ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ

Αγαπητή ‘Α μπα’, νοσταλγείς κάτι που δεν έχεις ζήσει;

Αγαπητή ‘Α μπα’, νοσταλγείς κάτι που δεν έχεις ζήσει; Facebook Twitter
15

________________
1.


Γειά σου Α, μπα! Σου είχα ξαναστείλει για το erasmus όπου ήμουν ανάμεσα σε Γαλλία ή Σουηδία. Αυτό το έχω λύσει αλλά πλέον δεν ξέρω αν είναι προτιμώτερο να πάω ή να κάτσω να τελειώνω με τα εδώ μαθήματα και να πάρω(;) πτυχίο;- Florence and the Machine


Μέχρι να σου απαντήσω, θα έχεις αποφασίσει και μεταπτυχιακό. Εγώ έχω απορία – μπορείς να πας Erasmus ενώ έχεις τελειώσει όλα τα μαθήματα; Με τι πρόσχημα πας τότε;

________________
2.


"Άραγε, κατά την άποψή σας υπάρχει αντικειμενικότητα; Υπάρχουν απόλυτες αλήθειες σε θέματα αισθηματικά, φιλίας, νοήματος ζωής, αξιών........; Ή όλοι αυτοί οι προβληματισμοί αφορούν καθαρά και μόνο την υποκειμενική άποψη που έχουμε μέσα από στερεότυπες σκέψεις, εμπειρίες, ιεράρχηση αξιών;

Σημείωση: Είναι πραγματικά διασκεδαστικό το blog σας και όλο αυτό που μόλις σήμερα παρακολούθησα (και διάβασα αρκετά...για πρώτη μέρα). Εν ολίγοις όχι μόνον οι εύστοχες απαντήσεις σας αλλά και οι ερωτήσεις (με ορισμένες γέλασα με την ψυχή μου) πραγματικά μου έφτιαξαν τη διάθεση και θεώρησα τη στήλη σας αγχολυτική! Και πάλι συγχαρητήρια!!!"- rita


Αυτός ο πληθυντικός με κάνει να θέλω να απαντήσω στα σοβαρά. Αντικειμενικότητα έχει μόνο η επιστήμη, οι υπόλοιποι είμαστε αποτελέσματα των εαυτών μας – ό,τι λέμε και ό,τι κάνουμε είναι επόμενο της περιορισμένης μας αντίληψης.
Αυτό δε σημαίνει ότι όλες οι απόψεις είναι της ίδιας αξίας και πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ισότιμες. Προτιμώ να μάθω για χόρτα από κάποιον που ζει κοντά στο βουνό, όπως περιμένω περισσότερα περί ερμηνείας ονείρων από έναν ψυχαναλυτή. Προτιμώ να συζητήσω περί ελευθερίας με κάποιον που έχει ταξιδέψει και ζήσει και σε άλλες χώρες από κάποιον που έχει πάει μόνο στο Λονδίνο και αυτό για ψώνια. Ανάλογα με τον άνθρωπο βάζεις και έναν συντελεστή αξιοπιστίας, πολλαπλασιάζεις και αποφασίζεις.

________________

3.


Αγαπητή Α, μπα, εκείνα τα ωραία βράδια που πίναμε κανένα ρακάκι με καλή παρέα στο σπίτι μου μας βασάνιζαν ερωτήματα όπως το εξής: στο τραγούδι του Τσιτσάνη 'όταν τα βράδια μες στα κέντρα σε πηγαίνω' (τραγουδάρα) πώς καταλαβαίνεις τον στίχο ᾽να μην τολμήσεις να προσέξεις μην τυχόν παρεκτραπείς γιατί να ξέρεις πως θα παραξηγηθείς᾽; είναι αμφίσημος και το νόημα αλλάζει αν εννοήσεις κόμματα μεταξύ των τριών προστακτικών. -χιώτη μάμπο


Στο σύνολο των στίχων μόνο μια ερμηνεία βλέπω:

Όταν τα βράδια μες στα κέντρα σε πηγαίνω
και όλοι τριγύρω σε κοιτάζουνε στα μάτια
να μην τολμήσεις να προσέξεις μην τυχόν παρεκτραπείς
γιατί να ξέρεις πώς θα παραξηγηθείς

Δε θα την πάθω όπως την έχουν πάθει όλοι
γιατί οι γυναίκες όλες είσαστε διαβόλοι
που μας τα κάνετε όλα ρόιδο στην πεζή μας τη ζωή
δε θα με γράψεις για κορόιδο δηλαδή.

