Ζ
ωή,
Ωραία... την ζεις!
Αφήνεσαι από παιδί, μεγαλώνοντας μαζεύεις εμπειρίες, πόνο, χαρά παθήματα που σου γίνονται μαθήματα... μαθήματα που τα εκλαμβάνεις λάθος...
Εκκαθάριση σκληρού.
Ζωή,
Ωραία... την ζεις!
Επιλέγεις να την ζεις επιφανειακά...
Ότι είναι εμπορικό, ότι κάνουν οι περισσότεροι, ότι είναι αποδεκτό... γιατί πληγώθηκες και έχεις γεμίσει ανασφάλειες που δυστυχώς στην "εκκαθάριση" δεν έφυγαν...
Έχεις ανάγκη να γίνεις αποδεκτός...
Αλλά δε σου αρκεί... εσύ έχεις πονέσει... σου βγαίνει η ανάγκη να πονέσουν και άλλοι...
Μετατρέπεσαι σε ένα άτομο που ζει για να ξεχωρίσει, να ξεχωρίσει με την άσχημη έννοια.
Γιατί; Γιατί αυτή είναι πιο εύκολη...
Δεν είσαι γεμάτος όμως σου λείπει κάτι...σου λείπει κάτι πολύ έντονα!
Η αλήθεια σου...
Δεν είσαι εσύ αυτό το άτομο... είναι ο φόβος σου,ο πόνος σου, οι πληγές σου που σε έκαναν αυτό το άτομο,αυτό το κακό, πικρόχολο, ανασφαλές και άπληστο άτομο!
Έχεις κάνει το μεγαλύτερο κακό εσύ ο ίδιος στον εαυτό σου...το τίμημα...δεν αισθάνεσαι τίποτα και αυτό σε πονάει περισσότερο!
Τι σου είναι πάλι πιο εύκολο;
Να το ξεχάσεις, να το θάψεις...
"Κι επειδή δεν αισθάνομαι...τυχερός γιατί δεν πονάω" και έτσι πείθεις τον εαυτό σου...
Κι έρχεται η στιγμή σε ένα κομβικό σημείο της ζωής σου που σου δίνεται η ευκαιρία!
Νιώθεις.
Αισθάνεσαι.
Νοιάζεσαι.
Νιώθεις ζωντανός...ΤΩΡΑ ΖΕΙΣ.
ΠΟΣΟ ΛΥΠΑΜΑΙ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΧΑΜΕΝΑ
Πόσο χαζός ήσουν τόσα χρόνια, πως άφησες να πέσεις τόσο χαμηλά, πως επέτρεπες να κάνεις τόσο κακό στον ίδιο σου τον εαυτό!
Αρπάζεις την ευκαιρία και λες "ΘΑ ΠΑΡΩ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΧΡΩΣΤΑΕΙ Η ΖΩΗ".
Παλεύεις.
Προσπαθείς.
Πολεμάς με όλους τους δαίμονες που έχεις μέσα σου...
Αλλά τόσα χρόνια ψέμα καταφέρνουν να βρωμίσουν την αλήθεια σου...
Η ροπή σου στο να κάνεις κακό στον ίδιο σου τον εαυτό δε σε αποτρέπει στο να μην πληγώσεις τον άνθρωπο που πίστεψε σε σένα, πίστεψε στην αλήθεια σου...
ΠΙΣΤΕΨΕ ΟΤΙ ΑΞΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΣΟΥ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ!
Συγνώμη ένα... δεν αρκεί... ούτε χίλια!
Κατηγορείς τον εαυτό σου, ντρέπεσαι για σένα,σκύβεις το κεφάλι και προχωράς...
Ώπα... το κεφάλι ψηλά... κρατάς την ΑΛΗΘΕΙΑ σου... πλέον ξέρεις τι είσαι τελικά...
Είσαι αυτό που αγάπησε ο άνθρωπος που αγάπησες...
Χωρίς "Εκκαθάριση σκληρού".
Ζωή.
Ωραία...την ζεις!
Λυπάσαι μόνο για τα χρόνια που τελικά ΘΑ πάνε χαμένα...χωρίς ΕΣΕΝΑ.
σχόλια