__________________
1.
Αγαπητη Α μπα,
Αρκετα συχνα παρατηρω στις απαντησεις σου οταν καποιος βρισκεται σε διλλημα η οταν επαναλαμβανει ορισμενες συμπεριφορες να τον προτρεπεις να ξεκινησει να επισκεπτεται ψυχολογο. Θα ηθελα να μου αναπτυξεις την οπτικη σ' αυτό σου λιγο παραπανω.
Ιδανικα θα προτεινες σε οποιονδηποτε να παει σε ψυχολογο, αν ειχε την δυνατοτητα, από την αποψη ότι μια εξωτερικη οπτικη στα προβληματα σου μπορει να σε βοηθησει να βελτιωσεις θετικα τοσο την καθημερινοτητα σου οσο τον εαυτο σου?
'Η θα το προτεινες σε ατομα τα οποια αντιμετωπιζουν προβληματα και καταστασεις που είναι πολύ δυσκολο να αντιμετωπιστουν χωρις καθοδηγηση και ψυχολογικη υποστηριξη?
Μπορει κανεις να αναπτυξει την αυτογνωσια του και την ενσυναισθηση του αρκετα, ώστε να γινει ψυχολογος του εαυτου του?
Μηπως εχει γινει και λιγο μοδα βασικα?
-karikatourea
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ωραία το πήγαινες, μέχρι να φτάσεις στην τελευταία πρόταση.
Κάτι που είναι ταμπού και ο κόσμος δυσκολεύεται να αποφασίσει, δυσκολεύεται να παραδεχτεί, δεν ξέρει ακριβώς τι είναι, και αντιμετωπίζεται πολύ συχνά με δυσπιστία, δεν έχει γίνει λίγο μόδα. Δεν είναι καθόλου μόδα. Ίσως να ήμασταν όλοι λίγο καλύτερα αν ήταν πράγματι λίγο μόδα.
Δεν προτρέπω ψυχολόγο όταν κάποιος βρίσκεται σε δίλημμα ή όταν επαναλαμβάνει ορισμένες συμπεριφορές. Το προτείνω όταν κάποιος ξέρει ότι έχει ένα σύστημα συμπεριφοράς που του δημιουργεί προβλήματα στην καθημερινότητα του, ή στις σχέσεις του με τους άλλους ανθρώπους, ρωτάει πώς να το αλλάξει, και δεν μπορεί να καταλάβει από πού έχει προκύψει. Τότε, η μόνη λύση είναι ο ψυχολόγος. Το προτείνω επίσης σε όσους έχουν σοβαρά προβλήματα στις σχέσεις τους με τους άλλους (πχ με τους γονείς τους), και δεν βλέπουν καν το πρόβλημα. Τότε, επίσης είναι η μόνη λύση ο ψυχολόγος. Κατά τα άλλα, πιστεύω ότι ναι, οποιοσδήποτε θα μπορούσε να ωφεληθεί από ψυχολόγο, αν θέλει να ωφεληθεί (δεν αρκεί να πας, χρειάζεται να πας έτοιμος να κάνεις σκληρή δουλειά).
Φυσικά και μπορεί κάποιος να αναπτύξει την αυτογνωσία του και την ενσυναίσθηση του αρκετά, ώστε να γίνει ψυχολόγος του εαυτού του. Πόσους τέτοιους ανθρώπους ξέρεις;
__________________
2.
Αγαπητη Αμπα,
Εχω ενα φιλο ο οποιος τελειωσε διδακτορικό στη Γερμανια ειναι 38 χρονων και αφου δεν καταφερε μετα απο Χ βιογραφικα που εστειλε αριστερα και δεξια (δε μπορω να ξερω ποσα εστειλε στην πργαματικοτητα) μαζεψε τα πραγματα του και γυρισε και βοηθαει τη μανα του στην ταβερνα στη Ζακυνθο.
Η δικια μου εκτιμηση ειναι οτι (χωρις να ειμαι σιγουρος) οτι εχει συνηθισει να θεωρει δεδομενο οτι οι αλλοι θα τον κυνηγησουν επειδη εχει διδακτορικο ή οτι θεωρει δεδομενο οτι οι αλλοι θα προσφερθουν να το βοηθησουν. Για να μη μακρυλογω θεωρω οτι συμπεριφερεται λες και ειναι αποφοιτος λυκειου.