Μη σου περάσει από το νου πως σε ζηλεύω
και πως μπορείς εσύ να μ' έχεις για ρεζέρβα
απλώς σου κάνω θεωρία μην τυχόν παρεκτραπείς
γιατί να ξέρεις πως θα παρεξηγηθείς.

Επειδή όλες οι γυναίκες είμαστε διαβόλοι η παρεκτροπή είναι μέσα στο αίμα μας, οπότε να καθόμαστε στ' αυγά μας γιατί αλλιώς υπάρχει περίπτωση να ρεζιλευτεί ο συνοδός μας. Διαφορετική ερμηνεία είναι δυνατή μόνο με βοήθεια ρακής.


________________
4.


"Αγαπητή Λένα
πως αισθάνεσαι που, κατά τα γραφόμενα από τους αναγνώστες σου εδώ, αποτελείς πλεον αντικείμενο λατρείας, δέους, σεβασμού και ευλάβειας; Πως αντέχεις αυτό το ντους φιλοφρονήσεων; Πως δικαιολογείς αυτή τη ροπή στην υπερβολή στην εποχή μας;;"- Κάρ μεν αλλά...


Εεε, εσύ υπερβάλλεις κάπως. Το ιντερνετικό «γουστάρω τη στήλη σου» απέχει πολύ από το να είσαι αντικείμενο λατρείας! Επίσης σκέψου και αυτούς που βαριούνται, αλλά δεν το λένε.

________________
5.


αν έχεις νιώσει ποτέ νοσταλγία για κάτι που δεν έχεις ζήσει. -long gone


Εγώ, όχι. Αλλά έχουν γυριστεί ταινίες για το θέμα. Και ποιήματα, και πίνακες ζωγραφικής. Μου κάνει πολύ εντύπωση που δεν υπάρχει λέξη γι' αυτό το συναίσθημα. Η νοσταλγία είναι για κάτι που έχει γίνει, για κάτι που σε έκανε να νιώθεις ωραία στο παρελθόν, και λόγω χρονικής απόστασης ωραιοποιημένα, έτσι δεν είναι; Θα έπρεπε να υπάρχει ξεχωριστή λέξη γι' αυτό που λες. Μάλλον υπάρχει και δεν την ξέρω βέβαια. Αν δεν υπάρχει, να βρούμε μια εδώ μεταξύ μας.


Ο Μπωντλέρ, στη συλλογή «Τα Άνθη Κακού», από το ποίημα «Ένα Ταξίδι στα Κύθηρα», αντικρίζει μια στείρα γη, μόνο με τις αναμνήσεις της χώρας των τραγουδιών. Το νησί είναι ένα μέρος γεμάτο πόνο, θάνατο και παρακμή:

ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ

Charles Baudelaire (1821-1867)


Σαν το πουλί περίχαρη πετούσε και η καρδιά μουκι ελεύτερη τριγύριζεν ανάμεσα απ' τα ξάρτια. Κάτου απ' τον ξάστερο ουρανό κυλούσε το καράβι
σα μεθυσμένος άγγελος από λαμπρότατο ήλιο.

Το μαυρονήσι ποιο είν' αυτό το θλιβερό; Μας είπαν:

- Τα Κύθηρα' των τραγουδιών η φημισμένη χώρα,
των γεροντοπαλίκαρων η χιλιοπατημένη
παράδεισο' και μ' όλα αυτά φτωχή του η γη, για κοίτα!

