ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
17.1.2018 | 12:57

Η μεγαλύτερη προδοσία

Τελικά τη μεγαλύτερη προδοσία δεν τη νιώθεις από ένα χωρισμό με ερωτικό σύντροφο αλλά από έναν αδελφικό φίλο. Η ιστορία έχει ως εξής: 22 χρόνια φιλίας από το σχολείο. Επιβίωσε από αποστάσεις λόγω σπουδών, από διάφορες σχέσεις και τον αγώνα μου κατά της κατάθλιψης. Όμως, τελικά δεν ήταν πραγματική φιλία. Πριν από τρία χρόνια η αδελφή μου διαγνώστηκε με καρκίνο (ναι τώρα είναι μια χαρά) οπότε περάσαμε δυο χρόνια από τη κόλαση. Φυσικά και δεν μπορούσα να είμαι τόσο παρούσα στη "φιλία" λόγω του ότι χρόνο είχα μετά τη δουλειά τον περνούσα με την αδελφή μου. Η άλλη κοπέλα ήταν σε σοβαρή σχέση. Μετά από δύο χρόνια ξαφνικά και από το πουθενά (την προηγούμενη μιλούσαμε στο τηλέφωνο) άρχισε να μην σηκώνει το τηλέφωνό της η "κολλητή". Μετά από κάποιες μέρες άρχισα να ανησυχώ οπότε έστειλα ένα μήνυμα προκειμένου να λάβω ένα :"αποφάσισα να ξεκαθαρίσω τους ανθρώπους στη ζωή μου και χρειάζομαι χρόνο". Πληγώθηκα πάρα πολύ αλλά σεβάστηκα την επιθυμία της και σκεπτόμενη τις δικές μου μάχες με την κατάθλιψη και πόσο δεν ήθελα να βλέπω κανέναν (με εξαίρεση βέβαια αυτή τη φίλη), είπα να κάνω υπομονή. Έστελνα κατά περιόδους να ρωτήσω αν είναι καλά και δεν λάμβανα καμία απάντηση. Μετά από 6 μήνες της έστειλα ένα μήνυμα λέγοντας ότι μου έχει λείψει και θα ήθελα πάρα πολύ να περνάγαμε κάποιο χρόνο μαζί ιδίως τώρα που όλα πήγαιναν καλά (η αδερφούλα μου είχε ξεπεράσει τον γολγοθά της και εγώ είχα καταλαγιάσει τους δαίμονές μου). Η απάντηση που πήρα ήταν πως για άλλη μια φορά επικοινώνησα για να πω τα "δικά" μου και πως δεν ήμουν πραγματική φίλη που δεν στάθηκα δίπλα της σε αυτά τα δύο χρόνια που είχε την πιο σημαντική της σχέση (ναι ναι αυτά τα δύο χρόνια που παλεύαμε με την αδελφή μου) και για αυτό κατάλαβε ότι έπρεπε να με βγάλει από τη ζωή της. Μετά από αυτό σιχάθηκα. Είχε ξεχάσει ποιος έτρεχε πάντα σε οποιαδήποτε έκφανση της ζωή της. Ποια ήταν δίπλα της σε οποιαδήποτε απόφασή της. Και όλα αυτά γιατί; Επειδή έβαλα σε προτεραιότητα την υγεία του πιο αγαπητού μου προσώπου από ότι τη σχέση της (μετά από ένα μήνα από αυτό το μήνυμα είδα από κοινούς γνωστούς ότι παντρεύτηκε). Ελπίζω ποτέ να μην αναζητήσει τη φιλία μας. Αλλά αυτή η προδοσία ήταν για εμένα η μεγαλύτερη και κυρίως επειδή με "πέταξε" σαν να ήμουν τίποτα χωρίς εξήγηση. Τέτοια περιφρόνηση και κακία με πλήγωσε. Αλλά η ζωή συνεχίζεται και κυρίως με τις επιλογές μας. Δεν με πειράζει πλέον, κυρίως, επειδή είδα ότι υπάρχει τόσος πολύς κόσμος που δίνει την αγάπη του χωρίς να περιμένει κάτι σαν ανταπόδοση.
7
 
 
 
 
σχόλια
Είπα κι εγώ θα διαβάσουμε κάτι σημαντικό...Αφου το λέω και το ξαναλέω, αλλά εσείς τα κορίτσια/γυναίκες της lifo δε θέλετε να το πιστέψετε και να παραδεχτείτε ότι....ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΦΙΛΙΑ.+1
Κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις. Και στη δική σας περίπτωση, η μία γράφει "προδοσία" κι η άλλη γράφει "απαλλαγή".Όσο κι αν πονάει, τελικά η φίλη σας έχει ένα δίκιο. Ότι στη ζωή πρέπει να ξεκαθαρίζουμε τους ανθρώπους που έχουμε δίπλα μας. Εκείνη το έκανε και για τις δυο σας. Γιατί μετά από τη συμπεριφορά της, προφανέστατα καταλάβατε ότι αυτός ο άνθρωπος, όχι μόνο δεν κατάλαβε τι περνούσατε, αλλά εστίασε αποκλειστικά και μόνο στον εαυτό του.Ουδέν κακόν αμιγές καλού, λοιπόν. Έφυγε από τη ζωή σας ένα άτομο που αποδείχθηκε ανάξιο να παραμείνει. Κι αυτό είναι κέρδος.Εύχομαι υγεία σ' εσάς και τους δικούς σας, καθώς και να συναντήσετε ανθρώπους που να σας αξίζουν.
Λόγω των χρόνων φιλίας δεν θα ήθελα να εκφέρουμε τέτοιες λέξει. Ο άντρας που την πήρε προφανώς και ταιριάζουν και για αυτό την πήρε. Για το αν είμαι τυχερή θα δείξει, σίγουρα όμως με την αποδοχή πλέον νιώθω ανακουφισμένη :)Σε ευχαριστώ πάντως
Καλόψυχη δεν ξέρω και δε νομίζω (εννοείται ότι δεν υπάρχει συγχώρεση), απλά έμαθα να εκτιμάω κάποια πράγματα. Μετά από αυτή την περιπέτεια έμαθα να μην αναλώνομαι σε τέτοιες καταστάσεις. Πάνω από όλα η ηρεμία του μυαλού μας. Πιο πολύ εγωίστρια θα έλεγα ότι είμαι διότι δεν θέλω να παραδεχτώ ότι δεν είχα δει νωρίτερα τι άνθρωπος είναι.
Scroll to top icon