ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
14.3.2018 | 14:39

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας.

Γράφει το lifo: «Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία dεν είναι...» Πόσοι όμως το διαβάζουν;Είναι προφανές εδώ, ότι μιλάει για αμαρτίες. Για κάτι άσχημο που νιώθουμε ή που κάναμε και θέλουμε να το βγάλουμε από μέσα μας –τέλειος δεν είναι κανένας.Επομένως;Γιατί τόσος αρνητισμός και λεκτική βία; Γιατί τόση λίγη κατανόηση;Μήπως γιατί ορισμένοι λέγοντας το «σωστό» και κατακεραυνώνοντας τον κάθε «αξομολογούμενο-η» που τολμά να γράψει την αλήθεια του, νιώθουν ότι ψηλώνουν λίγο; Και βρήκαν έναν εύκολο τρόπο να αισθάνονται ανώτεροι; Λέω μήπως…Θα θέλατε εσείς όταν γράψετε κάτι που πονά, κάποια αμαρτία σας να διαβάζετε σχόλια μίσους;Ή μήπως εσείς είστε τέλειοι; Περισσότερη κατανόηση και λιγότερα «κηρύγματα» είναι νομίζω αυτό που χρειάζεται. Αν δεν σαν αρέσει η «αμαρτία» του καθενός, απλά μην την διαβάζετε και προς θεού μην την σχολιάζετε εντελώς αρνητικά. Αγνοήστε την.Δεν έχει ανάγκη ο εξομολογούμενος από κηρύγματα μίσους και αντιπάθειας. Από κατανόηση έχει και ίσως και από συμπαράσταση. Ή απλά όπως ο κάθε «αμαρτωλός» που ξέρει τι κάνει λάθος και έχει ήδη καταδικάσει τον εαυτό του, θέλει απλώς να τα βγάλει από μέσα του.Τέλος θυμηθείτε: Υπάρχουν πάντα τρόποι να πούμε αυτό που θέλουμε, χωρίς να προσβάλουμε τον συνομιλητή μας.
16
 
 
 
 
σχόλια
"Περισσότερη κατανόηση και λιγότερα «κηρύγματα» είναι νομίζω αυτό που χρειάζεται." Μα κι εσύ με την σειρά σου δεν κάνεις αυτό που κατηγορείς;Κήρυγμα με λίγη κατανόηση. Δες το από την πλευρά τον σχολιαστών. Εγώ εδώ το βλέπω σαν ένα καφενείο που ο καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του ανάλογα με την διάθεσή του και την έμπνευση της στιγμής.
Περσινά ξινά σταφύλια.Κάτι αντίστοιχο είχα γράψει κι εγώ,χωρίς να φωτογραφίζω κανέναν και καμμία συγκεκριμένα.Τρόλ και αναίσθητοι θα υπάρχουν πάντα και παντού,δυστυχώς.Συμφωνώ με όσα γράφεις,αλλά όσο δίνεις σημασία σε άσχημες συμπεριφορές,τόσο αξία τους δίνεις.Είναι σαν τα γκρέμλινς, όσο τα ταϊζεις με περίεργο υλικό, μεταμορφώνονται.Ειδικά τις ακατάλληλες ώρες χαχαΥ.Γ: Σε ένα θα διαφωνήσω,μην το δένεις κόμπο ότι κάθε σχολιαστής ή σχολιάστρια θα πρέπει να συμφωνεί με όσα γράφει κάθε εξομολογούμενος/η,δεν είναι υποχρεωμένος,ούτε ότι θα έχει τη διάθεση να παρηγορήσει. Μπορείς να διαφωνείς χωρίς να χρειαστεί να γίνεις προσβλητικός,σε αυτό θα συμφωνήσω.
