Διάβασα ένα πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ της Sue Reid για τους Ρώσους που συνεχίζουν να γλεντούν στο νησί (με τα λεφτά του μπαμπάκα) όλη την εβδομάδα της Κρίσης, καθώς οι Κύπριοι ζούσαν μέσα στην αγωνία.
Και εξεπλάγην για άλλη μία φορά με όλους όσους θεωρούσαν ότι το "Ξανθό Γένος" θα σώσει την Κύπρο.
Δεν ξέρω αν φταίει ο Λιακόπουλος και οι φιλο-ρωσικές μπούρδες του, πάντως η μισή ελληνική πολιτική σκηνή (συμπεριλαμβανομένων των συνωμοσιολόγων) λέει εδώ και χρόνια ότι οι Ρώσοι είναι έτοιμοι να μας σώσουν αλλά εμείς δεν το ζητάμε. Παρ' ό,τι οι ίδιοι οι Ρώσοι παραδέχτηκαν ότι όποτε ζητήσαμε τη βοήθειά τους αυτοί μας έστειλαν στην Τρόικα - ακόμα και πριν μπούμε στο ΔΝΤ!
Το ίδιο έγινε και με την Κύπρο! Δεν μας νοιάζει που οι Ρώσοι έβαζαν σκληρότερους όρους στους Κύπριους ή ότι τους δάνειζαν με μεγαλύτερο επιτόκιο ή ότι -εδώ που τα λέμε- αρνήθηκαν να δώσουν άλλο δάνειο και είπαν στους Κύπριους ότι θα βοηθήσουν μόνο αν τα έβρισκαν με την ΕΕ...
[Μεντβιέντεβ: «Δεν κλείσαμε την πόρτα στην Κύπρο - Πρέπει όμως πρώτα να συμφωνήσει με την Ε.Ε.»]
[Σαρρής: Δεν καταλήξαμε σε συμφωνία με τους Ρώσους]
Παρ' όλα αυτά, για αδιευκρίνιστους λόγους, συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι οι Ρώσοι, επειδή είναι "αδέρφια μας" και Χριστιανοί Ορθόδοξοι, είναι έτοιμοι να μας χαρίσουν όλα τα λεφτά τους. Ή έστω όσα μας λείπουν, για να μην χρεοκοπήσουμε.
Λες και η Ρωσία δεν θέλει να κρατήσει τα λεφτά για τους δικούς της πολίτες, αλλά έχει κάποια όρεξη να τα χαρίσει σε εμάς ή στην Κύπρο!
Ή λες και δεν έκανε μπίζνες με την Κύπρο επειδή την είχε καταστήσει το καλύτερο πλυντήριο βρώμικου χρήματος της μαφίας, αλλά επειδή την αγαπούσε, ή επειδή την είχε πείσει κάποια προφητεία του Γέροντα Δε-ξερω-ποιου.
Η Κύπρος θα αναγκαστεί να αλλάξει με άσχημο τρόπο, αλλά ίσως αποβάλλει τουλάχιστον τις ιδεοληψίες: Οι μπίζνες με τους μαφιόζους και το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος δεν είναι δείγματα υγιούς οικονομικής πολιτικής. Όλες οι φούσκες σκάνε.
Και η Ευρωπαϊκή Ένωση (σε μικρότερο βαθμό, φυσικά) και η Ρωσία νοιάζονται για τα λεφτά. Τους.
Και τώρα, τι θα κάνουμε χωρίς Ρώσους; Αυτοί οι άνθρωποι ήταν μια κάποια, υποθετική λύση...
Ας το συνηθίσουμε, ας το ξεπεράσουμε κι ας σταματήσουμε να περιμένουμε τον Ιππότη του Παραμυθιού να έρθει να μας σώσει. Ας προσπαθήσουμε να σωθούμε μόνοι μας, για αλλαγή, κι ας μη θεωρούμε πως κάθε απόλυση επίορκου δημοσίου υπαλλήλου είναι έργο του Σατανά, ή κάτι τέτοιο.
σχόλια