LIFOLAND

ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

Κίνηση στο κέντρο της Αθήνας
Δείτε περισσότερα
Mικροπράγματα /

Μισό αιώνα μετά, ο Γιάννης Πετρίδης κι ο Κώστας Ζουγρής θυμούνται τα καλύτερα τραγούδια του 1967

Και παρουσιάζουν τη λίστα στο LIFO.gr μιλώντας για κάθε ένα απ' τα 10 θρυλικά κομμάτια που επέλεξαν

Μισό αιώνα μετά, ο Γιάννης Πετρίδης κι ο Κώστας Ζουγρής θυμούνται τα καλύτερα τραγούδια του 1967 Facebook Twitter
Άρης Δημοκίδης
Άρης Δημοκίδης
19

10 τραγούδια του 1967 που ταξιδεύουν ακόμα στον χρόνο επέλεξαν ο Γιάννης Πετρίδης κι ο Κώστας Ζουγρής στο μουσικό τους σάιτ Apotis4stis5.

Tους ζήτησα να θυμηθούν μερικά πράγματα για κάθε μία απ' τις επιλογές τους για να μας γυρίσουν μισό αιώνα πριν.


Όλα τα παρακάτω τραγούδια κυκλοφόρησαν πριν από ακριβώς 50 χρόνια.

A DAY IN THE LIFE-The Beatles

Ήταν η εποχή που τα άλμπουμ δεν έφταναν εύκολα στην χώρα μας, εμείς μαθαίναμε αμέσως τα τραγούδια που κυκλοφορούσαν τα συγκροτήματα σε μικρούς δίσκους και τα ακούγαμε από τους ξένους ραδιοφωνικούς σταθμούς.

Το Sgt.Peppers Lonely Hearts Club Band το μάθαμε από έναν Έλληνα φίλο μας που είχε έλθει από την Αυστραλία, είχε φέρει μαζί του την κιθάρα του και μας έπαιζε όλο το άλμπουμ, ήταν ξετρελαμένος με τον δίσκο και μετέφερε την αγάπη του γι' αυτό και σ' εμάς.

Τον λένε Δημήτρη Ρούσσο, έχει επιστρέψει εδώ και δεκαετίες στην Αυστραλία και ήλθε ξανά σε επαφή μαζί μας βλέποντας το site μας, τότε τον είχε βοηθήσει ο Γιάννης να παίξει μάλλον με τους M.G.C.

LIGHT MY FIRE-The Doors

Ο ήχος των Doors ήταν εντελώς διαφορετικός από τα τραγούδια που είχαμε συνηθίσει να ακούμε εκείνη τη εποχή, ένα τραγούδι σαν το Light My Fire ενώ ακούγετε ακόμα από όλες τις ηλικίες, δεν θα είχε καμία τύχη αν κυκλοφορούσε το 2017, δεν θα το έπαιζε κανένα ραδιόφωνο, τώρα όσοι το παίζουν, το κάνουν επειδή είναι κλασικό.

CAN'T TAKE MY EYES OFF YOU-Frankie Valli

Η πορεία που ακολούθησε το τραγούδι στα επόμενα χρόνια, με την χρήση του στον Ελαφοκυνηγό, την διασκευή από τους Fugees και πολλούς άλλους, δεν επιτρέπει στην μνήμη μας να το κατατάξουμε μόνο σαν τραγούδι του 1967. 

 Τότε ουσιαστικά οι Four Seasons είχαν συμπληρώσει τον κύκλο τους και ο Frankie Valli άρχιζε την προσωπική του καριέρα. 

RESPECT-Aretha Franklin

Το 1967 ήταν η καλύτερη χρονιά της Aretha με 5 τοπ 10 στην Αμερική, όλα καταπληκτικά, που την έκαναν την μουσική Βασίλισσα της καρδιάς μας.

Αν και είχε ξεκινήσει από τις αρχές του '60, δεν θυμόμαστε να την έχουμε προσέξει ιδιαίτερα, οι ηχογραφήσεις της για την Atlantic άλλαξαν τα πάντα.

WITH A LITTLE HELP FROM MY FRIENDS-The Beatles

Στην εκτέλεση του Joe Cocker 

Η μετέπειτα ηχογράφηση του Cocker που έγινε ένα χρόνο αργότερα από αυτήν των Beatles έχει επηρεάσει την μνήμη μας επισκιάζοντας αυτή των Beatles.

