ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
1.2.2013 | 15:58

Χαμένος χρόνος

Τίποτα δεν με στεναχωρεί περισσότερο από έναν άνθρωπο που ενώ έχει δυνατότητες και ευκαιρίες, τις χαραμίζει. Δεν μπορεί να δει τις εναλλακτικές, δεν πιστεύει στον εαυτό του η έχει υιοθετήσει loser φιλοσοφίες ζωής που τον κρατάνε πίσω...Διογένης
4
 
 
 
 
σχόλια
Το να μην πιστεύεις στον εαυτό σου είναι άσχημο, το να χαραμίζεις ευκαιρίες επίσης,αλλά τελικά το τί ορίζει ο καθένας ως επιτυχία και ευτυχία γενικότερα,είναι μια άκρως υποκειμενική υπόθεση, μία άκρως προσωπική δήλωση ζωής. Το λέω αυτό γιατί έχω γνωρίσει ανθρώπους που υιοθετούν μια πιο χαλαρή στάση ζωής (χωρίς άγχος,ματαιοδοξία,κυνήγι του χρήματος, κλπ) από συνειδητή επιλογή και ενώ ίσως χάνουν ευκαιρίες και φαίνονται losers προς τους τρίτους -καριερίστες, φιλοχρήματους ή απλά επιφανειακούς- στην πραγματικότητα,όμως, Διογένη,περνάνε υπέροχα.Περνάνε καλύτερα από όλους, μπορώ να σου πω!
Συμφωνώ μαζί σου Σανάνθη μου, απλά καμιά φορά πέφτουμε σε στερεοτυπικές εξηγήσεις όταν μιλάμε για τέτοια θέματα. Σε ποιόν αρέσει να ζει μέσα στην φτώχεια η να ξυπνάει κάθε μέρα και να κάνει κάτι που απεχθάνεται? Και γιατί να μην είναι ευτυχισμένος κάποιος που είναι πετυχημένος στην καριέρα του. Μου θυμίζει λίγο τις παλιές Ελληνικές ταινίες που διαχώριζαν τους φτωχούς και τίμιους από τους πλούσιους και διεφθαρμένους τύπους. Συνήθως οι πιο ήρεμοι άνθρωποι που έχω γνωρίσει στην ζωή μου είχαν χρήματα, ζούσαν μία όμορφη ζωούλα και περνούσαν καλά ακόμη και όταν δούλευαν σκληρά επειδή συχνά είχαν την δυνατότητα να κάνουν κάτι που αγαπάνε. Αντίθετα σε φτωχές/μέσες οικογένειες και παρέες έχω δει απίστευτη δυστυχία και φρίκη.
Δεν έκανα αυτόν τον στερεοτυπικό διαχωρισμό και συγγνώμη,Διογένη μου,εάν αυτό κατάλαβες.Το παν είναι να διασφαλίζεται μία διαβίωση αξιοπρεπής, το δίχως άλλο, διαφορετικά συμφωνώ απόλυτα μαζί σου,μιλάμε για στενάχωρες καταστάσεις. Απλώς αναφέρθηκα στο γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι που ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ επιλέγουν την ποιότητα ζωής από το χρήμα ή την καριέρα.Προσωπική εμπειρία: συνειδητά επέλεξα μια επαγγελματική πορεία που θα μου προσέφερε περισσότερο χρόνο για τον εαυτό μου και για τους δικούς μου ανθρώπους, από μια δουλειά που θα μου προσέφερε μεν περισσότερο χρήμα και μεγαλύτερη επαγγελματική καταξίωση, αλλά ταυτόχρονα μεγάλη κούραση και μηδενικό χρόνο για την προσωπική μου ζωή.Από την άλλη, ξέρω πολλούς καριερίστες, δήθεν και καλά επιτυχημένους, που δεν βγάζουν την μέρα τους χωρίς τη βοήθεια ηρεμιστικών/αντικαταθλιπτικών.Συν τοις άλλοις, είναι μονίμως κουρασμένοι. Δεν είναι και ζωή αυτή, εδώ που τα λέμε...Κατάλαβες; :)
Scroll to top icon