__________________
1.
Αγαπημένη 'Α, μπα' ,
Είμαι 21 χρονών. Έχω σχέση τρία χρόνια και δεν θυμάμαι τον εαυτό μου να ήταν ποτέ εκτός σχέσης. Ποιο είναι το θέμα τώρα: Ενώ είμαι πολύ ευτυχισμένη μέσα στη σχέση μου και με τον σύντροφό μου περνάμε πολύ πολύ όμορφα, νιώθω ορισμένες φορές την ανάγκη να κάνω σεξ με άλλον άντρα. Και το έχω κάνει, αλλά δεν το νιώθω σαν κέρατο. Και εξηγούμαι: Πιστεύω πραγματικά πως δεν υπάρχει μονογαμία. Το ότι σέβομαι και αγαπάω τον σύντροφό μου, δε σημαίνει πως δεν μπορώ να ποθήσω και το κορμί κάποιου άλλου για ένα βράδυ. Και το ίδιο πιστεύω πως μπορεί να αισθανθεί το αγόρι μου. Πάντοτε όμως υπό την προϋπόθεση ότι θα μείνει εκεί και δεν θα προχωρήσει σε κάτι άλλο, αλλά και ότι ο ένας θα φροντίσει να προφυλάξει τον άλλον ούτως ώστε να μην το μάθει ποτέ. Και αυτό έρχεται σε αντιδιαστολή με τη στάση που είχα κατά τη διάρκεια της προηγούμενής μου μακροχρόνιας σχέσης, που κεράτωνα, με όλη τη σημασία της λέξης, τον φίλο μου και το έκανα συνειδητότατα επειδή δεν με κάλυπτε, αλλά παρόλα αυτά δεν μπορούσα να βγω από τη σχέση γιατί φοβόμουν να μείνω μόνη. Με τούτον εδώ είμαι απόλυτα καλυμμένη!
Ποια είναι η γνώμη σου πάνω σ' αυτό? Φώτισέ με, γιατί το κοντινό μου περιβάλλον που γνωρίζει αυτές τις απόψεις μου υποστηρίζει πως δεν θέλω τον φίλο μου πραγματικά, ενώ εγώ δε νιώθω καθόλου έτσι.
Με εκτίμηση,
-Σκουλαρίκι
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α ΜΠΑ
Σκουλαρίκι, είσαι απίθανη: τα δικά μας, δικά μας και τα δικά σας, δικά μας, και αν μπερδεύτηκες με το σχόλιο, να σου το απλοποιήσω: είσαι μεγάλος παρτάκιας.
Θέλεις την ασφάλεια και την θαλπωρή της μονογαμικής σχέσης, χωρίς να έχεις μονογαμική σχέση; Θαυμάσια, κι εμείς μαζί σου, αρκεί ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΕΙ ΚΙ Ο ΑΛΛΟΣ. Αλλιώς, τον κερατώνεις, και δεν υπάρχει καμία άλλη λέξη για να περιγράψει αυτό που κάνεις. Το γεγονός ότι δεν έχεις τύψεις δεν αποδεικνύει ότι έχεις απαλλαγή, αποδεικνύει μόνο ότι είσαι μεγάλος παρτάκιας.
Αν θέλεις να είσαι ελεύθερη και να μην περιορίζεσαι σεξουαλικά, βρες κάποιον που συμφωνεί και κάνετε μια ανοιχτή σχέση με σταθερό πυρήνα. Τις λεπτομέρειες, για το αν θα το κρατάτε μυστικό ο ένας από τον άλλον, ή αν θα έχετε τρίτους στο κρεβάτι σας, θα τις βρείτε μεταξύ σας. Τότε θα ζεις σύμφωνα με την πίστη σου ότι «δεν υπάρχει μονογαμία». Φυσικά και υπάρχει, για όποιον την επιλέξει. Με αυτό που κάνεις τώρα εκμεταλλεύεσαι τα καλά της μονογαμίας για να κάνεις το κέφι σου. Κι άλλοι το έχουν σκεφτεί, αλλά τουλάχιστον οι περισσότεροι έχουν την ικανότητα να ξέρουν πότε κοροϊδεύουν τον άλλον.
