LIFOLAND
Αγαπητή Α, μπα; /

Στο σημερινό «Α μπα»: wtf

Επίσης: κάποια ψέματα δεν είναι ψέματα

Στο σημερινό «Α μπα»: wtf Facebook Twitter
Α,μπα
Α,μπα
86

__________________
1.


Λένα,
Στην αρχή της σχέσης μου, λίγο μετά τα πρώτα ραντεβού, είπα στο αγόρι μου κάποια ψέματα. Συζητούσαμε σχετικά με το ερωτικό μας παρελθόν. Κάποιες πληροφορίες τις έδωσα και απάντησα σε ερωτήσεις με άνεση. Κάποια άλλα πράγματα πάλι, ήθελα να τα κρατήσω για τον εαυτό μου. Λίγο όμως ο ενθουσιασμός του πρώτου καιρού, λίγο η ωραία ατμόσφαιρα (είμαστε όμως), δεν έθεσα κάποιο αυστηρό όριο τύπου «αυτό δε θέλω να το συζητήσω» ή «θα προτιμούσα να μην απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση». Αντίθετα ξεγλίστρησα με ασάφειες.
Είμαστε πλέον μαζί ενάμιση χρόνο. Σε αυτόν τον καιρό κατάλαβα πως ο Χ. είναι αυστηρός σε θέματα σχέσεων, μονογαμίας κλπ. (Η αυστηρότητα αυτή αφορά σε όλα τα φύλα). Εγώ από την άλλη έχω κάπως πιο χαλαρές απόψεις. Αντίστοιχα έζησα και την ερωτική μου ζωή ως τώρα (που τον γνώρισα). Είχα σχέσεις που ήμουν πιστή, έχω φλερτάρει ενώ ήμουν σε σχέση (λάθος), έχω υπάρξει την ίδια χρονική περίοδο με πάνω από έναν ερωτικούς συντρόφους (δεν ήμουν σε σχέση με κανέναν τους), έχω φάει χυλόπιτα και το έφερα βαρέως...
Ο ίδιος κατά καιρούς με ρωτάει αν του έχω πει ψέματα, αν είναι αληθινά όσα είπα, αν έχω κρύψει κάτι. Λέω όχι.
Και σε ρωτάω: Πρέπει να του πω την αλήθεια κάποια στιγμή; Ότι ναι, ήμουν σε σχέση και φλέρταρα. Ότι ναι, εκείνο το καλοκαίρι στη Ρόδο έκανα σεξ με δυο διαφορετικούς άντρες εντός δεκαπενθήμερου; Ότι ναι, η αδιάφορη αυτή ιστορία που σου ανέφερα, δεν ήταν τόσο αδιάφορη για εμένα;
Φυσικά και το παρελθόν μας λέει κάτι για το ποιοι είμαστε ή έστω για το ποιοι ήμασταν. Λογικό να θέλουμε κι οι δύο να μάθουμε. Φοβάμαι όμως ότι οι αποκαλύψεις θα του κακοφανούν αρκετά, πως θα με κατηγορήσει ότι του είπα ψέματα (οκ του είπα) όσες φορές με ρώτησε για αυτά κι ότι θα γίνει μεγάλο θέμα στη σχέση μας. Δεν ξέρω αν θα με εμπιστευτεί ξανά αν τα μάθει, αν αναρωτηθεί γενικά για ότι του έχω πει, αν γενικά το πάρει πολύ βαριά.
Εσύ τι λες;
-πινόκιο-24


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ότι το θέμα δεν είναι αν χρειάζεται ή όχι να πεις την αλήθεια και όλη την αλήθεια χωρίς φόβο και χωρίς πάθος, δεν είσαι σε δικαστήριο. Το θέμα είναι πώς σου φαίνεται ότι είσαι με κάποιον που είναι τόσο άκαμπτος σε αυτά τα θέματα, ενώ εσύ δεν είσαι, και αν αυτό σου φαίνεται κάτι που δεν επηρεάζει την συνολικότερη του άποψη για τον κόσμο, που είναι αρκετά διαφορετική από την δική σου, κάνεις λάθος. Μην ρωτάς πώς θα του φαινόταν αν ήξερε την αλήθεια. Αναρωτήσου πώς σου φαίνεται εσένα το γεγονός ότι δεν μπορεί να την αντέξει. Σεξ με δύο διαφορετικούς άντρες εντός δεκαπενθήμερο. Φλέρταρες ενώ ήσουν σε σχέση (οκ λάθος, αλλά δεν είναι απάτη.) Αλήθεια, αυτό είναι το όριο του; Δεν είναι αυστηρός, πουριτανός είναι. Αν ήσουν κι εσύ θα ταιριάζατε υπέροχα. Φοβάσαι τόσο πολύ μην σε κακοχαρακτηρίσει που ξέχασες να αναρωτηθείς αν σου ταιριάζει η κοσμοθεωρία του.

__________________
2.


Σου στέλνει μήνυμα μετά από 3 χρόνια αφότου χωρίσατε στις 4 το ξημέρωμα : "Παντρεύω τον κολλητό μου αύριο. Ακόμη δεν έχω βρει τη γυναίκα της ζωής μου. Μάλλον ήσουν εσύ". Πες μου εσύ τώρα τι απαντάς. Σημειωτέον η διετής σχέση έληξε με δική του πρωτοβουλία λόγω απόστασης και εντάσεων κι έκτοτε δεν υπήρχε επικοινωνία.
-σε δουλειά να βρισκόμαστε

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

«Όταν σου περάσει η σούρα θα θυμηθείς ότι δεν ήμουν».


__________________
3.

Πολυαγαπημένη Α,μπα, σου εκφράζω τον απεριόριστο θαυμασμό μου και εύχομαι όλα τα καλά για το μωράκι σου!

Θα ήθελα να ζητήσω τη γνώμη σου για κάτι. Στη ζωή μου έχω συνευρεθεί μόνο με άντρες, γενικά μου αρέσουν πολύ και πάντα θεωρούσα τον εαυτό μου στρειτ. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι αποκλείω το ενδεχόμενο κάποια στιγμή να γνωρίσω κάποια γυναίκα που θα με κάνει να πέσω ξερή, γιατί βασικά πιστεύω ότι η έλξη ξεκινάει από τον άνθρωπο ανεξαρτήτως φύλου. Είχα που λες κατά καιρούς girl crushes, δηλαδή γυναίκες που κάτι με τραβούσε σ'εκεινες, μ'ελκυε αυτό που εξέπεμπαν. Μου άρεσε να τις κοιτάζω και να τους μιλάω, γενικά χαιρόμουν να τις βλέπω. ΟΜΩΣ! Ποτέ δεν τις έχω φαντασιωθεί σεξουαλικα. Όχι τίποτα άλλο, το έχω προσπαθήσει για να δω αν θα μου αρέσει. Δεν νιώθω την παραμικρή επιθυμία να βρεθώ στο κρεβάτι μαζί τους, να τις χαϊδέψω ή να τις φιλήσω. Μου αρέσει όμως να θαυμάζω τα χαρακτηριστικά τους και, κυριότερο απ'ολα, μου αρέσει να τις φαντάζομαι εκείνες στο κρεβάτι με άντρα. Μέχρι εκεί.

Δεν είναι κάποιο θέμα το οποίο να μου δημιουργεί πρόβλημα στην καθημερινότητα ή στις σχέσεις μου, όποτε όπως καταλαβαίνεις δεν έχω λόγο να διαθέσω χρόνο και χρήμα για να το ψάξω με ψυχολόγο. Ωστόσο επειδή μ'αρεσει ο τρόπος σκέψης σου, θα ήθελα να ακούσω τι πιστεύεις! Φιλιά!
- Bi...curious?


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Πιστεύω ότι δεν υπάρχει κάτι που χρειάζεται απάντηση. Θεωρείς τον εαυτό σου στρέιτ, αλλά δεν αποκλείεις το ενδεχόμενο κάποια στιγμή να γνωρίσεις κάποια γυναίκα που θα σε κάνει να πέσεις ξερή. Ακόμα δεν την έχεις συναντήσει. Ποιο είναι το πρόβλημα; Ότι δεν ξέρεις ποια ταμπέλα σου ταιριάζει; Θα μας πεις όταν γίνεις ογδόντα.


__________________
4.

Πολυαγαπημένη, γεια χαρά και συγχαρητήρια!

Αυτοπροσδιορίζομαι ως φεμινίστρια, έχω μελετήσει και μελετώ το θέμα επί χρόνια, ακαδημαϊκά και μη, με ενδιαφέρει φοβερά, διαβάζω καθημερινά και προσπαθώ να ανοίγω τα μάτια μου συνέχεια σε καινούργια (για μένα) προβλήματα και προσεγγίσεις. Αυτά σας τα παραθέτω, αγαπητή α, μπα και αναγνωστικό κοινό, όχι για να μου μπει η βούλα της "καλής, διατομεακής φεμινίστριας" αλλά για να τονίσω περισσότερο ότι έχω μια καλή τριβή με το θέμα.

Έλα όμως που ένα θέμα αναμασάω στο μυαλό μου εδώ και μήνες, και είμαι σίγουρη ότι θέλω βοήθεια από άλλες οπτικές: Επί τούτου, το θέμα είναι το χιτζάμπ (και το νικάμπ, και οι διαφόρων "διαβαθμίσεων" κάλυψη) – καθόλου ως θρησκευτικό σύμβολο, ή ως ενδυματολογική επιλογή αλλά ως φεμινιστικό σύμβολο. Ένιωθα άσχημα λοιπόν που δεν καταλάβαινα τη φεμινιστική σκοπιά και βάλθηκα να διαβάσω άρθρα, να δω βίντεο, εν ολίγοις να ακούσω και να διαβάσω τι έχουν να πουν οι ίδιες οι χιτζάμπι για αυτό. Η κατακλείδα των μαρτυριών και επιχειρημάτων τους λοιπόν είναι ότι είναι επιλογή τους (διανοούμαι, σαφώς) και ότι αντιπαραβάλλεται στο "δυτικό" ντύσιμο που επιβάλλει το η αντρική σκοπιά. Kοινός τόπος στα λεγόμενά τους είναι η σεμνότητα.

Και έρχομαι και ερωτώ, καλή μου και καλοί μου και καλές μου: πίσω από αυτήν την ιδέα της σεμνότητας δεν υπονοείται ότι το γυναικείο (έμφυλο, γιες) σώμα είναι καθαυτό άσεμνο; Ότι είναι κάτι πρόστυχο που πρέπει να καλυφθεί; Και μα επιπλέον, δεν παλεύουμε με το φεμινισμό να αποτάξουμε αυτήν την ιδέα της προστυχιάς από τα σώματά μας; Διακρίνω εν πάση περιπτώσει μία αντίφαση που δεν είμαι σίγουρη αν έχω δημιουργήσει επειδή μου λείπουν κομμάτια του παζλ (τη βοήθεια του κοινού, παρακαλώ), ή αν όντως υπάρχει;

ΥΓ: Μένω στη Σουηδία και έχω σχέσεις κι επαφές με χιτζάμπι, αλλά όχι τόσο στενές ώστε να ρωτήσω – επίσης, επί του θέματος (και γι'αυτό θέτω και ανώνυμα την ερώτηση), έχω την εντύπωση ότι η απορία μου ακούγεται πατροναριστική και νιώθω η ίδια ότι ντρέπομαι που την έχω.
- Φαρμακείο/Μεζεδοπωλείο "Η στίξη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Το επιχείρημα της σεμνότητας είναι προβληματικό ακριβώς για τους λόγους που αντιλαμβάνεσαι. Όμως δεν είναι αυτή η κατακλείδα, αυτή είναι η κατακλείδα μιας μερίδας γυναικών. Υπάρχουν πάμπολλες γυναίκες μουσουλμάνες που απορρίπτουν αυτό το σύμβολο πίστης για τους ίδιους λόγους που αναφέρεις κι εσύ.