HAPPY TOGETHER-Turtles

Οι Turtles αν και δεν είχαν πολλές επιτυχίες σε σύγκριση με άλλους, ήταν από τα αγαπημένα μας συγκροτήματα, το Happy Together είναι δεμένο με τις αισθηματικές σχέσεις που είχαμε εκείνη την χρονιά που όπως συμβαίνει συνήθως στις νεαρές ηλικίες, δεν είχαν αίσιο τέλος.

A WHITER SHADE OF PALE-Procol Harum

Όλα χωρούσαν μέσα στην καταπληκτική χρονιά του 1967, από πλευράς μουσικής, ακόμα και οι επιρροές από Bach, δεν ήταν λίγα μάλιστα τα συγκροτήματα της εποχής που χρησιμοποιούσαν ήχους από κλασική μουσική, ίσως όπως τώρα κάνουν οι καλλιτέχνες του χιπ χοπ που χρησιμοποιούν κλασικά ποπ, σόουλ, ή ροκ τραγούδια στις ηχογραφήσεις τους.

SOMEBODY TO LOVE-Jefferson Airplane

Άνοιξη του 1967, το άλμπουμ Surrealistic Pillow ήταν από τα πρώτα άλμπουμ που μπήκαν στις δισκοθήκες μας, είχε κυκλοφορήσει τότε και στην Ελλάδα. Παραμένει αγαπημένο.

TO LOVE SOMEBODY-Bee Gees

Ήταν το δεύτερο τραγούδι τους που εκδόθηκε στην Ευρώπη, όμως πέρασε σχεδόν απαρατήρητο στην εποχή του, το αγαπήσαμε χάρις στην επιτυχία που έκανε στην Αμερική που ήταν διψασμένη να ανακαλύψει τους νέοους Beatles.

LET'S SPEND THE NIGHT TOGETHER-The Rolling Stones

Τέτοιες μέρες το 1967, είχαμε αγαπήσει το μικρό δισκάκι που είχε κυκλοφορήσει στην Ελλάδα κυρίως χάρις στην άλλη πλευρά του που ήταν το Ruby Tuesday.

