ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα διαφωνήσω σε κάτι, στην κανονική ζωή εκεί έξω όταν ο άλλος σε κοιτάζει κατάματα σε μεγάλο ποσοστό δε θα σου πει το πρώτο πράγμα που θα σκεφτεί χωρίς να το φιλτράρει.Οπότε δεν είναι μικρογραφία της κοινωνίας, είναι χειρότερα εδώ.

Μα από τη στιγμή που ο κάθε εξομολογούμενος καταχωρεί το κείμενό του και αφήνει τα σχόλια ανοικτά, δίνει το δικαίωμα να σχολιάσει ελεύθερα ο καθένας τη γνώμη του. Εννοείται πως κανένας δεν γνωρίζει το τι περνά ο άλλος, αλλά από αυτά που γράφει, σχηματίζεται μία εικόνα στον αναγνώστη που αποζητά τη γνώμη του. Δεν είναι υποχρεωτικό ούτε να εξομολογείται κανείς ούτε να σχολιάζει. Πάντα όταν κάτι κάνουμε είναι επιλογή μας που σημαίνει πως υπάρχουν και συνέπειες είτε που θα μας στεναχωρέσουν, είτε που θα μας βοηθήσουν.

Με αφορμή την εξομολόγησή σου θέλω να πω το εξής.Εκτός από τα καθαρά προσβλητικά και επιθετικά ανευ λόγου και αιτίας σχόλια, δε βρίσκω το λόγο:α)Να γίνεται τόσος ντόρος για τα σχόλια των σχολιαστών.β)Να κατακρίνεται τόσο έντονα η ελευθερία του λόγου.Όταν γίνεται δημόσιος λόγος θα εκφραστούν δημόσιες γνώμες. Δε μπορεί να απαιτούμε να εκφράζονται όλοι με τον τρόπο που θα θέλαμε. Είναι, αν θέλετε, φασιστικό, να υποδεικνύουμε πως θα εκφραστεί ο καθένας. Αν θεωρεί κάποιος ότι προσβάλλεται βαθιά, όπως συνέβη και με μένα πρόσφατα, μπορεί να πατήσει αναφορά. Και αν το σχόλιο ξεπερνάει τα όρια τότε θα κατέβει από τη διαχειριση.Ωστόσο, με τον ίδιο τρόπο που προτείνουν κάποιοι, οι σχολιαστές να προσπερνάνε τις εξομολογήσεις που δεν τους ενδιαφέρουν από το να σχολιάζουν αρνητικά, το ίδιο προτείνω και στους εξομολογούμενους.Να προσπερνάνε τα άστοχα ή ειρωνικά και κακεντρεχή προς αυτούς σχόλια.Νομίζω πως είναι αστείο που κάποιοι δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι οι εξομολογήσεις αποτελούν μία μικρή πολυφωνική κοινότητα που λειτουργεί σαν μικρογραφία της ευρύτερης κοινωνίας.

Δεν καταλαβαινω την εκρηξη σου.