__________________
5.

Καλή μου Α μπα
Είμαι καθηγήτρια μουσικής. Οι μαθητές μου, όπως όλα τα μικρά(και μεγάλα) παιδιά, αντικατοπτρίζουν τους γονείς τους. Κατα καιρούς έρχομαι αντιμέτωπη με στερεότυπα οπως με το οτι το τάδε τραγούδι μιλάει για μπαλαρίνες και εγω δεν το παίζω γιατί δεν ειμαι κορίτσι, εγώ δε θέλω μπλε αυτοκόλλητο, θελω ροζ γιατι τα μπλε ειναι αγοριστικα..αυτά δε με ανησυχούν αν και με ενοχλούν. Πριν λίγες μέρες μια 7χρονη μου εξήγησε οτι ο μπαμπας της, της ειπε πως οι άντρες έχουν τα περισσότερα πράγματα και πως είναι πιο είναι γενναίοι. Και εγώ τη ρώτησα: δηλαδή η μαμά σου δεν ειναι γενναία; και μου ειπε οτι δεν ειναι οσο ο μπαμπάς. Η μαμα ειναι καλη στην κουζίνα. Με στεναχωρεί ιδιαίτερα το οτι ενα 7χρονο εχει προκαθορισμένη εικόνα για τον εαυτο της. Οτι ξέρει πως η ιδια δε θα είναι γενναία οσο ο αδερφός της, οσο η μελλοντική της σχεση, οσο το μελλοντικο της αφεντικό, και πως η θεση της θα είναι στην κουζίνα. Εγώ μέχρι που μπορώ να φτάσω; Φυσικά δεν μπορω να βρίσω τους γονείς οσο και αν φουντώνω όταν ακουω τέτοια. Συζητάω με τα παιδιά αλλά επιφυλακτικά γιατί δε θελω να πω κατι που θα δημιουργήσει προβλημα στη δουλειά μου και στη σχεση μου μαζι τους. Αλλά μεχρι ποτε θα γίνεται αυτο; Δεν μπορώ να δώσω έστω μια άλλη οπτική πλευρά στα παιδιά που τα βλεπω μια φορά την εβδομάδα και ας ζούνε ολη τους τη ζωή σε ενα τέτοιο κλίμα; Έχει νόημα να το κάνω αυτό..δεν έχει;;
-Κυρία Ντορεμι


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Η δουλειά σου ως δασκάλα δεν είναι να τους μάθεις μόνο το ντορεμί. Είσαι παιδαγωγός άρα η επιρροή σου είναι επιθυμητή, για να μην πω, υποχρεωτική. Οι γονείς δεν είναι το Ιερατείο που πρέπει να σεβόμαστε. Δεν είναι αλάνθαστοι, και αν περιμέναμε ως κοινωνία από κάθε γονιό ξεχωριστά να κάνει τη δουλειά ενός παιδαγωγού, δεν θα χρειαζόμασταν παιδαγωγούς. Τέλος, δεν ξέρουμε αν αυτά που λένε τα έχουν πει οι γονείς τους. Δέχονται επιρροές από όλη την κοινωνία, από συμμαθητές, παππούδες, ακόμα και από άλλους δασκάλους, μη μου πεις ότι δεν έχεις συναδέλφους που πιστεύουν σε τέτοια πράγματα και δεν τα αναπαράγουν στα παιδιά.


Τα παιδιά δεν θα πάθουν τίποτα αν ακούσουν διαφορετική άποψη από τη δασκάλα τους. Η σχέση σου μαζί τους δεν βασίζεται στην υπακοή εκατέρωθεν για να μην διαταραχτεί το τίποτα. Ελπίζω να βασίζεται στον σεβασμό και στην εκτίμηση. Αν υπάρχει και αγάπη, τόσο το καλύτερο. Δεν χρειάζεται να τα διορθώσεις, ούτε να τα αποπάρεις. Μπορείς να εξηγήσεις την άποψη σου με απλά λόγια. Η μαμά είναι επίσης γενναία και η δουλειά στο σπίτι είναι εξίσου δύσκολη με του μπαμπά. Δεν σου ζητάμε να αλλάξεις τον κόσμο, σου ζητάμε όμως να σπείρεις τον σπόρο στο σχολείο.

 

__________________
6.


A Μπα! Η κατάσταση εχει ως εξής: ειμαι 27 και ζω και εργάζομαι στο εξωτερικό. Πριν 3 χρόνια, αποφάσισα να ξεκινησω ενα ομαδικό σπορ και επέλεξα το βόλλευ γυναικών.Ως αρχάρια τοτε, μετα απο αρκετό ψάξιμο ξεκίνησα σε μια ομάδα γυναικών. Ξεκινησα εκει να μαθαίνω το 2015, η ομάδα ηταν τελευταίο επίπεδο (σκεψου κατι σε 5η αγωνιστικη), και στη αγωνιστική μας είμασταν τελευταίες. Δηλαδή πιο κάτω δεν πήγαινε. Εkει γνώρισα τις Μ,J,Χ. Μετα απο ενα χρόνο, οι περισσότερες παραιτήθηκαν απο το βόλλευ, δεν τα βρησκαν μεταξυ τους, συμπάθειες-αντιπάθειες. Οποτε μείναμε μόνο εγω η M, J (captain), X... και ο προπονητής μας παραιτήθηκε επίσης. Εμείς που μείναμε ξεκινήσαμε να ψάχνουμε νεα μέλη, και προπονητή. Τη σαιζον 2016, βρήκαμε νέες παίκτριες και ο προπονητής της μεγαλύτερης ομάδας ειπα θα μας κάνει part time training. Αυτος λοιπόν, μαλλόν δε του κάτσε καλά «το μαλλί μου», αλλα γενικα δεν με έβαζε να παίζω στους αγώνες, ή με έβαζε και στα 2 λάθη που έκανα, αλλαγή και πάγκο. Αυτο το βλέπαν οι συμπαίκτριες μου. Με πείραζε πολυ, γιατι μου δημιούργησε χαμηλή αυτοπεποίθηση. Ήξερα οτι είμαι average παίκτρια, οπως οι περισσότερες. Δεν μου έδινε ποτέ feedback, και με αλλες που παίζαμε ίδιο επίπεδο στα 2 λάθη τις είχε ακόμα μέσα στο αγώνα, και σκεφτόμουν γιατι σε μένα?. Ώσπου σε ενα meeting της ομαδα, που τεθηκε το δίπολο είμαστε winning team (μονο οι καλές παιζουν) or social team (όλες παιζουν) ψηφιστηκε το social team, εκει τον ρώτησα γιατι δεν με βαζεις να παίζω, και η απάντηση του μπροστά σε ολες (ενω τον ειχα ρωτησει και private) ηταν: υστερείς σε σχέση με τις υπόλοιπες σε τεχνική. Μα και οι άλλες υστερούν σε τεχνική! Μου χαντάκωσε την ψυχολογία. Μια συμπαίκτρια μου μου πε καλά απορώ πως μετά απο ολα αυτα μένεις ακόμα. Αφου ψηφίστηκε το social team, άλλαξε λίγο, με εβαζε να παίζω 1 σετ. Ο τύπος απλά ειχε 2-3 favorites, τις οποίες τις έπερνε για προπόνηση στη μεγαλύτερη ομάδα.Τελικα, η σαιζον τελείωσε με εμας στον πάτο της αγωνιστικής (που υποτιθεται οτι επαιζαν οι «καλες»). Τελικα, ολες αυτές οι κανούργιες, παραιτηθηκαν, οι favorites ειχαν τόσο ψιλά τον αμανέ που είπανε δεν ειμαστε πια για αυτο το level, και οτι χασαμε λογω του social team και η J (captain) ειπε οτι θελει να παει σε μεγαλυτερη ομαδα. Και ο coach; ο καραγκιοζης, ηρθε μας δίχασε και έφυγε κ αυτός. Και μείναμε εγω και η Μ, να ξεκινάμε ξανά απο την αρχή να ψάχνουμε καινούργιες παίκτριες για τη σαιζον 2017. Η J προσφέρθηκε να μας προπονεί, χωρίς να εχει εμπερία και δεχτήκαμε. Με τα λίγα και τα πολλά το σενάριο επαναλαμβάνεται για το 2017, βρίσκουμε νέες παίκτριες, η J μου ξεκαθαρίζει απο την αρχή, οτι στη σειρά κατάξεις του μύαλου, για τις «hitter» players ειμαι η 4η της επιλογή. Και οτι δεν θα παίζω σε όλους τους αγώνες και οτι θα προσπαθήσει κα μου λεει απο πρίν αν θα παίξω ή οχι. Κατι που δεν έκανε. Πήγαινα στους αγώνες, με εβαζε για 5 λεπτά, περιμενε ποτε θα κανω 2 λαθη για να με κάνει αλλαγή. Το θεωρώ αδικο. Στο αγώνα κανουν όλες απειρα λαθη, και εγω είμαι η μοναδική που «τιμωρούμε» με αυτόν το τρόπο; αν εγω κάνω λάθος έξω, αν οι άλλες κάνουν λάθη, it is okay, next ball will get better! Η J έθεσε απο την αρχή την ερώτηση winning or social team (το voting ηταν 50/50) αλλα μια παίκτρια απο τις καινούργιες η R (τοπ!-8 χρονια εμπειρια) και παίζει «hitter» οπως και γω, ειπε αν ειναι να μην κερδίζουμε θα σταματήσω να αφιερώνω τοσο χρόνο στο βόλλευ, φυσικά και η J δεν ήθελε να χάσει την R, οποτε μας ανακοίνωσε ως coach για το winning team, και θα προσπαθήσει να μας εντάξει όλες, ανάλογα πως θα μαστε εκείνη τη μέρα του αγώνα, και άλλα φρου-φρου; Bullshit, φυσικά και είχε στο μυαλό ποιές θεωρεί καλές και βάζει μονο αυτες. Την απόφαση την δεχτήκαμε όλες σιωπηλά, δε ξέρω γιατι. Και φυσικά είμαστε έμεσα σεζον και συνεχίζουμε να χάνουμε όλους τους αγώνες. Δε ξερω τι να κανω, αν τις πω γιατι δε παιζω, θα μου πει αφου σου χα πει οτι δε θα παιζεις σε ολους τους αγωνες; Και παίζω με το winning team, ναι αλλα αν ειναι να παίξω για 5 λετπα καλυτερα να μου το πει απο την αρχή να μην έρθω καθόλου. Νιώθω οτι δεχομαι κάποιας μορφης bullying, είναι? τι φταίει? Υπάρχει κατι που δε βλέπω? Σιγουρα, δε με θεωρεί καλη παίκτρια οπως της αλλες hitters. Με ενοχλεί που ολες σιωπηλά βλέπουν αυτην συμπεριφορά προς εμενα. Θεωρω αδικο το πως πάρθηκε η απόφαση για το winning team. Δε πιστεύω οτι η J ειναι καλή coach. Εγω της εδωσα την ευκαιρια να γινει coach απο το 0, αυτην γιατι μου περνει την ευκαιρία να παιζω. Πως να το αντιμετοπίσω ολο αυτό?
- Volley Amateur


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αυτό που βλέπω εγώ είναι ότι ως τώρα αντιμετωπίζεις το ίδιο πρόβλημα με διαφορετικούς προπονητές, άρα θα σου πω δυστυχώς αυτό που δε σου λένε, ή δεν ακούς. Ή έχουν όλοι κάτι προσωπικό μαζί σου, ή παίζεις χειρότερα από όλες. Μπορεί να κάνεις δύο λάθη, να κάνουν και οι άλλες δύο λάθη, αλλά λάθος με λάθος έχει διαφορά, και μπορεί να πιστεύουν ότι δεν βελτιώνεσαι, ακόμη και αν προσπαθείς. Είτε είναι αυτό το πρόβλημα, είτε όλοι έχουν κάτι προσωπικό με σένα, η λύση είναι να πας σε άλλη ομάδα. Κι εγώ απορώ γιατί μένεις ακόμα εκεί. Και σταμάτα να λες συνέχεια για αδικία. Όπως βλέπω, ό,τι γίνεται, γίνεται με την συμμετοχή των υπολοίπων, άρα για τους άλλους δεν υπάρχει αδικία. Δεν είσαι πολίτης σε χώρα δικτατορίας, είσαι εθελοντικά εκεί που είσαι.