Η ερωτηση μου ειναι πως να του δωσω να καταλαβει οτι το window of opportunity ολοενα και μικραινει και δεν τον παιρνει να συμπεριφερεται ετσι ή να τα παραδωσει τα οπλα. (ξερω οτι θα μου πεις οτι καποιος αλλαζει μονο οταν το αποφασισει)
-djwindows98
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αφού το ξέρεις, γιατί έστειλες την ερώτηση;
Είναι πολύ πιθανό να ξέρει πολύ καλά ότι το window of opportunity ολοένα και μικραίνει. Επίσης και τον παίρνει να συμπεριφέρεται έτσι, και μπορεί να παραδώσει τα όπλα. Ό,τι θέλει θα κάνει.
Δε νομίζω ότι ξέρεις πολλά για τη ζωή του και για τις συνθήκες που τον έκαναν να γυρίσει πίσω. Αν τελείωσε το διδακτορικό στα 38 – δεν μας λες πότε το τελείωσε, υποθέτω ότι το τελείωσε τώρα, και τι έκανε ενδιάμεσα, έκανε διδακτορικό επί δέκα χρόνια και βάλε; - δεν είναι ότι θα κάνουν και ουρά για να τον προσλάβουν. Αν ισχύει και αυτό που λες σχετικά με τις δικές του προσδοκίες, τότε ίσως να μην υπήρχε άλλη λύση για αυτόν. Τέλος, δεν προσδιορίζουν όλοι την επιτυχία ή την ευημερία όπως εσύ. Για κάποιον η καλή ζωή είναι στην ταβέρνα στο χωριό που μεγάλωσε.
__________________
3.
Πόσες φορές έχω ακούσει ότι οι Γιαπωνέζες βάζουν κάθε φορά 7 με 11 προϊόντα στο πρόσωπό τους για να διατηρήσουν τη λαμπερή επιδερμίδα πορσελάνινης κούκλας.. Κι αναρωτιέμαι, ποια ακριβώς είναι αυτά τα προϊόντα;! Όλο ψάχνω στο ίντερνετ και απάντηση ολοκληρωμένη δε βρίσκω, λες και τα γράφουν όλα τα μυστικά τους επίτηδες στα γιαπωνέζικα για μην τις πάρουμε πρέφα οι αλλοδαπές! Εγώ πάντως, αφού πλύνω με ουδέτερο σαπουνάκι πρόσωπο και λαιμό, βάζω μια λοσιόν τονωτική, ένα σέρουμ, μια κρέμα ματιών, και μία ενυδατική (καμιά φορά βάζω και δύο, περιμένοντας κανά τέταρτο μέχρι να απορροφηθεί η πρώτη). Σύνολο δηλ 4-5. Δε μπορώ να φανταστώ τι άλλο. Μήπως τελικά βάζω πολλές; (Το αποτέλεσμα είναι "καλό", αλλά εκτός κι αν έβαζα κρέμες μόνο στο μισό πρόσωπο και στο άλλο μισό τίποτα ώστε να συγκρίνω με το πέρασμα του χρόνου, γιατί μπορεί απλά να έχω καλά γονίδιά ή καλή αντιηλιακή, πού να ξέρεις;!) Βρε.. μήπως είμαι ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ;!
-Ατσαλάκωτη
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν είναι μόνο οι Γιαπωνέζες, είναι κυρίως οι Κορεάτισσες, αλλά γενικότερα Ασιάτισσες. Είναι μια αρκετά διαφορετική φιλοσοφία περιποίησης του δέρματος σε σχέση με την δυτική. Εμείς δίνουμε μεγάλο βάρος στην «διόρθωση» μέσω του μέικ απ, το K beauty και το J beauty είναι βασισμένο κυρίως στην περιποίηση του δέρματος. Το μακιγιάζ υπάρχει για να τονίζει το περιποιημένο, καθαρό, λείο, κάτασπρο δέρμα.
