«Χειρουργείο δε μπορεί να γίνει. Δεν ξέρουμε αν κάποτε θα σηκωθεί. Ο χρόνος θα δείξει...» ήταν τα τελευταία λόγια που μας είπε ο κτηνίατρος του Όσκαρ. Η ξαφνική αναπηρία των πίσω ποδιών του προφανώς οφείλονταν σε κάποιο ύπουλο γονίδιο που αδρανοποίησε την μισή σπονδυλική του στήλη, προκαλώντας του ταυτόχρονα μια μορφή ακράτειας. Έτσι ξαφνικά βρεθήκαμε να φροντίζουμε ένα σκυλάκι με δύο πόδια και δύο ρόδες...
Είχα παρακολουθήσει πολλές φορές στο παρελθόν εκπομπές με θέμα ''ζώα με ειδικές ανάγκες''. Ποτέ όμως δεν πίστευα ότι θα τύχαινε στο δικό μου κατοικίδιο. Και δεν πίστευα ότι κάτι τέτοιο είναι τόσο κουραστικό αλλά και ψυχοφθόρο! Τον πρώτο καιρό μας ήταν πολύ δύσκολο να αποδεχτούμε την κατάσταση. Το ζωηρό και ασύχαστο σκυλί που όλοι γνώριζαν, είχε χάσει τη ζωντάνια του. Τα πίσω του πόδια άρχισαν μέρα με τη μέρα να ατροφούν, ενώ γέμιζαν πληγές, καθώς αναγκαζόταν να συρθεί για να μετακινηθεί. Χρειαζόταν τακτικό καθάρισμα και μπάνιο, λόγω της ακράτειας, ενώ ήταν αναγκαίο καθημερινά να του κάνουμε ασκήσεις για να δυναμώσουν οι μυς. Δοκιμάσαμε ενέσεις, χάπια, φυσικοθεραπείες στη θάλασσα. Ωστόσο, το αποτέλεσμα δεν ήταν και ιδιαίτερα θετικό...
Χρειάστηκε να περάσει ένας ολόκληρος χρόνος για να προσαρμοστούμε τόσο εμείς, όσο και ο Όσκαρ με το πρόβλημά του. Μέσα σ' αυτό το διάστημα υπήρχαν στιγμές συγκίνησης, στιγμές λύπης, απογοήτευσης αλλά και χαράς. Ήταν μια δοκιμασία μέσα από την οποία συνειδητοποίησα τι πάει να πει ''είμαι υπεύθυνος''.
Ο Όσκαρ αποδέχτηκε γρήγορα την κατάστασή του χωρίς να αλλοιωθεί ο χαρακτήρας του. Τα μπροστινά του πόδια δυνάμωσαν και έτσι του φτιάξαμε ένα αναπηρικό αμαξίδιο με το οποίο μπορούσε να βγαίνει βόλτες! Σήμερα ο Όσκαρ ακόμα δε μπορεί να περπατήσει, αλλά είναι ευτυχισμένος έχοντας άπλετη αγάπη και φροντίδα από όλα τα μέλη της οικογενείας μου!
Χρειάστηκε να περάσει ένας ολόκληρος χρόνος για να προσαρμοστούμε τόσο εμείς, όσο και ο Όσκαρ με το πρόβλημά του. Μέσα σ' αυτό το διάστημα υπήρχαν στιγμές συγκίνησης, στιγμές λύπης, απογοήτευσης αλλά και χαράς. Ήταν μια δοκιμασία μέσα από την οποία συνειδητοποίησα τι πάει να πει ''είμαι υπεύθυνος''.
Όταν αποκτάς ένα κατοικίδιο, πρέπει να είσαι αποφασισμένος πως δε θα το προσέχεις μόνο στην αρχή, που είναι μικρό και χαριτωμένο, αλλά και όταν μεγαλώσει. Και όταν αρρωστήσει. Και όταν γεράσει και σε χρειάζεται περισσότερο από οποιονδήποτε. Και οφείλεις να το βγάζεις βόλτα! Και οφείλεις να του προσφέρεις ένα αξιοπρεπές περιβάλλον να ζήσει. Και πρέπει να το αγαπάς, και να το νοιάζεσαι. Γιατί στη σημερινή εποχή, που ο κόσμος σφύζει από επιφανειακές σχέσεις και κίβδηλα χαμόγελα, δε θα βρεις πιο αυθεντική αγάπη...
«Τι σημαίνει «εξημερώνω»;»
«Είναι κάτι πολύ ξεχασμένο», είπε η αλεπού. «Σημαίνει «δημιουργώ δεσμούς"».
(...)
«Ο χρόνος που έχασες για το τριαντάφυλλό σου αυτός είναι που κάνει το τριαντάφυλλό σου τόσο σημαντικό.»
«Ο χρόνος πού έχασα για το τριαντάφυλλό μου...», έκανε ο μικρός πρίγκηπας, για να το θυμάται.
«Οι άνθρωποι ξέχασαν αυτή την αλήθεια», είπε η αλεπού. «Αλλά εσύ δεν πρέπει να το ξεχάσεις. Γίνεσαι για πάντα υπεύθυνος γι' αυτό που έχεις εξημερώσει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου...»
«Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό μου», επανέλαβε ο μικρός πρίγκηπας, για να το θυμάται.
σχόλια