_________________
7.


Αγαπητή αμπα,

Μένω σε μια πόλη στο εξωτερικό. Έχει έκταση 50 τχλμ και πληθυσμό 100000 κατοίκους. Εχει σχετικά καλό καιρο και έχει και ένα ποτάμι. Θέλω να ξεκινήσω μάστερ αλλά δε ξέρω αν είναι καλύτερο να κάνω πάνω σε αυτό που σπούδασα η σε κάτι παρόμοιο. Εντωμεταξύ, εχω ένα φίλο που νόμιζα ότι με βλέπει σοβαρά αλλά συνειδητοποίησα ότι με θέλει μόνο για το σεξ! Μήπως να τα παρατήσω όλα και να γίνω πριγκίπισσα?
Συγνωμη για το σεντόνι!
-κάτοικος εξωτερικού


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Το ποτάμι έχει παπάκια;

86

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
20 σχόλια
yiota007
yiota007
# Πέρα από τα όσα σωστά αναφέρανε οι φίλες/οι εδώ εμένα μου βρωμάει όλη αυτή η δυσπιστία και το ανακριτικό ύφος και για έναν ακόμη λόγο. Ποιο ξέρει τι έχει κάνει ο ίδιος. Και δεν της τα έχει πει. Ή τι συνεχίζει να κάνει;!
acantholimon
#4.Δε γνωρίζω πολλά σχετικά με τη θρησκεία τους.Οπότε ό,τι πω είναι μόνο έτσι,όπως το αντιλαμβάνομαι.Για μένα το να καλύπτεις μια γυναίκα σημαίνει δύο πράγματα.α)Δεν τις επιτρέπεις να χρησιμοποιήσει την εικόνα της,να παίξει με αυτή,να την προβάλει ως μέρος της προσωπικότητας της,προκειμένου να προσελκύσει ερωτικό σύντροφο,αν το επιθυμεί.β)Θεωρείς,ότι οι άντρες δεν μπορούν ή δεν είναι υποχρεωμένοι,να συγκρατούν τις σεξουαλικές τους ορμές για κανένα λόγο.Άρα πρέπει να κάνεις το αντικείμενο του πόθου τους αντισεξουαλικό.Έτσι τους κρατάς μακριά από τη γυναίκα,που σύμφωνα με το α δεν έχει δικαίωμα επιλογής κι αυτοδιάθεσης.Αν γίνει στραβή,η γυναίκα φταίει,που δεν ξέρει τη θέση της και προκαλεί.Και κακώς προκαλεί φυσικά,αφού δεν επιτρέπεται να έχει έλεγχο στη σεξουαλικότητα της κι επειδή οι άλλοι δε φταίνε.Προφανώς δε μου αρέσει όλο αυτό.Όμως δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι απ'τη μια να πείσεις μια γυναίκα,που έχει μεγαλώσει με αυτό τον τρόπο,ότι δε θα έπρεπε να είναι έτσι κι απ'την άλλη να την προστατεύσεις από έναν περίγυρο,που τη βλέπει έτσι.Εδώ στα δικά μας,στα πιο κοντινά και ακούς "ε,μα τα ήθελε ο κώλος της".
acantholimon
#5.Αν ένα αγοράκι ήθελε μόνο ροζ αυτοκόλλητα,θα του έλεγες όχι;Αν κάποιο κορίτσι βαριόταν το τραγούδι με τις μπαλαρίνες (στα 6-7 μπορεί και να το μισούσα),θα έβρισκες αμέσως άλλο;Μπορείς να τους προσφέρεις επιλογές,όπου γίνεται,κι ας διαλέξουν.Σε κάποια άλλα αναγκαστικά θα ακολουθήσουν,γιατί έτσι είναι το μάθημα.Δεν μπορεί πχ να αρνείται ένα πιτσιρίκι,να συμμετέχει σε μια ομάδα,επειδή δεν έχει άτομα του ίδιου φύλου.Θα μάθει να συνεργάζεται και με αυτά τα παιδάκια.Γιατί εσύ κρίνεις,ότι για να έχει καλύτερα αποτελέσματα η συγκεκριμένη δραστηριότητα,έτσι πρέπει να χωριστούν.Μπορεί να έχει να κάνει με το επίπεδο πχ.Δε χρειάζεται όμως ό,τι κάνετε,να είναι χρωματισμένο κάπως ή να έχεις μόνιμα το άγχος να περάσεις τις "σωστές" ιδέες.Τα παιδιά δεν είναι μόνο η εικόνα των γονιών τους.Έχουν και το δικό τους χαρακτήρα,τα γούστα τους,έχουν το δικαίωμα,αν το επιθυμούν,να στηριχτούν και σε στερεότυπα,που νομίζουν,ότι θα ενισχύσουν την ταυτότητα τους.Δεν είναι σώνει και ντε προβληματικό αυτό.Δε δηλώνει οπωσδήποτε ομοφοβία,μισογυνισμό ή ότι θα γίνουν καημένες γυναικούλες.Και με μια μπέρτα κάνουν τον υπερήρωα,γιατί έτσι είναι οι ηπερήρωες στα παιδικά μάτια κι αυτό θέλουν να είναι εκείνη τη στιγμή.Από δίπλα όμως μπορούμε να τους προσφέρουμε κι άλλες εικόνες,για να πλαταίνει σιγά σιγά το μυαλό τους και να μην εγκλωβιστεί σε πολύ στενά κουτάκια.Προσωπικά μιλώντας,γιατί δεν είμαι ειδικός,δεν έχω την απαίτηση από ένα παιδί,που τώρα μαθαίνει τον κόσμο και ψάχνει τη θέση του σε αυτόν,να μη χρησιμοποιεί πιο χοντρές γραμμές,για να ξεχωρίσει τα πράγματα.Δίνοντας του περισσότερες παραστάσεις,διαφορετικές επιρροές,θα τις διαλύσει από μόνο του,θα κάνει άλλες ανακατανομές,θα οδηγηθεί σε πιο πλατιά συμπεράσματα.
αμύριστο λουλούδι
αμύριστο λουλούδι
#4, τον ίδιο προβληματισμό είχα και γώ όταν απαγορεύθηκε η μαντήλα στη Γαλλία. Ακόμα αναρωτιέμαι όταν μια γυναίκα μουσουλμάνα αποφασίζει να φορέσει την μαντήλα κατά πόσο είναι πραγματικά ελεύθερη επιλογή. Γιατί πιστεύω ότι τίποτα δεν είναι πραγματικά ελεύθερο. Μεγαλώνοντας σε ένα περιβάλλον που η μαντήλα συμβολίζει την υποταγή και την αγνότητα των γυναικών, πέρα από απλό θρησκευτικό σύμβολο (όπως πχ είναι ο σταυρός σε κόσμημα), πόσο εύκολο είναι να διαχωρίσεις την αυστηρά συμβολική χρήση της (δηλώνω ότι είμαι μουσουλμάνα) από την υποχρεωτική χρήση λόγω πίεσης; Αντίστοιχα όταν μια γυναίκα στην Ελλάδα δηλώνει ότι κάνει σεξ μόνο όταν περιλαμβάνει συναίσθημα, πως είναι σίγουρη ότι αυτό είναι ελεύθερη επιλογή της και όχι κατάλοιπο της συντηρητικής και πατριαρχικής ελληνικής κοινωνίας; Τελικά κατέληξα ότι εγώ προσωπικά δεν δέχομαι την μαντήλα ως ελεύθερη επιλογή. Όταν βλέπω στο δρόμο μια γυναίκα με μαντήλα δεν μπορώ να γνωρίζω αν την φορά επειδή ελεύθερα το επέλεξε ή της το επέβαλλε κάποιος συγγενής της με το ζόρι ή επειδή "τι θα πει ο κόσμος; θα σε περάσουν για π@@τάνα". Δεν με νοιάζει τι λένε οι φεμινιστικές οργανώσεις εν προκειμένω. Αν και με προβλημάτισαν πολύ.
Open S
Open S
#6 Ο στόχος σε κάθε άθλημα είναι η νίκη. Απλοικό αλλά έτσι είναι. Αν αφαιρέσεις από το άθλημα αυτόν τον στόχο του αφαιρείς και το βασικό του συστατικό, τις χαρές του, τις λύπες του, την προσπάθεια για εξέλιξη, την αγωνία, την αδρεναλίνη κοκ. Αν θες παρέα πας για καφέ, αν θες γυμναστική πας γυμναστήριο, από την στιγμή που διαλέγεις το βόλει έχεις διαλέξει άθλημα με συγκεκριμένους στόχους και κανόνες. Έχω υπάρξει σκράπας στο βόλει σε καλή ομάδα και "κελεπούρι" σε κακή ομάδα. Γενικά έχω παίξει σε διάφορα επίπεδα και σε όλα τα επιπεδα ισχύει το ίδιο: την ώρα του αγώνα δεν μετράει πόσο σε συμπαθούν, μετράει να μπορείς να βοηθήσεις τον κοινό στόχο. Με συμπαθούσαν σε όλες τις ομάδες, σε άλλες ήμουν συνέχεια πάγκος (με είχαν σαν μασκοτ) σε άλλες δεν έβγαινα από το γήπεδο ούτε για μια αλλαγή. Όσο καλύτερη γινόμουν τόσο πιο πολύ έπαιζα. Απλό είναι. Και δίκαιο. Γίνε τόσο καλή ώστε να μην είναι διαπραγματεύσιμο το αν θα παίξεις ή όχι. Στην ανάγκη, πάρε για 2 μήνες έναν προπονητή να σου κάνει ιδιαίτερα (ή με ένα ακόμα άτομο μαξιμουμ). Η βελτίωση που θα έχεις σε αυτούς τους μήνες θα είναι σαν να έχεις κάνει 2 χρόνια εξάσκησης. Αν αγαπάς το βόλει θα σε αγαπήσει και αυτό και η ομάδα. Αν όχι, βρες κάτι άλλο που θα αγαπήσεις. Και μέχρι τότε ό,τι και αν κάνεις, η μπάλα ψηλά!
Haifischnet
Haifischnet
Απλοϊκός ως στόχος, αλλά πόσο κοπιαστικό για να φτάσεις στην νίκη (για να μην πω στην κορυφή). Ο αθλητισμός που γίνεται για διακρίσεις θέλει πρόγραμμα, σιδερένια πειθαρχία και πολλή δουλειά. Όποιος θέλει να διακριθεί το παλεύει, αλλιώς τα πείσματα και οι παιδιάστικες συμπεριφορές μόνο στον πάτο τον τραβάνε. Ειδικά στα ομαδικά αθλήματα, είναι πολύ άδικο για την υπόλοιπη ομάδα να την κρατάει ένας πίσω.Ας πάει η 6 στο γυμναστήριο να κάνει διάδρομο και να γυαλίζεται στο τζάμι.
Iris Prismatica
Iris Prismatica