Ο λόγος που βάζουν περισσότερα προϊόντα είναι ότι δεν χρησιμοποιούν κρέμες που αντιμετωπίζουν ταυτόχρονα πολλά προβλήματα, άλλωστε αυτό δεν γίνεται κι όλας – η κάθε μία καταλαβαίνει τι χρειάζεται το δέρμα της, όχι μόνο σχετικά με ό,τι έχει κληρονομήσει, αλλά ανάλογα και με την ηλικία, την εποχή, την περίοδο, ακόμα και ανάλογα με διαφορετικές περιοχές του προσώπου, και χρησιμοποιεί προϊόντα στοχευμένα για κάθε θέμα που αντιμετωπίζει. Στο K Beauty δεν υπάρχει ας πούμε η έννοια «ενυδατική κρέμα». Είναι κάποιο ζουμάκι που αντιμετωπίζει την αφυδάτωση, αλλά κάθε δέρμα έχει διαφορετικές ανάγκες, και κάθε ζουμάκι έχει διαφορετικά επίπεδα διείσδυσης στο δέρμα. Έτσι ανάλογα με τι πιστεύεις ότι χρειάζεται το δέρμα σου κάθε φορά, μπορούν να μαζευτούν πολλά προϊόντα, που είναι κυρίως σε μορφή απαλού τζελ, διάφανης λοσιόν, σέρουμ, essence, και σπανιότερα σε μορφή βαριάς, συμπαγούς κρέμας. Το αποτέλεσμα επιτυγχάνεται με τις αλλεπάλληλες στρώσεις.
Όχι μόνο δεν πρόκειται για μυστικό, αλλά οι σελίδες που είναι αφιερωμένες στο θέμα είναι για διδακτορικό. Όπως καταλαβαίνεις χρειάζεται αρκετή μελέτη για να καταλάβεις τι προσφέρεται, αρκετή για να καταλάβεις τι χρειάζεται το δικό σου δέρμα, και μετά πειραματισμός για να πετύχεις τον συνδυασμό που είναι για σένα. Τα προϊόντα είναι συχνά πολύ τολμηρά, με υλικά πρωτόγνωρα για την δική μας κουλτούρα, και το εντυπωσιακό είναι πόσο χαμηλά κρατάνε τις τιμές χωρίς να ρίχνουν την ποιότητα (αυτό κυρίως για τα K, τα J που έχουν cult status είναι μερικές φορές πολύ ακριβά). Επίσης η διαφορετική νομοθεσία εκεί, ειδικά στην Ιαπωνία, επιτρέπει στις εταιρείες να δημιουργούν αρκετά πιο πειραματικά προϊόντα χωρίς να χρειάζονται δεκαετίες να εγκριθούν, που καταλήγουν συχνά σε πατέντες που μετά αντιγράφονται σε όλη τη γη.
Εδώ μπορείς να δεις μια αρκετά τυποποιημένη διαδικασία, και αρκετά αξιοπρεπή, «μεταφρασμένη» για το αμερικάνικο κοινό, αλλά πρέπει να πω ότι μια Κορεάτισσα ή μια Γιαπωνέζα θα γελούσε με την προσπάθεια απλοποίησης και κονσερβοποίησης. Δεν χρησιμοποιούν όλες απαραίτητα 7-11 προϊόντα – η καθεμία φτιάχνει το δικό της πρόγραμμα, που δεν μένει σταθερό. Προσωπικά τα περισσότερα τα έχω μάθει από το reddit, όπου διάφοροι και διάφορες αναλύουν τις δικές τους δοκιμές και λένε τη γνώμη τους για διάφορα προϊόντα. Όπως εδώ ας πούμε.
