ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ως γνωστό men love bitches (έχει γραφτεί και σχετικό βιβλίο). Στη ζωή μας εισπράτουμε το αποτέλεσμα των επιλογών μας...δλδ πριν κάνετε παιδί είχατε την τέλεια σχέση και μετά μεταλλάχθηκε σε δυνάστη; Μου φαίνεται ότι είσαι απλά όμηρος των επιλογών σου, τις οποίες μάλλον έχεις μετανιώσει. Σε κάθε περίπτωση υπάρχει μια αθώα ψυχή που δεν φταίει να πληρώσει τις λάθος επιλογές των γονιών του. Βρείτε λοιπόν τρόπο να το κάνετε να δουλέψει, το οφείλετε σε αυτό το παιδί. Αν πάλι δεν διορθώνεται η κατάσταση χωρίστε αλλά ας είναι έστω αυτό μια συνειδητή επιλογή και όχι κάτι που αποφάσισες μια Κυριακή εν βρασμό γιατί και αυτό θα το μετανιώσεις σε δεύτερο χρόνο... Την αλήθεια την ξέρεις μόνο εσυ και κανένας σχολιαστής. Εσυ είσαι ο πιο κατάλληλος για να πράξεις το καλύτερο για όλους μαζί και για τον καθένα ξεχωριστά, μην το αντιμετωπίζεις λοιπόν τόσο επιπόλαια ζητώντας γνώμες τρίτων και μάλιστα άσχετων... σκέψου καλά όλα τα δεδομένα, πάρε το χρόνο σου και αποφάσισε τι θα κάνεις. Σε κάθε περίπτωση φρόντισε να είσαι καλός πατέρας για το παιδί σου, στο ίδιο ή σε διαφορετικό σπίτι. Σου εύχομαι να βρεις σύντομα την ψυχική ηρεμία που απαιτείται και να πάρεις τη σωστή απόφαση.

Να την αφήσω; Το παιδί ούτε καν το σκέφτηκες...

Αφότου εκανες παιδί, εισαι ομηρος κατα καποιο τροπο. Δεσμωτης σου ειναι οχι η συζυγος αλλά η συνειδηση σου, η αισθηση του καθήκοντος και η εσωτερικη σου αναγκη να προσφερεις στους απογονους σου ο,τι μπορεις, ωστε να προχωρησουν τη ζωη... Εισαι ενα σκαλοπατι στην εξελικτικη διαδικασια.Εσυ προφανως δε θελεις να προσφερεις, ισως και απλως να μην εχεις τιποτα της προκοπης να προσφερεις. Επισης η συνειδηση και το αισθημα του καθηκοντος δε φαινεται να λειτουργουν, και αυτα δεν αλλαζουν ευκολα..Επομενως, αφου ρωτας, η γνωμη μου ειναι : Φυσικα να "την αφησεις" και να της αδειασεις τη γωνια, πού να τρέχεις τώρα να εξασφαλίσεις τροφή για το παιδί σου.Δεν μπορω να μη παρατηρησω ότι λυπάμαι γι αυτο το παιδάκι που ήδη στο ξεκίνημα του μειονεκτει.. Τη γνωμη μου για τη σταση του ενηλικα που σπερνει μωρα και τα παραταει, ας μη τη διατυπωσω..

το "αφήνω" σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι τοσο απλο.δεν είναι μια γκομενα,ειναι η οικογενεια σου.θελει πολύ ωριμη σκεψη και υπομονη σε τέτοιες περιπτώσεις.θα σου ελεγα να κανετε πολλες συζητήσεις με ηπιο υφος και να προσπαθήσετε,επισης μπορειτε να επισκεφθητε έναν συμβουλο γαμου.πρεπει να "δουλεψετε" πολύ και οι δυο για αυτό που δημιουργήσατε.σας ευχομαι όλα να πανε καλα.