ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν λιγο έκλαψα τόσο πολύ, ακόμα κλαίω. Τα μάτια μου είναι κατακόκκινα και πρησμένα και η καρδιά μου βαριά. Ξάπλωσα στο κρεβάτι, σκεπάστηκα για να μην με ακούσουν και έκλαιγα αθόρυβα. Πάντα όταν κλαίω αθόρυβα, νιώθω ακόμα πιο χάλια. Όλοι με έχουν ξεχάσει. Η ζωη μου δεν ειναι ζωη. Προσποιούμαι ότι είμαι καλά, ότι είμαι σκληρή και ευτυχισμένη μα δεν ειμαι τίποτα από αυτά. Είναι φορές που καθώς κλαίω, σιγανά ψελλιζω "Θεε μου σωσε με, παρτα όλα αυτά.". Δεν είμαι καλά. Κάθομαι καθιστή μπροστά στον καθρέφτη και βλέπω το πρόσωπο μου που σκουπισα τα δάκρυα και κλαίω πιο πολύ τώρα. Δεν είμαι καλά ρε. Δεν είμαι καλά. Και δεν έχω έναν άνθρωπο ρε γαμωτο να μιλήσω. Δεν είμαι καλά. Τα έχω κάνει όλα σκατα. Μια αγκαλιά ρε κόσμε θελω γαμωτο. Το πρωί έξω είμαι άλλος άνθρωπος, χαμογελαστή, ευδιαθετη και γυρίζω σπίτι, βγάζω τη μάσκα μου και πνίγομαι στο κλάμα. Ρε Θεε αν μ' ακούς γαμωτο μου, έναν άνθρωπο στείλε στο δρόμο μου σύντομα. Έναν άνθρωπο να με αγαπαει, να πάρει όλη αυτή την τρικυμία που έχω μέσα μου. Κουράστηκα. Σταματάω άλλο να γράφω. Η οθόνη φέγγει πολύ και τα μάτια μου πονάνε, αλλά η καρδιά μου πονάει περισσότερο.