Φαίνεται τρομερά δαιδαλώδες και απίστευτο χάσιμο χρόνου στην αρχή, αλλά αληθινά δεν είναι τόσο τρομερό τελικά (για κάποια που ενδιαφέρεται για το θέμα). Να σημειώσω βέβαια ότι εδώ που ζω είναι πολύ εύκολο να βρεθούν αυτά τα προϊόντα, και είναι τις περισσότερες φορές εντυπωσιακά φτηνότερα από τα αντίστοιχα φτηνά του δυτικού εμπορίου, οπότε ο πειραματισμός είναι αρκετά εύκολος. Βασική προϋπόθεση είναι να ξέρεις το δέρμα σου, να καταλαβαίνεις τι χρειάζεται, χωρίς να κολλάς στις ταμπέλες που έχουμε συνηθίσει, όπως είμαι άνω των 40 άρα χρειάζομαι το τάδε σούπερ βαρύ προϊόν, έχω σπυράκια άρα έχω λιπαρό δέρμα, και τα λοιπά. Το δέρμα είναι αρκετά πιο πολύπλοκο όργανο. Κατά κάποιο τρόπο, είναι κι αυτό ένα ταξίδι αυτογνωσίας.
__________________
4.
Αγαπητη Α,μπα,
Λοιπόν, κάνω πολύ στενή παρέα με μία κοπέλα. Έχω ξένη καταγωγή. Αυτό το γνωρίζουν όλοι. Συμπεριλαμβανομένου και του πατέρα της φίλης μου. Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν είναι ρατσιστής. Όχι υπερβολικός αλλά ανήκει σε αυτούς που το κρύβουν επιμελώς. Που σε ανέχονται μεν, ως ένα σημείο δε. Η φίλη μου όμως επειδή ακριβώς δεν είναι οικονομικά ανεξάρτοποιημενη αλλά και μη απογαλακτισμενη υπακούει πίστα τον πατέρα της. Δεν της απαγορεύει να κάνει παρέα μαζί μου. Αντιθέτως όπως είπα και πριν μιλάμε συνέχεια, βλεπομαστε συνέχεια, έχουμε πάει διακοπές μαζί. Άλλα παρόλα αυτά θα της απαγορεύσει να κάνει τόσο ασήμαντα αλλά γελοία πράγματα που καταντά τραγικό και νευρικό όλη η κατασταση. Παράδειγμα δεν την αφήνει να μπει στο αυτοκίνητό μας. Εννοώ του πατέρα μου κυρίως. Δηλαδη ενώ θα μπορούσε να μας εξυπηρετήσει ο πατέρας μου με κάποια μετακίνηση, το αρνείται και περνούμε τα ΚΤΕΛ. Και να σημειώσω ότι αντικειμενικά μιλώντας είναι ένας νορμάλ άνθρωπος. Η θα την αφήσει να κάτσει μαζί μου μέχρι δώδεκα όχι παραπάνω. Όλα αυτά τα καταλαβα όταν πήγαμε διακοπές... Όπου υπακουε τις εντολές του. Όλες. Και έχω νευριάσει από τότε. Παρά πολύ. Από την μια προσπαθώ να την καταλάβω και να την δικαιολογήσω επειδη πραγματικά την σέβομαι και την αγαπώ και την εκτιμω αλλά απο την άλλη απλούστατα δεν μπορώ. Θέλω να σε ρωτήσω. Είμαι υπερβολική? Πιστεύεις ότι μια τέτοια φιλία υπό τέτοιους όρους μπορεί να συνεχιστεί?
-Ξένης καταγωγής
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ενώ δεν αμφιβάλλω για τη θεωρία σου, μολαταύτα, πριν προχωρήσεις σε δράση, είναι πολύ σημαντικό να βεβαιωθείς ότι πρόκειται για ρατσισμό. Ας πούμε, ότι δεν την αφήνει να μπαίνει στο αμάξι του πατέρα σου μπορεί να είναι άλλου είδους κάλος. Την αφήνει σε άλλα αυτοκίνητα; Αντιστοίχως, την αφήνει να κάθεται πέρα από τις 12 με άλλους; Αν αυτά συμβαίνουν μόνο με σένα, είναι πάρα πολύ πιθανό να ισχύει αυτό που πιστεύεις, μάλλον είναι το πιο πιθανό. Αλλά αν δεν συμβαίνει μόνο με σένα...αλλάζει πολύ η απάντηση. Άλλο ο ρατσιστής, άλλο ο καταπιεστικός πατέρας.
