ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Υπάρχουν περιπτώσεις στη ζωή που δεν γίνεται να έχουμε και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. Αυτό θα έπρεπε να το σκεφτείς πριν κανονίσεις να παντρευτείς. Αν και έτσι όπως κλείνεις την εξομολόγηση φαίνεται σαν να έχεις πάρει την απόφαση σου.. Όσο για τα υπόλοιπα, είναι θέμα συνήθειας.

Εγω θα σου έλεγα να κατσεις κ να ζυγίσεις τα πραγματα...κ μενα ο αντρας μου τα παρατησε ολα μενουμε επαρχία 6 ωρες μακρια...κ όμως μιλάνε στο τηλ 2-3 φορες τη μερα κ μεσω σκαιπ...κ ολα οκ

Inanna, του Καζαντζάκη??? Και συγγραφέα Κρητικό θα διαβάζω χαχαχα Θα το αγοράσω το βιβλίο, μου ενέπνευσες εμπιστοσύνη με τα σχόλιά σου. Ένιωσα στο πετσί μου τι σημαίνει ότι δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα στη ζωή..Και όλα ποτέ δεν τα είχα αλλά δεν με ένοιαζε καν, τουλάχιστον δεν στερούμουν ανθρώπους. Να είστε καλά όλοι για τον χρόνο που αφιερώσατε...

Αν εξαιρέσω το πρώτο σχόλιό σου Ιnanna μου ότι μ αρέσει να δραματοποιώ καταστάσεις νομίζω ότι εσύ μπορείς να με νιώσεις από τα υπόλοιπα γραφόμενά σου.. Το παρόν μου μακριά από τους γονείς μου το αντέχω και περνάω όμορφα και είμαι ευτυχισμένη..Αλλά όλα αυτά γιατί ο Κρητικός (έτσι τον φωνάζω) είναι αυτός που είναι..Αν ήταν διαφορετικός δεν θα έμενα ούτε μηνα παραπάνω εδώ..Το μέλλον φοβάμαι..Αν αλλάξει στάση και χαρακτήρα ο Κρητικός, αν σταματήσει να με αγαπάει όπως με αγαπάει αν σταματήσω εγώ να τον αγαπάω θα μετανιώνω την ώρα κ τη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στην Κρήτη..Όπως εσύ Ιnanna μου πήρες κάποιες αποφάσεις οι οποίες δεν σου βγήκαν στην πορεία..Όταν αποφάσιζες δεν φοβόσουν αν θα σου βγούνε τα πράγματα όπως τα ονειρευόσουν?? Δεν πόνεσες πολύ μετά, δεν απογοητεύθηκες πολύ?? Αυτά θέλω να αποφύγω..Ξέρω πως η ζωή έχει ήττες κ απογοητεύσεις αλλά είναι κακό να ανησυχούμε και να φοβόμαστε τα αρνητικά μελλοντικά ενδεχόμενα στο μελλον??? Ιnanna έχω μια βάσιμη βεβαιότητα ότι με νιώθεις...Το λέω ξεκάθαρα..Φοβάμαι να πληγωθώ στο μέλλον από αυτόν τον άνθρωπο κι ας μην έχει δώσει δείγματα αλλά άνθρωπος είναι κι αυτός κι εγώ και δεν μπορούμε να κουρδίσουμε την καρδιά μας να αγαπιόμαστε για πάντα οπως τωρα άσχετα το ότι το ευχόμαστε κάτι τετοιο...Είναι ρίσκο και είναι μες στη ζωή να ρισκάρουμε το γνωρίζω..Αλλά φοβάμαι...Αν με ρωτάτε τώρα πού θέλω να βρίσκομαι?? Εδώ που βρίσκομαι..Το λέει η καρδούλα μου κ είμαι στην Κρητη μαζί του χωρίς υστερίες κ παράπονα απέναντι σε κανέναν άλλον πλην του εαυτού μου..Κ προς το παρόν στιγμή δεν το μετάνιωσα που πήρα αυτήν την απόφαση..Εδώ θέλω να είμαι, μαζί του..Αν πρέπει να διαλέξω ανάμεσα σε γονείς και αυτόν, αυτόν διαλέγω με ένα σεβαστό προβάδισμα..Αλλά τώρα..Το μετά δεν το ξέρω..Το πάντα και για πάντα Inanna μου όπως βλέπεις κ για μένα είναι κουβέντες τιτανομέγιστες... Το όλο μου σφάλμα δεν είναι ούτε το οτι ειμαι μαμοθρεφτη, ουτε ανωριμη, ουτε οτι δεν ειμαι σοβαρη οπως καποιοι εδω ανεφεραν..Ειναι οτι φοβάμαι...Και αδυνατώ να μην αγωνιώ για το πώς εξελιχθεί το μέλλον..Εγώ έτσι με ψυχολογώ και αυτά τα κολλήματά μου παλεύω να ξεπεράσω με κάθε τρόπο και μέσο ακόμη και ιντερνετικά..Θα μου πείτε τί μας πρήζεις τότε αφού πήρες την απόφασή σου??? Γιατί ήθελα γνώμες αντικειμενικές, το ξαναέγραψα..Δεν έχω άνθρωπο που θα μπορούσε να μου μιλήσει ορθά κοφτά και ψυχρά.