Μας βάζουμε δύσκολα...Πρώτον, ποτέ κανείς δεν έχει μπει στο μυαλό του άλλου. Πόσο μάλλον μέσω ενός πληκτρολογίου. Ποτέ δεν θα μάθουμε γιατί μια ψυχή αισθάνεται την ανάγκη να γράψει μια εξ. Είναι πραγματική ανάγκη για στήριξη;! Ανάγκη για προσοχή;! Για τρολλάρισμα;! Ποιός ξέρει... το ίδιο ισχύει και για τους σχολιαστές. Είναι απλά στεγνά όπως το λέει η λέξη. Σχολιασμός. Δεν είναι κανάκευμα. Δεν είναι συμπαράσταση. Δεν είναι καν βοήθημα. Είναι σχολιασμός. Κοκ. Ο εκάστοτε σχολιαστής, διαλέγει εν τέλη τη φύση των σχολίων του. Ανεξαρτήτως εξομολογητή. Άλλος θέλει να είναι ειρωνικός, άλλος αστείος, άλλος προσβλητικός, άλλος φιλικός, άλλος κυνικός κλπ. Επιλογή του καθενός!! Και όποιος έχει αντίρρηση, ας το εκφράσει! Ο/η εκάστοτε εξ πρέπει απλά να ξεδιαλέξει τα σχόλια που προτιμά να κρατήσει. Η ερώτηση: «μα γιατί σχολιάζουν προσβλητικά»; Γιατί έτσι... γιατί δεν «&@ησαν χθες το βράδυ. Γιατί δεν έχουν παιδεία... γιατί, γιατί, γιατί!! Όταν κάποιος κάνει μια εξ. σοβαρά, αναζητώντας μια άποψη/ένα σχόλιο, ξέρει και να διαλέγει τα σχολια που αξίζουν προσοχής. Όταν κάποιος κάνει μια εξ. για να ακούσει πόσο γαμάτος, άτυχος, ερωτευμένος είναι και δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να ποθεί ο εαυτούλης του καθενός μας, θα έχει θέμα με όλα τα σχολια που δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες του. Always true. Αλλιώς θα υπάρχει θέμα. Προσωπική άποψη πάντα.
.... άδικο δεν νομίζεις. Μερικοί χρειάζονται πραγματικά την άποψη σου. Και γενικά έχεις μια αντικειμενική, ώριμη άποψη... η γκρίνια είναι σαν το πιπέρι. Μερικές φορές περίσσεια γι’ αυτό και δυστυχώς σβύνει όλες τις άλλες γεύσεις.
Προσωπικά δεν έχω δει κάτι τόσο προσβλητικό. Καμιά φορά γίνονται άσχετες με την εξομολόγηση συζητήσεις στα σχόλια, αλλά οκ δεν είναι τραγικό αυτό.Από την άλλη όλο ανεβαίνουν τέτοιου τύπου εξομολογήσεις. Για παράδειγμα πριν λίγο ανέβηκε κι αυτή: http://www.lifo.gr/confessions/view/336561 .Οπότε ίσως ο καθένας έχει το δικό του σημείο "θιγμού" (ως άλλο σημείο βρασμού). Άρα οι γενικές εξομολογήσεις χωρίς απτό παράδειγμα δεν θα οδηγήσουν σε κάποια επίλυση.Ή ίσως θα έπρεπε να φιλτράρουμε λίγο αυτά που διαβάζουμε. Ο καθένας λέει ό,τι θέλει αλλά εμείς επιλέγουμε τί κρατάμε και ενστερνιζόμαστε, τί εφαρμόζουμε και τί απλά πετάμε.
Αυτή είναι η "μαγεία" με τις Εξομολογήσεις.'Οποιος δεν το καταλαβαίνει, κρίμα, εκείνος χάνει. Λες αυτό που θες κι ο άλλος απαντά ό,τι του'ρχεται. Κρατάς/προβληματίζεσαι με ό,τι σου χρησιμεύει και τ'άλλο το πετάς. Διασκεδάζεις με τις διαφορετικές προσωπικότητες των σχολιαστών και τις οπτικές που σου παρέχουν, μερικές φορές αυθόρμητα κι από μέρους τους.Γιατί να θες να απαντούν όλοι σαν ρομπότ στο ίδιο στυλ; Μήπως επειδή εσύ μέσα σου έχεις το πρόβλημα, δηλαδή δεν μπορείς να δεχτείς μια άλλη γνώμη; Ας μην έγραφες.
