ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
19.5.2016 | 01:28

Έχω τύψεις!

Χώρισα πριν 1 μήνα περίπου με τη κοπέλα μου, διότι δε ταιριαζαμε, και διότι έβγαλε πάνω μου κάποιες άσχημες συμπεριφορές, που εγώ δε αντεξα... Από τότε εβγαλα μία κακια προς το μέρος της. Επειδή ενιωσα μεγάλη πίεση όσο ήμουν μαζί της και γενικά ένιωθα άσχημα, τώρα για να τα βγάλω από μέσα μου τα έχω πει όλα σε φίλους/συγγενείς. Είπα για αυτή πράγματα που δε θα έπρεπε κανονικά. Πχ το ότι είχε κατάθλιψη, και αυτό το ήξερα μόνο εγώ και 1-2 καλές τις φίλες μόνο.. Απλώς ήθελα να πω τον πόνο μου και τα ειπα όλα... Δε είπα κάτι ψεύτικο, ούτε μεγαλοποίησα κάτι, είπα μόνο όσα συνέβησαν πραγματικά, ωστόσο νιώθω σαν να τη πρόδωσα με όλα όσα είπα γιαυτη και ειδικότερα για το πρόβλημα της κατάθλιψης που έχει... Δεν είμαι τέτοιο άτομο, αλλά δε ξέρω γιατί μου βγήκε έτσι.. Νιώθω πολύ άσχημα με τον εαυτό μου... Αυτη βέβαια πλεον είναι πρώην οπότε δε πρόκειται να το μάθει ποτέ, αλλά εγώ το έχω βάρος μέσα μου...
6
 
 
 
 
σχόλια
Παρντόν τότε, έμοιαζε η εξομολόγηση :)Πάντως και στη δική του περίπτωση μου έκανε εντύπωση που δε βρέθηκε κανείς να πάρει το μέρος μιας ψυχικά ασθενούς κοπέλας. Ακόμα και να μην είχε διαγνωσθεί οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί και να μην αποδίδουμε βαρείς χαρακτηρισμούς "ήταν τρελή, δε σου άξιζε, βουρ παρακάτω" κτλΑκόμα κι απλές ιδιαιτερότητες του χαρακτήρα να είναι (η πίεση προς τον άλλον, οι απότομοι τρόποι, τα νεύρα κτλ) αν λέω ΑΝ ενδιαφερόμαστε πραγματικά πρέπει να βρίσκουμε τρόπους να το ξεπερνάμε και να μην το παίρνουμε προσωπικά. Πολύ περισσότερο όταν ευθύνεται μια ψυχική νόσος για όλα αυτά.Το νεαρό της ηλικίας σας δικαιολογεί τι γεγονός οτι δεν χειριστήκατε σωστά μια δύσκολη κατάσταση, όμως αυτό δεν αποκλείει τις αναπόφευκτες συνέπειες (τύψεις, ενοχές, ψυχικό βάρος).Αν είναι τελειωμένη ιστορία μείνετε με αυτά τα συναισθήματα όσο χρειαστεί, μην τα φοβάστε, όταν νιώσετε έτοιμος με ωριμότητα κρίνετε τα λάθη και τις παραλείψεις και προχωρήστε παρακάτω καλύτερος άνθρωπος.Αν ενδιαφέρεστε ακόμα για την κοπέλα ίσως μια ειλικρκνής συζήτηση να βοηθούσε με την παραδοχή οτι δεν έφταιγε εκείνη προσωπικά, αλλά δεν μπορέσατε και οι δύο να διαχειριστείτε μια δύσκολη κατάσταση γιατί δεν γνωρίζατε.
Θυμάμαι την ιστορία του Μιτσακου. Ήμουν σε παρόμοια θέση... Με τη διαφορά ότι δε έφταιγε μόνο η κατάθλιψη στη δικιά μου περίπτωση, καθώς ήταν ο χαρακτήρας της έτσι.. Απλώς εγώ πληγωμένος από τις συμπεριφορές τις, πήγα και τα ειπα σε όλους, και είπα για τη κατάθλιψη της, που αυτή το εκμυστηρεύτηκε σε εμένα και το ξεραν λίγα άτομα... Δε τη είπα τρελή ούτε κάτι άλλο, απλώς ότι έπασχε από κατάθλιψη και το πώς φερόταν σε μένα... Απλώς επειδή τη κοπέλα ακόμα τη ποναω, νιώθω ότι τη πρόδωσα με αυτά τα λόγια, ασχετα που δε θα το μάθει ποτέ.. Αυτές είναι οι τύψεις μου... Για το ότι χωρίσαμε δε νιώθω πλέον τύψεις, διότι δε αξιζα τέτοιες συμπεριφορές :)
Ισχύει οτι είναι κάποιο είδος προδοσίας, είναι λογικό να αισθάνεται κανείς έτσι. Το οτι μετανοιώσατε και αναγνωρίζετε μια λάθος συμπεριφορά σας τιμά και δίνει ελπίδες οτι σε επόμενες σχέσεις οποιουδήποτε είδους θα τα καταφέρετε καλύτερα, με την έννοια οτι πιθανώς να αποφύγετε να πληγώσετε είτε το άλλο άτομο είτε τον ίδιο σας τον εαυτό.Κατά τ'άλλα υπομονή και μέχρι που να παντρευτείς θα γιάνει που λέει κι ο σοφός λαός!!ΥΓ Οι ατυχείς χαρακτηρισμοί ήταν αναφορά στα σχόλια της άλλης περίπτωσης.
Scroll to top icon