Μερικοί άνθρωποι είναι "ουγκ". Ο δικός σου είναι τέτοιος. Ή τον αποδέχεσαι ή όχι. Ή τον κρατάς για τα άλλα του καλά (εσύ ξερεις ποια είναι αυτά) και συμβιβάζεσαι με την ελάχιστη επικοινωνία σας, καλύπτοντάς την με άλλους ανθρώπους ή το διαλύεις εξ αιτίας αυτού του λόγου, αν είναι σημαντικός ο λόγος αυτός για σένα. Δεν υπάρχει περίπτωση να τον αλλάξεις εσύ. Ή θα το κάνει μόνος του ή δε θα το κάνει.Προσωπικά δε θα μπορούσα έχω έναν τέτοιο σύντροφο.Να είσαι σίγουρη ότι τα γηρατειά σας (αν συνεχίσετε μέχρι τότε) θα είναι εξαιρετικά βαρετά. Στο κάτω κάτω, όταν τα παιδιά έχουν μεγαλώσει και φύγει από το σπίτι με δικες τους οικογένειες, όταν η ομορφιά και η νεότητα έχουν χαθεί και ο χρόνος είναι άπλετος λόγω σύνταξης, μόνο η επικοινωνία μένει. Βάλτα κάτω κι αποφάσισε.
15.10.2017 | 18:19
Δεν ξέρω
Είμαι σε μια σχέση εδώ και 2 χρόνια, εγώ 25 χρονών και αυτός 26.Τον αγαπάω με αγαπάει και νοιαζόμαστε πολύ ο ένας για τον άλλο.Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα...Όταν είμαστε μαζί αν δεν μιλάω εγώ αυτός δεν μιλάει σχεδόν καθόλου..οκ δεν είναι τόσο κοινωνικός όσο εγώ, θα έλεγα ότι γενικά είναι ντροπαλός αλλά πως γίνεται να μην μπορεί να συζητήσει μαζί μου??Που υποτίθεται ότι με αγαπάει και μπορεί να μιλήσει μαζί μου για το οτιδήποτε?Πολλές φορές σταματάω να μιλάω απλά για να δώ αν θα πει κάτι και αυτός τίποτα.Και αυτή η απόλυτη ησυχία, η σιωπή του με κάνει να νευριάζω και να χαλιέμαι μαζί του.Δεν με νοιάζει τα θα συζητήσουμε απλά να πούμε κάτι!!Έστω για το καιρό, για πολιτική ή για κουτσομπολιό..κάτι τελοσπάντων!!Γενικά όταν είμαστε μαζί ενώ νιώθω όμορφα που είναι μαζί μου ΒΑΡΙΕΜΑΙ παααρα πολύ..Και καταλήγω στο τέλος να θέλω να περνάω περισσότερο χρόνο με τους φίλους μου ή με την οικογένεια μου.Γιατί αυτοί θα συζητήσουν μαζί μου, θα πούνε κάτι έστω και αν μιλάμε για χαζομάρες, θα με κάνουν να γελάσω, θα με κάνουν να κλάψω, να νευριάσω με κάτι που δεν συμφωνώ...Θα συζητάμε!!!!Το έχω συζητήσει πολλές φορές μαζί του και αυτός μου λέει αφού δεν έχω κάτι να πώ.Δεν ξέρω τι να κάνω....Σας έχει τύχει??
2