__________________
2.
Λένα απλά θα ήθελα να μου πεις τη γνώμη σου σχετικά με τα όσα θα αναφέρω.
Ειμαι 23 χρόνον και ολη μου τη ζωή ήμουν αυτή που υποχωρούσε, άποψη πάντα είχα και θα έχω δεν είμαι άβουλη, απλά εβαζα πάντα τον εγωισμό μου στην άκρη και προσεχα τα λόγια μου για να μην φτάσω σε μη αναστρέψιμες καταστάσεις με πολλούς ανθρώπους στη ζωή μου. Κάποια στιγμή κατάλαβα όμως ότι επειδη πάντα εγώ ήμουν αυτή που έκανε πίσω και δικαιολογούσε τους πάντες κανείς ποτέ δεν προσπάθησε να δει την οπτική μου και λίγο πολύ θεωρούσε δεδομένο ότι εχει το δικαίωμα να συμπεριφέρεται όπως θέλει αφού ήξερε οτι θα υποχωρήσω αργά ή γρήγορα. Όταν αντιλήφθηκα πόσο συχνά γινόταν τέτοια περιστατικά μου γύρισαν τα μυαλά μπορείς να πεις και από τότε έχω αρχίσει να ξεγράφω κόσμο χωρίς να υπάρχει αύριο.(ίσως και άτομα που δεν κάναν κάτι τόσο σημαντικό απλά δεν έχω ούτε υπομονή ούτε αντοχή ούτε θέληση για συγχώρεση πλέον) Και όταν λέω ξεγραμμα εννοώ μόλις μου δώσει κάποιος επαρκή αφορμή μαζεύω τα μπογαλακια μου και φεύγω ήσυχα χωρίς δικαιολογίες και τσακωμούς χωρίς να ξανά κοιτάξω πίσω. Παρατήρησα ωστόσο όλο αυτό διάστημα που εφαρμοζω αυτή τη τακτική ότι δεν με "έψαξε" ποτέ κανένας ενώ για μένα υπάρχουν συχνά πυκνά στιγμές που λέω μήπως δεν έπρεπε να φερθω τόσο σκληρά σε κάποιους. Επίσης έχω καταλήξει με πολύ λίγους φίλους κάτι που δεν με ενοχλεί ακριβώς γιατί εγώ το επελεξα απλά ώρες ώρες σκέφτομαι αν ήταν σωστό που εδιωξα τόσο κόσμο έτσι. Θα ήθελα πολύ να ακούσω τη γνώμη σου αν πιστεύεις ότι είμαι λάθος ή οτιδήποτε...
-Κική
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α ΜΠΑ
Πέρασες από το ένα άκρο στο άλλο, και κανένα άκρο συμπεριφοράς δεν σε συμφέρει. Ακόμη δεν το έχεις καταλάβει, γιατί πίστεψες ότι θα διορθώσεις ένα λάθος κάνοντας τα πάντα ανάποδα. Όμως η συμφέρουσα συμπεριφορά για να έχεις κοινωνικό κύκλο βρίσκεται σε μια από τις παραλλαγές που καταστάλαξαν κάπου στη μέση. Οι υπερβολικές υποχωρήσεις δείχνουν άνθρωπο που δεν έχει αυτοσεβασμό και προσωπικά όρια, άρα δεν φαίνεται «πολύτιμος» στους άλλους ώστε να προσπαθήσουν να τον έχουν κοντά τους. Οι υπερβολικές απαιτήσεις και η υπερβολική αυστηρότητα δείχνουν άνθρωπο που δεν είναι διασκεδαστικός, θετικός και αισιόδοξος, ώστε να προσπαθήσουν οι άλλοι να τον έχουν κοντά τους, και δυστυχώς, ο απαιτητικός άνθρωπος δείχνει ότι δεν τα έχει καλά με τον εαυτό του, και αυτό είναι επίσης απωθητικό. Ίσως τώρα σκεφτείς «δηλαδή πρέπει να μην είμαι ο εαυτός μου για να έχω ανθρώπους γύρω μου;» Η απάντηση είναι «κανείς δεν είναι αρκετά καλός για να έχει ανθρώπους γύρω του, αν δεν μπορεί να φιλτράρει τον εαυτό του». Όταν εξαφανίζεσαι χωρίς εξηγήσεις δεν παρακινείς τον άλλον να σε ψάξει. Του δείχνεις ότι δεν έχει αρκετή σημασία για σένα ώστε να εξηγηθείς. Το έκανες για να εξακριβώσεις πόσο αξίζεις, και αυτό που κατάλαβες ότι δεν είσαι αρκετά σημαντική για κανέναν, που είναι το λάθος συμπέρασμα.