Mικροπράγματα

Tags

19

ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

Κίνηση στο κέντρο της Αθήνας
Δείτε περισσότερα

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
5 σχόλια
βλαχάκι (το)
βλαχάκι (το)
Δύο απο pretty things και δύο από yards! Αυτό που συμπαθώ περισσότερο απ' το pin ups, όμως, είναι το sorrow. Θα το ακούσω, λοιπόν, το 70ς album των pretties, δοθήσης ευκαιρίας, μ' έπεισες. Η συζήτηση περί αυτών μου θύμησε και τον twink, που πηγαινοερχόταν μεταξύ μπαντών. Το think pink του, είχε κάποιες καλές, αλλά αρκούντως καμμενες στιγμές, έχω να τ'ακούσω, βέβαια, και καμια 15πεντία, σχεδόν.Για funkιές, δυστυχώς είμαι μάλλον εκτός τεραίν, σε kiwi acid funk rockoτέτοιο, όμως, έχω τους ticket (βλ awake) και ως αφικτιονάδ@ του χέβι ήχου των late 60s και early to mid 70s εννοείται πως γνωρίζω τους edgar (ο captain είναι captain όμως), αν και στην Ελλάδα, εδώ που τα λέμε, το επικολυρικό τους evening over rooftops ήταν γκραν γκραν σουξέ, δύσκολο να μην τους ξέρει κανείς.
Ashton Heston III
Ashton Heston III
"Just the ticket", ευχαριστώ. Συμφωνώ και για το Sorrow, με την εισαγωγή στο cello. By the way, δες τι βρήκα μόλις τώρα:https://www.youtube.com/watch?v=8eLwnDBkiEkΌσον αφορά το funk: Και βέβαια το Hip Hug-Her είναι πολύ ελαφρύ, και απλώς χαριτωμένο--το πρότεινα επειδή είναι πασίγνωστο και λόγω '67. Για εμάς τους λάτρεις "του χέβι ήχου των late 60s και early to mid 70s", πιστεύω πως η αλήθεια βρίσκεται στους Funkadelic (δεν ξέρω αν συμφωνείς), πχ σε κομμάτια όπως το Alice in my Fantasies, που ανήκει στις μουσικές που δεν χορταίνω--όπως πχ και το Stroll On των Yardbirds ;-).https://www.youtube.com/watch?v=fX7lVgIfvYEΕιδικά οι πρώτοι δίσκοι με τον Eddie Hazel."But I digest". Χαίρομαι που θα δώσεις μια δεύτερη ευκαιρία τους Pretty Things, και σου συνιστώ όχι μόνο το Parachute, αλλά και το Get The Picture του 1965 (ειδικά τα πρώτα κομμάτια, και φυσικά το "LSD").https://www.youtube.com/watch?v=lpj1crJ0unYhttps://www.youtube.com/watch?v=R2lSGqh7zs0
βλαχάκι (το)
βλαχάκι (το)
(...Eπειδή δύο σχόλια, μάλλον μου τα 'φαγε η "μαρμάγκα", τα στέλνω -εκ νέου- 2 σε 1, όμως)Νο.1A! Νομίζω δεν το έχω δει, όσομνες τα πάντα όλα! Ανταποδίδω με όχι ένα, αλλά τρία, που αν δεν τα έχεις δει, πρέπει όπως και δήποτε:https://vimeo.com/61369748(Με στίχους nonsensial μυστηρίου, σχετικά με τον John.)http://www.youtube.com/watch?v=_o1Yu-Vxk1U&feature=youtube_gdata_player(...το οποίο πρέπει να δεις μέχρι τέλους, φονικά βιολιά και ξιφασκίες σε περιμένουν)http://www.youtube.com/watch?v=ADbJLo4x-tk&feature=youtube_gdata_player(...Και επιστροφή στη κανονικότητα, με ένα επίκαιρο all time favorite).Δυστυχώς δεν έχω εντρυφήσει σε parliament/ funkadelic/ clinton, ό,τι έχω ακούσει είναι περιστασιακό (maggot brain και κάτι τέτοια). All in good time (ένα κακό με το να μην είσαι είκοσι, τουλάχιστον περσοναλυ σπίκινγκ, είναι ότι δεν χλαπακιάζεις-χωνεύεις μουσικές, σαν να έχεις μουσική ταινία στο στομάχι)....Και, ναι, heavy είτε μιλάμε για garaze/psych rock, είτε για τέτοια:http://www.youtube.com/watch?v=cwe8kspO89Y&feature=youtube_gdata_playerhttp://www.youtube.com/watch?v=Sv7IocEJEtw&feature=youtube_gdata_playerhttp://www.youtube.com/watch?v=5XhDHJNuyXw&feature=youtube_gdata_playerO αδικοχαμένος (από ηλεκτροπληξία, αν δεν απατώμαι, παίζοντας την κιθάρα του) Keith Relf, των yardbirds, μαζί με την αδελφή του ήταν και στο πρώτο lineup των renaissance (των οποίων οι πρώτοι 6-7 δίσκοι τους αξίζουν):http://www.α.com/watch?v=Y0Kb7AAW8_8&feature=youtube_gdata_player...Και επιτέλους να βάλω και καμιά γυναίκα (και όχι οποιαδήποτε γυναικα!)http://www.youtube.com/watch?v=n4QLn5HFMwg&feature=youtube_gdata_playerΟυφ! Προγκρεσιβο-εκδηλώθηκα και τώρα σκάω :-)Νο2.Χμμ.. τώρα γιατί έβαλα το firebrand κι όχι το μουσικοστιχουργικό έπος killer, με το υπέροχο επίλογο των van der graaf, δεν ξέρω. Ίσως επειδή πάντοτε θα το έχω παράπονο που δεν το έπαιξαν στην συναυλία του λυκαβιτού, για να δώσουν τα υποδήματα στο χέρι, στους χλεχλέδες που χάζευαν αδιάφορα το κινητό τους, μίλαγαν και χασμουριόντουσαν (τι ύβρις!) μέχρι να βγουν οι porcupine tree.
