ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το εκανα μετα απο εικοσι χρονια "φιλιας". Και το σκεφτομουν δυο χρονια τουλαχιστον. Αλλα περασα πραγματικα ασχημα, οποτε η σκεψη της μοναξιας που τυχον θα με εβρισκε ηταν καλυτερη απο το να καθομαι να υπομενω πουστιες, κακιες και οτι μπορεις να φανταστεις.Ουτε εγω το μετανιωσα. Τουτεστιν βρηκα ατομα που αξιζουν και με το παραπανω. Την μοναξια θα την βιωσεις αλλα ειναι εποικοδομητικη να ξερεις.Παρεες θα βρεις απλα ισως το βλεπεις αρνητικα προς το παρον. Απλα πιστευω εχεις κανει το πρωτο βημα: να το σκεφτεις.Τελευταιο: τιποτα δεν ειναι εγωιστικο αν ειναι για το καλο σου. Και για μενα, μετα απο ολα αυτα, η ψυχικη ηρεμια ειναι το παν.Φιλικα

Το εκανα μετα απο 14 χρονια.Δεν το μετανιωσα.Μεγαλωναμε και αλλαζαμε συγχρονωςΕπικοινωνια μηδεν.Βλεποντας δειγματα χαιρεκακιας κ πολλες μικροπρεπειες.Αντε γεια.Καλυτερα ετσι παρα να συμβιβαζομαι με κενους ανθρωπους που δεν μου προσφερουν απολυτως τιποτα για να καλυψω μοναχα τη μοναξια μου.Μπααα... Δεν θα παρω.* επισης δεν ειναι απολυτο οτι δε θα κανεις νεες παρεες ξανα.Αρα μη προδικαζεις την τυχον αποφαση σου.Ζητησες γνωμη κ' σου εγραψα τη δικη μου.Εσυ θα κρινεις τι θ κανεις ομως.

Προσωπικά είμαι του "όλα ή τίποτα" γενικώς, αλλά υπάρχει ένας γούγλης και ένας γιατρούλης που με θέλουν ολίγον μεταιχμιακή προσωπικότητα :Ρ. Αν και προσπαθώ τελευταία να δαμάσω την παρορμητικότητά μου, χεχε.Εγώ θα είχα απομακρυνθεί με όλα αυτά, αλλά εγώ είμαι εγώ και εσύ είσαι εσύ και μόνο εσύ ξέρεις τι σημαίνει πραγματικά αυτή η παρέα για σένα (αναφέρεις ότι πρόκειται και για φιλία πολλών ετών). Πάντως μην παίρνεις απόφαση με γνώμονα τη μοναξιά που θα βιώσεις χωρίς αυτούς. Είμαι βιώσασα και επιβιώσασα του να νιώθεις απολύτα μόνος κι ας είσαι με "παρέα" (όπως όλοι μας φαντάζομαι). Η μοναξιά μέσα στο πλήθος και λοιπά. Γενικά καλό είναι να φεύγουμε από εκεί που δεν νιώθουμε στο πετσί μας, που δεν μας σέβονται άρα κι εμείς δεν σεβόμαστε, που δεν υπάρχει επικοινωνία και έστω μια κάποια σύμπλευση. Πόσο μάλλον όταν κάποιος/οι σε τραβούν σε όχθες που δεν γουστάρεις. Κόβεις λάσπη.Θα σου πρότεινα να φύγεις ή έστω να αποστασιοποιηθείς για λίγο. Δεν είναι εγωιστικό να φεύγεις από έναν κύκλο όταν ποδοπατείται η προσωπικότητά σου μέσα σε αυτόν. Αν πάλι κάτσεις μόνο και μόνο για να μην βιώνεις την απόλυτη μοναξιά, είναι εγωιστικό στο μέτρο που όλοι οι άνθρωποι είμαστε εγωιστές και 5% χρηστικό γιατί απλώς καλύπτεις μια άυλη ανάγκη για παρεούλα που έτσι κι αλλιώς υφίσταται κάθε φορά που γεμίζουμε 2 ώρες της μέρας μας πίνοντας έναν καφέ με κάποιον. Δεν τους ζητάς και δανεικά.Εκτός αν τους ζητάς..πονηρούλα!