Έζησες τα αποτελέσματα και των δύο συμπεριφορών, οπότε τώρα ξέρεις ότι και οι δύο είναι λάθος. Ελπίζω μετά από την παλινδρόμηση αυτή να καταφέρεις να ισορροπήσεις εκεί που δείχνει η προσωπική σου πυξίδα. Δεν είναι μια, ισοπεδωτική απάντηση για το πώς πρέπει να φέρεσαι. Ο καθένας αξίζει και ζητάει διαφορετική συμπεριφορά, κι εσύ δεν είσαι πάντα ο ίδιος άνθρωπος. Χρειάζεται προσαρμογές, διπλωματία, συμβιβασμούς, συγχώρεση και υπομονή.
__________________
3.
Α, μπα μου, γεια! Βρίσκομαι σε μια σχέση που κλείνει τρία χρόνια, με απόσταση στην αρχή, με συγκατοίκηση μετά, με ηρεμία κυρίως αλλά κι εντάσεις. Του χρόνου παντρευόμαστε! Ενώ, λοιπόν, έχω γυρίσει στο μέρος μου για να ξεκινήσω με τις προετοιμασίες, μαθαίνω ότι ένας παλιός μεγάλος μου έρωτας που έβλεπα μόνο τα καλοκαίρια, θα παντρευτεί του χρόνου το καλοκαίρι στο μέρος μου. Οι οικογένειές μας έκαναν πολλή παρέα, τον είχα ερωτευτεί από μικρή και όταν μεγαλώσαμε κάναμε κάτι (μόνο τα καλοκαίρια,3 στη σειρά, μένει σε άλλη ήπειρο). Το τελευταίο καλοκαίρι ήρθε με μια "φίλη" του. Στη συνέχεια, ενώ βγαίναμε όλοι μαζί, κατάλαβα ότι κάτι έπαιζε μαζί τους κ δεν μπήκε στον κόπο να μου πει κάτι. Από τότε δεν ξαναμιλήσαμε, ούτε ξαναήρθε. Έχουν περάσει 6 χρόνια, αυτός παντρεύεται με τη συγκεκριμένη. Εγώ, λοιπόν, όταν το έμαθα, στενοχωρήθηκα κ ζήλεψα... Δε θέλω να το ξαναζήσω αυτό κ λόγω οικογενειών φοβάμαι μήπως δεν το αποφύγω. Σε ρωτάω, λοιπόν, Α μπα μου, είναι φυσιολογικό όλο αυτό;; Αγχώνομαι τι σημαίνουν αυτά για μένα... Εσύ τι λες;;
-Ψάρι ετών 30
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α ΜΠΑ
Φυσιολογικό είναι κάθε χαμερπές, αναξιοπρεπές ανθρώπινο συναίσθημα. Ελάχιστα συναισθήματα δεν είναι "φυσιολογικά".
Οπότε ναι, απολύτως φυσιολογικό είναι. Δεν ξέρω τι σημαίνουν αυτά για σένα, αλλά υποψιάζεσαι σωστά ότι δεν είναι καλά πράγματα. Μπορώ να κάνω υποθέσεις μόνο, και νομίζω ότι σε έχουν κυριεύσει δύο συναισθήματα, παράλληλα.
