Μέσα στον ηλεκτρικό, η ώρα είναι γύρω τρεις το μεσημέρι και οι περισσότεροι επιβάτες επιστρέφουν κουρασμένοι από τις δουλειές τους. Εγώ στέκομαι και τους παρατηρώ έναν προς ένα, ίσως και αυτοί να κάνουν το ίδιο, δεν ξέρω. Είναι βασικό χαρακτηριστικό άλλωστε των Μ.Μ.Μ. ότι "υποχρεώνουν" άγνωστους μεταξύ τους ανθρώπους να κοιτιούνται για ώρα.
Παρατηρώντας τα πρόσωπα προσπαθώ στηριζόμενος στα εξωτερικά χαρακτηριστικά του καθενός να μαντέψω τον χαρακτήρα του. Βλέπεις για παράδειγμα καλοντυμένες μεσήλικες κυρίες με φουσκωμένο το ξανθό μαλλί τους, μεγάλα σκουλαρίκια και έντονα βαμμένα χείλη και υποθέτεις-ίσως άδικα- ότι ο χαρακτήρας τους θα είναι ρηχός.
Αντίστοιχα παρατηρείς κουστουμαρισμένους άντρες να διαβάζουν ειδήσεις στο τάμπλετ ή νεαρούς με εκκεντρική εμφάνιση και ακούσια σχηματίζεις και για αυτούς μια εντύπωση.
Όλοι τους έχουν ένα κοινό. Ασχέτως το που κοιτούν ή με το τι ασχολούνται εκείνη την ώρα μοιάζουν χαμένοι στις σκέψεις τους, συνοφρυωμένοι τόσο που σε κάνουν να νιώθεις τύψεις αν τυχαίνει να είσαι χαρούμενος εκείνη τη στιγμή.
Ξαφνικά και ενώ παρατηρούσα τους διάφορους επιβάτες μια τσιριχτή φωνή έκανε την εξής ανακοίνωση από τα μεγάφωνα:
"Κυρίες και κύριοι, η διαδρομή από Πετράλωνα έως Καλλιθέα διακόπτεται προσωρινώς λόγω απόπειρας αυτοκτονίας"
Απόπειρα αυτοκτονίας!.. θα περίμενε κανείς ότι και μόνον στο άκουσμα της λέξεως "αυτοκτονία" οι επιβάτες θα ταράσσονταν. Αντιθέτως όμως οι εκφράσεις τους ήταν παντελώς αδιάφορες, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα ώστε να υποθέσω ότι είχα ακούσει λάθος. Η επανάληψη της αναγγελίας στα αγγλικά μου απέδειξε πρώτον ότι είχα ακούσει σωστά και δεύτερον ότι η προσπάθεια κάποιου να αυτοκτονήσει αντιμετωπίστηκε με πρωτοφανή περιφρόνηση από τους συνεπιβάτες μου.
Ούτε ένα βλέφαρο δεν κουνήθηκε, έψαχνα απεγνωσμένα να διακρίνω κάποιον μορφασμό που να προδίδει μια κάποια έστω έκπληξη μα δεν βρήκα ούτε έναν!
Σκέφτηκα πως πρόκειται για ακραίο ατομικισμό, πως η αυτοεκτίμησή μας πλέον είναι τόσο χαμηλή ώστε κρίνουμε αδύνατον να ασχολούμαστε με προβλήματα άλλων. Έπειτα σκέφτηκα πόσες πολλές απόψεις θα ακούσεις για την ανθρώπινη σκληρότητα συχνά μπερδεμένες με τις κοινωνικές και ιδεολογικές καταβολές του καθενός. Για να είμαι όμως ειλικρινής δεν ξέρω εάν και εγώ ο ίδιος είχα τη παραμικρή εκφραστική αντίδραση ενόσω σκεφτόμουν τα παραπάνω.. "
σχόλια