Αν είσαι με την ιδέα ότι εδώ κάτω, στο νοτιοανατολικότερο άκρο της Μεσογείου, μιλάμε μια διάλεκτο που ούτε εμείς καταλαβαίνουμε, το τελικό -ν το κάναμε αμανέ, φωνάζουμε ο ένας τον άλλο "κουμπάρε", υποφέρουμε από αποικιοκρατικά σύνδρομα, συνοδεύουμε με γιαούρτι, λεμόνι και ψωμί σχεδόν τα πάντα, έχουμε όλοι κοινό όνομα και επίθετο, αποκαλούμε μεσήλικες με κοιλίτσα "κύριε Χρηστάκη", κομματικοποιούμε τα πάντα, αγαπημένος μας προορισμός είναι μόνο η Αθήνα και τα μπουζούκια της, ενώ η Ερμού είναι ο μόνος δρόμος στην Ελλάδα του οποίου γνωρίζουμε το όνομα, ότι δε σηκώνουμε κεφάλι, δε χτυπάμε τον καφέ, μας απασχολεί μόνο το τρίπτυχο: πτυχίο-καριέρα-οικογένεια, η Αγία Νάπα είναι ο μόνος λόγος για τον οποίο αξίζει να μας επισκεφτεί κανείς, ότι η λίρα αποτελεί το εθνικό μας νόμισμα και «τα ριάλια, ριάλια τζιαι πού 'ν' τα» τον εθνικό μας ύμνο, τότε...
Δεν έχεις ιδέα!
Μη σε νοιάζει όμως, από τώρα και στο εξής εγώ είμαι εδώ, για να στα μάθω όλα!
Μύθοι κι αλήθειες, πράματα και θάματα, κοινωνία, παρασκήνιο, παραϊστορία, στατιστικές, συνήθειες, συστάσεις, μέρα και νύχτα, προορισμοί, γεύσεις, εικόνες, τόποι, άνθρωποι κι όλα όσα θες (δε θες) να μάθεις για την Κύπρο του σήμερα...
ΑΣ ΣΥΣΤΗΘΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ!
ΕΣΥ: επειδή δεν αντέχω τις ατελείωτες συζητήσεις που ξεσαλώνουν ξεσηκώνουν τα "Έλληνας", "Ελλαδίτης", "αδελφός", "καλαμαράς", από τώρα και στο εξής θα είσαι "ο από πάνω" (γεωγραφικά πάντα).
ΕΓΩ: (πάμε πάλι) επειδή δεν αντέχω τις ατελείωτες συζητήσεις που ξεσαλώνουν ξεσηκώνουν τα "Κύπρια", "Ελληνίδα", "Κυπριώτισσα", "Ελληνοκύπρια", "Κυπραία", "αδελφή", θα είμαι από τώρα και στο εξής "η από κάτω" (γεωγραφικά είπαμε).
ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ (ΣΕ ΘΥΜΗΘΗΚΑ);
Σε όποιο ιδεολογικό, πολιτικό, κοινωνικό, στοχαστικό τσίρκο σύμπαν κι αν ζεις, με όποιο όργανο κι αν επιλέγεις να εξερευνείς τα πράγματα γύρω σου -μεγεθυντικό φακό, κιάλια, μικροσκόπιο, καλειδοσκόπιο, κολονοσκόπιο, άλλο- δεν μπορεί να αμφισβητείς την πραγματικότητα: οι σχέσεις μας είναι ιστορικά στενές.
Η ιστορικότητα κι η ιστορία των σχέσεών μας είναι βεβαίως ένα ενδιαφέρον κεφάλαιο, το οποίο πολύ θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου, αλλά χωρίς δεύτερη σκέψη σε παραπέμπω στους αρμόδιους για το θέμα ιστορικούς (ψυχ)αναλυτές. Εμένα η στενότητα με νοιάζει. Των σχέσεων.
Στα πλαίσια της "μνημονιακής συναντίληψης" που μας περιβάλλει, η στενότητα των σχέσεών μας, όπως τη ζω εγώ, η από κάτω, εδώ κάτω, στο νοτιοανατολικότερο άκρο της Μεσογείου, δε... χωράει συζήτηση.
Η παρουσία σου στην Κύπρο έχει ταυτιστεί με κάθε σπουδαίο, μεγάλο, κορυφαίο, ιστορικό τηλεοπτικό, πολιτιστικό, ψυχαγωγικό γεγονός. Το μεγάλο σου όνομα κατακλύζει τα εκλογικά μας πάνελ, τα τηλεοπτικά μας πλατό, τις τηλεοπτικές μας σειρές, τις διαφημίσεις, τις θεατρικές μας σκηνές, τις μουσικές μας σκηνές, τα φαντασμαγορικά μας σόου, τα καλλιστεία, κάθε λογής εκθέσεις, παρουσιάσεις, συνέδρια, σεμινάρια... και κάθε υπερπαραγωγή απείρου κάλλους που σέβεται τον εαυτό της!
Σε περίπτωση που αμφισβητείς τη μεταξύ μας σύγχρονη έξαρση στενότητας, αφορμή ομολογουμένως και της δημιουργίας της στήλης, για σήμερα μόνο, έτσι για αρχή, σου ποστάρω αυτό:
(με αγάπη πάντα)
https://www.facebook.com/CentralStageCyprus
Τα φιλιά μου!
σχόλια