No no no..Όχι δεν ποντάρω να τον φέρω στον Έβρο σε καμιά περίπτωση εκμετελλευόμενη το ότι μεγάλωσε ορφανός..ΠΟΤΕ, ΟΥΔΕΠΟΤΕ κάτι τέτοιο... Κ το ότι με αγαπάει δεν σημαίνει ότι κρεμάστηκε κ απ το φουστάνι μου για να τον άγω και να τον φέρω όπου θέλω...Δεν παρεξηγούμαι καθόλου, τις ζήτησα τις γνώμες σας κ ειμαι ανοιχτή να ακούσω κ να σεβαστώ οποιαδήποτε...Την επιχειρήσή του όχι δεν γινεται να τη μεταφερει..Αποπληρώνει δάνεια ακόμη..Ειναι αδύνατον κάτι τέτοιο.. Ιnanna μου, το φαντάστηκα ότι για να μιλάς έτσι έχεις και τις αντίστοιχες εμπειρίες οι οποίες είναι σεβαστές...Το καλύτερο που θα μπορουσα να κάνω είναι αυτό που προτείνεις..Να το ζήσω χωρίς να αγωνιώ για το μέλλον..Αλλά τί να κάνω που ειμαι συναισθηματική κ τυγχάνει να έχω τέτοιο δέσιμο με τους γονείς μου??? Με τη λογική καταλαβαίνω πως έχεις δικιο αλλά δεν ειμαι ρομπότ να με προγραμματίζω..Θα μιλήσω ξεκάθαρα στον σύντροφό μου..Τουλάχιστον να ξέρει με ποια έχει να κάνει..Το δικαιούται να ξέρει οτι θα παντρευτεί μια που θα νοσταλγεί κάθε τόσο τη μάνα της κ τον μπαμπά της...

Θρακοκρητικοπουλα σκέφτεσαι εξαιρετικά ανώριμα, και ετοιμαζεις το δεύτερο λάθος. Το πρώτο ήταν που μαλωσες με τον εαυτό σου καί αναγκασες τον άνθρωπο νά ρθει να σε μαζέψει. Κάποια φορά δεν θά ρθει...