Το ένα, από τα πιο ποταπά που έχουμε ως είδος, είναι ο εγωισμός μας που πληγώνεται για ψύλλου πήδημα, μόλις υποψιαστούμε ότι δεν είμαστε το πιο σημαντικό πρόσωπο στη ζωή των άλλων. Όλων των άλλων. Ακόμα και αυτών που δεν συμπαθούμε καν. Θέλουμε να μας αγαπάνε ακόμη και αυτοί που σιχαινόμαστε. Θέλουμε να τους σημαδεύουμε όλους, να μας θυμούνται όλοι, και να μας θεωρούν ό,τι καλύτερο έχουν συναντήσει. Ένας παλιός έρωτας τριών καλοκαιριών, οφείλει τώρα να μείνει ανύπαντρος γιατί – έτσι. Ή, μπορεί να παντρευτεί (δεν είμαστε παράλογοι άνθρωποι), αλλά οφείλει να το κάνει ως δεύτερη επιλογή, ενημερώνοντας μας πρώτα, και υποσχόμενος ότι καμία ποτέ δεν θα μας αντικαταστήσει. Κι επειδή ξέρουμε ότι όλες αυτές οι σκέψεις είναι παράλογες, παιδικές και απαράδεκτες, δεν τολμάμε να τις κάνουμε ανοιχτά, οπότε τις καταπιέζουμε, αλλά δυστυχώς νιώθουμε τα αποτελέσματα τους.
Το άλλο συναίσθημα, που είναι πιο ανησυχητικό, είναι ότι πιστεύεις ότι ο τωρινός αρραβωνιαστικός έχει κάποια μείον, και για να ανακουφιστείς πιστεύεις ότι ένας πρώην δεν τα έχει. Συμπληρώνεις με την φαντασία σου μια επιθυμητή τελειότητα, και ζηλεύεις και στενοχωριέσαι που κάποια άλλη θα πάρει το «τέλειο» και εσύ πρέπει να συμβιβαστείς με αυτό που έχεις. Αυτό είναι τεράστια κουβέντα, γιατί ποιος ξέρει τι προσδοκίες έχεις, ποια είναι τα πραγματικά προβλήματα, αν υπάρχουν όντως πραγματικά προβλήματα, πόσο έχεις δεχτεί την πραγματικότητα, και πόσο είσαι σε θέση (έχεις την ωριμότητα) να δεχτείς την πραγματικότητα.
__________________
4.
Αγαπητή Α,μπα,
Θέλω να σου μιλήσω για το πρόβλημά μου. Εσύ πάντα λες ότι πρέπει να μάθουμε ποιοι είμαστε και τι θέλουμε να αλλάξουμε στον εαυτό μας, και μετά τι είδους ανθρώπους θέλουμε να έχουμε γύρω μας.
Τι γίνεται όμως όταν έχεις βρει μια ομάδα που θαυμάζεις και θα ήθελες να είσαι μέλος της, αλλά δεν ξέρεις τον τρόπο και επίσης πιστεύεις ότι δε θα είχες τίποτα να προσφέρεις και νιώθεις μειονεκτικά;
Λοιπόν αυτοί στους οποίους αναφέρομαι είναι φίλοι (στο facebook) με κάποιον με τον οποίο βγήκαμε κάνα δυο φορές. Ασχολούνται με πράγματα που με ενδιαφέρουν, πολιτικά και κοινωνικά εκφράζονται με τρόπο που με εκφράζει και έχουν πολλή πλάκα. Ο καλύτερος είναι αυτός όμως. Το μεταξύ μας δεν προχώρησε αλλά δεν ξέρω αν έληξε κιόλας.
Θέλω να γίνω φίλη τους και να γίνω σαν αυτούς. Θέλω και αυτόν αλλά νιώθω τόσο λίγη δυστυχώς. Το πρόβλημα είναι ότι όλο αυτό δε συμβαίνει στην Ελλάδα. Δεν είναι Έλληνες και άρα δεν έχουμε τις ίδιες αναφορές, δε μιλάω τη γλώσσα τους τόσο καλά και γι'αυτό δεν καταλαβαίνω πολλά πράγματα (από αυτά που λένε στο facebook).