Ας πούμε ότι ισχύει η θεωρία σου (γιατί αν δεν ισχύει, απλοποιούνται αρκετά τα πράγματα). Τότε ο ρατσισμός του πατέρα μεταφέρεται μέσω της κόρης σε σένα. Δεν έχει σημασία τι πιστεύω εγώ. Σημασία έχει αν για σένα μια τέτοια φιλία μπορεί να συνεχιστεί. Μην περιμένεις πρωτόκολλο. Εσύ ξέρεις τι νιώθεις, αυτό καθορίζει την απάντηση. Γιατί αλλιώς, πάρα πολλές φιλίες έχουν συνεχιστεί χωρίς να υπάρχει λόγος, ή ακόμα και ενώ θα έπρεπε να είχαν λήξει.
__________________
5.
Αγαπητή Α,μπα,
Θαυμαζω αληθινα τιςαπαντησεις.σου!Είμαι η Κ. και ειμαι 18 χρόνων. Μόλις τελείωσα το σχολείο και αναμενω τα αποτελέσματα.Το πρόβλημα μου είναι το εξης:Έως τώρα δεν έχω κάνει καμία σχέση,Δεν εχω δώσει 1ο φιλί...Εν ολιγοις,είναι παρθένα ! Να σημειώσω ότι κατά καιρούς έχουν υπαρξει crushes και άτομα που με ενδιέφεραν αλλα είτε ηταν μεγαλύτερα ειτε απλα Δεν έκαναν κίνηση και εγω δεν εκδήλωνα το ενδιαφέρον Μου! Για να καταλάβεις ειμαι κοπέλα με λιγα κιλα παραπάνω -τιποτα υπερβολικό βεβαια- δε ξερω αν αυτό μετράει και με "τυπικα" Καλό πρόσωπο τιποτα ιδιαίτερο όμως...Εχω κολλητους και παρεες.Ομως εχω χαμηλή αυτοπεποίθηση και Γενικά, παρόλο που είμαι Κοινωνική, οταν πρόκειται για θέματα σχέσεων είμαι υπερβολικά διστακτική,νιώθω πως κανείς ποτε δε θα με θελήσει,δε θα ενδιαφερθεί ερωτικά...Νομιζω πως μου έχει δημιουργηθεί κόμπλεξ Γιατί ολες οι φίλες μου έχουν κατακτήσεις ή Δεν είναι παρθένες- Εκτός από μια- και ενω το παίζω άνετη μέσα μου νιώθω θλίψη και αμφιβολία...Τι προτείνεις να κανω;Τι φταιει; Μπορεί όντως να είμαι άσχημη και καθόλου ποθητή ; Θα αλλαξει ποτε αυτο...;Νιωθω απελπισμένη γιατι ενω σε ολους τους υπολοιπους τομεις τα παω καλα εκει υστερω και νιωθω κενη...Θέλω να πάω σε ψυχολογο αλλα νιώθω πως το πρόβλημα μου είναι τόσο 1st world problem που δεν αξίζει...Θα το εκτιμούσα πολυ αν απαντούσες!Ευχαριστώ!
-Κατ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν είναι καθόλου first world problem οι σχέσεις σου με τους άλλους ανθρώπους, είτε οι φιλικές, είτε οι ερωτικές. Αντιθέτως είναι πολύ βασικό θέμα για κάθε ανθρώπινη ζωή, καθοριστικό. Αξίζει απόλυτα να πας σε ψυχολόγο, όχι γιατί πιστεύω ότι έχεις κάτι που δεν θα λυθεί αλλιώς, αλλά επειδή θα κερδίσεις πολύ χρόνο, που τώρα σπαταλάς σε αμφισβήτηση που δεν σε οδηγεί πουθενά, αντιθέτως σε ρίχνει ακόμη περισσότερο. Ο κάθε άνθρωπος μεγαλώνει και εξελίσσεται με άλλους ρυθμούς. Δεν υπάρχει ημερομηνία λήξης παρθενίας. Τώρα δεν έχεις την εμπειρία και συγκρίνεσαι με τις διπλανές σου, χωρίς να συνειδητοποιείς ότι είσαι ανάμεσα σε πάμπολλες κοπέλες που ξεκίνησαν τα αισθηματικά τους στα 18 ή σε μεγαλύτερη ηλικία.
