ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
9.12.2017 | 11:11

ακριβώς αυτό

Οχι η μοναξιά δεν οφείλεται πάντα στο ότι έχουν οι άνθρωποι υψηλές προσδοκίες από τους άλλους.Δεν ξέρω σε τι ηλικίες αναφέρεστε όσοι το λέτε, αλλά σίγουρα δεν αντιπροσωπεύει όλους αυτή η άποψη.Η μοναξιά κάποιων οφείλεται και σε δειλία, ντροπαλότητα ή απογοήτευση από τους ανθρώπους.Είναι επιφανειακό να λένε κάποιοι ότι οι άνθρωποι που μένουν μόνοι στη ζωή είναι γιατί έχουν υψηλά στάνταρντς, θέλουν τα πάντα από τους άλλους, εμφάνιση τέλεια και προσωπικότητα τέλεια, αλλά οι ίδιοι δεν τα διαθέτουν και τέτοια.Κάποιοι άνθρωποι θέλουν απλώς έναν άνθρωπο δίπλα τους με καλή ψυχή και δεν κοιτούν ούτε εμφάνιση ούτε τίποτα, μόνο την καλοσύνη στους άλλους.Το να ντρέπεσαι ή να διστάζεις να προσεγγίσεις τους άλλους δε σημαίνει ότι ψάχνεις το ανδρικό ή γυναικείο μοντέλο και ξαφνικά εκεί θα σου φύγει η ντροπή.Η ντροπή και η συστολή πηγάζουν από μέσα σου.Βέβαια αναφέρομαι σε πραγματικά ντροπαλούς και πραγματικά μοναχικούς, όχι σε όσους υποκρίνονται ότι είναι ντροπαλοί ή μοναχικοί για να κερδίσουν έτσι τους άλλους.Η στάση ζωής δείχνει ποιός είναι τι.
10
 
 
 