Για τα γλυκά τα μυστικά, για όσες γιορτές γιορτάζει,
νησί, η καρδιά, να! της αρχαίας το φάντασμα Αφροδίτης
απάνου από τα κύματά σου υπέρκαλο αρμενίζει,
γιομίζοντας τους λογισμούς λαγγέματα και αγάπες.

Ωραίο νησί με τις χλωμές μυρτιές, μυριανθισμένο,
κι απ' όλα τα έθνη δοξαστό στων αιώνων τους αιώνες,
που σ' εσέ φέρνουν οι καρδιές τ' αναστενάσματά τους,
σαν της λατρείας το λιβάνι απάνου από 'να κήπο

ρόδων ή σαν περιστεριού παντοτινό το βόγγο!
Τα Κύθηρα δεν ήταν πια παρά χωράφι χέρσο
και μια ερημιά κακοτοπιά που την αναταράζαν
στριγγιές φωνές. Μα ξάνοιγα παράξενο εκεί κάτι.

Ναοί δεν ήταν που ίσκιωνα τα δεντρολίβανα, όπου
η νέα ιέρεια των ανθών η ερωτεμένη ερχόταν
με το κορμάκι από κρυφές φωτοκαμένο φλόγες,
σε φόρεμα μισανοιγμένο από διαβάτρες αύρες.

Μα να! Καθώς πλευρώνοντας άκρη - άκρη το ερμονήσι,
ξαφνίζαμε και τα πουλιά με τ' άσπρα τα πανιά μας,
που ήταν είδαμε στητή κρεμάλα από τρεις κλάδους'
ξεχώριζε μαυριδερή σα να ήταν κυπαρίσσι.

'Ορνια άγρια στο ταϊνι τους σκαρφαλωμένα απάνου
με λύσσα τρώγανε ώριμο πια κάποιον κρεμασμένο'
και το καθένα φύτευε τη βρωμερή του μύτη,
χώνοντάς τη, σα σύνεργο, παντού μέσ' στη σαπίλα.

Τρύπες τα μάτια του, κι απ' την αδιάντροπη κοιλιά του
βαριά τ' άντερα χύνονταν απάνου στα μηριά του,
κι από γλυκάδες βδελυρές χορτάτοι οι δήμιοί του,
δέρνοντάς τον, ολότελα τον είχαν ευνουχίσει.

Κάτου στα πόδια του αγριμιών ζηλιάρικα κοπάδια,
με μούρες ανασηκωτές, γυρίζαν τριγυρίζαν,
και ζώο πιο μεγαλόκορμο στη μέση τους κουνιούνταν
από τους παραστάτες του τριγυριστός, ο μπόγιας.

Στα Κύθηρα που κάθισες, παιδί ουρανού πανώριου,
αμίλητος υπόμενες βρισιές, χτυπιές, ω φρίκη!
για να πλερώσεις άτιμες λατρείες σου κι αμαρτίες
που σου το απαγορέψανε το μνήμα.
Ω κρεμασμένε

ρεζιλεμένε, οι συφορές σου, οι συφορές σου, και όταν
είδα να ρεύει το κορμί σου, αιστάνθηκα ως απάνου
στα δόντια μου, σαν εμετός, να μου ξανανεβαίνει
των πόνων του παλιού καιρού το φαρμάκι, ποτάμι.

Μπροστά σ' εσέ, φτωχέ άμοιρε και πόσο αγαπημένε!
όλα τα ράμφη αιστάνθηκα των που τρυπούν κοράκων
και που πονούν, και τα σαγόνια των παρδάλεων όλα
που άλλοτε τόσο ορέγονταν τη σάρκα μου να τρίβουν.

-Ωραίος ήταν ο ουρανός και η θάλασσα καθρέφτης,
για μένα αιματοσπάραχτα μαύρα στο εξής τα πάντα,
και να! την είχα, αλίμονο! σα σε χοντρό σουδάρι
σ' αυτό το παραμάντεμα θαμμένη την καρδιά μου.