Μέχρι να πας, αν το αποφασίσεις, κοίτα να φροντίζεις τον εαυτό σου, τις φιλίες σου και να μην παραμελείς τις υποχρεώσεις σου. Ελπίζω τα αποτελέσματα των εξετάσεων να είναι αυτά που περίμενες και επιθυμούσες, αλλά έτσι και αλλιώς, του χρόνου θα αλλάξουν όλα, και θα αλλάξεις και εσύ.
Όλα θα πάνε καλά, μην φοβάσαι, αλλά να ξέρεις για το μέλλον ότι τα προβλήματα που έχουμε με τους άλλους είναι σοβαρά προβλήματα, ποτέ μην τα υποτιμήσεις. Τα προβλήματα που έχουμε με τους άλλους είναι ο καλύτερος καθρέφτης του εαυτού μας.
__________________
6.
Καλησπέρα.μπαινω στο ψητό:ειμαστε ενάμιση χρόνο μαζί, ορίσαμε ημερομηνία γάμου, αγαπιομαστε τρελά_ολα καλά.το πρόβλημα;οι γονείς μου.τον θεωρούν άνεργο επειδή εδώ κ κάποιους μήνες δεν έχει δουλειά κ θεωρούν πως πρέπει να αναβληθεί ο γάμος. το θέμα είναι πως αναβαλεις τα πάντα τελευταία στιγμή; έχω κ εγώ φόβο κ αμφιβολία για το μέλλον. Πέρα από αυτό, σέβομαι κ αγαπώ τους δικούς μου γιατί έχουν κάνει το παν για εμένα. Άσε που απειλούν πως αν τον πάρω τώρα, ούτε στο γάμο δε θα έρθουν κ να τους ξεχάσω. Άλλο πρόβλημα μαζί του δεν έχουν μόνο θεωρούν πως είναι λάθος το timing. Θα ήθελα να είμαι σίγουρη αλλά δεν ξέρω από τι να πιαστω για να έχω ελπίδα αφού ακόμα κ αυτός δεν ξέρει ποτε θα ξεκινήσει δουλειά.τι να κάνω; Θενξ
-Διχασμενη
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αν δηλαδή βρει δουλειά μεθαύριο, τότε είναι ο σωστός άνθρωπος για να περάσεις την υπόλοιπη σου ζωή μαζί του. Αν δεν βρει και τον παντρευτείς, τότε είναι ο χειρότερος άνθρωπος στον κόσμο, και μάλιστα πρέπει να ξεχάσεις ότι έχεις γονείς. Μας λες ότι γονείς σου σε απειλούν ότι θα ξεγράψουν αν παντρευτείς κάποιον – με τον οποίο δεν έχουν πρόβλημα, όπως λένε – μια ακατάλληλη στιγμή, κατά τη γνώμη τους.
Ο φόβος και η αμφιβολία για το μέλλον που έχεις, θα εξαφανιστούν αν βρει δουλειά την επόμενη εβδομάδα; Αυτό είναι το πρόβλημα που έχεις για το μέλλον; Η ελπίδα που χρειάζεσαι για να οραματίζεσαι κοινή ζωή με έναν άνθρωπο – για όσο ζεις - είναι να βρει μια δουλειά μέσα στο 2018; Αν βρει, λύθηκαν όλα;
Είναι θλιβερό το πώς μεταφράζεις μέσα σου το «οι γονείς μου έχουν κάνει το παν για μένα», ή μάλλον, πώς σου το έχουν μεταφέρει αυτό οι γονείς σου, σε σημείο που σου φαίνεται φυσιολογικό να σε απειλούν ότι θα εξαφανιστούν από τη ζωή σου αν δεν κάνεις αυτό που θέλουν, το οποίο μάλιστα το έχεις δεχτεί και ως λογικό. Θα σου μιλήσω ακόμη πιο απότομα από τους γονείς σου. Δεν είμαι σίγουρη ότι είσαι αρκετά ώριμη για να μπεις σε έναν γάμο, με άνεργο άντρα ή χωρίς. Απορώ για το τι λέει αυτός ο άντρας για όλα αυτά, και γιατί παραμένει δίπλα σου.