Όλοι κάνουμε αναφορές. Εγώ δεν γουστάρω και να διαβάζω κανόνες σωστής συμπεριφοράς από άτομα που γνωρίζω ότι δεν φέρονται καλά κι όταν τα κράζουν αυτά που οι ίδιοι κάνουν μια αποστροφή τη νιώθω. Αλλά αυτά συμβαίνουν σε όλους τους χώρους.
Νομίζω οτι σε σοβαρά κείμενα, όλοι αντιδρούν κόσμια. Αν παρεκτραπεί κανείς πρώτοι εμείς τον κράζουμε που έχουμε λογαριασμό και μπορούμε να απαντήσουμε. Τώρα αν βγαίνει πού και πού καμιά καφρίλα, ε, στο πρόγραμμα είναι κι αυτό, αφού κι εμείς φευγάτοι είμαστε.Το να είμαστε εδώ σε τακτική βάση δεν το θεωρώ νορμάλ, οπότε πρόβλημα αυτός που εξομολογείται, πρόβλημα κι εμείς που μαζοχικώς τα διαβάζουμε... πατσίσαμε, όλα καλά :D
Λέμον, ως προς το τελευταίο: έκανα πάντα παρατηρήσεις στη μάνα μου να μην βλέπει τις ιστορίες στην πάνια, τατιάνα κλπ. Ο ίδιος τώρα, έρχομαι τακτικά για να διαβάσω ή/και να σχολιάσω στα προσωπικά θέματα αγνώστων :D
Φτιάξτε έναν λογαριασμό και πείτε τι σας πείραξε επιτέλους στον καθένα μας χωριστά. Υ.Γ. Εννοείται πως έχουμε τις προκαταλήψεις και τα βιώματά μας. Εννοείται πως με κάποιους ταυτιζόμαστε και μ' άλλους βρισκόμαστε απέναντι, ότι μπορεί να μας έχουν κάνει άλλα άτομα( ή και τα ίδια) αυτά που εξομολογούνται. Όσο για τα όρια που λέει η Αθανασία, προφανώς κι ο κόσμος δεν κάνει τέτοιες εξομολογήσεις εύκολα ή οπουδήποτε γιατί μπορεί έτσι να καταπατά τα όρια. Νομίζω πάντως ότι η ανωνυμία καλώς ή κακώς βοηθάει να εκφραστούν πιο αφιλτράριστες σκέψεις. Βέβαια το ερώτημα παραμένει αν εμείς είμαστε σαν τ'άτομα που έρχεται κάποιος σ' επαφή ή θα τον ενδιέφερε ο τρόπος σκέψης μας
"Νομίζω πάντως ότι η ανωνυμία καλώς ή κακώς βοηθάει να εκφραστούν πιο αφιλτράριστες σκέψεις."Γεγονός.Δεν ξέρω όμως πως συμβαίνει και οι άνθρωποι διαδικτυακά βγάζουν τον χειρότερό τους εαυτό.
Ο φαμπινας φταιει.Επίσης οσες φορες εχω προσπαθήσει να ανεβάσω αμαρτία μου,ποτέ δν το κανει ο κύριος αντμιν.Τέτοιου ειδους εξομολόγηση- μανιφέστο- παραπονο ανεβαίνει συχνα τελευταια.Ο καθενας εδω ανεβάζει κ σχολιάζει ανάλογα: με την μορφωση,την όρεξη, τα βιώματα, τον σκοπο κ τις γνώσεις που εχει.Ειναι "ανοιχτη"κ "ελευθερη" κοινότητα. Η απάντηση- σχόλιο με ποια βαση πρεπει να δίνεται ; με αυτο που βολεύει να ακούσει ο εξομολογουμενος;με βαση την ηθική ;με βαση την νομική πλευρά, με βαση το γενικο καλο,με βαση την θρησκεία κ.ο.κ;;
Scroll to top icon