Μπορεί να διορθώσει ένα λάθος κάποιος που υποπίπτει στο ίδιο;

Μπορεί να διορθώσει ένα λάθος κάποιος που υποπίπτει στο ίδιο; Facebook Twitter
9

Είναι τόσο λαθεμένα τα μέτρα που εφαρμόζονται εδώ και σχεδόν τρία χρόνια στην Ελλάδα, ώστε το ΔΝΤ αναγκάστηκε να παραδεχτεί τελευταία ότι είχε κάνει λάθος υπολογισμούς: για κάθε ένα ευρώ μείωσης δημόσιων δαπανών ή νέων φόρων, το ελληνικό ΑΕΠ μειώνεται κατά δύο ευρώ και όχι κατά 0,4-0,5, όπως είχαν υπολογίσει οι διεθνείς φωστήρες. Αποτέλεσμα, η ύφεση της οικονομίας και η ανεργία δεν είναι πλέον διαχειρίσιμες.


Για μια κυβέρνηση που βρίσκεται σε τόσο δύσκολη θέση όσο η ελληνική, η παραδοχή του «ακαδημαϊκού» -όπως το χαρακτήρισαν οι δανειστές- λάθους θα μπορούσε να αποδειχτεί σανίδα σωτηρίας: οι προβλέψεις για τα έσοδα έχουν πέσει τελείως έξω ήδη από τον Ιανουάριο, πριν δηλαδή αρχίσει να εφαρμόζεται το τελευταίο, ακόμα πιο υφεσιογόνο Μνημόνιο 3. Την άνοιξη οι άνεργοι θα πλησιάσουν το 1,5 εκατ. Όμως κ. Στουρνάρας προτίμησε να θέσει το ίδιο ακαδημαϊκά την αναγνώριση του λάθους στους συναδέλφους του υπουργούς Οικονομικών της Ευρώπης, που επίσης απάντησαν όπως θα έκαναν τα μέλη της Ακαδημίας Αθηνών: ίσως να ασχοληθούν με το θέμα, αλλά πάντως μετά τις γερμανικές εκλογές. Πάντα ακαδημαϊκά, εννοείται.


Οι Γερμανοί που κάνουν κουμάντο στην Ε.Ε. έχουν από την πλευρά τους δίκιο. Η πρακτική αναγνώριση του λάθους στην ελληνική περίπτωση θα άνοιγε τους ασκούς του Αιόλου όχι μόνο στην Πορτογαλία αλλά θα έθετε σε αμφισβήτηση ολόκληρη την πολιτική του γερμανικού imperium: από την Ισπανία, όπου η κυβέρνηση Ραχόι είναι στριμωγμένη στη γωνία και εξαιτίας των μέτρων λιτότητας, μέχρι την Ιταλία, όπου η κεντροαριστερά, που αμφισβητεί τη νεοφιλελεύθερη συνταγή του Μόντι, καταλαμβάνει πιθανότατα την πρώτη θέση στις επερχόμενες εκλογές. Η σκληρή γραμμή απέναντι στα τεμπέλικα γουρουνάκια του Νότου αποφέρει εκλογικούς καρπούς στη Μέρκελ, που δεν έχει κανένα λόγο να τη διορθώσει. Η κυβέρνηση όμως;


Η ελληνική κυβέρνηση έχει αποφασίσει να περάσει τα προβλήματα από photoshop. Έχει δημιουργήσει μια εικόνα πλαστής ευφορίας, ότι δηλαδή το κλίμα αλλάζει και όπου να 'ναι ξεκινάει η ανάκαμψη της οικονομίας. Σύμφωνα με όσα έχει υπογράψει στα μνημόνια, η κυβέρνηση θα πρέπει να προχωρήσει στη λήψη και νέων μέτρων από τα τέλη Μαρτίου για να καλυφθούν τα νέα ελλείμματα. Επειδή νέα μέτρα δεν μπορούν να περάσουν από τη Βουλή, υπολογίζει ότι θα κρύψει τις νέες τρύπες με δημιουργική λογιστική, ελπίζοντας ότι η Μέρκελ και οι δανειστές θα κάνουν τα στραβά μάτια: προκειμένου να τη ρίξουν, ανοίγοντας τους ασκούς του ΣΥΡΙΖΑ, θα ανεχτούν τις παρασπονδίες της μέχρι τις γερμανικές εκλογές και μετά βλέπουμε. Αντί, δηλαδή, η κυβέρνηση Σαμαρά να εκμεταλλευτεί την παραδοχή του λάθους και την προεκλογική περίοδο στη Γερμανία για να ζητήσει δραστικές αλλαγές στο πρόγραμμα λιτότητας, ποντάρει στην επιείκεια των Γερμανών για να συνεχίσει το ίδιο μέχρι το φθινόπωρο, όταν η χώρα θα είναι σε πολύ χειρότερη θέση.