_________________
7.
Αγαπητή Α, μπα,
Η μία από τις φίλες μου (είμαστε ένα γκρουπ που γνωρίζεται από τα φοιτητικά μας χρόνια) ειναι μια κοπέλα πραγματικά πανέμορφη και υπέροχη από κάθε άποψη. Είναι όμως παχύσαρκη εδώ και χρόνια, από τότε που γνωριστήκαμε αλλά με τα χρόνια τα κιλά της αυξήθηκαν αρκετά. Δυστυχώς -μπορεί να φαίνεται πεζό που το παρουσιάζω ως λόγο αλλα ενδεχομένως ίσως και εξαιτίας των κιλών της δεν είχε ποτέ της καμία σχέση αισθηματικής φύσεως. Δεν αποδίδω το γεγονός αυτό στο ότι δεν αρέσει - άλλωστε σε διαφορετικούς ανθρώπους αρέσουν διαφορετικοί σωματότυποι και υπάρχουν πολλές όμορφες σχέσεις για τις οποίες τα περισσότερα κιλά δεν αποτελούν πρόβλημα- όμως η φίλη μας έχει κλειστεί στον εαυτό της και στο σπίτι της και δε γνωρίζει καθόλου κόσμο (σε αυτό να προσθέσω ότι προέρχεται και από υπερπροστατευτική οικογένεια). Το θέμα κιλά για εκείνη είναι πολύ ταμπού διότι έχει τσακωθεί και αποκόψει ανθρώπους στο παρελθόν που την αποκάλεσαν υπέρβαρη αλλά μας έχει δώσει να καταλάβουμε ότι δεν θα ανεχόταν οποιαδήποτε κριτική για το σώμα της, αν και κατά περιπτώσεις την έχουν ρίξει σχόλια για την εμφάνισή ακόμη και τα αληθινά καλοπροαίρετα. 'Οποια προσπάθεια για δίαιτα και γυμναστήριο εγκατελήφθη κ είναι στα ίδια. Ως παρέα πιστεύουμε ότι θα της έκανε καλό να κάνει μια προσπάθεια να αλλάξει τη σχέση της με το φαγητό είτε πηγαίνοντας σε κάποιο διαιτολόγο είτε σε κάποιον ψυχολόγο (την έχουμε παραινέσει μόνο για το 2ο κ αυτό για να επιλύσει διαφορετικά προβλήματα). Όμως δεν είναι πρόθυμη να το συζητήσει, κλείνεται και γίνεται αμυντική αν η κουβέντα πάει προς τα εκεί. Προσωπικά δε θέλω να χαλάσω τη σχέση μου μαζί της και να της πω πράγματα που πιθανότατα ήδη έχει σκεφτεί γιατί φοβάμαι μήπως διαταράξει τη μεταξύ μας σχέση. Βασίζεται όμως η φιλία μας στο ότι αλληλοαποδεχόμαστε η μια την άλλη ως έχει; Είναι εγωιστικό το ότι προτιμούμε να μη χαλάσουμε τις καρδιές μας για να περνάμε καλά μεταξύ μας η θα έπρεπε να βρούμε το θάρρος να της μιλήσουμε ανοιχτά για ένα θέμα που είναι πρωτίστως υγείας (σωματικής κι ψυχικής). Ποια είναι η πιο σωστή προσέγγιση, ειδικά όταν καλείσαι να απαντήσεις σε ερωτήσεις του τύπου "μα εμένα τι μου λείπει;"
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Από όσα καταλαβαίνω, έχετε κάνει προσπάθειες να θίξετε το θέμα, άρα δεν είναι ότι είσαστε στον κόσμο σας και σας ενδιαφέρει μόνο η επιφάνεια. Καλά κάνεις και μελετάς αντιδράσεις, καλά κάνεις και εκτιμάς την απομάκρυνση, αν πιέσεις κι άλλο, γιατί για έναν άνθρωπο που δεν έχει απολύτως ειλικρινείς κουβέντες με φίλους, το χειρότερο είναι να μην έχει καθόλου φίλους.