Τέλος πάντων, δε λέω ότι θέλω ντε και καλά να κάνω παρέα με αυτούς, αλλά επιτέλους για πρώτη φορά μετά από τρία χρόνια που ζω εδώ, βρίσκω κάποιο (-α) άτομο (-α) που να είναι τόσο κοντά σε αυτό που ψάχνω. Και δεν ξέρω τι να κάνω. Έχεις καμιά ιδέα;
Ευχαριστώ και σου στέλνω φιλιά!
-Κότα
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α ΜΠΑ
«Λίγη;» Η αξία των ανθρώπων δεν μετριέται με τις γνώσεις και τα ενδιαφέροντα. Αυτά είναι επίκτητα. Βέβαια αν κάποιος έχει ενδιαφέρονται και γνώσεις, αυτό δείχνει κάτι για τον χαρακτήρα του (περιέργεια, ίσως ευφυΐα) αλλά όποιος δεν έχει γνώσεις δεν είναι «λίγος». Λίγος είναι αν έχει κόμπλεξ, αν φθονεί αυτούς που έχουν, αν κάνει τα σταφύλια κρεμαστάρια, αν δεν έχει κανέναν σκοπό να αποκτήσει γνώσεις αλλά μόνο να περιχαρακώνεται στην άγνοια. Λίγος είναι επίσης όποιος είχε την τύχη να μεγαλώσει με ευκαιρίες για γνώσεις και με ερεθίσματα, και δεν μπορεί να ξεχωρίσει την τύχη του από τις ικανότητες του, νομίζοντας ότι τα κατάφερε όλα μόνος του.
Αν δεν είσαι σε μια από αυτές τις κατηγορίες, δεν είσαι λίγη, και αν σε θεωρούν αυτοί λίγη, τότε αυτοί δεν είναι καθόλου αξιόλογοι και έχεις ψαρώσει λόγω πολιτισμικού χάσματος. Και τελικά, αν δεν καταλαβαίνεις όλα όσα λένε λόγω διαφορετικής γλώσσας, πώς είσαι τόσο σίγουρη ότι λένε εξυπνάδες;
__________________
5.
Αγαπητή Α,μπα. Σου ειχα ξανα στείλει αλλα δεν είχες απαντήσει στην ερώτηση μου, δεν πειραζει ομως γιατι απαντησες σε κατι παρεμφερές και πήρα μια ιδεα. Αυτή τη φορα σου γράφω για το εξής: Με το φίλο μου έχουμε χρονια σχέση απο απόσταση με σκοπό να συζησουμε σε 1 μηνα. Το πρόβλημα ειναι η αδερφή του. Ειναι ενα άτομο που κοιτάζει την πάρτη του, φορτώνεται συνεχώς στον φίλο μου και στους γύρω της, θέλει συνεχώς να περνάει το δικό της και όλο αυτο υπό το πέπλο της αφέλειας. Οτι δηλαδή δεν μπορεί μονη της να κανει απολύτως τιποτα. Φυσικά κάθε φορα που επισκέπτομαι τον φίλο μου, η μπάλα παίρνει έμμεσα και εμενα. Απο τη μια, ο φίλος μου αναγνωρίζει τις πράξεις τις αλλα απο την αλλη συνεχώς υποκύπτει κ δεν θελω να κανω σκηνή για να μην τον πληγωσω. Και ρωτάω, πώς μπορω να τον κανω να μη της κανει τα χατίρια; (τουλαχιστον οσο ειμαι παρούσα για να μην αναγκαστώ να συμβάλλω και εκραγώ). Έρχομαι να δω τον φίλο μου οχι να γίνω υπηρέτρια. Και επίσης ακομα και αν μείνουνε μακριά της, πιστεύεις θα βρει τροπο να επωφελείται εςτω και απο απόσταση; Ευχαριστω εκ των προτέρων.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α ΜΠΑ
Δεν μπορείς να κάνεις κάποιον να αλλάξει τη σχέση που έχει με κάποιον τρίτο, αν δεν το θέλει ο ίδιος. Μπορείς να το καταφέρεις περιστασιακά, χρησιμοποιώντας απειλή, εκβιασμό, κλάψα ή βία, αλλά ποτέ δεν θα καταφέρεις μια μόνιμη αλλαγή σε βάθος. Η σχέση του φίλου σου με την αδερφή του είναι πολύ πιο παλιά, πολύ πιο σταθερή και έχει βάσεις σε βιώματα και περιστατικά που ούτε ξέρεις, ούτε καν αυτοί θυμούνται πλέον. Η σχέση τους έχει να κάνει και με τους γονείς τους. Αν αναγνωρίζει τις πράξεις της και από την άλλη υποκύπτει, αυτό σημαίνει ότι αυτό θέλει να κάνει, και για την ώρα δεν έχει κίνητρο να αλλάξει αυτή τη δυναμική. Το κίνητρο, αν ποτέ προκύψει, δεν θα είναι κάποιος άλλος άνθρωπος. Θα είναι μια προσωπική του αλλαγή που θα τον κάνει να φερθεί διαφορετικά.