Δεν ηύρα στο νησί σου ορθό, Αφροδίτη, ή μια κρεμάλα,
ένα σημείο, και κρέμοταν η εικόνα μου από κείνη.
Το θάρρος και τη δύναμη, Θεέ μου, ν' αντικρύσω
το σώμα μου και την καρδιά μου δίχως ν' αηδιάσω.

(μτφ: Μαρία Ρέγκου)


Όμως για τον Watteau τα Κύθηρα είναι ένας τόπος απόδρασης, ευτυχίας και ομορφιάς.

[via] Έχει λεχθεί ότι το «Ταξίδι στα Κύθηρα» του Βαττό είναι το Δράμα του Ανθρώπου. Εύπλοια δεν είναι η Κυθέρεια Αφροδίτη, Αναδυομένη, όμως, πάντοτε. Χάνεται και επανέρχεται. Έρχονται διαρκώς νέοι άνθρωποι, με παρθένους πόθους, ενώ άλλοι συνεχίζουν, ταμένοι να αποδείξουν ότι τα «ζάθεα», τα πανάγια Κύθηρα του Ομήρου είναι υπαρκτά, παρά τον άγριο Ποσειδώνα του Καβο-Μαλιά. Και ο Θ. Αγγελόπουλος είχε δηλώσει ότι το «Ταξίδι» του είναι σαν επιστροφή στον Ρομαντισμό.


Ο Έρωτας του Ιδανικού, ακριβώς επειδή θεωρείται απροσπέλαστος, κατοικεί στην καρδιά κάθε υψηλής δημιουργίας. Χωρίς αυτόν, ο άνθρωπος θα ήταν ψυχικά, πνευματικά ανύπαρκτος. Όσα ναυάγια και αν έχουν καταγραφεί, αλίμονο, εάν δεν σαλπάρουμε για τα Κύθηρα.


Για μας, θα είναι σίγουρα χαμένα, αν δεν τα αναζητήσουμε. Και θα πρέπει να καταλάβουμε, ότι φτάσαμε. Ότι ζούμε στο νησί της Ιδέας, προσκυνώντας, πάντοτε, όσα εκείνο σημαίνει... Μάλλον ήταν ρεαλιστής ο Ζ. Αντ. Βαττό, όταν στον περίφημο πίνακα έδινε τον τίτλο, «Προσκυνητική Οδοιπορία στα Κύθηρα».

________________
6.

Τι θα γίνει ρε α μπα? γιατί κάναμε τους άντρες τόσο μάγκες? Εμ, άνεργοι, εμ, άφραγκοι εμ, με τόσα κόμπλεξ, το παίζουν και σε διπλό ταμπλό, και μεις μαραζώνουμε..- blah blah


Ας είναι άφραγκοι και άνεργοι, είναι πολύ εύκολο και πολύ πιθανό, δεν κρίνεται από αυτό ο άνθρωπος. Τους κάνουμε μάγκες μόνο και μόνο επειδή είναι άντρες, αυτό είναι το πρόβλημα. Αυτό, ναι.

________________
7.


Αγαπητή Α,μπα, τι γνώμη έχεις για τα απωθημένα στον έρωτα;- girl


Τώρα κάτι πολύ συγκεκριμένο έχεις στο μυαλό σου και δε μας το λες. Αν εννοείς την αίσθηση ότι έχεις ανοιχτές συναισθηματικές υποθέσεις και ζητάς εξηγήσεις και απαντήσεις από τον άλλον (βασικά την εξής μία: «τελικά τι ΑΚΡΙΒΩΣ σήμαινα για σένα;») πολύ λυπάμαι, αλλά αυτή η συζήτηση δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. Πρέπει να μάθεις να κλείνεις τις υποθέσεις σου χωρίς βοήθεια. Αν δεν ξέρεις τι σήμαινες για τον άλλον αυτό πιθανόν σημαίνει ότι ποτέ δεν γνωριστήκατε πραγματικά, οπότε η άποψή του δεν έχει σημασία (έχει σημασία για τον ναρκισσισμό σου, αλλά δεν θα έπρεπε να έχει).


