Τάσεις φυγής είχα από μικρό παιδί λόγω των συνθηκών. Αυτός ήταν και ο τρόπος που μου ερχόταν φυσικό να αντιμετωπίζω δύσκολες καταστάσεις και στην ενήλικη ζωή μου αργότερα. 'Ενιωθα άσχημα γι'αυτό και προσπαθούσα να το αποφύγω, θεωρούσα οτι δεν είναι ώριμη αντιμετώπιση, οτι απαξιώνω ή σνομπάρω ανθρώπους, οτι δειλιάζω κλπ.'Ομως τώρα πια έχω αγκαλιάσει αυτό το συναίσθημα, νιώθω τυχερή που έχω την υγεία μου και μπορώ να ανοίξω την πόρτα όπου βρίσκομαι και να το κάνω πράξη. Δεν θεωρώ οτι φοβάμαι ή αποφεύγω, παρά οτι συνειδητά επιλέγω να απομακρύνομαι από αδιέξοδες καταστάσεις, από ζόρια που δεν αξίζουν κι από ανθρώπους που έχουν εξαντλήσει την υπομονή μου. Θεωρώ δηλαδή οτι είναι ένας τρόπος ενστικτώδους αντίδρασης σε πράγματα, που πολλές φορές ακόμα και υποσυνείδητα, έχω αξιολογήσει οτι είναι αρνητικά για μένα.'Ετσι έχει γίνει τρόπος ζωής κατά κάποιον τρόπο, με την έννοια οτι μπορεί στην καθημερινότητα να νιώθω οτι πιέζομαι, όμως πολύ τακτικά οργανώνω έξοδο κι έτσι έχω περισσότερη άνεση και αντοχή να ανταπεξέλθω. Τελευταία ξετρυπώνω πεζοπορικές διαδρομές σε λαγκάδια, φαράγγια, σπηλιές, γύρω από ποτάμια, λίμνες, παλιές γέφυρες κι ό,τι άλλο μου κατέβει. 'Εχω μάθει πολλά για τα μέρη που επισκέπτομαι, είναι απίστευτα απελευθερωτικό να βρίσκεσαι σαν άνθρωπος άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Το κυριότερο όμως είναι οτι μαθαίνεις πολλά για τον εαυτό σου, έχεις χρόνο να σκεφτείς και μάλιστα σε συνθήκες που δεν αποτελούν ρουτίνα. Χτίζεις αυτοπεποίθηση, μαθαίνεις να ελέγχεις, όπως επίσης και να παραδίνεσαι σε ό,τι εκ των πραγμάτων δεν μπορείς να ανατρέψεις.Με λίγα λόγια στο χέρι σου είναι να δώσεις θετική χροιά σ'αυτό το παρεξηγημένο θα'λεγα συναίσθημα :)
20.3.2018 | 20:06
Τάσεις φυγής...
Έχετε αισθανθεί ποτέ να θέλετε να φύγετε μακριά από όλους και από όλα; να ξεχάσετε τα πάντα.. καμία φορά όλα δείχνουν τόσο μαύρα..
13