ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Aχ, δεν τις μπορώ άλλο αυτές τις φιλολογίες όλων όσων φοβούνται να ζήσουν. Η δυσκολία και ο "πόνος", όπως τον αποκαλείς, δεν είναι μέχρι να κατακτήσεις το αντικείμενο του πόθου. Η δυσκολία είναι μέσα στη σχέση, να μπορέσεις να πεις "ναι, είναι ο άνθρωπός μου". Θέλει πολύ κόπο, πολλή ενέργεια, να ξεχάσεις τον εγωισμό σου, να βελτιώνεις πτυχές σου που δεν ήξερες ότι υπάρχουν. Να περνάει μονίμως η σχέση σου από δοκιμασίες και να λες "όμως, αξίζει". Το "ερωτεύτηκα τον Γιάννη αλλά εκείνος τα χει μ' άλλη" όχι μόνο δε με συγκινεί, αλλά είναι ένα αυτοδημιουργούμενο δράμα για να χεις να περνάει η ώρα σου. Τζίζους, είναι κάποιος που δεν είχες ποτέ, πόσο μπορεί να σε πονάει; Σε πονάει γιατί σου πατάει κάτω τον εγωισμό, γι' αυτό. Ε, ο εγωισμός τον δημιουργεί τον πόνο, όχι η αληθινή αγάπη για τον Γιάννη. Κι εγώ αγαπώ Παπακαλιάτη, αλλά ήμαρτον πια.

Δεν είναι μεγάλο ψέμμα αυτό που λες. Είναι όμως μόνο η μια (και πολύ μικρή) πλευρά ενός θέματος με πολλές διαστάσεις. Το «παιχνίδι» ξεκινάει εκεί που όλοι ξέρουμε. Δεν τελειώνει όμως στην ταμπέλα σχέση. Ναι, η αγάπη έχει πολλές φορές κοινά σύνορα με τον πόνο. Σκέφτηκες όμως, πώς η λύτρωση του πόνου έχει παραδόξως και αυτή τα ίδια ακριβώς σύνορα; Μιλώντας πάντα για πραγματική αγάπη, έρωτα. Στην περίπτωση της μη ουσιαστικής αγάπης, ο πόνος δυστυχώς δεν λυτρώνεται, διαιωνίζεται ή καταπραΰνεται μερικώς με υποκατάστατα. Σαφώς ένα κομμάτι της καταδίωξης χάνεται μόλις πιάνεται ο στόχος. Μόλις κάνεις σχέση. Αυτό όμως δεν είναι η αγάπη. Αυτό είναι μόνο η επιβεβαίωση του ενδιαφέροντος. Μετά ξεκινάς και βλέπεις αν είναι καύλα, έρωτας, αγάπη ή απλά ένα τίποτα. Ίσως να μην θες να πεις πως φοβάσαι να κάνεις μια σχέση με κάποιον που θες, γιατί δεν ξέρεις πώς να το συνεχίσεις ώστε να μην χαθεί το συναίσθημα και να μην βιώσεις τον πόνο της απώλειας. Γι αυτό και το εκλογικεύεις σε βαθμό κακουργήματος. Κάτι το οποίο είναι πολύ λογικό στα 20 σου. Ειδικά αν έχεις και προσωπικά βιώματα που υποστηρίζουν την απομυθοποίηση του ορισμού αγάπη και σχέση. Ο φόβος είναι ο πιο κακός συμβουλάτορας. Μια δοκιμή θα σε πείσει ;-). Καλή σου συνέχεια!

''εφόσον η σχέση είναι κάτι μεμπτό'': πώς είπατε παρακαλώ; Στα 20 σου, πότε πρόλαβες και πληγώθηκες ΤΟΣΟ πολύ ώστε να σκέφτεσαι όλες αυτές τις ασυναρτησίες;