ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

:'( Ετσι ειναι ακριβως...Ποναει πολυ η απωλεια...Και ποσο μαλλον οταν εισαι τοοοοσο νεος που δεν εχεις προλαβει να ζησεις τιποτα ακομη και να μοιραστεις και αλλες ΣΤΙΓΜΕΣ με τα αγαπημενα σου προσωπα....Ποσα μετανιωσα που αναβαλαμε οταν μπορουσαμε και τα αφηναμε για αλλη φορα...Και ομως...Με τα συγκεκριμενα προσωπα δεν θα υπαρξει αλλη φορα..Αυτο ειναι που με σκοτωνει...Προσευχομαι να ερχεται στα ονειρα μου να τον ξεποναω για λιγο..Ηρθε καποιες φορες και ενιωθα την αγκαλια του αλλα παντα με αφηνε πισω και ελεγε πρεπει να φυγω τωρα...Ξυπνουσα με ουρλιαχτα και λυγμους...Αλλα ακομη ενιωθα σαν να με κραταει στην αγκαλια του...Δυστυχως παιδια ο χρονος δεν γυριζει πισω...Ας προσπαθησουμε να ρουφαμε οσο περισσοτερο μπορουμε τις ΣΤΙΓΜΕΣ ΖΩΗΣ με τους ανθρωπους μας...Μην αναλωνεστε σε ανουσια πραγματα...Ζηστε με Αγαπη στις ψυχες σας και μην κρατατε κακια σε κανεναν...Πηραν χρονια να σταθω στα ποδια μου ξανα,σηκωθηκα αλλα με πολλες πληγες μεσα στην ψυχη μου,παρολα αυτα δεν εχω παψει να χαμογελαω και ας λενε μερικοι πως για σενα ειναι η ζωη,τι αναγκη εχεις?Κανενας δεν ξερει τι εχει περασει ο αλλος και τι κρυβει μεσα του!Να εισαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΛΟΙ και αφηστε τον κοσμο να λεει οτι θελει..Θελω να αγκαλιασω τοσο και την εξομολογουμενη αλλα και εσενα που εγραψες παραπανω... :'( Να σας δωσω Δυναμη απο οση μου εχει απομεινει και Αγαπη απλοχερα!

Ο θάνατος είναι συνταρακτικός, γιατί είναι οριστικό και αμετάκλητο γεγονός,αλλά σε πολλές περιπτώσεις είναι λυτρωτικός.Είναι το κατώφλι για να περάσεις από μια κατάσταση σε μιαν άλλη. Είναι λύτρωση για εκείνον που βιώνει μια ασθένεια, αλλά και για τους γύρω του, που ανίκανοι παρακολουθούν την εξέλιξή της.Ο αδελφός μου έφυγε, αλλά οι άνθρωποι δεν είμαστε τίποτα άλλο πέρα από στιγμές. Υπάρχουν αμέτρητες στιγμές για να θυμάμαι από τον αδελφό μου. Σίγουρα θα ήθελα και άλλες, αλλά είμαι ευτυχισμένη για όσες που ζήσαμε. Αν και μπορεί να μην ήταν όλες χαρούμενες. Είμασταν όμως εμείς.Έπειτα, κάθε φορά, που μελαγχολώ, σκέφτομαι ότι ο αδελφός μου ήταν ενα χαρούμενο πρόσωπο με σπάνιο χιούμορ, που δεν θα το γούσταρε να με βλέπει έτσι. Εν τω μεταξύ μου δινει και μια απίστευτη δύναμη.Αν φοβάμαι να κάνω κάτι, τοτε σκέφτομαι:"τι θα μου έλεγε αν ήταν εδώ μετα απ' όσα πέρασε;"Και η απάντηση σίγουρα θα ήταν "μη φοβάσαι τίποτα. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να είναι θλιβερή".Σ' ευχαριστώ πολύ για την αγκαλιά. Πολλές φορές είναι αναγκαία και ιδιαίτερα από ένα άτομο που έχει νιώσει μια ανάλογη απώλεια.Γιατί καθώς λένε το μέγεθος μιας τέτοιας απώλειας μπορεί να το καταλάβει μόνο κάποιος που την έχει βιώσει.Εύχομαι και σ'εσένα και στην εξομολογουμένη να έρχονται συχνά στα όνειρά σας, όπως επίσης δύναμη και χαμόγελα απο εδώ και πέρα.

Καλημερα καλο μου!Ετσι ειναι ακριβως!Μονο αν εχει περασει καποιος τα ιδια μπορει να σε καταλαβει οπως ειπες.. Θελω να ξερεις πως με αγγιξε η καθε λεξη που εχεις γραψει...Σε ευχαριστω για την συμπαρασταση και την δυναμη που μετεδωσαν τα λογια σου,ευχομαι να καναμε το ιδιο να αισθανθει και η εξομολογουμενη και να μην νιωθει μονη,ολοι περναμε το δικο μας γολγοθα...Οτι χρειαστεις Θετικη κατα gram μου και εξομολογουμενη στειλτε και θα ειμαι εκει για εσας!Να εισαστε καλα ψυχουλες μου σε οτι και να κανετε παντα στην ζωουλα σας!Τελικα υπαρχουν χερια που απλωνονται να σε βοηθησουν απο το πουθενα και αυτα που ειχες διπλα σου σε αυτες τις ασχημες στιγμες απλα σε αφησαν...Ερχονται ανθρωποι απο το πουθενα και σε στηριζουνε ενω αυτους που εχες στανταρ πως θα ναι εκει για σενα,δεν υπηρξαν πουθενα!Να προσεχετε παντα και σε ολα τον εαυτο σας σας παρακαλω και οπως ειπαμε,ΖΗΣΤΕ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ με τα αγαπημενα σας προσωπα οσο πιο πολυ μπορειτε!!!!!!