Υπάρχει όμως και μια άλλη αιτία για την κυβερνητική μακαριότητα. Ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών έχει υποπέσει κατ' επανάληψη στα ίδια παραπλανητικά λάθη που είχαν κάνει τα προγράμματα λιτότητας: είχε προβλέψει ανάκαμψη της οικονομίας από το 2012, τη στιγμή που είναι 2013 και είμαστε στο βάραθρο. Και δεν μπορεί κάποιος που υποπίπτει συνειδητά σε ένα λάθος να διορθώνει παρόμοια λάθη των άλλων...

Στήλες
9

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

5 σχόλια
Η απάντηση στο ερώτημα σας αγαπητέ κε Κούλογλου είναι ότι NAI μπορεί να διορθώσει κάποιος ένα λάθος, έστω και αν έχει υποπέσει στο παρελθόν στο ίδιο λάθος. Φτάνει να έχει συνειδητοποιήσει τα αίτια του λάθους και να είναι αποφασισμένος να βελτιώσει την κατάσταση. Αντίθετα, ΟΧΙ δεν μπορεί να διορθώσει ένα λάθος κάποιος που δεν έχει συνειδητοποιήσει τα αίτια που οδήγησαν στο λάθος και εμμένει σε λάθος πρακτικές και νοοτροπία.
Ein SteppenwolfΚανένας δεν κινεί τα νήματα λοιπόν;.. Θέλετε να πείτε ότι η πληροφορίες ,στις οποίες μας επιτρέπεται η πρόσβαση, δεν έχουν υποστεί κανένα φιλτράρισμα/μαγείρεμα..; Όλα είναι στο φως , και κανένας δεν λειτουργεί ιδιοτελώς ; Όλα αυτά πού συμβαίνουν είναι αποτέλεσμα έντιμων χειρισμών, και αγαθών προθέσεων;
ΓΚΑΛΟΠΠέντ’ έξη μήνες άνεργος και άστεγος προσφάτωςμένω σ’ ένα κιβώτιοπου τού ΄χει φύγει ο πάτος. Χωρίς φως και τηλέφωνο(με του θεού τη χάρη)πώς θα με βρεί γκαλοπατζήςτη γνώμη μου να πάρει;Γι’ αυτό σου γράφω τούτο ‘δωκαι μάρτυρα σ' ορίζω,πως για καταλληλότεροτον Σαμαρά ψηφίζω.(Δεν είναι δικό μου).
[Μανδραβέλης](http://bit.ly/Wq1gKz)> Πολλαπλασιαστές και διαιρέτες> Η αλήθεια είναι ότι οι οικονομολόγοι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου προϋπολόγισαν λάθος τον «δημοσιονομικό πολλαπλασιαστή». Διαπίστωσαν εκ των υστέρων ότι, περικόπτοντας δημόσιες δαπάνες, π.χ. 1% του ΑΕΠ, δεν είχαμε ύφεση 0,5% αλλά 1,7%. Αυτή η αστοχία έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι σύνθετες εξισώσεις επ’ ουδενί μπορούν να περιγράψουν την κοινωνική και οικονομική πολυπλοκότητα. Πόσω μάλλον την ελληνική. Ποιος λογικός άνθρωπος θα περίμενε, για παράδειγμα, ότι περικόπτοντας τα δημόσια έργα θα γονάτιζε η αγορά των ΜΜΕ; Αυτό που δεν είδαν ήταν ο βαθμός διείσδυσης του κράτους στην οικονομία. Πιθανότατα πίστευαν ότι έχουν να κάνουν με μια δυτική χώρα, που έχει δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Δεν ήξεραν ότι στην Ελλάδα υπάρχουν τρεις τομείς: ο στενός δημόσιος, ο ευρύτερος δημόσιος (ΔΕΚΟ) και ο ευρύτατα δημόσιος τομέας, ο αποκαλούμενος και ιδιωτικός.