Αν σκοπεύεις να συζήσεις, να ξέρεις ότι αν δεν εντάξεις αυτό το δεδομένο ομαλά στη ζωή σου, θα είναι μόνιμη πηγή τριβής. Ή θα το δεχτείς όπως είναι, ή θα καταφέρεις με κάποιον τρόπο να μην συμμετέχεις. Δεν εξηγείς πώς σε παίρνει έμμεσα η μπάλα, αλλά δε νομίζω, δεν μπορώ να πιστέψω ότι δεν έχεις περιθώρια ελιγμών για να αποφύγεις ό,τι δεν θέλεις να κάνεις. Το μυστικό είναι στο να μην πιστεύεις ότι ο φίλος σου πρέπει να φέρεται όπως εσύ, δηλαδή να ενεργείς αυτόνομα, χωρίς να απαιτείς την συμμετοχή του για να επιβεβαιώσεις ποια από τις δύο είναι πιο σημαντική γι'αυτόν.
__________________
6.
Α μπα, εχω σχεση 5 χρονια, τα τελευταια 3 συζουμε. Ειναι μια σχεση με παθος και ενταση. Εχουμε τους καυγαδες μας και 3 φορες εχουμε χωρισει. Νευριασε γιατι θεωρησε οτι την παραμελω και εφυγε. Με δικη μου πρωτοβουλια τα ξαναβρηκαμε. Πιστευεις πως αν παντρευτουμε θα λυθει αυτο το θεμα; με το γαμο θα της φυγει αυτη η ανασφαλεια που νιωθει οτι την εχω γραμμενη; επισης, σαν παντρεμενη δεν θα το σκεφτει και θα το ξανασκεφτει πολλες φορες πριν ανοιξει τη βαλιτσα και τη γεμισει με τα πραγματα της; νομιζω οτι πιο ευκολα παιρνεις την αποφαση να χωρισεις σε μια σχεση παρα σε ενα γαμο (και με παιδι). Τι αποψη εχεις;
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α ΜΠΑ
Δε νομίζω ότι έχω ακούσει ποτέ χειρότερο λόγο για να παντρευτεί κανείς.
Θέλεις να παντρευτείς για να μη μπορεί να σε αφήσει, και για έξτρα πίεση, βάζεις κι ένα παιδί μέσα.
Αγαπητέ φίλε, η γυναίκες μπορούν να πάρουν διαζύγιο και μάλιστα ενώ έχουν παιδιά. Σύμφωνοι, είναι πιο δύσκολο, αλλά θέλεις να μείνει κάποια μαζί σου επειδή δεν μπορεί να φύγει; Αυτό είναι το όραμα που έχεις για το μέλλον σου;
Η κοπέλα σου έχει πει ότι την έχεις γραμμένη και ότι την παραμελείς. Η απάντηση σου είναι ότι έχει «ανασφάλεια»; Δηλαδή είναι ιδέα της, και κάνει λάθος επειδή της λείπει αυτοπεποίθηση; Ας πούμε ότι έχεις δίκιο. Τι σκοπεύεις να κάνεις γι'αυτό; Πώς θα την βοηθήσεις να καταλάβει ότι δεν την έχεις γραμμένη; Όχι, ο γάμος δεν θα λύσει απολύτως τίποτα, ούτε και το παιδί. Ο γάμος θα μεγεθύνει τα προβλήματα που έχετε τώρα, γιατί κανείς από τους δύο δεν θα μπορεί να φτιάξει τη βαλίτσα του και να φύγει, και αυτό είναι το πρόβλημα του γάμου.