Είτε κυνηγάς να προσελκύσεις, είτε τρέχεις να κρυφτείς από το αντρικό βλέμμα, καταλήγεις στον ίδιο παρονομαστή: Ετεροπροσδιορίζεσαι. Υπαγορεύει το αντρικό βλέμμα τον δυτικό τρόπο ένδυσης αλλά όχι τον ισλαμικό; Ας το ξανασκεφτούν οι φίλες μαντηλοφορούσες.Η υπερβολή, η ανάλωση του ανθρώπου στην υπηρεσία αποκλειστικά της εμφάνισής του είναι προβληματικά φυσικά. Άσε που σε όλες τις ανεπτυγμένες ισλαμικές χώρες οι γυναίκες (όταν μπορούν να δείξουν το πρόσωπό τους) καλύπτονται με 3 δάχτυλα μπογιά και οι ρινοπλαστικές πάνε σύννεφο. Τόοοση αδιαφορία για το αντρικό βλέμμα!Κακά τα ψέματα βρε παιδιά, ευρήματα από τα βάθη της Ιστορίας επιβεβαιώνουν ότι όλοι λίγο πολύ θέλουμε να δείχνουμε θελκτικοί στους γύρω μας, ειδικά δε σε όσους μας ενδιαφέρουν ερωτικά. Αυτές οι σεμνότητες και οι καλύψεις είναι εφεύρημα αποκλειστικά καταπιεστικών καθεστώτων που δαιμονοποιούν την ανθρώπινη σεξουαλικότητα και το σώμα εν γένει.Και ερωτώ: γιατί ενώ πολλές μουσουλμάνες υιοθετούν το «δυτικό» ντύσιμο, δεν υπάρχουν μη μουσουλμάνες (προσοχή, όχι προσήλυτες, γυναίκες που συνεχίζουν να μην είναι μουσουλμάνες ) που να τους έρχεται να καλυφθούν από μόνες τους επειδή έτσι, επειδή το θεωρούν έναν καλό τρόπο για να «προστατευθούν» από τα αδιάκριτα αντρικά βλέμματα; Γιατί όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι αντιλαμβανόμαστε το πρόσωπό μας ως βασικό στοιχείο της προσωπικότητάς μας, και όχι μπόνους δώρο στον ένα και μοναδικό που θα μας περάσει την κουλούρα;
caravan
caravan
#5Τι όμορφο ερώτημα επειδή δείχνει ακριβώς ότι υπάρχουν παιδαγωγοί! Χωρίς να μπείτε σε έμφυλα στερεότυπα και την αντίκρουσή τους γιατί δεν ξεκινάτε (άντε πάλι επαναλaμβάνομαι) να δώσετε έναν OΡΙΣΜΟ της γενναιότητας; Η γενναιότητα είναι μόνο να αντεπιτεθείς στον δρόμο αν σε απειλήσουν ή στον πόλεμο;Δεν είναι γενναίο να αναλαμβάνεις την φροντίδα ενός ηλικιωμένου ανήμπορου γονιού και να τον ξεσκατίζεις ενώ καθόλου δεν σου αρέσει και να τον πλένεις με καταπόνηση της δικής σου μέσης επειδή κάποιος τέλος πάντων πρέπει να το κάνει; Δεν είναι γενναίο να έχεις ασθένεια που απαιτεί χειρουργεία και επώδυνες θεραπείες αλλά να την αντιμετωπίζεις με χαμόγελο για να μην επιβαρύνεις την αγαπημένη σου οικογένεια; Δεν είναι γενναίο να μαγειρεύεις για όλη την οικογένεια κρέας αλλά επειδή δεν φτάνουν τα χρήματα εσύ να την βγάζεις με ρεβύθια; Δεν είναι γενναίο να βάζεις πάντοτε τον εαυτό σου τελευταίο και να σκίζεσαι να ικανοποιήσεις τις ανάγκες των αγαπημένων σου; Δεν είναι γενναίο να παίρνεις την απόφαση να φέρεις ένα παιδί στον κόσμο και να το κουβαλάς 9 μήνες;Ιδού. Μόνο του το κοριτσάκι θα καταλάβει ότι κι η μαμά...γενναιότατη είναι στο βάθος βάθος χωρίς να χρειαστεί να πεις τίποτα άλλο. :)
Parisios
Parisios
Εγώ ως γενναιότητα αντιλαμβάνομαι το να μην αφήνεις τον φόβο σου να σε αποτρέψει από το να κάνεις αυτό που -κατά τα άλλα- θέλεις. Εξού και το "αν δεν νιώθεις φόβο, δεν μπορείς να είσαι γενναίος". Με το δικό μου ορισμό, λοιπόν, τα παραδείγματά σου δεν είναι γενναία. Μόνο το τελευταίο μπορεί να είναι, αν φοβάσαι να φέρεις το παιδί στον κόσμο, ή να το κουβαλάς 9 μήνες, αλλά παρόλ' αυτά παίρνεις την απόφαση. Τα άλλα μου φαίνονται (πολύ) αλτρουιστικά, αλλά όχι γενναία.
φούστα κλαρωτή
φούστα κλαρωτή
αν το δεις με τον αυστηρό ορισμό της λέξης έχεις δίκιο, Parisie.Νομίζω όμως ότι η Καραβάν' προσπαθεί να κάνει μια ρεαλιστική αντιπαραβολή σε σχέση με αυτά που κάνει και ο μπαμπάς του παιδιού στην πραγματική ζωή. Εκτός αν ο πατέρας είναι σούπερ ήρωας ή πυροσβέστης ή κάτι που απαιτεί γενναιότητα και θάρρος γιατί εμπεριέχει κίνδυνο.
caravan
caravan
To κουράγιο είναι μια μορφή γενναιότητας. Το να υπομένεις κάτι για το γενικότερο καλό. (Στον πόλεμο πχ. πάντοτε θεωρείται πράξη γενναιότητας κάποια αντίστοιχης λογικής. Θυσιάστηκε για την πατρίδα/για τον λόχο του/για την σημαία κλπ). Ο υπερκερασμός του Εγώ είναι γενναιότητα.
caravan
caravan
#1"Ο ίδιος κατά καιρούς με ρωτάει αν του έχω πει ψέματα, αν είναι αληθινά όσα είπα, αν έχω κρύψει κάτι."Θα χωρίσετε που θα χωρίσετε κακήν κακώς σιγουράκι κάντε το μια ώρα αρχύτερα να μην παιδεύεστε.
TGProject
TGProject
Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι το κάλυμμα κεφαλιού είναι μια ελεύθερη επιλογή. Όταν η κοινωνία, η θρησκεία και η οικογένεια σου σε σπρώχνουν προς τα εκεί γιατί αλλιώς δεν είσαι αρκετά καλή, θρήσκα, άξια, σεμνή κτλ,
ShootingStar
Mα δεν έχει νόημα. Το να φαίνεται η τρίχα ή η χωρίστρα, δεν είναι ούτε σκανδαλιστικό , ούτε πρόστυχο. Δεν μιλάμε για ριχτά ρούχα Vs σορτς, κατι που θα καταλάβαινα. Μιλάμε για την κάλυψη των μαλλιών. Πως αυτό ακριβώς είναι πιο modest, κανείς δεν ξέρει.
rosa nera
Ισως η συγκεκριμένη επιταγή τυποποιήθηκε για λόγους υγείας,μαλλιά λιγότερο εκτεθειμένα στην σκόνη και το τότε περιβάλλον=πιο καθαρά,με την ίδια λογική ίσως που οφείλουν να πλένονται πέντε φορές τη μέρα πριν τις προσευχές,και οι επί της κεφαλής βόστρυχοι παρέπεμπαν(στα μυαλά τους) στους επί της ήβης βοστρύχους;Απλή υπόθεση...
caravan
caravan
Δεν είναι θέμα σεμνότητας. Είναι θέμα συμβολισμού! Τα μαλλιά (οι τρίχες) από αρχαιοτάτων χρόνων αποτελούν σύμβολο δύναμης και σεξουαλικής ισχύος στο παιχνίδι της ελκυστικότητας (εδώ σκεφτείτε εμβόλιμη να παίζει μια διαφήμιση σαμπουάν με την μακρυμαλλούσα να αφήνει τα μαλλιά της με την λάμψη του αγνού ελαιόλαδου να πέσουν σαν καταρράκτης από τον κώτσο στην κορφή του κεφαλιού της πάνω στην γυμνή της πλάτη ενώ της την χαϊδεύει ένα αντρικό χέρι). Τα μαλλιά του Σαμσών σας λένε κάτι; Τα μαλλιά του Αβεσαλώμ; Της Ιεζάβελ; Η Βίβλος (που έχει σημασία και στο Ισλάμ) είναι γεμάτη τέτοιους συμβολισμούς. Τα γυναικεία μαλλιά επομένως σαν όλα τα άλλα γυναικεία πράγματα σε κοινωνίες θεοκρατικές αστυνομεύονται. Σε μη θεοκρατικές αστυνομεύονται οι τρίχες γενικότερα. ;)
rosa nera
Ναι,επιπρόσθετα και οι ιερείς θρησκειών οφείλουν να αφήνουν την κόμη ανέπαφη ή με συγκεκριμένο μήκος ή όψη.Το κόψιμο των μαλλιών ως θυσία ή τιμωρία δεν είναι τυχαίο.
rosa nera
Ενα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι,μπορεί και να θυμάμαι λάθος,αλλά δεν δουλεύεις με ξένους ή πρόσφυγες,ή όχι;Οι αράβισσες θεωρούν την μαντήλα υπέρτατη έκφραση ελευθερίας.They are speaking the truth...Τι σου κάνει η παιδιόθεν διαπαιδαγώγηση...
TGProject
TGProject
Πολύ σωστά θυμάσαι, γι αυτό μίλησα κιόλας για αυτό το θέμα. Σκέψου πολλές φοράνε μαντίλα, γιατί οι άλλες γυναίκες τις στραβοκοιτάνε. Είναι μεγάλη η πίεση. @ Shooting star φυσικά και δεν έχει νόημα. Είχα αρχίσει να πιστεύω ότι όλες αυτές γεννάνε 7 μηνίτικα. Το σεξ πριν τον γάμο δίνει και παίρνει, με ή άνευ μαντίλας.
caravan
caravan
Παιδιά παρασύρεστε. Έχω την αίσθηση ότι οι αράβισσες το λένε ως κατοικούσες σε δυτικές κοινωνίες ως έκφραση ελευθερίας ως δήλωση του θρησκεύματός τους. Σαν να φοράμε εδώ σταυρό ας πούμε.
Ollandeza
Μένω Ολλανδία όπου εδώ κυκλοφορούν πολλές με καλυμμένο το κεφάλι. Δεν μου κάνει εντύπωση παρά μόνο όταν βλέπω κάποια με μπούργκα. Έχω φίλες μουσουλμάνες που δεν καλύπτουν το κεφάλι. Την μία έχω το θάρρος και την ρώτησα. Για εκείνη δεν είναι σημαντικό να καλύπτει το κεφάλι αλλά μου είπε ότι περνάει πολύ στις νεαρές ηλικίες το θέμα της μόδας. Πολλές το φοράνε γιατί είναι στη μόδα! Και επίσης πολλές κοπέλες δέχονται πίεση από την οικογένεια και τον περίγυρο.