Αν εννοείς ότι γουστάρεις κάποιον και δεν το έμαθε ποτέ... καλύτερα να διαβάσεις τα μαθήματά σου γιατί πλησιάζουν οι πανελλήνιες.

________________
8.


"Διάβασα την απάντησή σου στην ερώτηση 12 εδώ 
και θέλω να σου πω: είσαι θεά;

(το ερωτηματικό το έβαλα γιατί έπρεπε να κάνω ερώτηση) "-Mus musculus

 

Όχι απλώς θεά, ημίθεα!


:)


________________
9.


"Η προσαρμογή είναι ένδειξη ευφυΐας"...αυτό τι σημαίνει για εμάς που δεν προσαρμοζόμαστε καθόλου εύκολα σε καινούριο περιβάλλον (κι όταν λέω περιβάλλον εννοώ κάθε είδους)? Επίσης, υπάρχει τρόπος για να προσαρμόζεται κανείς πιο εύκολα? Όταν μετακόμισα σε άλλη πόλη, για παράδειγμα, μου πήρε 4 χρόνια για ν' αρχίσω να νιώθω ότι προσαρμόζομαι.- helen


Η ικανότητα προσαρμογής είναι ένας από τους παράγοντες που χαρακτηρίζει τους ευφυείς. Πέρα από τους ανθρώπους, ισχύει για όλα τα είδη, όσο πιο γρήγορα προσαρμοστείς, τόσο πιο πιθανό είναι να επιζήσεις. Ως άνθρωπος δεν κινδυνεύεις να σε φάει τίγρη επειδή δεν κατάφερες να βρεις καινούρια σπηλιά, αυτά τα λύσαμε με τον πολιτισμό, μπορείς να επιζήσεις και ως απροσάρμοστος – εντός ορίων κι αυτό, βέβαια.
Τι σημαίνει για σένα, συγκεκριμένα... δεν ξέρω τι σημαίνει, αλλά κάτι δείχνει.


________________
10.


ποια ειναι η γνωμη σου για τον τιμοθυ λήρυ? Φιλιαααα-λουσυ


Για όποιον έμενε στη Laguna Beach το 1968 θα ήταν τρελό παρεάκι.

________________
11.


Έχω σταματήσει να κάνω παρέα με κάποιες φίλες μου που όποτε βγαίναμε πάντα κουβαλούσαν και την αδερφή τους μαζί. Οι αδερφές από 1-5 χρόνια μικρότερες. Είχα εξηγήσει πολλές φορές ότι μ' ενοχλεί αυτό, είχα απειλήσει ότι θα κουβαλάω κι εγώ τους 3 αδερφούς μου μαζί, είχα προσπαθήσει μέχρι και να γνωρίσω τους αδερφούς μου στις αδερφές τους μπας και παιχτεί κάτι, αλλά τίποτα. Δεν είχα ποτέ κάποιο πρόβλημα με τις αδερφές τους, αλλά δεν ήθελα να κάνω και παρέα μαζί τους επειδή οι φίλες μου θεωρούσαν αυτονόητο ότι επειδή είναι οι τέλειες αδερφές πρέπει να τις κουβαλάνε μαζί (κι ας είχαν κι άλλες παρέες οι αδερφές). Αναρωτιέμαι λοιπόν αν αυτό είναι κάτι που το κάνουν πολλά αδέρφια του ίδιου φύλου (τ' αδέρφια μου πάντως δε βλέπω να το κάνουν)..- athens


Υπάρχουν αδέρφια που κυκλοφορούν πάντα μαζί και αδέρφια που δεν το κάνουν, ανεξαρτήτως φύλου. Αλλά αν δεν είχες πρόβλημα με τις αδερφές, πού είναι το πρόβλημα; Δε χωράνε όλοι οι καλοί;

________________
12.


"Αγαπητή Αμπα,
το τζιν τόνικ δεν είναι ωραίο "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Με προβλημάτισες.