Αν δεν καταφέρετε να δημιουργήσετε μια σχέση στην οποία και οι δύο νιώθουν ασφάλεια, συμμαχική διάθεση και εμπιστοσύνη, τότε ούτε να τα έχετε δεν μπορείτε. Ο γάμος δεν είναι θεραπεία συμπτωμάτων, δεν είναι χανσαπλάστ, είναι μια πολύ σοβαρή δέσμευση για κοινή ζωή με έναν άλλον άνθρωπο. Με το "δέσμευση" δεν εννοούμε το παιδί. Εννοούμε ότι όταν ο άνθρωπος μας εκφράζει ένα παράπονο, δεν τον βγάζουμε ανασφαλή για να το προσπεράσουμε. Προσπαθούμε να τον καταλάβουμε.
__________________
7.
Γεια σου Αμπα,
ήμουν με ένα παιδί για 4 χρόνια, είχα μια ατυχή εγκυμοσύνη και μετά χωρίσαμε. Το γιατί μπήκαμε στη διαδικασία να κάνουμε παιδί, αφού εκ του αποτελέσματος φάνηκε ότι η σχέση δεν άντεχε περισσότερο από κάποιους μήνες, είναι κάτι που συνεχίζει να με εκπλήσσει για τα μειωμένα μου αντανακλαστικά και το πόσο ούφο υπήρξα. Τέλος πάντων. Η εγκυμοσύνη ήταν κυρίως δική μου επιθυμία, και η απελπισία που ένιωσα και με την αποβολή και με τον χωρισμό ήταν πολύ έντονη.
Τα ευχάριστα είναι ότι ξαναείδα τη ζωή με χαρούμενο μάτι μετά από κάποιο διάστημα, έκανα πολλά ωραία πράγματα, γνώρισα ανθρώπους, έμαθα πιο καλά εμένα και έφτασα στο σοκαριστικό για μενα συμπέρασμα, ότι μάλλον δεν θέλω να κάνω παιδιά τελικά.
Και φτάνω στο σημερινό απόγευμα. Εκεί που έκανα βόλτα αμέριμνη, συναντώ ένα ζευγάρι φίλων του, που έχουν παιδί τώρα. Με την διάθεση κριτικής και ειρωνείας να στάζει στη φωνή της, μου λέει η κοπέλα "Καλά, εσύ ,τι έγινε; Γιατί τέτοια χάλια; Μόνη σου; Χωρίς παιδί;"
Πραγματικά, ένιωσα τόσο άσχημα, όχι γιατί θα ήθελα να έχω παιδιά και δεν έχω, αλλά αν είμασταν πολεμιστές, εκείνη κρατάει ένα ακόντιο και είναι πάνω στο άρμα, και εγώ είμαι ξεβράκωτη στην αρένα της κοινωνίας.
Ρε, θύμωσα τόσο πολύ, που έχει για σύμμαχο όλην την κοινωνία σε αυτό το σχόλιο, και εγώ αν και θυμωμένη, δεν ήξερα τι να πω, και πέταξα ένα γέλιο, τύπου "ε καλά τώρα, σώθηκες". Αυτό που ήθελα πραγματικά να της πω είναι "Δε νομίζεις ότι είναι λίγο προσωπική η ερώτηση; Η κοινωνική σου αγωγή αγγίζει την βάση. Πώς θα σου φαινόταν αν εγώ σε ρώταγα πώς είναι η σεξουαλική σου ζωή με τον άντρα σου, για να μιλήσω στη γλώσσα σου;"
Και σκέψου, ότι η κοπέλα, ξέρει και για την ιστορία μου, οπότε λες δεν μπορεί, θα θυμάται τότε που ήμουν πολύ στενοχωρημένη, από τακτ θα κρατήσει το σχόλιο για τον εαυτό της. Κι όμως! Με κούφανε το άτομο.
