ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
24.11.2017 | 15:37

...

Είχα μια διαφωνία με τη μαμά μου, με απείλησε ότι "θα με χαστουκίσει μπροστά σε κόσμο γιατί μου το έχει υποσχεθεί" (το έχει πει πολλές φορές), την έβρισα και τη ρώτησα αν δεν της φτάνουν όλες οι φορές που με έχει δείρει με το λουρί (μέχρι τα 16 μου). Είμαι 26 και δυστυχώς μένω μαζί με τους γονείς μου, αναγκαστικά. Όταν με έδερνε η μαμά μου, ο μπαμπάς ήταν στη δουλειά και ποτέ δεν πήρε θέση γιατί όσες φορές πήγαινε να μιλήσει του φώναζε πολύ άσχημα. Με αγαπάνε και οι δύο, μου έχουν προσφέρει πολλά, η μαμά μου είναι πολύ καλή και ήρεμη όταν της κάνουμε τα χατήρια και όταν γίνονται τα πράγματα όπως ακριβώς τα θέλει, κατανοώ ότι είναι άρρωστη αλλά δε δέχεται βοήθεια. Θυμάμαι που όταν ήμουν μικρή και με χτυπούσε μου έλεγε ότι πονάει και εκείνη και να μην κάνω πράγματα που την αναγκάζουν να με χτυπάει. Θυμάμαι ότι δεν καταλάβαινα πώς την ανάγκαζα εγώ να με χτυπάει και πώς γίνεται να πονάει η ίδια αφού εκείνη ήταν που αποφάσιζε να με χτυπήσει. Με θυμάμαι μια ζωή να φοβάμαι να κάνω βήμα χωρίς την έγκρισή της και όποτε μου έλεγε "μπορείς να το κάνεις, κάντο" και προσπαθούσε να με ενθαρρύνει φρίκαρα, έτρεμα και ήμουν νευρική. Αυτό ακόμα το έχω, όποτε πάει να με ενθαρρύνει για κάτι, εγω τα χάνω, δεν μπορώ να σκεφτώ καθαρά. Μια ζωή θέλω τη μαμά μου, θέλω να αγαπάω τη μαμά μου χωρίς εμπόδια. Τώρα μαγείρεψα (συνήθως μαγειρεύει εκείνη) αλλά επειδή τσακωθήκαμε δεν έφαγε αυτό το φαγητό, έφτιαξε κάτι άλλο. Για να σας προλάβω, έχω πάει στο παρελθόν σε ψυχολόγο για άλλα θέματα και με είχε βοηθήσει πολύ, είχα ντραπεί όμως να αναφερθώ στα παραπάνω. Πρόσφατα πήγα σε πρόγραμμα δωρεάν ψυχολογικής στήριξης, κατάφερα να το πω αλλά δεν έμεινα ευχαριστημένη απ΄τον ψυχολόγο και δεν ξαναπήγα.
5
 
 
 
 
σχόλια
Δεν έχω ζήσει ποτέ κάτι παρόμοιο. Νιώθω πως ότι και να πω δεν θα σε βοηθήσει. Πραγματικά πονάω για σενα. Κανείς δεν θα έπρεπε να βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση και ποιός ξέρει τί βάρος κουβαλάνε οι γονείς μας, πράγματα που δεν μας έχουν πει ποτέ και που μάλλον δεν θα μάθουμε και ποτέ. Αυτό όμως είναι πραγματικά πολύ θλιβερό. Κρατήσου και μην το βάζεις κάτω. Ελπίζω να ξέρεις πως αξίζεις ότι καλό έχει να σου προσφαίρει η ζωή και μια μέρα θα βρεις τον δρόμο σου. Θα σου έλεγα να κάτσεις να εξηγήσεις στην μαμά σου οτί δεν είναι σωστό αυτό που κάνει και ότι δεν σου κάνει καλό, αλλά για να γράφεις εδώ μάλλον το έχεις ήδη δοκιμάσει.... Καλό κουράγιο ψυχή μου
Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Δυστυχώς.Ζούσα ακριβώς τις ίδιες καταστάσεις με τη μητέρα μου σαν παιδί. Πλέον, έχοντας φύγει απο το πατρικό μου, η κατάσταση έχει αλλάξει λίγο αλλά εξακολουθεί να ασκεί βία. Όχι σωματική βεβαίως, αλλά ψυχολογική. Προσωπικά, πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να τη μισεί (ναι, γίνεται) και νιώθω την ανάγκη να την απομακρύνω εντελώς απο τη ζωή μου αλλά δεν τα καταφέρνω γιατί απο την άλλη πλευρά εκτιμώ όσα μου έχει προσφέρει (σε υλικό επίπεδο, δηλαδή σπουδές).Δεν υπάρχει κανένας λόγος να ντρέπεσαι. ΑΥΤΗ θα έπρεπε να ντρέπεται.
Λυπάμαι πολυ γι' αυτα που διαβάζω.. Ξυπάμαι επίσης που στα 26 σου είσαι ακομα αξαρτημενη απο τη μητέρα σου που αντι να σε βοηθησει να πατησεις στα ποδια σου και να φυγεις απο κοντα της κανει ο,τι μπορει για να σε ελεγχει και να σ' εχει του χεριου της... Λυπάμαι επισης που εχεις σχηματισει το τι ειναι αγαππη στο μυαλό σου μασισμένη σε τοσο λανθασμενα στοιχεια... Κι όλα αυτα εξαιτίας της... Η μητέρα σου ειναι χειριστικη και ψυχικά ασταθης. Αυτο καταλαβαινω.... Και λυπάμαι παρα πολυ για ολα αυτά. Εκπιζω σιγα σιγα να μπορεσεις να μαζεψεις τα κομματια σου και να βρεις τη δικη σου αληθεια μακριά απο' κεινη... Ευχομαι να βρεις τον εαυτό σου και να καταλαβεις πως δεν χρειαζεσαι την εγκριση κανενος για να προχωρησεις ...
Scroll to top icon