rosa nera
Και χρήματα από τους φανατικούς. Στην Τουρκία όσες πεισθούν να βάλουν μαντήλα, προικίζονται.Η γείτονα χώρα εξισλαμίζεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς,αρχής γενομένης από τα σχολεία που τα μεταστρέφουν σε θρησκευτικά. Αλί...
Parisios
Parisios
Η πηγή μου είναι το Persepolis, οπότε μπορεί να λέω βλακείες, αλλά η συγγραφέας (κομίστα;) είχε αφιερώσει κάποιες σελίδες ειδικά για τη μαντίλα και εξηγούσε ότι όταν επικράτησε η θεοκρατία στο Ιράν, επέβαλε τη μαντίλα επειδή κατά το ισλάμ η γυναικεία κόμη σκανδαλίζει τους άντρες. Και μάλιστα είχε μία εικόνα που έδειχνε ότι ανάλογα το μαλλί που έβγαζε έξω από τη μαντίλα μία γυναίκα, επικοινωνούσε προς τα έξω πόσο προοδευτική, ή πόσο σύμφωνη με το καθεστώς, ήταν. https://goo.gl/images/8zVoAs καιhttps://goo.gl/images/bH89LWΉ ότι κάποιες δίπλωναν τη μαντίλα έτσι, ώστε από το πλάι να μη φαίνονται μαλλιά (για να μη δίνει στόχο στην αστυνομία) αλλά ανφάς να φαίνεται μια τούφα.https://goo.gl/images/Mcrqyihttps://blogs.stockton.edu/postcolonialstudies/hybridity-and-comics/persepolis-a-postcolonial-feminist-reading/the-veil-in-persepolis/Φυσικά αυτό δεν ισχύει για μία μουσουλμάνα που ζει στη Γαλλία π.χ., αλλά δεν ξέρω κατά πόσο θα υπήρχε το έθιμο αν δεν είχε αναβιώσει δια της βίας.
rosa nera
Αριστούργημα το Περσέπολις αλλά το πραγματικό της master piece είναι το Chicken with Prunes,απ ό,τι ξέρω,δεν μεταφράστηκε εδώ, είδαμε την ταινία,ουδεμία σχέση με το απίστευτα ωραίο κόμικ. Αγοράστε το όπου το βρείτε.Ήταν κα-τα-πλη-κτι-κό και αληθινή ιστορία.
idril
idril
Από τις καλύτερες συζητήσεις που έχω παρακολουθήσει επί του θέματος. Είναι τεράστιο ζήτημα. Και δεν υπάρχει συνοχή απόψεων μεταξύ των άμεσα ενδιαφερόμενων. Πάντως από Μουσουλμάνους φίλους και συναδέλφους, όλων των φύλων, που έχω μιλήσει, στην Αγγλία όπου δεν απαγορεύεται πουθενά, φαίνεται να είναι η επιρροή των υπολοίπων γυναικών και ο άγραφος κώδικας αποδεκτής ένδυσης που εκφράζεται λεκτικά μεταξύ τους, που οδηγούν στην υιοθεσία του καλύμματος. Πώς θα έλεγε η μάνα σου "καλά αυτή η φούστα αφήνει όλο τον κώλο σου έξω", ε έτσι θα σου πει "πού πας με το μαλλί σου να φαίνεται". Είναι πολύ πιο σχετική επιρροή παρά η πίεση από τους πατεράδες, αδελφούς ή συζύγους τους. Και το ίδιο υποστηρίζουν και οι άντρες. Τα κορίτσια του Δημοτικού πάντως σπανίως φοράνε καλύμματα, συνήθως η αρχή συμπίπτει με την εφηβεία.
acantholimon
#6.Μου θύμισες γονείς,που ανακατεύονται στα διοικητικά τοπικών ομάδων,μόνο και μόνο για να επιβάλλουν τα παιδιά τους στη βασική 5άδα,6άδα κτλ κι αν είναι δυνατόν και σε συγκεκριμένη θέση.Θέλεις κι εσύ μια ομάδα,για να παίζεις.Όμως σε ένα ομαδικό άθλημα πρέπει να γουστάρουν όλοι.Κι όταν χάνουν συνέχεια ή έστω δε βλέπουν κάποια βελτίωση,ξενερώνουν.Ακόμα και στην πιο ερασιτεχνική ομάδα προσπαθούν να φτιάξουν ένα σύστημα,ακολουθούν μια στρατηγική.Ανάλογα με τον αντίπαλο και την πορεία του αγώνα ψάχνουν τον πιο κατάλληλο παίχτη για κάθε θέση.Ακόμα και σε ένα μπασκετάκι της πλάκας στην μπασκέτα,που γέρνει, στο διπλανό σχολείο,εκεί που πάνε γερόντια σαν εμένα,να θυμηθούν τα νιάτα τους και ήδη στο πρώτο 5λεπτο οι μισοί λέμε αρκετά με τις αναμνήσεις,ο πιο ικανός θα πάρει πάνω του τις περισσότερες φάσεις.Τι να κάνουμε τώρα;Κι αυτό το social,που λες,πόσο social είναι να μετράει κάποιος τα λεπτά,που αγωνίζεται,και να μην τον ενδιαφέρει η συνολική εικόνα της ομάδας;Αν σ'αρέσει και θέλεις να παίζεις,προσπάθησε,να βελτιωθείς.Αλλιώς δοκίμασε κάτι άλλο,που ίσως σου ταιριάζει περισσότερο.
granita lemoni
granita lemoni
#1 Δεν θα εξετάσω το κατά πόσο συμφωνώ ή διαφωνώ με την κοσμοθεωρία του συντρόφου σου (ο καθένας έχει το δικό του "ηθικό" όριο-μετριοπαθές ή ακραίο).Αυτό που θα με ενοχλούσε προσωπικά, αν ήμουν στη θέση του φίλου σου (όχι σχετικά με το ερωτικό παρελθόν του συντρόφου μου, γενικά για οποιοδήποτε θέμα) είναι το ψέμα. Δεν θα μου άρεσε ο άλλος να μου πει ψέματα (όσο αθώα και να είναι) για να με ρίξει. Π.χ. -Σου αρέσει ο Χατζιδάκις; Ααα, κι εγώ τον λατρεύω! και να μην έχει ακούσει ποτέ στη ζωή του.Από την άλλη δεν καταλαβαίνω γιατί κι εσύ μένεις σε μια σχέση με έναν άνθρωπο που τα πιστεύω σας δεν ταιριάζουν. Μια πετυχημένη σχέση (θα έπρεπε να) έρχεται φυσικά, νιώθεις άνετα με τον άλλον, είσαι ο εαυτός σου και δεν ζεις σε μια μόνιμη κατάσταση άγχους αν ο άλλος θα σε κρίνει, αν θα ανακαλύψει το "ένοχο" μυστικό σου, αν θα χάσει την εμπιστοσύνη του σε σένα.
Συννεφιά
Συννεφιά
#5 εσύ έχεις πρόβλημα τέτοιο ως δασκάλα? Εγώ έχω πρόβλημα τέτοιο ως μητέρα 8χρονης κόρης που κανει παρέα/συμβιώνει στο σχολείο με 8χρονους γιους και κόρες άλλων μητέρων και οι οποίοι έχουν γαλουχηθεί και βομβαρδιστεί με την άποψη ότι το ροζ είναι για κορίτσια και το γαλάζιο για αγόρια, τα αυτοκίνητα αρέσουν μόνο στα αγόρια ενώ τα κορίτσια είναι μπαλαρίνες και όχι μηχανικοί (!) και άλλα τέτοια σεξιστικά και στερεοτυπικά απαράδεκτα. Οι δε μητέρες των γιών, όλες (μηδεμίας εξαιρουμένης) ενθαρύνουν τα αγόρια τους να την "πέφτουν" (Β δημοτικού λεμε) στα κορίτσια γιατί έτσι κάνουν οι αντρες (και γιατί όλες είναι ομοφοβικές και αναζητούν απεγνωσμένα την επιβεβαίωση ότι ο 8χρονος πασάς δεν είναι gay). Σκέψου ότι αναγκαστήκαμε να φτάσουμε στον διευθυντή του σχολείου για να το μετριάσουμε αυτό, γιατί είχε καταντήσει επικό (όλα τα 8χρονα είχαν ψυχαναγκασμό ποιον αγαπάνε και ποιος τους αγαπάει) και τραγικά ενοχλητικό. Και πολλές από τις συγκεκριμένες αγορομάνες το θεωρούσαν όχι μόνο άκακο, αλλά και κάργα χαριτωμένο. Χρειάστηκε κόπος για να τις πείσουμε να το κόψουν δηλαδή.Και τo κακό αγαπητή μου είναι ότι δεν πρόκειται για ανθρώπους χαμηλού μορφωτικού/βιωτικού επιπέδου. Γιατί αν ήταν έτσι, θα είχα μια δικαιολογία στο μυαλό μου. Αντιθέτως πρόκειται για ανθρώπους νεαρής ηλικίας, που έχουν οι περισσότεροι ένα επίπεδο μόρφωσης που δεν δικαιολογεί τέτοιες αντιλήψεις.Και δεν συμφωνώ ολοκληρωτικά με την αγαπημένη Λένα. Οι γονείς, είναι ακρογωνιαίος λίθος για το παιδί τους. Ότι πιστεύουν, ότι είναι, ότι λένε, ότι πρεσβεύουν, αυτό καταγράφεται τέλεια στο μικρό μυαλουδάκι που τους έχει ως θεούς επι γης. Μπορεί αυτό το μυαλουδάκι, μεγαλώνοντας να αλλάξει απόψεις και να δεχτεί επιρροές. Αλλά όσο είναι μικρό, δύσκολα θα του αλλάξεις οπτική γωνία. Εσένα σε βλέπει 1 φορά την εβδομάδα. Με τη μάνα του και τον πατέρα του ζεί 24Χ7Χ365. Σαφώς και μπορείς να πεις την αποψή σου. Αλλά είσαι διατεθειμένη να ρισκάρεις το ψωμάκι σου? Να σε διευκολύνω να αποφασίσεις θυμίζοντάς σου μόνο πως φαίνονται οι προοδευτικοί άνθρωποι στα μάτια όλων αυτών των κολημένων.
caravan
caravan
"Και τo κακό αγαπητή μου είναι ότι δεν πρόκειται για ανθρώπους χαμηλού μορφωτικού/βιωτικού επιπέδου. Γιατί αν ήταν έτσι, θα είχα μια δικαιολογία στο μυαλό μου. Αντιθέτως πρόκειται για ανθρώπους νεαρής ηλικίας, που έχουν οι περισσότεροι ένα επίπεδο μόρφωσης που δεν δικαιολογεί τέτοιες αντιλήψεις. Πηγή: www.lifo.gr"Α μα αυτό είναι επειδή ισχύει το "σε ξένο κώλο 100 βιτσιές". Τους προοδευτικούς τους κάνουν στα παιδιά των άλλων. Όταν έρθει το αυγό στον κώλο κι αφορά το δικό τους το παιδί εκεί φαίνεται πόσο πιστεύουν στον προοδευτισμό ή όχι.... :)