Πολύ σωστά καταλαβαίνεις ότι τα περισσότερα που θέλεις να της πεις, τα ξέρει και μόνη της. Από αυτά που λες φαίνεται ότι δεν είναι έτοιμη να αναλάβει την ευθύνη του εαυτού της, και φυσικά δεν είναι τυχαίο ότι μεγάλωσε σε υπερπροστατευτική οικογένεια. Αυτά που μπορείς να κάνεις ως φίλη είναι περιορισμένα. Ό,τι εσένα σου φαίνεται προφανές (μα γιατί δεν πάει σε έναν ψυχολόγο) για αυτή είναι το μεγαλύτερο, το τρομαχτικότερο, το δυσκολότερο εμπόδιο που έχει στη ζωή της. Αν κάνει αυτή την κίνηση, μετά από όλα αυτά τα χρόνια, ποια είναι; Είναι σα να της ζητάς να αφήσει πίσω της όσα ξέρει, ό,τι ξέρει, ό,τι θεωρία έχει για τον εαυτό της, και να ξεκινήσει από την αρχή. Δηλαδή, να ξαναγεννηθεί. Σκέψου πόσο βουνό φαίνεται αυτό, πόσο δύσκολο, και σε ποιο σημείο πρέπει να φτάσει εξελικτικά για να πάρει τέτοια απόφαση.
Καταλαβαίνω πολύ καλά τον προβληματισμό σου: αν δεν μπορείτε να μιλήσετε για τον ελέφαντα στο δωμάτιο, τότε τι φίλοι είσαστε; Αν πρέπει να μετράτε τα λόγια σας, τι φίλοι είσαστε; Αν δεν μπορείτε να την παρακινήσετε να βρει τον εαυτό της, είσαστε αληθινές φίλες; Η απάντηση είναι πολύ δύσκολη και καθόλου προφανής, γιατί πίσω από όλα αυτά που δεν λέτε, είναι αυτά που όλες ξέρετε ότι έχουν ήδη ειπωθεί. Από τον τρόπο που γράφεις εσύ, τουλάχιστον, μου φαίνεται ότι ένα βλέπεις, και δέκα καταλαβαίνεις. Υποθέτω ότι όλες έτσι είσαστε. Οπότε δεν θα βιαζόμουν να καταδικάσω τη σχέση σας ως μη επαρκή ή ως ψεύτικη. Για την ώρα κρατάτε μια υποστηρικτική στάση, χωρίς να συμφωνείτε με τον τρόπο που χειρίζεται ένα προσωπικό της θέμα. Ξέρεις, δεν είναι απαραίτητο ότι αυτό θα κρατήσει για πάντα, και είναι πιθανό να ανατραπούν κάποτε οι ισορροπίες, ακόμα και να αντιστραφούν. Σε αυτή την περίπτωση, πώς θα ήθελες να φερθούν σε σένα;
Στην αγωνιώδη της ερώτηση η απάντηση είναι ότι δεν χρειάζεται να σου λείπει κάτι για να μην έχεις συντροφική σχέση. Μπορεί όμως να μην είσαι έτοιμος μέσα σου για έναν άνθρωπο στην ζωή σου, και αυτό λύνεται με αυτογνωσία. Δεν χρειάζεται να αναφερθείτε στα κιλά, άλλωστε αυτά είναι η πανοπλία της, δεν είναι το πρόβλημα της. Πρέπει να αντιμετωπίσει θέματα που αυτή τη στιγμή πιθανόν ούτε υποψιάζεται. Γι'αυτό, νομίζω ότι πρέπει να συνεχίσετε να την παρακινείτε να πάει σε ψυχολόγο για να καταλάβει ποια είναι. Πρώτα αυτό, και βασικά, μόνο αυτό. Τα κιλά, αν ακολουθήσουν, είναι στο ακόμη πιο μακρινό μέλλον.
σχόλια