Ashton Heston III
Ashton Heston III
Σ'ευχαριστώ και πάλι βλαχάκι. Το John μου αρέσει από τα εφηβικά χρόνια, και σε αυτήν την εκτέλεση και στην James Brown εκδοχή--το βίντεο τέλειο, το είχα ξαναδεί. Το Boys γαμάτο, δεν το είχα δει--και μάλιστα στο Kenny Everett Show που το έπαιζε και στην Ελλάδα όταν ήμουν μικρός και το έβλεπα με τον πατέρα μου. Τα υπόλοιπα θα τα δώ αύριο (δεν μπορώ αυτήν τη στιγμή), και τα ξαναλέμε.Να σου στείλω μόνο αυτό:https://m.youtube.com/watch?v=hTQSXZ--7xQΟι Funkadelic είχαν σύνθεση κανονικού ροκ γκρουπ, με κιθάρες και πλήκτρα (ο τεράστιος Bernie Worrell, από τις μεγάλες απώλειες του 2016, που πέρασε στα ψιλά...), και καθόλου πνευστά (που είχαν οι Parliament). Το χιούμορ των Clinton/Bootsy Collins θυμίζει μαύρους κωμικούς, αλλά και Frank Zappa και Spinal Tap, όλα αυτά μαζί και ταυτοχρόνως.♫ The door-man said:"No head, no backstage pass"♫
βλαχάκι (το)
βλαχάκι (το)
(ξαναστέλνω, πάλι μου το 'φαγε)Take your time!Πότε μεταδιδόταν η εκπομή του kenny στην Ελλάδα;...Πολλές θυσίες για ένα backstage pass, ομολογουμένως... well εφόσον βρισκόμαστε εκτός πολίτικαλυ κορέκτ τεραίν, θα έλεγα, αφενός, that there's nothing wrong with ze horns. Κι αφετέρου:http://www.youtube.com/watch?v=aI2MxZmj-6A&feature=youtube_gdata_player
βλαχάκι (το)
βλαχάκι (το)
Βρετανοί:Beatles (the) - Lucy in the Sky with DiamondsDavid Bowie - Love You till TuesdayHollies (the) - MakerKings (the) - Waterloo SunsetMoody Blues (the) - The AfternoonPink Floyd - See Emily PlayRolling Stones (the) - She's a Rainbow/2000 Light Years from Home (μα, ποιο να διαλέξει κανείς;)Traffic - Dear Mr. FantasyWho (the) - I Can See for Miles______Αμερικάνοι:Chamber Brothers (the) - Time Has Come TodayH.P Lovecraft - The White ShipTim Buckley - Carnival SongByrds - Renaissance FairElectric Prunes (the) - I Had Too Much to Dream (Last Night)Strawberry Alarm Clock (the) - Incense and PeppermintsVanilla Fudge - You Keep Me Hangin' OnWest Coast Pop Art Experimental Band (the) - Suppose They Give a War and No One ComesForever Changes (LP) - Love ολόκληρο εννοείται!και πολλά, πολλά άλλα!...Και ακούσετε ringtone κινητού από το Disraeli Gears, είμαι εγώ, lol!:-P
βλαχάκι (το)
βλαχάκι (το)
…Αμ, εσύ θα έπιανες το σιταντελένιο υπονοούμενο -με την πρώτη αναφορά- και άνευ περαιτέρω εξηγήσεων, στο άρθρο του Φώντα. Anyway, you can’t always get what you want.Συμπαθέστατο το sun, δεν θυμάμαι να έχει τύχει να ακούσω το emotions, λέει σαν σύνολο; Δυστυχώς έχω συνδέσει τους pretty things με το μπουρδοειδές κομμάτι s.f. sorrow is born, που με παραπέμπει στην ακόμη χειρότερη μπούρδα το: my white bicycle των σχετιζόμενων tomorrow, που για κάποιο λόγο θεωρείται ψυχεδελικό must: ένα πράγμα έχω να πω, κι αυτό είναι https://www.youtube.com/watch?v=N7454KB_2z0(με έμφαση στους στίχους:Why?Oh why?Oh why?Oh whyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy?). Πιο ζεστά ενθυμούμαι το σιγκλάκι walking through my dreams at night, που όμως είναι των αρχών του ’68, οπότε εκτός συναγωνισμού.Δύο, όμως, ακόμη προτάσεις από Αμερική και Βρετανία, για να τηρηθούν οι ισορροπίες, είναι ένα από τα αγαπημένα μου instrumental του είδους, το expo 2000 των chocolate watch band και το εμβληματικό kites από Simon Dupree& the big sound.
Ashton Heston III