Είμαι η εξομολογούμενη αν δεν το καταλάβατε απ το όνομα..Σε γενικές γραμμές όλοι σας εκφράσατε τις δικές μου σκέψεις κ συναισθήματα. Δεν εξαρτώμαι από τους γονείς μου πρακτικά..Γενικά πάντα έπαιρνα τις πρωτοβουλίες για τη ζωή μου, σπούδασα σε άλλη πόλη, έμενα χρόνια μόνη μου, ταξίδευα, δούλευα αλλά πάντοτε με την ασφάλεια ότι όπου και να βρεθώ θα είναι προσωρινό και ότι το μόνιμο στη ζωή μου θα είναι κάπου κοντά στους γονείς μου και τον αδερφούλη μου.. Στον μπαμπά έχω αδυναμία ειδικά μετά το πρόβλημα με την καρδιά του που ναι μεν το ξεπέρασε αλλά έκτοτε νιώθω την ανάγκη να περνάω στιγμές μαζί του οσο είναι εν ζωή. Με τη μαμά έχω το κλασικό δέσιμο μάνας κ κόρης..Κοιταζόμαστε και ξέρουμε τι σκέφτεται η καθεμια.. Οι γονείς μου άνθρωποι διακριτικοί και καθόλου πιεστικοί..Το ότι πονάνε μέσα τους που είμαι μακριά το ξέρω καλά κι ας μη θέλουν να το δειχνουν.. Καθε φορα που τους αποχαιρετώ δεν μπορούμε να συγκρατησουμε τα δάκρυά μας..Και οι γονείς μου τον σύντροφό μου τον έχουν κατασυμπαθήσει.. Ο μπαμπάς που μια ζωή έτρεμε μη μπλέξω με κανέναν αχρηστο κ αχαϊρευτο όπως έλεγε, γύρισε και είπε " αν είναι να σε έχει αυτός, χαλάλι του κορίτσι μου".. Το ξέρω ότι το μέλλον είναι ακαθόριστο..Αλλά δεν ειμαι και άνθρωπος τύπου οτι βρεξει ας κατεβάσει..Έστω ως ένα σημείο έχουμε κι εμείς ευθύνη για το μέλλον..Δεν μπορώ να διανοηθώ ειδικά ότι θα γίνω μανούλα κ δεν θα έχω τη δικη μου μανούλα, όχι να με βοηθάει αλλά να με βλέπει με το μωρό μου και να χαίρεται κ αυτή..Κ ο μπαμπάς μου που σε όλες τις φορτούνες της ζωής του με μια μου αγκαλιά χαμογελούσε τώρα να με ακούει μόνο από το τηλέφωνο και να με βλέπει στο skype..Και οι επισκέψεις Έβρο-Κρητη δεν γινεται να ειναι συχνές..Ημέρες ελεύθερες για ταξίδια δεν υπάρχουν πολλές κ απ τις 2 πλευρές...Χρήμα??? Δόξα τω Θεω δεν πεινάμε αλλά για αεροπορικά και κτελ καθε τρεις κ λιγο δεν περισσεύουν..Τρέμω τη στιγμή που κάποτε θα του το χτυπήσω του συντρόφου μου ότι για χάρη του έμεινα στην Κρήτη..Μακάρι να μην το κάνω ποτέ αλλά στις δυσκολίες κ στα νεύρα ξεστομίζεις λόγια που δεν εννοείς... Το λάθος μου ίσως είναι ότι στον αρραβωνιαστικό μου δεν έχω εκφράσει τόσο τη στεναχωρια μου αυτή..Δεν θέλω να του δημιουργώ ενοχές..Άλλωστε δεν φταίει σε κάτι..Το νιώθει όμως οτι με πονάει, εχει καταλάβει τί ζεστή σχεση εχω με τους γονείς μου κ γι αυτό εκτιμάει που βρίσκομαι Κρήτη για χάρη του και δεν παραλείπει κάθε τόσο να με ευχαριστεί γι αυτό..Δεν πιστεύω ότι θα έφτανα ποτέ σε σημείο να τον εκβιάζω να ρθει Εβρο όπως μια περιπτωση που αναφερθηκε..Ειναι φθηνό να φτανεις σε εκβιασμούς... Πριν 3 μήνες έφυγα από την Κρήτη..Καυγάδισα μόνη μου στην ουσία, σαν να έψαχνα αφορμή να μαλώσουμε για 3-4 μέρες για να πάω στην οικογένειά μου..Το παραδέχομαι ότι εκανα λαθος..Μου είχαν λείψει τόσο οι γονείς μου που υποσυνείδητα έβγαλα το άχτι μου πάνω του...Ήρθε κ με βρήκε στον Εβρο κ γυρίσαμε πίσω στην Κρήτη..Ακόμη δεν με συγχωρώ, σαν παιδάκι φέρθηκα..Υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι δεν θα ξανακάνω κάτι παρόμοιο..Αλλά άνθρωπος είμαι, έχω και αδυναμιες.. Ας ήταν από Καβάλα από Θεσσαλονικη από Γιάννενα ακόμη, θα παίρναμε το αυτοκινητάκι κ αυτοι κ εμεις και θα βρισκομασταν...Οδικώς να καλυπτόταν τουλάχιστον η απόστασή μας..Τώρα με αεροπλάνα, πλοία και λεωφορεία πρέπει να δουλεύω μόνο για τα εισιτήρια για να τους βλέπω..Κ αν κάνουμε και παιδάκια πού ευκαιρία μετά για ταξίδια..Αααααχχχχ χίλια συγγνώμη, σας ζάλισα αλλά οι φίλες μου μου χαϊδεύουν τα αυτιά από την αγάπη τους κ δεν λαμβάνω υποψην τις γνώμες του..Στον συντροφο μου κ τους γονεις μου δεν τα λεω για να μην στεναχωριουνται με τα ιδια κ τα ιδια..Γι αυτο εγραψα εδω..Εσεις τουλαχιστον λετε αντικειμενικά τις απόψεις σας.

Η οικογένειά σου πλέον θα είναι ο άντρας σου και τα παιδιά σου. Οι γονείς σου πάντα θα σε στηρίζουν και θα σε αγαπάνε όπου κι αν είσαι.