mitsi
mitsi
Εγώ πάντως ως δασκάλα σε δημόσιο σχολείο που συναντώ συνέχεια τέτοιες αντιλήψεις το χειρίζομαι ως εξης: Δεν κρίνω ποτέ αυτά που θα πουν οι γονείς μπροστά στα παιδιά αλλά θα φροντίσω να τους πω την άλλη άποψη σε άσχετη στιγμή και όχι μια,πολλές φορές. Προχτες ένα παιδάκι βρήκε ένα ροζ ψαλίδι και ρωτούσε ποιανού είναι. Κάποιος φώναξε του Γιώργου και κάποιος άλλος γέλασε. Γύρισα και κοίταξα σοβαρά όλη την τάξη και είπα γιατί γέλασες; Επειδή είναι ροζ; Τι έχουμε πει εμείς; Και όλα τα παιδιά απάντησαν σαν χορωδία ότι τα χρώματα δεν χωρίζονται σε αγοριστικα και κοριτσίστικα αλλά είναι για όλους. Δεν χρειάζεται ευθεία αντιπαράθεση,σε πολλά παιδιά αρκεί να δείξεις τον δρόμο και εκείνα μεγαλώνοντας θα κρίνουν και θα απορρίψουν ή θα υιοθετήσουν. Κάποια άλλα παιδιά δυστυχώς θα μείνουν για πάντα στις επιρροές της οικογένειας και της κοινωνιας και δε θα σκεφτούν ποτέ κάτι παραπέρα,το βλέπουμε το αποτέλεσμα και σε ενήλικες. Εγώ τον σπόρο ρίχνω,και ένα παιδί να πάρει κάτι διαφορετικό κέρδος θα είναι.
I_am_the_law
# Αααααχχχ σε καταλαβαίνω απόλυτα. Πολύ δύσκολο πρόβλημα, είχα ακριβώς το ίδιο. Δεν έχει σημασία ακόμα κι αν είσαι η χειρότερη όλων. Αν είχε αποφασιστεί να είναι social team, τότε θα έπρεπε να παίζεις τόσο όσο να είσαι ευχαριστημένη. Η λογική λέει ότι πρέπει να αλλάξεις ομάδα. Δεν έχει σημασία αν είσαι όντως τόσο καλή όσο άλλες, σημασία έχει ότι στο μυαλό του προπονητή δν πρέπει να παίζεις. Θα μπορούσες να μιλήσεις με την προπονήτρια J, και να της πεις ότι εγώ θα παραμείνω στην ομάδα μόνο αν παίζω τουλάχιστον ένα ημίχρονο σε κάθε αγώνα. Διαφορετικά να σου το πει να μένεις σπίτι. Θεωρώ ότι επειδή ακριβώς ήταν συμπαίκτριά σου, έχεις το θάρρος να το κάνεις. Αν αρνηθεί φεύγεις. Την πρώτη φορά που δεν θα σε βάλει όσο συμφωνήσατε φεύγεις. Να ξέρεις βέβαια ότι το κλίμα δεν θα είναι το καλύτερο, αλλά ούτε τώρα είναι για σένα και οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους. Είναι δύσκολο να αλλάξουν αυτές οι ισορροπίες, αλλά εσύ πας εκεί για να αθλείσαι και να περνάς καλά, δεν αξίζει να σου βγάζουν την ψυχή επειδή την είδαν Μουρίνιο στην Πέμπτη κατηγορία γυναικείου βόλλευ. Να βρεις το θάρρος να φύγεις αν χρειαστεί.
granita lemoni
granita lemoni
Από τη στιγμή που κατεβαίνουν σε αγώνες, γνώμη μου είναι ότι το social team είναι ανέφικτο.Δεν είναι μια ομάδα φίλων που μαζεύονται κάθε Κυριακή και παίζουν βόλεϊ. Είναι μια ομάδα αθλητριών (έστω και ερασιτεχνική) που έχουν προπονητή(που πιθανόν να τον πληρώνουν για τη δουλειά του-όχι την J,τον προηγούμενο), έχουν έξοδα (φανέλες-αγώνες εκτός έδρας) και προφανώς θέλουν να εξελιχθούν ως ομάδα και να ανέβουν κατηγορία.Αν η κοπέλα της ερώτησης δεν μπορεί να ακολουθήσει τον ρυθμό της ομάδας, δεν μπορεί να αλλάξει η ομάδα για χάρη της. Μάλλον αυτή πρέπει να αλλάξει ομάδα.
I_am_the_law
To social team δεν είναι καθόλου ανέφικτο, ειδικά αν ψηφίζεται. Δουλειά του προπονητή δεν είναι μόνο να κατεβάζει την ομάδα που νομίζει ότι θα κερδίσει. Πρέπει να διαχειρίζεται και τους αθλητές που υπάρχουν στην ομάδα με τέτοιο τρόπο ώστε να παίρνει το μέγιστο από αυτούς. Και οι αθλητές θέλουν να εξελιχθούν αντιστοίχως. Με τον να μένει κάποιος πάγκο συνεχώς δεν βελτιώνεται και του χαλάει η ψυχολογία, αποδίδει συνπεώς χειρότερα. Σε αυτό το επίπεδο το social με το winning μπερδεύεται, αλλά η ουσία είναι να συμμετέχει κανείς για να περνάει καλά και ικανοποιείται. Το winning ενυπάρχει σε κάθε ομάδα πράγματι, αλλά ο καλός προπονητής ΟΦΕΙΛΕΙ να λαμβάνει υπόψιν το κοινωνικό κομμάτι στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, αλλιώς δεν είναι καλός προπονητής (πόσω μάλλον όταν ΄κάτι τέτοιο έχει ψηφιστεί).Πιθανολογώ δε ότι η φίλη πληρώνει η ίδια για να συμμετέχει στην ομάδα. Αν πληρωνόταν δεν θα το συζητούσα, είσαι στην διάθεση του προπονητή. Αν όχι, πρακτικά εσύ πληρώνεις τον προπονητή, τις φανέλες και τα ταξίδια από την τσέπη σου. Οπότε θα πρέπει να σέβεται κι αυτός τα χρήματά σου και τον χρόνο σου.Και να θυμάται ο κάθε Ρονάλντο της Ζ' κατηγορίας ότι μπορεί να βρεθεί σε αντίστοιχη θέση. Οπότε θα πρέπει να σέβεται τον συμπαίχτη του πάνω απ' όλα. Αυτές οι συνεννοήσεις είναι καλό να γίνονται ΠΡΙΝ αρχίσει η αγωνιστική περίοδος ώστε να να μπορεί να επιλέξει ο καθένας τι του ταιριάζει. Αν η κοπέλα δεν μπορεί να ακολουθήσει τον ρυθμό, την τακτική και την συμπεριφορά της ομάδας συνολικά, προφανώς, είναι καλύτερα να αλλάξει ομάδα. Αλλά αν θέλει να προσπαθήσει να βρει μία μέση λύση στον ΑΓΙΑΞ Κατωχωρίου, μπορεί να προσπαθήσει πιστεύω. Αλλιώς τι είχαμε, τι χάσαμε.
I_am_the_law
Και αυτά τα λέω έχοντας υπάρξει και από τις δύο πλευρές. Έχοντας κοντέψει να χάσουμε την ευκαιρία να ανέβουμε κατηγορία επειδή ήθελε να παίξει σε κρίσιμο ματς παίκτης μας τελείως άλλου επιπέδου. Ήμασταν όμως social team. Φυσικά χάσαμε. Τελικά ανεβήκαμε κατηγορία αλλά οι εξηγήσεις για την επόμενη σεζόν έγιναν και η ομάδα άλλαξε σε winning team κι όποιος ήθελε έμεινε.
rosa nera
#5 Πολύ γενικά μιλώντας,πάρα πολύ,προσέχουμε τρομερά τα όρια στα ιδιαίτερα μαθήματα.Ακριβώς επειδή η δυνατότητα να επηρεάσει κανείς ένα παιδί είναι τρομακτική και τα παιδιά απορροφούν τα πάντα,ΠΡΟ ΣΕ ΧΟΥ ΜΕ.Εν προκειμένω ίσως έχεις δίκιο,αλλά,είναι πάρα πολύ επικίνδυνο να σκεφτείς ότι καλώς πράττεις και να το επεκτείνεις.Δυστυχώς θα συναντάς πολύ συχνά τέτοιες περιπτώσεις με παιδιά ίδιας ηλικίας ,μεγαλύτερης και θα διαπιστώνεις τρομερά πράγματα.Φριχτές ιδέες σφηνωμένες στα μυαλά τους,εμπεδωμένες νοοτροπίες προηγούμενου αιώνα. Μπορείς να αφήσεις έναν άνεμο ιδεολογικής ή ψυχικής ανανέωσης να τα αγγίξει,ΑΛΛΑ,διαβαίνεις πολύ επικίνδυνα μονοπάτια.ΠΟΥ θα μπει το όριο σ αυτά που θα τους πεις κάθε φορά;ΠΟΣΟ πολύ έχεις δικαίωμα να επέμβεις σε παιδί που δεν είναι δικό σου;Κανενός μας οι ιδέες δεν προορίζονται να αλλάξουν τον κόσμο ως έτεροι σταυροφόροι(...).Από την άλλη,la mano sulla culla,το χέρι στην κούνια ,είναι όντως αυτό που μπορεί να αλλάξει τον κόσμο,καταλαβαίνεις τι θέλω να πω.Πρόσεξε πάρα πολύ το σημείο όπου το ηθικά σωστό κατ εσέ, θα προσπεραστεί ,για να αντικατασταθεί από δικά σου βιώματα,επιθυμίες,απωθημένα και ιδεολογίες.Είναι πολύ εύκολο να βλάψεις κάποιον,προβάλλοντας διάφορα δικά σου και πιστεύοντας ότι πράττεις το άριστο.Δεν αμφισβητώ καθόλου την πραγματικά καλή σου πρόθεση.Αλλού εστιάζω.
rosa nera
Για την ιστορία του θέματος αναφορικά με το χέρι στην κούνια που έγραψα πιο πάνωΗ Sarojini Naidu (1876-1949), η μετέπειτα αρχηγέτιδα του φεμινιστικού κινήματος και του Ινδικού Εθνικού Κογκρέσου, διακήρυξε: «Εκπαιδεύστε τις γυναίκες σας και το έθνος θα φροντίσει τον εαυτό του [...] το χέρι που κουνά την κούνια κυβερνά τον κόσμο»
BabyDoll
BabyDoll