Ashton Heston III
Αγαπητό μου βλαχάκι, τους Pretty Things τους έμαθα χάρη στον David, ο οποίος στον δίσκο του με τα covers--το Pin Ups--έχει όχι ένα, αλλά δύο κομμάτια τους: Το Rosalyn και το Don't Bring Me Down.Όποτε τό'ψαξα, με την λογική--πέραν του ότι μου άρεσαν πολύ τα κομμάτια, που είναι πασίγνωστα hits από το 1964-1965--πως σε έναν δίσκο που τραγουδάει ένα μόνο κομμάτι των Them, ένα των Pink Floyd, και ένα μόνο των Kinks, το ότι έχει δύο των Pretty Things σημαίνει πως πιθανόν το γκρουπ να ήταν κάτι παραπάνω από ένα συνηθισμένο two-hits wonder.Και όντως, έχουν εξαιρετική μουσική (πχ το LSD του 1966). Ο καλύτερός τους δίσκος δεν είναι το S.F. Sorrow (σαφώς και όχι), ούτε και το Emotions, αλλά το εξαιρετικό Parachute (1970), το οποίο αν δεν το έχεις ακούσει στο συνιστώ.https://www.youtube.com/watch?v=UDLr9dKnN4YΠροτείνω από το 06. Rain (8:24) και μετά, και ειδικά τα 08-11. Είναι προφανής η προσπάθεια η μουσική να μοιάζει με το White Album και το Abbey Road.The Pretties made this fascinating LP in the same studio as the Fab Four, London's Abbey Road, with Beatles engineer Norman Smith producing. "The Good Mr. Square" replicates the three-part harmony the Beatles were so proud of on "Because." Two songs later, the group assembles a brief, interconnected three-song suite like the famous ones on side two of Abbey Road. Bassist Wally Allen's vocals on tracks such as "Sickle Clowns" have the same throaty, mad anguish that John Lennon exhibited on "Yer Blues" and "Happiness Is a Warm Gun."Δυστυχώς (όπως και άλλα γκρουπ) αλλάζανε συνεχώς την σύνθεσή τους. Στο συγκεκριμένο άλμπουμ κιθαρίστας ήταν ο Vic Unitt, που ήταν και στους Edgar Broughton Band, άλλο ενδιαφέρον acid rock group (Άγγλοι Captain Beefheart--μα εντελώς σε ορισμένα σημεία).https://www.youtube.com/watch?v=FInpOri8vlY
Ashton Heston III
Ashton Heston III
Επίσης το '67 βγήκαν και οι δύο πρώτοι δίσκοι του Hendrix, και το Disraeli Gears των Cream, με ένα σωρό κομμάτια. Και το Velvet Underground & Nico (το οποίο αποκλείεται, φαντάζομαι, να το άκουσε κανένας στην Ελλάδα τότε). '67-'69 είναι το αποκορύφωμα.https://www.youtube.com/watch?v=2G-BNvZvz8I(Ο Πήτερ Φόντα παραμυθιάζει την νεαρά φιλενάδα του με τα sixties, στο The Limey: "*That* was the Sixties...No....It wasn't that either....It was just '66, and early '67...That's all there was).:-)
Ashton Heston III
Ashton Heston III
Επίσης, το 1967 βγήκε και το θρυλικό Cold Sweat του James Brown, που θεωρείται ως το πρώτο κομμάτι funk. (Απορώ πως και δεν το αναφέρουν--μα να μην ακούστηκε καθόλου στην Ελλάδα τότε, είναι δυνατόν;).
Scotland for Holidays
Scotland for Holidays
Ευχαριστουμε. Ολα ενα κι ενα. Οι Doors ηταν και θα ειναι παντοτινη αγαπη. Το δε τραγουδι των Jefferson Airplane που βαλατε ειναι σαν καλεσμα σε γιορτη. Επαναστατικοτατο και στο υφος αλλα και γιατι μαζι του ηρθε και η Γκρεις Σλικ να καθιερωσει τη γυναικεια παρουσια στη ροκ σκηνη. Την ιδια εποχη περιπου ανοιγε δρομο και η Κριστιν Περφεκτ (αργοτερα Μακβι, Fleetwood Mac).Να προσθεσω ενα δυο ακομα στο καταπληκτικο ετος 1967...The Box Tops: The LetterFleetwood Mac: Shake your MoneymakerThe Strawbs: Who knows where the time goesMoby Grape: Naked if I want toGrateful Dead: Morning Dew
Ashton Heston III
Ashton Heston III
Και μερικά ακόμα :-)Bob Dylan: All Along the Watchtower Love: Alone Again Or; A House Is Not A MotelVan Morrison: Brown Eyed GirlThe Chambers Brothers: Time Has Come TodayThe Small Faces: Itchycoo ParkBuffalo Springfield: Mr SoulThe Byrds: My Back PagesThe Who: Armenia City In The Sky (The Who Sell Out)Captain Beefheart: Electricity; Zig Zag Wanderer (Safe as Milk)Frank Zappa: Absolutely Free (δίσκος)