Πόσες φορές έχεις ερωτευτεί; Ή, για να γίνω πιο σαφής, πόσες φορές έχεις ερωτευτεί πραγματικά; Ή, για να στενέψω ακόμη περισσότερο την έννοια που ζητάω, πόσες φορές έχεις ερωτευτεί χωρίς ταβάνι;
Πιθανότατα δεν πιάνεις τη διατύπωση μου και, πράγματι, οφείλω να εξηγηθώ πιο ξεκάθαρα. Βλέπω γύρω μου τους ανθρώπους να μπαίνουν στην κούρσα του έρωτα προδιαγράφοντας οι ίδιοι εκ των προτέρων τη γραμμή του τερματισμού. Το οποίο σημαίνει απλά ότι οριοθετούμε το πόσο θα δεθούμε, πόσο θα αφεθούμε, πόσο θα το παλέψουμε για μια σχέση, ενώ αυτή βρίσκεται ακόμη στη γέννηση της. Ερωτευόμαστε με υπολογισμούς ακριβείας. 《Τόσα δίνω, πόσα θές》; Ναι, κάπως έτσι.
《Έχω βγει από κάτι μακροχρόνιο και δεν είμαι έτοιμος να δεθώ》.
《Δεν είναι του τύπου μου οι δεσμέυσεις》.
《Προέχει η καριέρα μου αυτή την περίοδο》.
《Ας το δούμε χαλαρά》.
《Έχω πληγωθεί ήδη αρκετά》.
《Φοβάμαι να αφεθώ》.
《Προτιμώ κάτι πιο ελεύθερο》.
《Φταίει το τάιμιγκ》
《Έχουμε "κάτι"》.
《Η απόσταση θα μας φθείρει》.
Πιστεύω πως δε σου είναι άγνωστα τα λόγια αυτά. Αυτά και τόσα άλλα. Τόσοι άνθρωποι που βάζουν ταβάνι στα αισθήματα τους. Για να μη με παρεξηγήσει ο αναγνώστης μου και με θεωρήσει ρομαντική -που ούτε στο ελάχιστο δε νιώθω ότι είμαι- ας ξεκαθαρίσω πως δε θεωρώ παράλογο το φαινόμενο που περιγράφω ούτε και το καταδικάζω. Είναι απόλυτα λογικό και ανθρώπινο να μη δενόμαστε εξίσου με όλους. Και είναι σημείο αυτογνωσίας μια τέτοια ειλικρινής παραδοχή στον εαυτό μας για το πόσο βαθιά στον έρωτα μπορεί να φτάσει.
Όμως γιατί παραδοχή μονάχα απέναντι στον εαυτό μας; Ο άλλος; Ο άλλος που ερωτεύεται χωρίς ταβάνι; Με τρώει το άδικο αυτού του "άλλου" κάθε φορά σε αυτές τις ιστορίες. Τον φαντάζομαι σαν αποστολέα, που οφείλει να γνωρίζει αν ο παραλήπτης διαβάζει τα γράμματα του ή τα πετάει προσάναμμα στο τζάκι. Τον φαντάζομαι άλλες φορές σαν ταξιδιώτη που οφείλει να ξέρει αν τον περιμένει κάποιος στο σταθμό ή αν θα βρεθεί μόνος σε ξένη πόλη.
Η γράφουσα μπορεί με σιγουριά να δηλώσει πως έχει ζήσει και τις δυο αυτές πλευρές. Έχω πετάξει, από τη μια, γράμματα προσάναμμα στο τζάκι. Αρκετές φορές. Και είναι από τις φορές που έχω μισήσει τον εγωιστή εαυτό μου. Έχω βρεθεί, από την άλλη, ταξιδιώτης σε ξένη πόλη. Μια φορά, και δε θα την ξεχάσω. Χωρίς κανέναν να με περιμένει στο σταθμό. Χωρίς ένα σπίτι να φιλοξενήσω τη βαλίτσα μου. Και, ιδίως, χωρίς μια καρδία να ακουμπήσω τα αισθήματα μου.
Η γράφουσα εύχεται αυτή τη χρονιά να δει περισσότερους ανθρώπους να ερωτεύονται χωρίς ταβάνι. Ανθρώπους που δε θα πλατσουρίζουν στα ρηχά αλλά θα παίρνουν βαθιά ανάσα για μακροβούτια. Αμοιβαία, μακροβούτια, εύχομαι.
σχόλια