Γνωρίζετε ότι για να καταγγείλετε στον (οποιονδήποτε) Ιατρικό Σύλλογο έναν γιατρό πρέπει πρώτα να δώσετε 50 ευρώ στον Ιατρικό Σύλλογο;
Αλλιώς δεν δέχεται την καταγγελία!
Ας το κάνουμε πιο κατανοητό, μ' ένα παράδειγμα:
Καταγγέλλων: «Γεια σας. Θέλω να καταγγείλω τον γιατρό τάδε γιατί μου ζήτησε 50 ευρώ φακελάκι»
Ιατρικός Σύλλογος: «Βεβαίως! Δώστε μας 50 ευρώ και γράψτε την καταγγελία σας»
(άρθρο 99 του Ν. 4172/13)
Ο Θάνος Επαχτίτης του Fact Checker έγραψε γι' αυτό πριν λίγο καιρό (κι εγώ το είδα απ' τον Δ. Αλικάκο) τονίζοντας:
Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε μια έξαρση σε φαινόμενα καταπάτησης της ιατρικής δεοντολογίας όχι μόνο από διάφορους τσαρλατάνους που αυτοπαρουσιάζονται ως θεραπευτές, αλλά ακόμη και από γιατρούς που συστηματικά καταπατούν τον όρκο του Ιπποκράτη στο βωμό του κέρδους. Η έλευση του διαδικτύου και η οικονομική κρίση που μαστίζει την Ελλάδα φαίνεται πως έχουν εντείνει το φαινόμενο. Οι Ιατρικοί Σύλλογοι υποτίθεται πως είναι ένα εργαλείο που βοηθά στην αντιμετώπιση τέτοιων περιστατικών. Για να κάνει όμως ένας πολίτης μια καταγγελία, θα πρέπει να διαθέσει υποχρεωτικά ένα παράβολο αξίας 50 ευρώ.
Αυτό που είναι σπάνιο είναι οι καταγγελίες προς τους Ιατρικούς Συλλόγους και ακόμη περισσότερο η λήψη μέτρων εις βάρος διάφορων επιτήδειων. Ένας παράγοντας που σίγουρα είναι αποτρεπτικός και πρόσφατα πληροφορηθήκαμε, είναι πως από το 2013, σύμφωνα με σχετικό νόμο, για να προβεί κάποιος σε καταγγελία, υποχρεούται να καταβάλει παράβολο ύψους 50 ευρώ.
Σύμφωνα με το άρθρο 99 του Ν. 4172/13, καθορίζεται πως με την υποβολή κάθε καταγγελίας, υποβάλλεται υπέρ του οικείου Ιατρικού Συλλόγου παράβολο πενήντα ευρώ, ποσό που δύναται να αναπροσαρμόζεται με απόφαση του Υπουργού Υγείας.
Είναι προφανές πως αυτός που «εμπνεύστηκε» αυτό το παράβολο, το έκανε για να λειτουργήσει ως αποτρεπτικό εργαλείο σε μελλοντικές καταγγελίες.
Επικοινωνήσαμε με το νομικό τμήμα του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών για να λάβουμε περισσότερες πληροφορίες. Στο ερώτημά μας τι γίνεται όταν ένας πολίτης θέλει να προβεί σε καταγγελία και δεν έχει να καταβάλει τα 50 ευρώ, μας ενημέρωσαν πως θα πρέπει να κάνει σχετική αίτηση αναφέροντας πως είναι άπορος, η οποία θα εξεταστεί και στη συνέχεια (εφόσον κριθεί επαρκής), το αίτημά του θα εξεταστεί. Προφανώς αυτή η εναλλακτική δε μπορεί να θεωρηθεί ικανοποιητική.
Από τα ανωτέρω καταλαβαίνουμε πως εξαιτίας του σχετικού νόμου, οι πολίτες υποχρεώνονται να καταβάλουν 50 ευρώ στον οικείο Ιατρικό Σύλλογο, εάν πέσουν θύματα εξαπάτησης ή άσκησης κακής ιατρικής από κάποιον γιατρό. Το πρόβλημα είναι πως στις μέρες μας, ακόμη και 50 ευρώ μπορεί να είναι απαγορευτικό ποσό. Είναι ξεκάθαρο πως ο νομοθέτης δεν είχε κατά νου το συμφέρον του πολίτη και της δημόσιας υγείας, αλλά δημιούργησε ένα αποτρεπτικό εργαλείο, εμποδίζοντας σχετικές καταγγελίες.
Δυστυχώς στις μέρες μας η ιατρική παραφιλολογία γνωρίζει εποχές δόξης με πολλούς γιατρούς και «γιατρούς» να εκμεταλλεύονται τους ασθενείς τους, αποκομίζοντας μεγάλα (και αφορολόγητα) ποσά για «ιατρικές» υπηρεσίες που δεν είναι αναγνωρισμένες από το σύστημα υγείας.
Έχουμε δει γιατρούς που στράφηκαν σε τσαρλατανισμούς για να συμπληρώσουν το εισόδημά τους, καταπατώντας συστηματικά τον Όρκο του Ιπποκράτη. Συγκεκριμένα, πολλοί έχουν στραφεί στην ομοιοπαθητική, άλλοι έγιναν βιοσυντονιστές και κάποιοι άλλοι δε διστάζουν να πουλήσουν μαντζούνια που θεραπεύουν το καρκίνο! Όλοι οι ανωτέρω είναι μέλη Ιατρικών Συλλόγων και η παραϊατρική τους δράση είναι γνωστή αφού τη διαφημίζουν δημόσια, είτε μέσω κοινωνικών δικτύων, βίντεο στο Youtube κτλ. Αντί όμως οι Σύλλογοι που είναι υπεύθυνοι για τη δημόσια υγεία να τους τραβήξουν το αυτί, τους ανέχονται προκλητικά. Ακόμη και εάν ένας πολίτης θελήσει να βρει το δίκιο του, θα πρέπει να βάλει στο χέρι στη τσέπη και να κάνει αυτό που θα έπρεπε οι Σύλλογοι να έκαναν αυτόματα. Δηλαδή να ερευνήσουν και κυρίως να τιμωρήσουν παραδειγματικά αυτές τις πρακτικές.
Σε κάθε περίπτωση το παράβολο τον 50 ευρώ προς τους Ιατρικούς Συλλόγους για την υποβολή καταγγελίας είναι καταχρηστικό και ευνοεί την ύπαρξη και εξάπλωση κάθε λογής τσαρλατάνου που παίζει με την υγεία των πολιτών.