> Δεν ήξεραν, δεν ρώτησαν, αλλά αν μάθαιναν, τι θα άλλαζε τα τελευταία τρία χρόνια; Είναι πιθανό να αποφάσιζαν ότι το πρόγραμμα εξορθολογισμού της ελληνικής οικονομίας να εκτεινόταν σε περισσότερα χρόνια, που σημαίνει ότι η λιτότητα θα ήταν πιο ήπια. Μόνο που αυτό προϋπέθετε περισσότερα χρήματα από τους κρατικούς προϋπολογισμούς των χωρών-μελών της Ε.Ε. και το ΔΝΤ, κάτι που κάνει πιθανότερο το δεύτερο σενάριο, δηλαδή τη χρεοκοπία.
χα, χα... εχει πολυ πλακα. Μιλάει ο τύπος που η γυναίκας του έχει κάνει επιστήμη τον όρο "συνεργάτιδα υπουργού" ως υπαλληλος της ΔΕΗ! Ξεφτιλαααα!!!!!
Τάσσο αν ήταν έτσι, δλδ να εξαρτάται το κατά αν και πόσο έχουμε δικαίωμα κριτικής από το αν κάποιος στην οικογένεια μας έχει "παρατυπήσει", πάνω από το ένα δεύτερο των Ελλήνων θα έπρεπε να το βουλώσουν!
[Μανδραβέλης](http://bit.ly/11IsdyU)> Οταν ο πολλαπλασιαστής φτάσει στο τρία> Είναι μεγάλο κρίμα για τη χώρα που το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν υπολόγισε σωστά τους «πολλαπλασιαστές». Διότι αν το ξέραμε πιο νωρίς, ότι για κάθε περικοπή 1% των δημοσίων δαπανών θα είχαμε ύφεση 1,7%, δεν θα αναγκαζόμασταν να περάσουμε όσα ζήσαμε. Το κράτος θα συνέχιζε να ξοδεύει 24 δισ. περισσότερα απ’ όσα εισέπραττε· οι δημόσιες υπηρεσίες θα ήταν πλημμυρισμένες από ευτυχισμένους «σταζιέρ»· θα ελπίζαμε να βγούμε στη σύνταξη στα 50· το μετρό θα κρατούσε τους υπεράριθμους, οι οποίοι προσελήφθησαν με μπιλιετάκια από το γραφείο του κ. Σουφλιά· οι συμβασιούχοι θα συνέχιζαν να μονιμοποιούνται. Γενικώς θα ήμασταν μια ωραία ατμόσφαιρα.> Αν μάλιστα το ΔΝΤ είχε κάνει το λάθος αντίστροφα και έβγαζε τον πολλαπλασιαστή γύρω στο 3, θα μπορούσαμε να κάνουμε περισσότερα. Θα μπορούσαμε π.χ. να δημιουργήσουμε ακόμη μία αγροφυλακή. Τα σαράντα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα θα μας φαίνονταν λίγα· θα μπορούσαμε να τα κάνουμε εξήντα, έτσι ώστε κάθε χωριό να έχει και τη δική του σχολή για να «αναπτύσσεται» χωρίς κόπο και αγωνία. Η κρατική διαφημιστική δαπάνη, που το σωτήριον έτος 2008 είχε φτάσει τα 80 εκατ. ευρώ, θα μπορούσε να πάει μέχρι τα 120, για να επιβιώνουν κάθε λογής έντυπα και ραδιοτηλεοπτικά μέσα. Οι 26 επίσημα καταχωρισμένες εταιρείες δημοσκοπήσεων θα μπορούσαν να γίνουν σαράντα για να μετράμε κάθε πτυχή του ευτυχισμένου μας βίου.