#6 'Η στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε (ή στην περίπτωσή σου ή δεν παίζεις καλά ή υπάρχει μια θεωρία συνωμοσίας των προπονητών και συμπαικτριών σου να μην σε αφήσουν να παίξεις). Οπως και να χει το θέμα φύγε από την ομάδα αν δεν είσαι ευχαριστημένη, δεν σε υποχρεώνει κανείς να μείνεις. Επίσης ως προς τι τόσοι αγγλικισμοί; Αν δεν ξέρεις τις λέξεις ψαξτες στο google. Αν έχεις τελειώσει το λύκειο στην Ελλάδα υποχρεουσαι να τις ξέρεις. Εντάξει το hitter ίσως είναι θέση στο volley οπότε μπορείς να χρησιμοποιήσεις τον αγγλικό όρο (αν και ψάχνοντας γρήγορα στο google είδα οτι λέγεται πασαδόρος) αλλά στο favourite με σκότωσες...δηλαδή δεν ξέρεις οτι λέγεται αγαπημένη...έλεος!
rosa nera
#1. Αδυνατώ να κατανοήσω γιατί πρέπει να γνωρίζει κανείς με πάσα ανατριχιαστική λεπτομέρεια ποιός,πότε,πού και γιατί.Γιατί έτσι.Αυτό ισχύει για αμφότερους.Εάν θέλετε εκμυστηρεύεστε,αν δεν θέλετε, όχι.Ποιος είναι δηλαδή ο χ που θα γίνει κοινωνός του παρελθόντος κάποιου άλλου μόνο και μόνο επειδή είναι συγκοιμώμενος;Η εμπιστοσύνη εμπνέεται,χτίζεται,καλλιεργείται,ανανεώνεται,πριμοδοτείται συν τω χρόνω από την σχέση και την συμπεριφορά.Ωραίο το σινεμά και οι ρομαντικές κομεντί , αλλά ο Χάρι γνώρισε την Σάλι πολλά χρόνια πριν.Σεβόμαστε τον εαυτό μας και τους άλλους και την ζωή που έχει ζήσει ο καθένας,οι αναμνήσεις, και οι εμπειρίες της οποίας δεν διαμοιράζονται ,ούτε ανήκουν δικαιωματικά με το καλημέρα σας σε κανένα ουρανοκατέβατο με ακαταμάχητο σεξ απιλ πρόσωπο.ΟΤΑΝ εδραιωθεί η σχέση,ΑΝ εδραιωθεί ,αφηγούμαστε τις χίλιες και μια νύχτες,ΑΝ τις αφηγηθούμε.Δεν έχουν ζήσει όλοι οι άνθρωποι ρόδινους βίους και δεν θέλουν ν ανασύρουν το παρελθόν που είδαν και έπαθαν να τακτοποιήσουν στο κεφάλι τους.Αντίστροφα πάει.Δεν εξομολογούμαστε κρουνηδόν σαν να πηγαίνουμε στο ναό για να καθαίρουμε τις αμαρτίες μας ,προκειμένου ΚΑΙ να δέσουμε τον άλλο με πολύ προσωπικές εξομολογήσεις, που ίσως και δεν τις επιθυμεί και δεν γνωρίζει πώς να τις διαχειριστεί.Ούτε είμαστε υποχρεωμένοι να πούμε ΤΑ ΠΑΝΤΑ.Δεν είμαστε στην πρώτη Δημοτικού.Βαθμηδόν επενδύουμε συναισθηματικά και ανοιγόμαστε για να πλουτίσουμε την σχέση και τον εαυτό μας.Κορίτσια γράψτε κάτι και εσείς, Σουβλίτσα,Καραβάν΄,Ιρις,Κάστωρ,Allesgoed,Σούση,Mitsi,αμύριστο λουλούδι,εξωγήινη και άλλοι σχολιαστές,Βλαχάκι και έτεροι,έχει τεθεί κατ επανάληψη το συγκεκριμένο θέμα,αν θέλετε,συνεισφέρετε επί του παρόντος.Θα έχει τουλάχιστον ενδιαφέρον.
TGProject
TGProject
Θεωρώ ότι οι λεπτομέρειες είναι περιττές. Αυτό που ενδιαφέρει είναι οι επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές. Άλλο να σου πει ο άλλος ότι πάντα χωρίζω γιατί απατάω και άλλο να σου πει ότι μια φορά πριν 15 χρόνια έτυχε κάτι στη Ρόδο για παράδειγμα. Επιπλέον είναι πολύ δύσκολο να βάλει ο άλλος τον εαυτό του στο πλαίσιο μέσα στο οποίο έκανες κάτι. Άρα γιατί να δώσεις ραπόρτο;
Προσωρινώς ο Ποκοπίκος
Ειναι πολυ απλο rosa... καποτε (προηγουμενες γενιες κυριως 90'ς) το να λενε "α εχω παει με τοσους, εκει, εχω τις ταδε εμπειρίες" ήταν το σημα κατατεθεν του "προοδευτικου σεξουαλικα απελευθερωμενου"(ακομ και ψεματα να ητανε), τωρα θεριζουν τα της ανοητης "φιλοσοφικης προχω" σπαρσίματα.Ηταν μια "προοδευτικη", "αντιπουριτανικη" σταση απο τα 1 ευρω τα παντα.Κοινως η θεια δικη είναι εδω, αυτοι που λεγανε εμας που δεν δηλωναμε τι/απο τι εχουμε πηδηξει/πηδηχθει φλωρους τωρα τραβανε τα μαλλια τους.Αλλες λογικες του ενος ευρου ήταν το "προχω χαλαρα" που εκρυβε την γαιδουρια/εγωκεντρισμο....σε στήναν σε συναντησεις; εεελα ρε πως κανεις ετσι, χαλαρωσε ρε, ή το θεικο επισης "προχω" "ετσι ειμαι εγω, αμα σ'αρεσει".Οταν ομως τα χρόνια στιβαζονται; αντιλαμβανομαστε ποσο βλαμμενα ήταν τα τοτε "προχω".Οταν παρουσιαζαν όλα τα "προχω" περιοδικα/χωροι κτλ το προσωπικο να το δηλωνεις δημοσια διαπαιδαγωγουσαν ανθρωπους, με αμεσο αποτελεσμα οι ανθρωποι πλεον να εχουν τις αντιστοιχες αποριες.Η απορια/αγανακτηση/πιεση της ερωτουσας είναι η αντιστοιχη της κοπελας πριν λιγο καιρο που ήτανε "μεγαλοπαρθενα" και αγχωνότανε (κακως και κακιστα κατ'εμε)...γιατι λεω αντιστοιχη; επειδη απο το "σεξουαλικη ελευθερία" παρα πολλοι κατανοουν μονο το "σεξουαλικη"(οπως παρουσιαζεται απο τα "προχω" sites/χωρους κτλ) και όχι το "ελευθερία", δηλαδη κανε ή μην κανεις κατα βουληση απλα μην αδικεις.
caravan
caravan
Rosa απάντησα πιο πάνω με αφορμή την Babydoll πριν δω την πρόσκλησή σου. Ισχύει η γνώμη μου όπως εκφράζεται εκεί.Να συμπληρώσω μόνο το εξής. Για κάποιον περίεργο λόγο (καλά όχι και τόσο περίεργο δεδομένου του τιτανοτεράστιου τοτεμικού χαρακτήρα που κατέχει το σεξ στην κοινωνία μας) η σεξουαλική μας ιστορία αποτελεί πρίσμα μέσα από το οποίο κρινόμεθα: αρνητικά ή θετικά. Το πάρα πολύ αστείο είναι ότι κρινόμεθα και για όσα έχουμε κάνει και για όσα δεν έχουμε κάνει! (lose-lose situation δηλαδή). Έτι αστειότερο είναι ότι κρινόμεθα ακόμη αυστηρότερα όταν εκφράζουμε απόψεις οι οποίες δεν είναι αναγκαστικό ότι αντανακλούν προσωπικές μας εμπειρίες (πχ. η ελευθεριότητα της σκέψης κι έκφρασής μου συχνότατα κάνει κάποιον που με ακούει/διαβάζει να φαντάζεται "αίσχη" ενώ η προσωπική μου ζωή καθόλου αισχρή δεν είναι). "Τι; Δεν σου φαίνεται ότι είναι bi η φίλη σου αφού αναρωτιέται αν θα την έλκυαν οι γυναίκες; Mπας κι ορέγεσαι κι εσύ;" "Τι; Σου αρέσει η ιδέα του στραποναρίσματος ενός άντρα; Ανώμαλη είσαι;""Τι; Θεωρείς ότι το να μένει μια κοπέλα παρθένα ως τα 25 είναι παράξενο; Γιατί τι κακό έχει; Πότε έβγαλες τα μάτια σου εσύ στα 12;"κ.ο.κ.ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ στοιχείο για την σεξουαλική κοσμοθεωρία του καθενός τεθεί στο τραπέζι που δεν αφορά την παρούσα διάδραση (το σχήμα που θα πηδηχθεί right now δηλαδή) θα κριθεί με κάποιον τρόπο. Είναι νομοτελειακό. Και η κρίση αυτή θα ρίξει κάποια σκιά στην σχέση (ακόμα κι η θετική ανταπόκριση του ενθουσιασμένου συντρόφου που γελά κάτω από τα μουστάκια του από ικανοποίηση επειδή πήρε την απάντηση που ήθελε σκιά είναι επειδή επηρεάζει την απρόσκωπτη ροή της φυσικής πορείας της σχέσης). Επομένως δεν πρέπει να ειπωθεί απολύτως τίποτα! Είναι μια παιδική παρόρμηση το να θέλουμε να τα πούμε όλα γενικότερα. Όταν πια μεγαλώσουμε και πάθουμε και τίποτα στραπάτσα της ζωής καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να κρατάμε το στόμα μας ενίοτε κλειστό. Η "ειλικρίνεια με το στανιό" είναι μια αρχή που καθιερώθηκε εκ του πονηρού. Όχι για να προστατέψουμε τον εαυτό μας. Για να προστατέψουμε την σχέση και τον άλλον όπως σωστά θίγεις εσύ Rosa πιο πάνω (Αυτό το "ο άλλος μαθαίνει πράγματα που δεν ξέρει πώς να τα διαχειριστεί". Πχ. για σκεφτείτε κάποιον που του εξομολογείται κάποια ότι στο παρελθόν εκείνη βιάστηκε. Ακόμα χειρότερα: σκεφτείτε μια κοπέλα που το αγόρι της της εξομολογείται ότι εκείνο βιάστηκε! Πώς θα εξελιχθούν αυτές οι δυναμικές; Πώς θα εξελίσσονταν αν δεν γινόταν η εξομολόγηση εφόσον ο εξομολογούμενος το είχε λύσει το θέμα ήδη με ειδικό;)Και θα διαφωνήσω με τον Ποκοπίπο ότι έχει να κάνει με το πόσο προχώ είναι κάποιος το τι εμπειρίες επί προσωπικού έχει (και αντίστοιχα πόσο συντηρητικός). Μπορεί να έχει πάρει κάποιος τα δέντρα και τα φύλλα και στο βάθος να είναι ένας πουριτανός υποκριτής. Κι άλλος να είναι 20 χρόνια με τον ίδιο άνθρωπο πιστός και πολύ προοδευτικότερος. Εξ ου και η τεχνητή αύξηση ή αποσιώπηση αριθμού παρτνέρ είναι μια ανοησία. Γενικώς πρέπει κατά την ταπεινή μου γνώμη να αφαιρεθούν χειρουργικώς από το σεξ και την διάδρασή του τα στοιχεία που υπονοούν αντανάκλαση γενικότερων χαρακτηριστικών μιας προσωπικότητας. Ίσως τότε μπορέσουμε να εκτιμήσουμε και τους καλλιτέχνες και την τέχνη στην μη αποκαθαρμένη τους μορφή και να μην γαργαλιζόμεθα από "ειδήσεις" τύπου "η τάδε ακαδημαϊκός αρέσκεται στη μαστίγωση" ή "ο τάδε ζωγράφος είναι gay". Πραγματικά εμένα δεν μου λένε τίποτα. Ελπίζω να μην σας κούρασα.