 
σχόλια
@Καραβάν' έχω διαφωνήσει εντόνως μαζί σου, αλλά εδώ συμφωνώ με τρέλα και κορδέλα.@Μοναχέ "η φίλη της το Λεμόνι" είπε και εδήλωσε την άλλη φορά οτι άνοιξε το μέιλ της "για λίγο" με αφορμή μια άλλη εξ/ση που ζητούσε βοήθεια. Αν δεν την είχες γράψει στα παλιά σου υποδήματα με τη μία θα είχες προσέξει οτι ήταν ανοιχτό για μέρες.Είπα οτι δε θα ξαναασχοληθώ με εξομολόγησή σου και δεν κατάλαβα καν οτι ήταν δική σου, ούτως ή άλλως απευθύνθηκα στην Κάραβαν'. Θα σε παρακαλέσω κι εσύ να μην ξανασχοληθείς μαζί μου.(Απορώ τι παίζει με τη διαχείριση και την πληρώνουν τα δικά μας κείμενα, ενώ περνάνε 60 ίδιου τύπου την ημέρα)
Επειδή διαβάζω αρκετό καιρό εδώ μέσα έχω διαπιστώσει κάποια πράγματα. Αφενός η μοναξιά στις διηγήσεις δεν ορίζεται πάντοτε ως προς το αν αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις γενικώς ή μόνο τα ερωτικά. Άλλο το ένα κι άλλο το άλλο. Το δεύτερο οφείλεται σε παντελή έλλειψη της κατάλληλης για το αντικείμενο παιδείας από πολύ μικρές ηλικίες κι είναι πρόβλημα ευρύτερα κοινωνικό που επιτείνεται από τον ρυθμό της εποχής και την περισσότερο αποπροσωποιημένη επικοινωνία μέσω τεχνολογίας. Απαιτεί αναθεώρηση όλης της επίκαιρης κοσμοθεωρίας περί σχετίζεσθαι (και επικαιροποίησή της σχετικά με τα της τεχνολογίας ώστε η δεύτερη να λειτουργεί υπέρ του ατόμου) και συνειδητή προσπάθεια για αυτοεκπαίδευση εκ βάθρων. Λίγοι όμως έχουν τα κουράγια να το αντικρύσουν και να το αντιμετωπίσουν και περιμένουν την λύση ως μάννα εξ ουρανού. Αυτοί χάνουν βέβαια αλλά το συνειδητοποιούν όταν πια τα χρόνια έχουν περάσει κι οι ευκαιρίες έχουν μειωθεί. Το πρώτο από την άλλη δεν είναι θέμα κάποιου χαρακτηριστικού του χαρακτήρα ή της προσωπικότητας όπως συνήθως παρουσιάζεται ως "ντροπαλοσύνη" ή "εσωστρέφεια". Ο ορισμός των εννοιών αυτών δεν είναι αυτός που δίδεται. Οι ντροπαλοί ή εσωστρεφείς άνθρωποι δεν είναι ανίκανοι να αναπτύξουν δεσμούς. Απλώς τους αναπτύσουν με δικούς τους ρυθμούς και με δική τους μεθοδολογία που ακολουθεί μια χορογραφία με αυξημένη διάδραση από το άλλο μέλος. Αλλά τους αναπτύσουν και είναι και βαθείς. Αντίθετα αυτό που διαβάζουμε αντιθέτως κατά την γνώμη μου αφορά σε αναπηρία στις κοινωνικές δεξιότητες. Η οποία προκύπτει ενδεχομένως από αναπτυξιακή διαταραχή που έχει υπάρξει αδιάγνωστη και αναντιμετώπιστη επί μακρό χρονικό διάστημα. Είμαι πλέον πεπεισμένη ότι άνθρωπος που δεν μπορεί να συνάψει δεσμό με έναν άλλο άνθρωπο (έστω τον περιπτερά της γειτονιάς του) έχει άλυτα προβλήματα που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν αν δεν το επιθυμεί διακαώς τόσο ώστε να ζητήσει εξειδικευμένη βοήθεια.
Τόσες μέρες κλωθωγυρίζει στο μυαλό μου σχετικά με το θέμα η λέξη "αναπηρία", αλλά παραδέχομαι οτι δίσταζα να τη σερβίρω. 'Οχι γιατί με νοιάζει το να γίνω (περισσότερο) αντιπαθής, όσο το οτι δεν έχει κανένα απολύτως νόημα γι'αυτόν που θα το εισπράξει. Δε θα αποτελέσει ταρακούνημα ή κίνητρο, παρά δικαιολογία για επιπλέον απομόνωση.Επιπλέον έχει μπερδευτεί η μοναξιά με τη μοναχικότητα. Η πλειοψηφία βιώνει μοναχικότητα, καθώς αποτελεί επιλογή.Το μοναχικότητα+γκρίνια δεν ισούται με μοναξιά.
Θέλεις να γίνω εγώ λίγο περισσότερο αντιπαθής λοιπόν; Και να έχει απολύτως πλήρες νόημα γι'αυτούς που θα διαβάσουν και θα εισπράξουν; Πιστεύω ότι συγκεριμένες περσόνες απομόνωσης εδώ μέσα είναι τόσο εμμονικές και τόσο μονολιθικές, παρέχοντας παράλληλα τόσες πολλές μικρολεπτομέρειες διάνθισης της ρεαλιστικότητας της αφήγησης, που δεν υπάρχει άλλη ερμηνεία παρά να είναι κατασκευασμένες. Πρόκειται λοιπόν είτε για κοινωνικό πείραμα είτε για διαταραχή που εκφράζεται μέσω αυτής δικλείδας αποσυμπίεσης. Αν δεχτούμε ότι ισχύει αυτό που λέω, εξηγεί πλήρως πώς οποιαδήποτε από τις προτάσεις προσέγγισης (έστω επικοινωνίας μέσω mail) πέφτουν στο απόλυτο κενό. Η σημαντικότητα έγκειται στην εύρεση κοινού και την παρατήρηση αυτού όταν τσιγλιστεί κι όχι κατά μονάς κουβεντολόϊ, βλέπεις. When you have eliminated the impossible, whatever remains, however improbable, must be the truth.
"Οι ντροπαλοί ή εσωστρεφείς άνθρωποι δεν είναι ανίκανοι να αναπτύξουν δεσμούς. Απλώς τους αναπτύσουν με δικούς τους ρυθμούς και με δική τους μεθοδολογία που ακολουθεί μια χορογραφία με αυξημένη διάδραση από το άλλο μέλος. Αλλά τους αναπτύσουν και είναι και βαθείς." Πηγή: www.lifo.grΩς συνειδητοποιημένος (από μικρή ηλικία) εσωστρεφής και επιλεκτικά κοινωνικός, συμφωνώ με την ανάλυση της Καραβάν.
Scroll to top icon