 

 

 

 

 

15

ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

11 σχόλια
#1 πήγαινε και μην το σκέφτεσαι! μόλις γύρισα από Γαλλία, και ήταν πραγματικά φοβερά! εμπειρία ζωής, παρόλο που δεν πέρασα κανένα μάθημα (όπως και πολλοί άλλοι), δεν σε ενδιαφέρει καθόλου. Είναι 1 εξάμηνο (αν πας χρόνο, φρόντισε να περάσεις μαθήματα), διακοπές επι πληρωμή....
#12 Έχει περάσει βραδιά που έχω πιει πάνω από 7 τζιν τόνικ και άνετα συνέχιζα. (Εκτός εάν όντως συνεχισα αλλά ήμουν τόσο ντίρλα που σταμάτησα να μετράω στα 7, χαχα!) Η κολλητή μου δεν πίνει ούτε με σφαίρες τζιν και ρούμι, ασχέτως αν μπορεί να κατεβάσει μπουκάλα ουίσκι μόνη της. (Το σιχαίνομαι, ένα ποτήρι και αν) Είναι θέμα γούστου τελικά...
#2 Εγώ πάλι θα προτιμούσα να συζητήσω περί ελεύθεριας με κάποιον σαν τον Kant,που πρέπει να είχε ταξιδέψει περί τα 15km στην ζωή του.It's a pitty he couldn't make it to this day,to meet my greatness.Aπό την άλλη,αδηφάγα εμπειριο-λάγνα και λοιπών αντικειμένων λάγνα,ανθρώπινα όντα,we support your ongoing,camouflaged for sure,quest for glory !
#2 Εγώ πάλι θα προτιμούσα να συζητήσω περί ελευθερίας με κάποιον σαν τον Kant,που πρέπει να ταξίδεψε περί τα 15km στην ζωή του.It's a pitty he couldn't make it up to this day,to meet my greatness.Από την άλλη,αδηφάγα εμπειριο-λάγνα,και λοιπού αντικειμένου λάγνα,ανθρώπινα όντα,we support your ongoing,camouflaged,quest for glory.I support mine for sure.
#1 Α, άνετα, το'κανα εγώ, μάλιστα καθηγήτρια ξηγήθηκε λαμογιά ως εξής (μάλιστα μ'έστειλε αυθαίρετα κ ως φοιτήτρια άλλου ξενόγλωσσου, προκειμένου να βρεθώ στο Βέλγιο για ''καλύτερες προοπτικές''..!!):περνάς μεν κ το τελευταίο σου μάθημα αλλά η καθηγήτρια δε δίνει το βαθμό στη γραμματεία παρά μόνο όταν γυρίσεις με το καλό.. Έτσι δεν έχεις κ άγχος με τις διδακτικές μονάδες στις παρακολουθήσεις σου εκεί!
Α,μπα, σε εκλιπαρώ, όχι κι εσύ! Σου λέει την πρώτη "πειράζει να έρθει και η αδερφή μου;" Απαντάς "δεν έχω πρόβλημα", εννοώντας αυτό που λες κι εσύ "δεν έχω πρόβλημα, όλοι οι καλοί χωράνε". Δεν καταλαβαίνεις ότι κατά βάθος εννοεί "πειράζει να έρχεται κάθε φορά που βγαίνουμε και η αδερφή μου και να έχεις και αυτή φίλη σου και να τη χαϊδεύεις σαν αδερφή σου;" Ούτε εγώ έχω πρόβλημα με τις αδερφές. Με τις φίλες μου έχω, που πιστεύουν πως επειδή είμαι φίλη τους, πρέπει να γίνω και με την αδερφή τους ή ακόμα καλύτερα, να την κάνω αδερφή μου. Ξέρεις για τί καταπίεση μιλάμε; Να σε κάνουν στα καλά καθούμενα να έχεις πρόβλημα μ'έναν άνθρωπο που στη χειρότερη των περιπτώσεων μπορεί να σου ήταν απλά αδιάφορος.