Δε θέλω να ρωτήσω κάτι, θα ήθελα απλά να πω σε όλα τα κορίτσια που δεν έχουν επιλέξει να κάνουν παιδιά ή οικογένεια ή να έχουν κάποιον/α σύντροφο, ότι κάποια στιγμή πρέπει να ενωθούμε, να κάνουμε ένα πανό και να γράψουμε κάτι έξυπνο ως αποστομωτική απάντηση σε τέτοιου είδους σχόλια. Νισάφι πια με την σιωπή της υποταγής, ή με τα σαχλογέλια που εφαρμόζω εγώ. Λευτεριά_στις_λεύτερες
-γράψε_ένα_πανό
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α ΜΠΑ
Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας δεν είναι ότι τα κορίτσια που έχουν επιλέξει μια ζωή χωρίς παιδιά και σύντροφο πρέπει να ενωθούν. Να ενωθούν, γιατί όχι, και ναι, πρέπει να βγουν από τις σκιές και να αποκτήσουν φωνή, συμφωνώ.
Όμως αυτό είναι σχεδόν άσχετο με την προηγούμενη ιστορία που αναφέρεις. Η λεκτική βία που δέχτηκες από αυτή την ανεκδιήγητη γυναίκα είναι σχεδόν εγκληματική, και αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Και στενοχωριέμαι πολύ που δεν καταλαβαίνεις πόσο λάθος (έξω φρενών, απαράδεκτη, κατάπτυστη, αγενής, ανεκδιήγητη και αναίσθητη) ήταν αυτή, αλλά νομίζεις ότι είναι κάτι που μπορεί να σου πει κάποιος, επειδή υπάρχει ακόμα ταμπού για τις γυναίκες που δεν κάνουν παιδιά. Που νομίζεις ότι μπορεί να το ξανακούσεις, και ότι η ενδεδειγμένη απάντηση είναι «Δε νομίζεις ότι είναι λίγο προσωπική η ερώτηση; Η κοινωνική σου αγωγή αγγίζει την βάση». Αυτό θα ταίριαζε αν κάποιος σε ρώταγε στο τσάι με τη βασίλισσα τι πιστεύεις για το Brexit. Όχι στο μπαράζ καφρίλας που βγήκε από το στόμα της.
Ξέρω πόσο αφοπλιστικό είναι το θράσος. Μόνο οι θρασείς μπορούν να το αντιμετωπίσουν, τέτοια μαύρη τρύπα είναι. Όμως πρέπει να ξεχωρίζεις αυτού του είδους το θράσος από την κοινή αγένεια που μπορεί να προκύψει από κάποιο οπισθοδρομικό μυαλό. Η συγκεκριμένη δεν θα γίνει άνθρωπος ακόμα και αν φτιάχνουμε όλα τα παιδιά στο εργαστήριο και τα αγοράζουμε όταν είναι πέντε χρονών. Δεν υπάρχει κοινωνία που θα την μορφώσει κοινωνικά. Είναι πέρα από κάθε όριο, και κάθε προσπάθεια θα πάει χαμένη.
Μην βάζεις αυτήν μαζί με όλους τους ανθρώπους. Μερικοί είναι περισσότερο επικίνδυνοι από άλλους. Τα σαχλογέλια δικαιώνουν κάτι τέτοιους. Δεν υπάρχει ατάκα που θα την βουλώσει, μόνο τον δικό της τρόπο καταλαβαίνει. Αν δεν μπορείς το κύλισμα στο βούρκο (που δεν μπορείς, αν μπορούσες, θα της είχες απαντήσει), αυτούς πρέπει να τους αποφεύγεις σαν την πανούκλα. Ούτε «γεια» δεν πρέπει να τους λες. Να αλλάζεις πεζοδρόμιο όταν τους βλέπεις. Δεν αστειεύομαι.
σχόλια