mitsi
mitsi
Επίσης πρέπει να βγάλω την αυτόματη διόρθωση από το κινητό γιατί τώρα που ξαναδιάβασα τι έγραψα τυφλώθηκα. Λοιπόν δεν ξεκινάμε ένα petition για edit στα σχόλια να σωθούμε;
αμύριστο λουλούδι
αμύριστο λουλούδι
το έχω ξαναπεί και σε παλιότερο σχόλιο, δεν χρειάζεται ο σύντροφος να ξέρει τα πάντα. Τελεία και παύλα. Σιγά μου του πω τα λάθη μου (που με μουτζώνω ακόμα!) ή τα γούστα μου (που καμιά φορά τα αναπολώ ακόμα!). Όταν ακούω τέτοια, το μυαλό μου πάει σε πολύ νεαρές ηλικίες, 20κάτι, που ακόμα δεν έχουν αποκτήσει εμπειρίες. Αγαπητή φίλη. Μπορείς να τα πεις. Να είσαι σίγουρη όμως ότι στην επόμενη σχέση σου θα τα φιλτράρεις πιο πολύ γιατί θα καταλάβεις ότι δεν είναι σωστό να επιτρέπεις σε κανένα να σε κρίνει από το παρελθόν σου.ΥΓ Πήγες σε 15 μέρες με δύο και σιγά τα ωά. Εγώ πήγα σε ένα Σ-Κ με δύο! Ωραία ήταν!
mitsi
mitsi
Και από πού κι ως που το ερωτικό παρελθόν λέει κάτι για το ποια είναι απέναντι σου και πως θα σου συμπεριφερθω; Εγώ προσωπικά το σεξ το χω πολύ εύκολο και απλό,από το πρώτο ραντεβού αν με τραβήξει ο άλλος και πολλές φορές δεν τον ξαναβλεπω κιόλας γιατί πέρα από το σεξ δεν είχε κάτι άλλο να με τραβήξει, η γιατί και το ίδιο το σεξ ήταν απογοητευτικό. Από την άλλη όμως όταν είμαι σε σχέση είμαι πάντα σωστή και δεν κερατωσα ποτέ κανέναν στη ζωή μου. Άρα; Γιατί ο αριθμος των ερωτικών μου συντρόφων να λέει κάτι ; Ακόμα και κάποιος που κερατωσα σε κάποια σχέση δεν μπορούμε να πούμε ότι θα τι ξανακάνει, μπορεί να ήταν η ηλικία ,μπορεί η συγκεκριμένη σχέση,μπορεί και να το έχει σύστημα. Το ξέρουμε; Όχι,άρα μια τέτοια αποκάλυψη το μόνο που θα επιτύχει είναι να περιμένεις πότε θα σε κερατωσα και σένα και να δηλητηριάζεται κι εσύ και να δηλητηριάσεις τη σχέση σου και με τη συμπεριφορά σου να οδηγείται η σχέση σε αυτοεκπληρούμενη προφητεία με τον άλλον να κερατωνει επειδή εσύ αυτό πίστευες εξ αρχής. Και νομίζω ότι αυτό ισχύει σε όλα και όχι μόνο στο κέρατο. Το παρελθόν μου είναι κομμάτι του εαυτού μου και μόνο,το ποιος άνθρωπος είναι μπορεί να έχει σφυρηλατηθεί από το παρελθόν μου,αυτό όμως δεν προεξοφλα την συμπεριφορά μου απέναντι σε κάθε άνθρωπο που θα γνωρίσω.
Pengu
Pengu
#1 Εγώ πιστεύω ότι η συμπεριφορά του οφείλεται και σε πουριτανισμο αλλά και σε φουλ ανασφάλεια. Επίσης θέλει να την καταταξει σε μία κατηγορία, Αγία ή π**, ανάλογα με το που έχει ο ίδιος τον πήχυ, ώστε να καταλάβει αν αξίζει τον κόπο να μείνει στη σχέση. Το έχω περάσει στο παρελθόν και παρέμεινα, και έχω δικαιολογηθει και μιλήσει για το παρελθόν μου χωρίς να χρειάζεται, και ο μόνος λόγος που μου το συγχωρώ είναι το νεαρό της ηλικίας τότε.. Θεωρώ ότι Υπάρχει πιθανότητα να χαλαρωσει αυτός σιγά σιγά όταν νιώσει λίγο πιο ασφαλής στη σχέση αλλά υπάρχει και πιθανότητα να είναι φουλ μισογυνης, αυτο θα το διαπιστωσει στην πορεία η κοπέλα
BabyDoll
BabyDoll
#3 Το να θαυμάζεις μια όμορφη κοπέλα ή νασου αρέσει η παρέα της δεν σε κάνει bi. Επίσης το να φαντασιώνεσαι δυο ανθρώπους να κάνουν σεξ δεν σε κάνει bi (είναι σαν να βλέπεις πορνό στο κεφάλι σου...δεν είναι κακό ούτε θέλει εξηγηση). Και τέλος που το κακό να μην ξέρεις αν είσαι bi; Λες οτι αφήνεις τις επιλογές ανοιχτές. Καλά κάνεις τότε, ίσως βρεθεί κάποια γυναίκα που να την δεις ερωτικά, ίσως και όχι. Το μόνο κακό της υπόθεσης είναι η αγωνία σου να βαλεις ταμπέλα στον εαυτό σου, δεν χρειάζεται.
caravan
caravan
Πες τα!! Συμφωνώ 100%.Με την ανοιχτότερη συζήτηση για την σεξουαλικότητα στις μέρες μας έχουμε δυστυχώς και ένα αρνητικό: όλος αυτός ο πόνος να βάλουμε ταμπέλα στον εαυτό μας.
BabyDoll
BabyDoll
#1 Πινόκιο σκέψουν γιατί αρχικά απέκρυψες κάποια πράγματα από τον σύντροφό σου, σου είχε δώσει σημάδια οτι είναι συντηριτικός; Εχω την εντύπωση πως ναι αλλιώς δεν θα του έκρυβες γεγονότα που σε καμία περίπτωση δεν είναι ακραία (το να φλερτάρεις οταν δεν είσαι σε σχέση ή να πας με δυο άντρες μεσα σε ένα μικρό χρονικό διάστημα ειναι κάτι που πολλοί το έχουν κάνει και δεν το κρύβουν). Οπως πολύ καλά είπε και η Αμπα ο φίλους σου είναι πουριτανός. Οπότε το πρόβλημα δεν είναι αν θα σε εμπιστευτεί επειδή του απέκρυψες κάποια πράγματα αλλά αν το παρελθόν σου θα είναι πρόβλημα γι αυτόν κι αν θα είχατε σχέση αν του το είχες διηγηθεί από την αρχή. Αν κλονιεστεί η εμπιστοσύνη του θα είναι επειδή του έκρυψες τον "φιλελευθερο" χαρακτήρα σου.
caravan
caravan
"σκέψου γιατί αρχικά απέκρυψες κάποια πράγματα από τον σύντροφό σου"Επειδή δεν τον αφορά ίσως;;; Εφόσον είναι υγιής άνευ ΣΜΝ οποιαδήποτε άλλη εκμυστήρευση έρχεται επειδή ΘΕΛΟΥΜΕ να την κάνουμε κι όχι επειδή υποχρεούμεθα καθ'όιονδήποτε τρόπο. Σιγά μην κάνει και ψυχανάλυση επειδή θέλει να κρατήσει κάτι για τον εαυτό της (και δεν το λέω για να δικαιολογήσω την ελευθεριότητα. Θα το έλεγα κι αν ήταν ανέγγιχτη η κοπέλα). Με συγχωρείς που φαίνεται το σχόλιο σαν να απευθύνεται σε έντονο τόνο σε σένα προσωπικά (δεν έχω τέτοια πρόθεση και κατανοώ ότι το λες σαν δικό της εσωτερικό "καμπανάκι" που θα έπρεπε να την έχει προειδοποιήσει για τις πεποιθήσεις του) αλλά βγαίνω από τα ρούχα μου με το σκεπτικό "ναι αλλά του έκρυψα λεπτομέρειες". (Και ναι αγαπητοί μου συναναγνώστες. Θα το έλεγα και στην αντίστροφη περίπτωση φύλων). Μια όμορφη ερωτική στιγμή μοιράσματος γίνεται εργαλείο χειρισμού της σχέσης και "χρέωσης" του άλλου. Γιατί;
BabyDoll
BabyDoll
Καραβάν αυτό που ήθελα να πω είναι γιατί δεν ένοιωσε άνετα να του αποκρύψει κάποια πράγματα που καταλαβαίνω οτι την ρώτησε, γιατί ένιωσε μάλλον την ανάγκη να του το κρύψει. Αναφερόμουν σε αυτό το εσωτερικό καμπανάκι και εννοείται πως δεν είναι ανάγκη να εκμυστηρευτούμε πράγματα που δεν θέλουμε (και δεν το έλαβα ως επίθεση, περισσότερο σαν δημιουργικό διάλογο).Το λέω περισσότερο από προσωπική εμπειρία γιατί με τον σύντοφό μου νοιώθω αρκετά άνετα ώστε αν πέσει η κουβέντα σε προηγούμενες εμπειρίες/τρέλες/φλερτ κλπ να το μοιραστώ μαζί του κι εκείνος μαζί μου.Δεν είναι μεμπτό να κρύβεις λεπτομέρειες αλλά δείχνει κάτι για την ποιότητα της σχέση (όταν κρύβουμε πράγματα για τον εαυτό μας γιατί θεωρούμε οτι ο σύντροφός μας δεν θα μας αποδεχτεί μήπως θα έπρεπε να αλλάξουμε σύντροφο;). Επικεντρώθηκα και σχολίασα μόνο αυτό το κομμάτι.
φούστα κλαρωτή
φούστα κλαρωτή
Δεν είναι μονο πουριτανός. Με γεια του με χαρά του και μια χαρά ας ταιριάξει με μια κοπέλα ίδιων αντιλλήψεων.Γιατί όμως κάθε τρεις και λίγο τη ρωτάει μήπως του έχει πει ψέματα; Μόνο εμένα με έλουσε κρύος ιδρώτας διαβάζοντάς το;
Haifischnet
Haifischnet
Την επόμενη φορά που θα την ρωτήσει αν του έχει πει ψέματα, εκείνη πρέπει να του κλείσει πονηρά το μάτι και να του πει με το ανάλογο ύφος: "Κάτι ξέρεις εσύ!" Τον βλέπω να εκρήγνυται.