFO TEAM

σχόλια

5 σχόλια
"αποπνικτικά εργασιακά περιβάλλοντα"!!!! Ρε τι άλλο θα ακούσουμε. Οι εργάτες σε ναυπηγεία ή εκτροφεία ή και γω δε ξέρω τι άλλο δηλ που ζουν; Και για όλα αυτά να φανταστώ φταίει η καπιταλιστική δύση. Αν τα κακομαθημένα παιδιά δεν είχαν την ανάγκη για παιχνίδια αυτοί οι άνθρωποι δεν θα αναγκαζόντουσαν να στοιβάζονται σε αυτά τα απάνθρωπα εργοστάσια και με τις εξειδικευμένες γνώσεις που έχουν θα δούλευαν σε ορυζώνες μέσα στη φύση αναπνέοντας καθαρό αέρα και ο πλούτος που θα παρήγαγαν θα κατέληγε στους ίδιους. Αχ αριστερή ιδεοληψία ζεις και βασιλεύεις...
Θα 'θελα πολύ να ήμουν μαζί σου, αλλά αν δεν υπήρχαν τα κακομαθημένα παιδιά (παντός είδους) να ζητάνε διαρκώς παιχνίδια (παντός είδους), δεν θα υπήρχε καπιταλισμός. Α, επίσης, ακριβώς επειδή υπάρχει καπιταλισμός έφυγαν από τους υπέροχους ορυζώνες τους με τον καθαρό αέρα (αυτό ελέγχεται ως ανακριβές -τα λασποτόπια δεν είναι ακριβώς ραχούλες στα Τζουμέρκα).Για δες που η κοινή λογική έχει εκπέσει σε "αριστερή ιδεοληψία"...
Ο κοσμος προτιμά να αγνοεί, αποφεύγοντας την επώδυνη διαδικασία της αφύπνισης και της συνειδητοποίησης. Ενίοτε πάλι επιλέγει την άρνηση, καθότι η δυναμική της ενοχής από τη συμμετοχή στην διαδικασια (αγορά) που διαιωνίζει την παραγωγή είναι ασφυκτική κι οδυνηρή. Σε αυτό το κυνήγι του φτηνού (και του κέρδους), εκποιείται ο πολιτισμός, οι ευαισθησίες κι η τιμωρία όσων καταλήγουν στην εκμετάλλευση. Είτε ακραιφνής καπιταλισμός, είτε ντεμέκ, υπαρκτός ή ό,τι άλλο σοσιαλισμός, είτε ανόθευτος κομμουνισμός, η ουσία παραμένει πως ο άνθρωπος ζει κι αναπνέει εις βάρος του συνανθρώπου του, αποδεικνύοντας πως δεν είναι κατάλληλος ούτε για ζούγκλα.
εγκλωβισμένους σε αποπνικτικά εργασιακά περιβάλλοντα ; Δεν προκύπτει κάτι τετοιο παντως από τις φωτογραφίες. Οκ δεν ειναι και η google αλλα όχι και αποπνικτικα...
Εεε, γκουχ γκουχ, συγγνώμη που επεμβαίνω κι εγώ, αλλά οι αναθυμιάσεις των συνθετικών υλικών (πιθανότατα τοξικές) δεν φωτογραφίζονται. Οπότε το "αποπνικτικός" γίνεται αμέσως πολύ-πολύ κυριολεκτικό.Α ρε, μας έχει κάψει το μυαλό ο πολιτισμός της εικόνας...
Αγαπητέ μεσιέ Καννίβαλε, υποθέτω ότι έχεις ψωνίσει κάτι κινέζικο, ας πούμε κάτι πλαστικό, όπως ένα αδιάβροχο που πήρα εγώ (από κανονικό μαγαζί, με ετικέτα ελληνικής βιοτεχνίας απ' έξω και μέσα το "made in China"). Έκανα το λάθος να το φορέσω χωρίς να το πλύνω, αφού το αέρισα ένα ολόκληρο πρωινό διότι μύριζε έντονα χημικά. Ζαλιζόμουν και αισθανόμουν δυσφορία (δεν υπερβάλλω). Αυτό ήταν το πιο ακραίο που μου έχει συμβεί -αλλά έχω κι άλλα ανάλογα με πλαστικά μικροαντικείμενα. Ε, πολλαπλασίασέ το στο εργοστάσιο παραγωγής και έχεις το αποτέλεσμα. Μην ξεχάσω: στη βιομηχανική Σαγκάη λ.χ. είναι πολύ σύνηθες η υγρασία να βρίσκεται στο 80-90%.Α, επίσης υπάρχουν και μερικά σχετικά δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου, όπου αναφέρεται ρητά η αποπνικτική ατμόσφαιρα. Δεν στηρίχτηκα εξαρχής σε αυτά γιατί δεν έχω κάποιο εύκαιρο να σε παραπέμψω.Εντάξει τώρα; Το μόνο που χρειάζεται είναι απλή λογική.